93
nur. Bu cür oyunlar hərəki vərdişlərin inkişafına kömək edir.
Didaktik oyunlara gəldikdə bu cür oyunlar öyrətmə xarakteri
daşıyır. Məsələn, «nə yerini dəyişmişdir?», «səsindən tanı» tip-
li oyunların köməyi ilə uşaqlarda müşahidəçilik, dəqiq qavrama
imkanları inkişaf etdirilir.
Oyunlar fərdi və qrup halında da aparılır. Fərdi oyun an-
caq bir nəfər tərəfindən həyata keçirilir. Qrup halında oyunlar-
da isə bir neçə nəfər iştirak edir. Rollu oyunlara gəldikdə bu
zaman oynayan adam (uşaq və ya yaşlı) oyun zamanı müəyyən
rolu öz üzərinə götürür və həmin rola uyğun hərəkət edir.
Məsələn, uşaq müəllim, həkim rollarını oynayır. Öz
oyuncaqlarına «dərs deyir», onları «müalicə» edir və s. Bu za-
man uşağın işi onun indiki anda istifadə etdiyi şeylərin
xüsusiyyətləri ilə deyil, müəllimin, həkimin vəzifəsi haqqında
təsəvvürlə idarə olunur.
Qaydalı oyunlar müvafiq qaydalara əsasən aparılır və
oynayanlar bu qaydalardan kənara çıxa bilmirlər. İndi artıq
işlər mücərrəd tələblər və qaydalarla tənzim olunur. Çox vaxt
həyatda oyunun əşyavi-rollu, süjetli-rollu, süjetli-qaydalı və s.
kimi qarışıq tipinə də rast gəlmək olur.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, oyun məktəbəqədər dövrdə
aparıcı fəaliyyət növü olub uşaqların həm fiziki, həm də psixi
inkişafında mühüm rol oynayır. M.Qorkinin qeyd etdiyi kimi,
oyun uşağın yaşadığı və gələcəkdə dəyişdirilməli olduğu mühi-
ti dərk etmə yoludur. Oyun uşağın tələbatını ödəməklə yanaşı,
yaşlılarla ünsiyyət saxlamaq, həyatı başa düşmək, ətrafdakıları
təqlid etmək və bu yolla bir növ gələcək həyata hazırlaşmaq
işində mühüm vasitəyə çevrilir.
Təlim fəaliyyəti - məktəblilərin və tələbələrin nəzəri
bilikləri və onlarla bağlı bacarıq və vərdişləri mənimsəmələrinə
yönəldilmiş fəaliyyət növlərindən biri, aparıcı fəaliyyətləridir.
Yaşlı adamlarda təlim özünütəhsil xarakteri daşıya bilər.
Təlim insanın fəaliyyət və davranışını bəşəriyyətin icti-
mai təcrübəsini mənimsəməsinə yönəldən fəal bir prosesdir.
94
Təlim fəaliyyəti təkcə məktəblilərdə və tələbələrdə bilik,
bacarıq
və
vərdişlərin
formalaşmasını
təmin
etməklə
kifayətlənmir. Bu prosesdə onlarda psixi inkişafa, şəxsiyyətin
formalaşmasına da əsaslı təsir göstərir. Məhz buna görə də
təlim fəaliyyətinin başlıca xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, o,
fərdin birbaşa psixi inkişafı vasitəsi kimi xidməti həyata keçi-
rir.
İnsan fəaliyyəti sistemində
əmək xüsusi yer tutur. Əmək
fəaliyyəti son nəticədə özünün məhsuldarlığı ilə fərqlənir.
Məhz buna görə də əməyi müəyyən ictimai- faydalı, maddi və
ya ideal məhsullar istehsalına yönəldilmiş fəaliyyət kimi qəbul
edirlər.
Əmək fəaliyyəti təkcə insanın maddi və mənəvi
tələbatlarını ödəməyə xidmət etmir, o, eyni zamanda insanın
bir şəxsiyyət kimi formalaşmasında aparıcı rol oynayır.
Özünü yoxlamaq üçün sual və tapşırıqlar
1. Fəaliyyət nəyə deyilir?
2. Tələbat nədir və onun hansı növləri vardır?
3. Fəaliyyətin motivləri dedikdə nəyi başa düşürsünüz?
Motivləri təsnif edin.
4. Fəaliyyətin quruluşunu şərh edin.
5. İş və hərəkət nədir? Onları xarakterizə edin.
6. Fəaliyyətin mənimsənilməsi dedikdə nəyi başa
düşürsünüz?
7. Vərdişlər və onların xarakteristikasını verin.
8. Vərdişlər və mümarisələrin qarşılıqlı əlaqəsini şərh
edin.
9. Mümarisələrə nə kimi psixoloji tələblər verirlər?
10. Vərdişlərin keçirilməsi və interferensiyası dedikdə
nəyi başa düşürsünüz?
11. Vərdişlərin keçirilməsi və interferensiya hadisələri
hansı formalarda təzahür edir?
95
12. Bacarıq və adətləri şərh edin.
13. Dildaxili və dillərarası interferensiya hadisələrini
şərh edin.
14. Oyun, təlim və əmək fəaliyyətinin fərqləndirici
xüsusiyyətlərini şərh edin.
Referat, məruzə və müstəqil tədqiqat üçün mövzular
1. Dillərin mənimsənilməsində keçirilmə və inter- fe-
rensiya.
2. Vərdiş və adətlərin psixoloji təsiri
.
3. Fəaliyyətin strukturu
Ə D Ə B İ Y Y A T
Bayramov Ə.S., Əlizadə Ə.Ə. Psixologiya. 2-ci nəşri. -
Bakı, 2002, səh. 140-151
Ağayev Ş.S. Əmək, tərbiyə və inkişaf. – Bakı, 1967.
Həmzəyev M.Ə. Şagirdlərin düzgün yazı vərdişlərinə
yiyələnmə xüsusiyyətləri. – Bakı,
1984.
Həmzəyev M.Ə. Dillərarası interferensiyanın psixoloji
xüsusiyyətləri. // Bakı Qızlar Universi-
tetinin «Elmi xəbərləri», 5-ci buraxılış,
2006.
İbrahimbəyov F.Ə. 90 il. – Bakı, 1992.
Leontğev A.N. Deətelğnostğ. Sozrarie. Liçnostğ.. M.,
1982, s. 70-123.
Qippenreyter Ö.B. Vvedenie v obşuö psixoloqiö: kurs
leküii. – M., 1988, s. 95-128.
Quseynzade Q. Obuçenie reçevoy kommunikaüii na
inostrannom əzıke. – Baku, 2001, s.
100-131.
96
Maklakov A.Q. Obhaə psixoloqiə. – Piter, 2001, s.
122-148.
Nemov R.S. Psixoloqiə. V 3-x kn., kn.1. – M., 1998,
s.145-164.
Fress P., Piaje J. Gksperimentalğnaə psixoloqiə, vıp.
4, - M., 1973