bu və ya digər problemə müraciət etmiş sələflərin
“kooperasiyası” ilə həyata keçir. İkincisi, mənəvi əməyin ən
ümumi xarakteri o deməkdir ki, əqli əməyin bir işçisinin gücü
ilə bəşəriyyəti zənginləşdirmək olar. Yəni mənəvi əməyin
effektivliyi ilə maddi əməyin effektliyi heç bir müqayisəyə
sığmır.
Mənəvi əməyin ən ümumi xarakterini həm də o
şərtləndirir ki, ictimai istehsal iştirakçılarının ümumi çəkisində
əqli əmək işçiləri həmişə azlıq təşkil edirlər. Bir tərəfdən
cəmiyyət maddi neməti istehsal etməyən çox saylı adamları
saxlamağa qadir deyil, digər tərəfdən isə cəmiyyətə bu qədər
çox da lazım deyildir: axı bir Eynşteyn bir çox illər bütün
universitetləri “təəccübləndirə“, bir Şekspir isə dünyanın bütün
teatrlarının repertuarını təmin edə bilər. Mənəvi əmək
məhsulları lap əvvəldən ictimaidir və öz təbiəti etibarı ilə
yalnız fərdi tələbat üçün nəzərdə tutulmamışdır.
Mənəvi əməyin əsas ziddiyəti də çox güman ki, buradan
yaranır: öz məzmununa görə ən ümumi xarakter daşıyan
mənəvi əmək tək, fərdi şəkildə həyata keçirilir. Hətta müasir
dövrdə mənəvi əməyin ən yüksək səviyyədə bölündüyü bir
şəraitdə o mahiyyəti etibarı ilə fərdi, şəxsləndirilmiş qalır. Heç
təsadüfi deyil ki, elmdə Nobel mükafatı ilə kollektiv müəlliflər
təltif olunmur. İri elmi və bədii kollektivlərin, institutların
parlaq lideri olmayanda səmərəli heç bir iş görə bilmirlər.
Mənəvi cəbhədə nailiyyət bir adamın və ya bir neçə xadimin
səyi ilə həyata keçirilir.
Mənəvi istehsalın ən mühüm xüsusiyyətlərindən biri də
ondadır ki, tətbiq olunan “əmək vasitəsi” (ideyalar, surətlər,
ehkamlar) öz ideal xarakterlərinə görə onları bilavasitə
istehsalçılarından ayırmaq olmaz (müsadirə
398
etmək, başqasına vermək və s.). Ona görə də maddi istehsal
üçün adi olan istehsalçının istehsal vasitələrindən
uzaqlaşdırılması ilə bağlı çarpışma mənəvi istehsal üçün
mümkün deyildir. Onun üçün məhsuldar qüvvələrin son
vaxtlar aşkar olunan və mənimsənilən vasitələri: - suyun
enerjisi, buxar enerjisi, atom və s. - hesabına yeni əmək
vasitələrinin kəşfi-qeyri mümkündür. Mənəvi istehsalın
“güeü” yarandığı vaxtdan eyni - ayrıea intellektin güeü olaraq
qalır. Ona görə də mənəvi istehsalda hər şey fərdi yaradıcılığa
qapanır.
Mənəvi fəaliyyət təbiətən güclü cəzbetmə qüvvəsinə
malikdir. Nə üçün rəssamlar, alimlər, yazıçılar, din xadimləri
tanınmalarına, hörmətə diqqət yetirmədən yaradırlar? Çox
güman ki, yalnız ona görə yox ki, nə vaxtsa onlar gördükləri işə
görə qiymətləndiriləcəklər, həm də ona görə ki, fəaliyyət
prosesi onlara o qədər zövq verir ki, yerdə qalan hər şey arxa
plana keçir. Mənəvi fəaliyyət bir növ oyunu xatırladır, zövqü
prosesin özü verir. Bu zövqün təbiəti kifayət qədər aydındır.
Mənəvi fəaliyyət nəticədən asılı olmayaraq qiymətlidir. Maddi
istehsalda bu hala demək olar ki, rast gəlinmir. İstehsalın özü
naminə maddi istehsal əlbəttə, cəfəngiyyatdır. Ancaq incəsənət
naminə incəsənət - ilk baxışdan göründüyü kimi də sarsaqlıq
deyildir.
Maddi nemətlər sahəsində - bəşəriyyət bütün inkişafı
tarixində daha çox onu yaradan yox, ona sahib olan tərəfindən
qiymətləndirilmişdir. Mənəvi dəyərlərə də isə vəziyyət
əksinədir. Mənəvi nemət sahibi heç kəsi maraqlandınmr,
toplanmış mənəvi əmək məhsullarının sahibi yox, onun
istehsalçısı yüksək qiymətləndirilir (çox şer və mahnı bilən
yox, onu yazan və oxuyan dəyərləndirilir). Məhz buna görə də
maddi və mənəvi
399
istehsalın inkişaf üsulları fərqlidir. Mənəvi dəyərlərin fərdi
istehsal üsulu və onların mənimsənilməsinin ictimai
xarakterinin uyğunsuzluğu onun inkişafının hərəkətverici
qüvvəsidir. Mənəvi istehsalın inkişaf prespektivlərinin
inkişafını nəzərdən keçirərək qeyd edək ki, gələcəkdə bu
istehsalda heç bir fərdin istisna olmadan iştirakı imkanını
genişləndirmək və mənəvi dəyərlərdən bəhrələnən hər bir
şəxsin onu layiqincə qiymətləndirməsinə nail olmaq lazımdır.
Ümumiyyətlə, cəmiyyətin mənəvi həyatının bir-biri ilə
qırılmaz bağlılığı, bir-birini tamamlaması, dialektik vəhdəti
onun özünəməxsus cəhətlərindəndir. Mənəvi dəyərlərə
hamının ehtiyacı olsa da, ondan hamı bəhrələnsə də, onu heç də
hamı eyni dərəcədə qiymətləndirə bilmir. Bu problem günün
ən vacib məsələlərindəndir.
400
Təkrar üçün suallar
1.
“Cəmiyyətin mənəvi həyatı” anlayışını xarakterizə edin.
2.
İctimai şüurun mahiyyəti nədir və onun strukturu
necədir?
3.
Mənəvi istehsal nədir və onun əsas növləri hansılardır?
4.
Son on ilin böyük elmi kəşflərini xatırlayın. Elmin
inkişafının müasir mərhələsi üçün xarakterik meyl
hansıdır?
5.
İncəsənətin mənşəyi, mahiyyəti və əsas funksiyaları
haqqında danışın.
6.
İncəsənət sahəsində tərəqqi varmı? Əgər varsa, bu
konkret olaraq özünü nədə təzahür etdirir?
7.
Əxlaq fenomenini: mahiyyətini, inkişaf üsullarım,
ictimai rolunu izah edin.
8.
Əxlaqın “imperativlik” xassəsini necə başa düşürsünüz?
9.
Dinin mahiyyəti və əsas funksiyaları hansılardır? Vicdan
azadlığını necə başa düşürsünüz?
10.
Müasir dünya dinlərini xarakterizə edin.
11.
İdealın ictima-tarixi xarakterini necə izah edərsiniz?
12.
Mentalitet nədir?
13.
İctimai şüurun formalarının çoxluğu nə ilə izah olunur?
14.
Fəlsəfə elm hesab oluna bilərmi?
15.
Mənəvi tələbat və mənəvi fəaliyyəti necə başa
düşürsünüz?
16.
Müasir cəmiyyətin mənəvi həyatının əsas ziddiyyətləri
nədədir?
401
Dostları ilə paylaş: |