66
Orta
əsrlərdə musiqi din ilə sıx bağlı olmuşdur, burada tək
allahlılıq hökmranlıq edirdi. Ərəb xülafətinin vaxtında musiqi bir
nec
ə istiqamətdə: yəni Qurani-Kərimin avaz ilə oxunmasında, həmçi-
nin mü
əzzinin namaza çağırışı zamanı istifadə edilirdi. İslam musi-
qisi poeziya v
ə musiqi ilə vəhdət təşkil edirdi (yunanlardakı kimi).
Q
ədim profesional şair-musiqiçilərdən, nəğməli janrdan (mər-
siy
ə, mərthi, urucuza, xica, mədhiyə və b.) musiqi alətlərindən (duf,
mizxar, d
əf, rübab, ud, kəmança, qanun) məlumatlar saxlanılmışdır.
İslam dinini vəhdət kimi qəbul edilən zaman Yaxın, Ön və
Orta Şərqə, Şimalı Afrikaya, Cənub-Qərbi Avropaya yayyilarkən,
Ərəb xülafətində musiqinin geniş yayılması üçün gözəl şərait ya-
radıldı.
İslam musiqisinin əsasında yunan musiqisinin nəzəriyyəsi,
ərəb musiqisinin səs düzümü, İran və Bizans musiqinin təsiri
say
əsində genişləndi, Farsların not yazısı istifadə edildi, musiqi
al
ətlərinin sayı çoxaldı və onlar dəyişərək, təkmilləşdirildi.
İslam musiqi-nəzəriyyəçilərindən: İsa ibn Abdullah, İbn
Müs
əcih (ərəb səsdüzümü banisi), İbn Sina (“Aş-Şifa”, məqamların
n
əzəriyyəçisi, 8 ərəb barmaqlı məqamlarını 12-yə əvəz etmişdir),
S
əfiəddin Urmavi (yeni musiqi sistemi yaratmış və birinci bəstəkar
olaraq, özünd
ən sonra notlaşmış yazıları qoyaraq və simli musiqi
al
ətlərini yaratmışdır - muçni, nuzqa) olmuşlar.
İslam musiqisinə 12 məqam (lad) daxildir (İranda dətsgah
adlanır). Musiqinin inkişafının ən yüksək zirvəsi Abasilər və
Əməvilər dövrünə təsədüf etmişdir. Bəzi hörmətli şeyxlərin
musiqid
ən imtina etməsinə baxmayaraq, onun geniş yayılmasına və
musiqi m
ədəniyyətinin inkişafına sufi ritual rəqslərinin (səma) böyük
t
əsiri olmuşdur.
Orta
əsrlərin məşhur alimləri Əl-Kindi, ƏL-Fərabi, İbn
X
əysam, Əbu Əl-Mumin, Ərməvi, İxvan əs-Səfanın nümayyəndələri
v
ə İbn Sina musiqi haqqında elmi ənənələri inkişaf etdirmişdilər.
67
Mavlaviya t
əriqət dərvişləri
Orta
əsrlərdə ərəb-islam musiqisi (Ərəb, Afrika, Asiya ritmləri
v
ə melodiyaları, məqamları) Avropaya xüsusilə İspaniya və
Portuqaliyaya çox böyük t
əsir etmiş və Avropanın musiqi alətlərinin
formalaşmasında və inkişafında böyük rolu olmuşdur. Avropa
xalqlarının mədəni tarixində İntibah dövrü-Renessans - dönmə anına
çevrilir.
İtaliyada XIII-XIV əsr Avropanın başqa ölkələrində XV-XVII
əsr yeni fikirlər dəyişmələr yaranmağa başlayır.İntibahın yaradıcıları
insanı yüksək dəyər kimi qiymətləndirirdilər. Dünyaya belə baxış
hümanizm adlandırılırdı, hümanistlər ideal harmonik insanı qədim
antik dövründ
ə axtarırdılar və qədim Yunan, Roma incəsənəti onlar
üçün b
ədii yaradıcılıq üçün nümunə idi. Antik mədəniyyətini
yenil
əşdirməyə səy göstərmək üçün əsrə yeni ad Renessans adı
verildi. Bu dövr orta
əsr və yeni dövr arasındadır. Dövrün dünya
görünüşünü incəsənət, xüsusilə musiqi əks etdirirdi. Bu dövrdə orta
əsrlərdəki kimi aparıcı yer vokal kilsə musiqisinə üstünlük verilirdi.
Musiqinin çoxs
əsliliyi inkişafı polifoniyanın yaranmasına səbəb
68
olmuşdur. Bütün səslər əsərdə bərabərdir. Polifonik əsərləri ciddi və
ç
ətin qaydalar əsasında qurularaq, bəstəkardan dərin biliklər, virtuoz
peşəlik tələb edirdi. İntibah dövrün məşhur musiqiçiləri Palestrino,
Josken Depre, Adrian Villart v
ə başqaları olmuşlar. Polifoniya
ç
ərçivəsində kilsə və kübar janrlar yaranmışdır.
XÜLASƏ:
Musiqi inc
əsənət növü kimi. Qədim dünyanın musiqi incəsə-
n
ətinin tarixi. Hindistan, Çin, Qədim Yunan və Roma musiqi incə-
s
ənəti. Musiqi alətlərinin əsas qrupları. Orta əsr musiqisi. Din və
musiqi.
İslam musiqi incəsənəti. Şair musiqiçilər. Nəğmə janrları.
(m
ərsiyə, mərthi, urucuza, hica, mədhiyə, musiqi alətləri), alətlər
(düf, misxar, d
əf, rübab, ud, kamança, qanun). Musiqi nəzəriy-
y
əçiləri: İsa Bin Abdullax, İbi Müsəcix, İbn Sİna, Səfiəddin Urmavi.
M
əqamlar.
İntibah dövrünün musiqisi. Polifonik əsərlər.
69
XVII –
XX ƏSR MUSİQİ TARİXİ
XVII
əsrin axırı XVIII əsrin əvvəlində İntibah dövrünün
musiqisi polifoniya öz yerini homofoniya il
ə əvəz edir.
Homofoniyada bütün s
əslər eynidir: bir səs əsas mövzunu ifadə edir,
başqa səslər isə akkomponement (müşayət) rolunu oynayır. Burada
əsərin yeni homofon – harmonik üslub tərzi yaranır.
XVII-XVIII-ci
əsrlərin əsas janrı kantata və oratariyadır.
Kübar musiqisinin
əhəmiyyəti getdikcə çoxalmağa başlayır. O
musiqi saraylarinda, zad
əgən salonlarında, teatrlarda səslənirdi.
İncəsənətin yeni növü - opera yaranır. İnstrumental musiqidə yeni
janrlar yarandı (onların arasında instrumental konsert). Bəstəkarlar
t
əkcə musiqini yaratmırdılar, onlar həmçinin alətlərdə məharətlə
çalırdılar. İ.S.Bax həyatında məharətli orqancı və müəllim kimi
m
əşhurlaşmışdır. Onun yaradıcılığında alman protestant mədəniyyəti
mühüm rol oynamışdır. Bəstəkarın musiqisi mənəvi və fəlsəfidir. O,
300-
ə yaxın vokal dram əsərlərinin, kantataların, motetlərın, orqan və
klavir
əsərlərin, prelüdiya, tokkata və fuqaların müəllifidir.
Fransada XVII
əsrdə klassisizm bədii üslubu yaranır. Bu
üslubda ustalar aydın və ciddi formalarda ifadə etməyi cəhd edirdilər.
Musiqi klassisizminin inkişafında ən yüksək mərhələsini Haydının,
Motsartın, Betxovenin yaradıcılığı öz yerini tapır. Onlar XVII əsrin
axırı XVIII əsrin əvvəlində Vyanada işləyərkən Vyana klassik
m
əktəbini yaratmışlar. Klassiklər simfoniyanı, sonatanı, operanı
daha üstün tuturdular.
Musiqid
ə daha yeni bir istiqamət – romantizm yarandı
(XVIII-XIX
əsr). Bu əsərlərdə insanın daxili dünyası açılırdı.
Romantikl
ər lirik miniatürları yaratdılar. Xüsusi yeri məhəbbət
lirikası tuturdu ( Şubert). Musiqi obrazlarının yaranmasında əsas
vasit
ə əsərin məzmununu açan – söz proqramı olmuşdur. Misal üçün:
b
əstəkar instrumental musiqinin süjetini yaradanda (simfoniya), onu
partiturada xüsusi izahlarla verirdi. Bel
əliklə incəsənətin sintezi -
ədəbiyyat, musiqi, rəngarlıq - yarandı. Romantiklər Avropada
Dostları ilə paylaş: |