119
lər poetik sözlərə nisbətən daha ekspressiv olur. Nə qədər yüksək
səviyyədə danışırsa-danışsın, hansı hadisəni necə gözəl şərh edirsə
etsin, sonda bircə ədəbsiz ifadə işlətsə, ritorun bütün nitqi mə-
nasızlığa yuvarlanar, dəyərdən düşər. Vulqar sözlər bədii ədəbiy-
yatda personajın daxili aləmini açmaq, onun kobud və ədəbsiz
olduğunu göstərmək üçun işlədilir. Müəllifin və ritorun dilində
belə sözlər işlətmək olmaz. Ritorun auditoriyaya – diniləyicilərə
münasibəti də əsas etik problemlərdəndir. Dinləyicilərlə ritor ara-
sında vəzifəcə nə qədər böyük fərq olursa-olsun, ikinci birincilərə
hörmətlə yanaşmalı və hətta tənqidi məqamlarda belə etik nor-
malardan kənara çıxmamalıdır. Ritorun nitq zamanı hərəkətləri də
etik normalar çərçivəsindən kənara çıxmamalıdır. O, heykəl kimi
dayanıb, yeknəsək ahənglə, sürətli danışığı ilə dinləyicini bezikdir-
məməlidir. Eyni zamanda yerli-yersiz saçını sığallamamalı, qals-
tukunu, pencəyini düzəltməməlidir. Təsəvvür edin ki, bir adlı-sanlı
natiq üzü tüklü, köynəyi çirkli və yaxalığı əzik şəkildə, rəngləri
müxtəlif olan paltar və ayaqqabıda auditoriya qarşısında çıxış edir,
əlindəki kitabı, karandaşı, tabaşiri tez-tez ya stola çırpır, ya da
göyə qaldıraraq diqqəti onlara cəlb edir. Belə bir çıxış nə qədər
zəngin olsa da, heç kəsdə müsbət təsir buraxmaz.
Ritorika və üslubiyyat
Dilin üslublarının hamısının ən yüksək zirvəsində üslubi
ritorika dayanır. Buna görə də ritorikanın digər növləri arasında
üslubiyyatın rolu xüsusi ilə danılmazdır.
Ritorika və estetika
Estetika termini da mənşəcə yunan dilinə aid olub aisthetikos
sözündəndir. Mənası hiss edilən, həssas deməkdir. XVII əsrdən
başlayaraq müstəqil fəlsəfi anlayış kimi işlənməkdədir. XX əsrdə
120
estetika sözü öz ilkin mənasından əlavə zövq, gözəllik, səliqəlilik
kimi mənalarda işlənmişdir. Hətta texniki estetika termin birləşməsi
də işlənməkdədir ki, bu da istehsalatda səliqəlilik, dəqiqlik, hər
şeyin öz yerində olmasını tələb edir. Insanın estetik tərbiyəsi
dedikdə isə onun xarici formasından tutmuş daxili aləminə qədər
zövqlü, gözəl və biçimli olması nəzərdə tutulur. Natiqlik sənətində
isə estetika etika ilə vəhdətdə götürülür.
Əgər ritor etik normaların hamısına cavab verən bir şəkildə
çıxış edirsə, deməli, estetika da onun içərisində əks olunmuşdur.
Çünki estetika təkcə zahiri görkəmi nəzərdə tutmur, habelə, dilin
gözəlliklərini məharətlə dinləyiciyə çatdırmağı nəzərdə tutur.
Estetika geniş mənada gözəllik aləmi dekəkdir. Əgər, ritorun
nitqi bütün cəhətlərdən gözəldirsə, deməli, estetik kateqoriyalar
gözlənilmişdir.
Ritorika və psixologiya
―Dilçiliyə giriş‖ fənnindən məlumdur ki, dilçiliklə (dillə)
psixologiya bir-biri ilə sıx əlaqədardır. Psixologiya insanların sə-
ciyyəvi xäsusiyyətlərini öyrənir. Bu elm insanların (hətta heyvan-
ların) fəaliyyətini və davranışnı öyrənir.
Qədim zamanlarda psixologiya ruh haqqında elm kimi də-
yərləndirilirdi. XIX əsrdə artıq müstəqil elm kimi formalaşdı.
İnsan nitqi (dili) bilavasitə təfəkkür ilə bağlı olduğu üçün
psixologiya ilə də bağlıdır. Təfəkkür insanın dili ilə psixolo-
giyasının birləşdiyi nöqtədir. İnsan düşünəndə və danışanda onun
bütün beyin qabığı fəaliyyətdə olur. Bu prosesdə nitq mərkəzi
xüsusi fəaliyyətdə olmalıdır ki, səs siqnallarını analiz edərək onu
mənalandıra bilsin. Bu proses həm dinləmə, həm də danışma
zamanı fəal surətdə davam edir. İnsan danışıq zamanı hansı psixi
prosesin təsiri altında olması həlledici rola malikdir. Əgər ritor
müsbət emosiyaların təsiri altındadırsa, onda onun psixolinq-
121
vistik mexanizmi açıq olur, nəticədə nitqi gözəl olur. Əksinə,
mənfi emosiyaların təsiri altında olduqda psixolinqvistik mexa-
nizmi sanki bağlı olur. Bu vaxt hər bir adam bildiyini də danışa
bilmir. Bunu hər bir adam öz şəxsi həyatında dəfələrlə smaqdaıı
çıxarmışdır ki, bildiyini danışa bilmir. Məssələn, başına bədbəxt
hadisə gəlmiş heç bir natiq, heç bir mövzunu şövqlə danışa bil-
məz. Və yaxud, ritorun çıxışının yaxşı məqamında bir qeyri-adi
hadisə baş versə, o nitqini əvvəlki kimi davam etdirə bilməyəcək.
Bundan əlavə, ritor qarşısında çıxış etdiyi auditoriyasının
psixologiyasını da bilməlidir (nəzərə almalıdır).
Ritorika və pedaqogika
Pedaqogika dedikdə, hər şeydən əvvəl, təlim prosesi nəzərdə
tutulur. Yunan dilindən götürülmüş bu terminin mənası insanı
tərbiyələndirmək deməkdir. Pedaqogika tərbiyənin mahiyyətini,
məqsədini, vəzifələrini və qanuna uyğunluqlarını öyrənir. Peda-
qogika habelə təlim və təhsil prosesində və həyatda şəxsiyyətin
rolunu müəyyənləşdirir. Pedaqogika cəmiyyət üçün çox lazımlı
bir sənətdir. Buna görə də o, qədim Yunanistanda e.ə. V-IV əsr-
lərdə meydana gəlmişdir. Müasir dövrdə təlim və təhsil sistemini
pedaqoji atributsuz təsəvvür etmək çətindir. Bu gün pedaqogika
təkcə təlim və tərbiyə məsələləri ilə məhdudlaşmır. Cəmiyyətdə
hər bir üzvün tərbiyəsi, əxlaqi davranışı, o cümlədən başqaları ilə
mədəni rəftarı kimi vacib məsələləri öyrənir. Tədris prosesində
müəllimin nitqinin gözəlliyi tələbəni (şagirdi) cəlb etmək, elmi
sevdirmək üçün əsas cəhətdir. Böyük rus pedaqoqu K.D.Uşinski
nahaq deməmişdir ki, müəllim şəxsiyyəti tərbiyədə hər şeydir.
Müəllim öz bəlağətli nitqi ilə tədris etdiyi fənninin incəliklərini
tələbə və şagirdlərinə sevdirdiyi kimi, bir şəxsiyyət kimi özünə
hörmət və nüfuz da qazanır.
Yeni yetişən nəslin və gənc mütəxəssislərin nitq mədəniy-
Dostları ilə paylaş: |