F.Veysəlli yazır:
“Semiotik yanaşma diskursun təkcə dil
hadisəsi kimi deyil, həm də bir çox sahələri əhatə edən
praqmatik bir məsələ kimi öyrənməyi imkan verir. Bu
zaman dil bütün digər ünsiyyət vasitələri sistemilə birgə
götürülür. Bütövlükdə diskurs digər kommunikativ
vasitələrin
çulğalaşdığı meydana çevrilir, onun
funksiyası, növləri, hüdudları və əlamətləri müəyyən
mənada sırf dil elementlərindən başqa fərqli cəhətlərin
də aşkar edilib öyrənilməsilə səciyyələnir”
.
1
Diskursun yaranması həm konkret (dar mənada)
situasiya, həm də geniĢ sosial durumdan asılıdır. Konkret
asılılıq insan Ģüurunda diskursiv materialın hazırlanması
və modelləĢməsinin konkret sosial-siyasi durumdan və
fərdin psixoloji vəziyyətindən asılıdır. Bu proses dayaz
və keçici olur. Sosial-siyasi durumla bağlı olan diskursiv
tamlar isə bir nəfərə-danıĢana aid olmayıb geniĢ kütləvi
əhatə edir. Bu haqda “Ümumi dilçilik”də geniĢ bəhs
edildiyindən burada geniĢ
məlumat verməyi və
misallarla problemi Ģərh etməyə lüzum görmürük.
1
Veysəlli F. Diskurs təhlilinə giriş. B., 2010, səh.10.