220
nasibətlər rəhbərlə tabe olanlar arasında baş verir. Bu cür
qarşılıqlı münasibətlər əvvəlcədən qrupun statusunda öz əksini
tapır. Burada qarşılıqlı münasibətin gedişi rəsmi şəkildə həyata
keçirilir. Nə rəhbər, nə də tabe olan adam qarşılıqlı
münasibətin tələblərindən kənara çıxmır. Hər kəs öz səlahiyyəti
çərçivəsində hərəkət edir.
Qeyri-rəsmi münasibətlər isə insanların bir-birinə olan
şəxsi münasibətlərinə əsaslanır. Ona görə də bu cür
münasibətlər subyektiv xarakter daşımaqla insanların bir-
birlərinə olan simpatiyası, antipatiyasında və s. ifadə olunur.
Ona görə də çox zaman bu cür qarşılıqlı münasibətləri şəxsi
münasibətlər adlandırırlar. Bu cür qarşılıqlı münasibətlər «sim-
patiya» zəminində əmələ gəlir və qarşılıqlı şəkildə inkişaf edir.
Şəxsi qarşılıqlı münasibətlərin sosial psixologiyada
aşağıdakı tiplərini fərqləndirirlər: tanışlıq, yoldaşlıq, dostluq,
ər-arvad (N.N.Obozov, Ə.S.Bayramov, Ə.Ə.Əlizadə). Mü-
təxəssislərin fikrincə şəxsi qarşılıqlı münasibətlərin kökü
insanların hisslər aləmi ilə baglıdır və emosional amillər
zəminində formalaşır.
Ən geniş şəxsi qarşılıqlı münasibət forması tanışlıqdır.
Bu cür qarşılıqlı münasibət özünün üç əsas səciyyəsi ilə
fərqlənir: «üzdən tanıyırsan»; «salamlaşırsan» (yalnız qarşılıqlı
tanıma zamanı); «salamlaşır və ümumi mövzularda söhbət
edirsən». Bu cür tanışlıq zamanı şəxsiyyətlərarası hisslər əsaslı
rol oynamır.
Yoldaşlıq
qarşılıqlı
münasibətləri
işgüzar
təmasa
əsaslanır. Bu zaman birgə fəaliyyətin məqsədi, vasitə və
nəticələri
əlaqələrin
saxlanması, vəzifə
bölgüsü
ilə
müəyyənləşir.
Dostluq qarşılıqlı münasibətlərinə gəldikdə insanlar
arasındakı bu cür münasibət qarşılıqlı bağlılığa, mənəvi
221
yaxınlığa, maraqların eyniliyinə və s. əsaslanır. Ə.S.Bayramov
və Ə.Ə.Əlizadənin qeyd etdikləri kimi, şəxsi qarşılıqlı
münasibətlərin hər bir tipi psixoloji məsafə ilə xarakterizə olu-
nur. Ər-arvad münasibətləri onların arasındakı psixoloji
məsafənin xarakterinə görə intim, dostluq münasibətləri, şəxsi,
yoldaşlıq və tanışlıq münasibətləri isə sosial münasibətlər kimi
formalaşırlar.
Şəxsiyyətlərarası münasibətlərin növlərindən birinin də
işgüzar münasibət olduğunu qeyd etdik. Bu cür qarşılıqlı
münasibətlər işgüzar əlaqələrin həyata keçirilməsi prosesində
baş verir və insanların birgə fəaliyyətinin səmərəliliyinə öz
təsirini göstərir.
Sosial psixoloqlar (A.V.Petrovski) qrupların inkişaf
səviyyəsindən asılı olaraq dörd növünü: diffuz, assosiasiya,
korporasiya, kollektiv
qruplar və onlarda qarşılıqlı
mynasibətlərin xarakterini vermiş və bunu aşağıdakı şəkildə
səciyyələndirmişlər:
1. Diffuz qrupda şəxsiyyətlərarası münasibətlər mövcud-
dur. lakin onlar qrup fəaliyyətinin məzmunu vasitəsilə ifadə
olunmur.
2. Assosiasiyada şəxsiyyətlərarası münasibətlər qrup
fəaliyyətinin hər kəs üçün şəxsiyyət baxımından əhəmiyyətli
olan məzmunu vasitəsi ilə ifadə olunur.
3. Korporasiyada şəxsiyyətlərarası münasibətlər qrup
fəaliyyətinin
şəxsiyyət
baxımından
əhəmiyyətli, lakin
ustanovkalarına görə cəmiyyətə zidd məzmunu vasitəsilə ifadə
olunur.
4. Kollektivdə şəxsiyyətlərarası münasibətlər qrup
fəaliyyətinin şəxsiyyət baxımından əhəmiyyətli və ictimai
cəhətdən qiymətli məzmunu vasitəsilə ifadə olunur.
222
III. 6. 5. Qruplarda şəxsiyyətlərarası seçmə
Şəxsiyyətlərarası
seçmə
və
onun
sosiometrik
baxımdan təhlili. Aparılmış müşahidələr və araşdırmalar
göstərir ki, eyni qrupa daxil olan adamlar bir-birlərinə
münasibətlərinə və qrup məşğuliyyətinə görə həmin qrupda
eyni mövqe tuta bilmirlər. Qrupun hər bir üzvü özlərinin
işgüzar və şəxsi keyfiyyətlərinə, statuslarına, qrupda tutduqları
yerə, qrup üzvlərinin onlara bəslədiyi münasibətə, daha
doğrusu onu nə dərəcədə qəbul edib etməmələrinə görə
qrupdakı şəxsiyyətlərarası münasibətlər sistemində müəyyən
mövqeyə malik olurlar. Qrup üzvlərinin biri yüksək nüfuza ma-
lik olduğu halda, digəri qrup üzvləri tərəfindən qəbul edilmir;
biri ilə daima ünsiyyətdə olmağa can atsalar da, digərini
görməyə gözləri olmur; birinə inanıb ona arxalanmaq mümkün
olduğu halda, digərinə etibar etmir, inanmırlar və s. Bu hal
qrup differensiasiyası kimi diqqəti cəlb edir. Şübhəsiz qrup
differensiasiyasını aşkara çıxarmaq onun gələcək fəaliyyətinin
səmərəliliyini təmin etmək nöqteyi-nəzərdən xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir. Bu cəhət uzun müddət birgə fəaliyyətdə olan şagird
qruplarında (siniflərində) özünü daha qabarıq şəkildə göstərir.
Şagird qruplarında qrup differensiyasını aşkara çıxarmaq üçün
ya uzun müddətli, sistematik və ciddi pedaqoji müşahidələr
aparmaq, ya da müvafiq müəyyənedici eksperimentlərdən
istifadə etmək lazım gəlir.
Qrup psixorlogiyasını öyrənən psixoloqlar qrupdaxili
differensiasiyanın iki başlıca sistemini: sosiometrik və referen-
tometrik seçməni fərqləndirmişlər.
Birinci növbədə şəxsiyyətlərarası seçməni sosiometrik
baxımdan nəzərdən keçirək. Qrupdaxili münasibətlərin statik
mənzərəsini sosiometriya adlanan metodun köməyi ilə əldə
Dostları ilə paylaş: |