1. giriş hissə;
2. əsas hissə: cinayətin faktik hallarının şərhi; iş üzrə toplan
mış dəlillərin təhlili və qiymətləndirilməsi; cinayətin qiymətlən
dirilməsinin əsaslandırılması; müttəhim və zərərçəkmişin şəxsiy
yətlərinin xarakterizə edilməsi; cəzanın ölçüsünə aid təklif; dəymiş
zərərin ödənilməsi ilə bağlı məsələlərin nəzərdən keçirilməsi;
cinayətin törədilməsinin səbəbləri və törədilmə şəraitinin təhlili,
onlann aradan qaldırılması ilə bağlı təkliflər;
3. yekun hissə
Müdafiə nitqinin növlərinə müraciət etdikdə, söyləmək müm
kündür ki, vəkil üçün çıxış etmək həmişə çətindir; cinayət törətmiş
müttəhimi hamının qarşısında müdafiə etmək çox da asan iş deyil.
Vəkil diqqəti müttəhimin əvvəlki xidmətlərinə yönəldərək onun
cəmiyyət qarşısındakı günahlarını azaltmağa çalışır.
Vəkilin nitqi humanizm və mərhəmət duyğularına köklənmiş
dir. Müdafiəçi müttəhimin işində və tərcümeyi-halında qaçılmaz
hökmün yumşaldılması xahişi ilə çıxış etmək haqqı verən faktları
axtanb tapmağa borcludur. Lakin belə xahişin özü ciddi surətdə
əsaslandırılmış olmalıdır.
Biz artıq vəkilin ittiham aktına və prokurorun nitqinə rəğmən
müttəhimin günahsızlığını sübut edərək, onun bəraət alması haq
qında məsələ qaldırdığı hallar haqqında danışmırıq. Və bütün hal
larda vəkil «antiprokuror tərəf» olmayıb, məhkəmədə həqiqət,
qanun və ədalət uğrunda «mübariz»dir. Bu səbəbdən vəkil də pro
kuror kimi vahid məqsədə - məhkəmədə baxılan işdə həqiqətin aş
kara çıxarılmasına doğru irəliləyir.
Məhkəmə təcrübəsinin yetişdirdiyi istedadlı vəkillər az de
yil və burada özünəməxsus müdafiə nitqi mədəniyyəti formalaş
mışdır. Müdafiə nitqinin quruluşuna aşağıdakılar daxildir: giriş,
işdəki faktik vəziyyətin və irəli sürülən ittihamın hüquqi tərəfinin
təhlilinin də daxil olduğu əsas hissə və yekun hissə.
İşin vəziyyətini nəzərə alaraq, vəkil müdafiənin əsas tezisini
müəyyən edir.
1.
ittihamı bütünlükdə rədd etməklə, hərəkətlərində cinayət
tərkibinin olmadığına əsaslanaraq, yaxud cinayət hadisəsinin ol
138
madığını, və ya həmin hadisənin müttəhimlə əlaqəsi olmadığını
sübut etməklə müttəhimin günahsızlığını irəli sürmək;
2. müəyyən hissələrini rədd etməldə ittihamı rədd etmək;
3. Təsnifatın düzgünlüyünü şübhə altına alaraq, irəli sürülən
ittihamın daha yüngül cəza tələb edən başqa ittihamla əvəz edilmə
sinin zəruriliyini sübut etmək;
4. Müttəhimin günahım azaldacaq hallan göstərməklə onun
günahının və baş vermiş hadisəyə görə məsuliyyətinin az olduğu
nu əsaslandırmaq.
Qanunla müttəhimin nitqinə, yaxud özünümüdafiə nitqinə
imkan verilir. Bu, məhkəmə natiqliyinin üçüncü növüdür. O, öz
mahiyyətinə görə vəkilin nitqinə birləşir, lakin başqa formada və
daha çətin şəraitdə aparılır.
Lakin qeyd etmək lazımdır ki, nitqin bu növü siyasi proses
lərdə inkişaf etmişdir. Cinayətkarın, qarətdə, zorlamada, adam öl
dürmədə və digər ağır cinayətlərdə günahkar olanlann faktik ola
raq, məhkəməyə mərhəmət göstərməsi üçün yalvarmaqdan başqa
heç bir əlacı olmur. Siyasi prosesdəki nitq isə tamamilə başqa
məsələdir, bu halda məhkəmə və müttəhim bir-birinə tamamilə
düşmən olan sinfi zümrələri təmsil edirlər.
Belə məhkəmə proseslərində müttəhimin nitqi çox zaman
təkcə məhkəmənin yox, bütünlükdə onun təmsil etdiyi sosial quru
luşun əleyhinə çevrilmiş ittihamedici, ifşaedici səviyyəyə yüksəlir.
Bu, mahiyyət etibarilə kəskin siyasi nitqdir.
İctim ai-ittiham edici və ictim ai-m üdafiəedici nitqlər məhkəmə
prosesində ikinci dərəcəli yer tutur (nadir hallarda söylənir). M a
hiyyəti etibarilə prokurorun ittihamedici və vəkilin müdafıəedici
nitqindən prinsipial baxımdan fərqlənmir.
Haqqında danışılan bu nitq növünün müəllifləri müəyyən
kollektivlər adından və onların tapşırığı ilə çıxış edir, bu proses və
baxılan işlə bağlı onların iradəsini ifadə edirlər. İctimai ittiham
çı da, ictimai müdafiəçi də təkcə qanun məcəllələrinin bəndlərinə
əsaslanmaqla kifayətlənməyərək, cəmiyyətin əxlaqi və mənəvi
normalarına müraciət etməklə məhkəmənin ədalətli qərar çıxar
masına nail olmağa çalışırlar.
139
İnandırıcı nitqin qurulması prinsiplərini nəzərdən keçirək:
1.
İstənilən növ inandırıcı nitq vahid dəlillər sistemindən iba
rətdir ki, onun tərtibi zamam m əqsədəuyğun-m əntiqi və em osional-
ritorik əsaslandırma, m ülahizə və təlqinin uzlaşdırılm ası prinsipi
üstünlük təşkil edir.
Şifahi nitqdə məqsədəuyğunluq və emosionallığın uzlaşdırıl
ması məzmun və formanın dialektik birliyinin qarşılıqlı əlaqəsidir.
Kütləvi çıxışlarda məqsədəuyğunluq dedikdə, hər şeydən əvvəl,
dinləyiciyə göstərilən təsirin məzmunu və inandıncılığının il
kin əsasını təşkil edən məlumatın, faktik materialın dəlillərlə
əsaslandırması başa düşülür.
Emosionallıq - intonasiya ilə, jestlərin qüvvəsi ilə, mimikala
rın ifadəliliyi ilə, danışanın eneıjisi və davranışı ilə yaradılan əhval-
ruhiyyədir. Zəruri əhval-ruhiyyənin yaradılması, məqsədəuyğun
məzmunun aşkar, qabanq, konkret və buna görə mümkün qədər
inandırıcı olması üçün obrazlı və əyani vasitələrdən, parlaq, yad
daqalan nümunələrdən və s. istifadə etməyi bacarmaq lazımdır.
Məzmunu daha çox qabardan, nitqi daha parlaq, emosional
baxımdan dolğun edən məcazlar, haşiyəçıxmalar, atalar sözləri və
məsəllər, aforizmlər, yumor kömək göstərir.
İnsan nə edirsə etsin, onun fəaliyyəti psixikanın üç əsas tərkib
hissəsi olan şüur, şüuraltı (təhtəlşüur) və motorikanın təzahürü
kimi çıxış edir. Həmsöhbətinizi fəallaşdırmaq üçün onun şüuru
na təsir göstərmək, şüuraltını (emosiyalarını) oyatmaq və müvafiq
fəaliyyətə cəlb etmək lazımdır.
İnandırıcı nitqə arzuolunan cavab - dinləyicinin məqsədyönlü
düşüncəyə və bunun nəticəsi kimi fəaliyyətə yönəlmək istəyidir.
İnandırma prosesi həm şüur, həm də duyğular səviyyəsində ge
dir, yəni bu zaman məntiqi və psixoloji dəlillərdən istifadə olunur.
Auditoriyanın nəzər-nöqtəsinə yalnız iki metodla- inandırma və
təlqinetmə ilə təsir göstərmək mümkündür. Bu təsir üsulları bir-
birindən ayrılıqda mövcud ola bilməz.
Məntiqi düşüncə çox zaman arzularımıza və hislərimizə
bilavasitə təsir edən üsullarla möhkəmləndirilir. Digər tərəfdən,
dinləyicinin intellektual səviyyəsi nə qədər yüksəkdirsə, onlar o
140
Yüklə Dostları ilə paylaş: |