70
ictimay
ət üçün konsertlərin açıq sistemini yaratmışdılar. Romantik
musiqiçil
ərin nümayəndələri – K.M.Veber, R.Vaqner, Q.Berlioz,
F.Şopen və sairədir
XIX
əsrin ortalarında Qərbi Avropada realizmin cizgiləri
yaranmağa başladı. Bu yeni bədii üslub operada əsasən təsdiq edildi.
B
əstəkarlar adi həyat tərzinin dramatizmini göstərmək, musiqidə
q
əhrəmanların psixoloji halını ifadə etmək istəyirdilər. XIX əsrin I
yarısında musiqi incəsənətinin yüngül janrı - operetta yaranır. Onun
banisi - Jak Offenbax
sayılırdı (“Gözəl Yelena”, “Paris həyatı” və s.).
Görk
əmli Vyana vals ustası İoqan Ştraus da bu janrın ən yaxşı
b
əstəkarı idi (“Yarasa”, “Qaraçı baron”). Azərbaycanda bu janrda
Üzeyir Hacıbəyov, Emin Sabitoğlu olmuşdur.
XIX
əsrin axırıncı 1/3 hissəsində təzə istiqamət -
impressionizm (t
əsürat) yaranır Musiqiçilər əsərlərində incə və
mür
əkkəb duyğularını əks etdirdilər. İmpressionistlərdən: Klod
Debüssi (“Noktürn”, “D
əniz simfoniyası”), Moris Ravel (pyes
“Suyun r
əqsi”, “Bolero”baleti) olmuşlar.
XX
əsrdə musiqi insanın həyatında emosional və mənəvi
hissl
ərini əks etdirirdi. Atonal musiqisi yaranır: burada dəqiq tonal
sistemi eşidilmir, akkord səsləri qaydada olunmayan azad ifadədə
olunur, s
əslərin təşkilində yeni üslublar yaranır. Avropa və başqa
xalqların mədəniyyətlərini, ənənələrini musiqidə istifadə edirdilər
(Hind, Çin, Afrika).
XX
əsrin avanqard musiqisinin başqa xüsusiyyətləri –qeyri
adi s
əslər, səs-küy effektləri: metal səsləri, insan səsləri və s.
olmuşdur. Ekspressionizmin parlaq nümayəndələri A.Şönberq (“Ay
Pyerosu”), A.Berq (“Vosek”
operası), A.Vebern - alman–avstriya
m
əktəbini yaratdılar. XX əsrin 20-30-cu illərində Nyu-Orleanda
(ABŞ) yeni Caz janrı yaranır. Caz – improvizasiya, zənci musiqisi
(spiricouls)
əsasında meydana gəlmişdir. Caz musiqisinin
nümay
əndələri Corc Qerşvin (opera “Porqi və Bess”), Azərbaycanda
is
ə Qara Qarayev, Tofiq Quliyev, Vaqif Mustafa-zadə cazın əsasında
Az
ərbaycan muğamından və xalq musiqisindən istifadə etmişdilər.
71
XX
əsrdə yeni cərəyan neofolklorizm yaranır, burada xalq
mahnılarından istifadə edilirdi. O ciddi janrlarda - operada,
simfoniyada, sonatada istifad
ə olunurdu.
Az
ərbaycan musiqisini bir sıra musiqiçilər zənginləşdirmişlər.
Üz.Hacıbəyli klassik Avropa musiqisini Şərqin musiqisilə, xüsusən
Az
ərbaycan muğam sənəti ilə birləşdirmişdir. Fikrət Əmirov
simfonik muğamın əsasını qoymuşdur (Kürdi ovşarı, Şur). Qara
Qarayev klassik musiqini avanqard musiqil
ə birləşdirmişdir, o hətta
Az
ərbaycan cazınin əsasında durmuşdur.
XÜLASƏ:
XVII-XX
əsr musiqisi. Oratoriya və kantata. İ.S.Baxın
musiqisi. Vyana klasik musiqisi: Qaydn, Mosart, Betxoven; Qlük.
Simfoniya, Sonat forması;
Şopen, Vaqner, Verdi, Jak Offenbax operettanın banisi,
İ.Ştraus. Musiqidə impessionizm: Klod Debussi. Moris Ravel. ХХ
əsrin musiqi avanqardı. Saz. Klassik Azərbaycan musiqisi
Ü.
Hacıbəyli, F.Əmirov, Q.Qarayev, V.Mustafazadə.
72
ÜZEYİR HACİBƏYLİ
Hacib
əyli Üzeyir Əbdülhüseyin oglu (18.09.1885, Şuşa
q
əzasının Ağcabədi k.- 23.11.1948, Bakı) – Azərbaycan bəstəkarı,
musiqişünas alim, publisist, dramaturq, pedaqoq və ictimai xadimdir.
Müasir Az
ərbaycan profesional musiqi sənətinin və milli operasının
banisi idi
. SSRİ xalq artisti (1938). Azərbaycan EA akademiki (1945),
professoru (1940),
SSRİ Dövlət mükafatı laureatı (1941, 1946), 1938
ild
ən Azərbaycan Bəsəkarlar İttifaqinin sədri (1938-48), Azərbaycan
Dövl
ət Konservatoriyasının rektoru (1928-29; 1939-48) Azərbaycan
EA İncəsənət İnstitutunun direktoru (1945-48) olmuşdur.
Ü.Hacib
əyli kənd mirzəsi ailəsində dogulmuş, valideyinləri
Ağcabədidən Şuşaya köçdükdən sonra ilk təhsilini burdakı iki sinifli Rus
Az. m
əktəbində almişdır. Şuşanın zəngin musiqi ifacılıq ənənələri
Hacib
əylinin musiqi tərbiyəsinə müstəsna təsir göstərmişdir. Onun ilk
musiqi mü
əllimi Az xalq musiqisinin gözəl bilicisi, dayısı A.Əliver-
dib
əyov olmuşdur. Hacibəyli 1897-1898 illərdə Ə.B.Haqverdibəyovun
r
əhbərliyi və Cabbar Qaryağdı oğlunun ifası ilə Şuşada göstərilən
“M
əcnun Leylinin məzari üstündə” səhnəciyində xorda iştirak etmişdir.
O, 1899-1904 ill
ərdə Qori müəllimlər seminariyasında təhsil almışdır.
Onun dünyagörüşünün formalaşmasında seminariya böyük təsir göstər-
73
mişdir. Hacibəyli Seminariya illərində qabaqcıl dünya və rus mə-
d
əniyyətini yaxindan öyrənmişdir. O, burada rus və Qərbi Avropa musiqi
klassikl
ərinin əsərlərini mənimsəmiş, skripka və baritonda calmağı
öyr
ənmiş, xalq mahnı nümunələrini nota köcürmüşdür. Seminariyanı
bitirdikd
ən sonra Hacıbəyli 1904 ildə Cəbrayil Qəzasinin Hadrut kəndinə
mü
əllim təyin edilmişdir.
Üzeyir Hacib
əyli Rusiyada 1905-07 illər inqilabi ərəfəsində
Bakıya gəlmiş, Bibiheybətdə, sonralar isə “Səadət” məktəbində dərs
demiş, 1907 ildə Bakıda Azərbaycan dilində “Hesab məsələləri” və
“M
ətbuatda istifadə olunan siyasi, hüquqi, iqtisadi əsgəri sözlərin
türki – rusi v
ə rusi – türki lügəti” – ni nəşr etdirmişdir. Üzeyir
Hacib
əyli Lüğətində Azərbaycan dilinə daxil olan yeni termin və
anlayişlasrın şərhini vermişdir. H. bədii yaradıcılığa publisistika ilə
başlamışdır. O, “Kaspi”, “Həyat”, “İrşad”, “Tərəqqi”, “Həqiqət”,
“İqbal”, “Yeni İqbal” qəzetlərində və “Molla Nəsrəddin” jurnalında
“Ordan-Burdan”, “O yan – bu yan” v
ə s. başlıqları altında “U”,
“Filank
əs”, “Nəhmənkəs” və s. gizli dövrün mühüm gizli imzalarla
dövrün mühüm içtimai-siyasi, marifcilik m
əsələlərinə dair coxlu
m
əqalə felyeton və satirik miniatürlər dərc etdirmişdir. O, bu dövrdə
N.V.Qoqolun “Şinel” povestini Azərbaycan dilinə tərcümə etmiş, bir
sıra hekayələr, miniatürlər (“Qarabağın keçmiş günlərindən”, “Ata
v
ə oğul”, “Quyruqlu ulduz” və s.) yazmışdır.
Dostları ilə paylaş: |