23
dialektik vəhdətdə olub bir-birini tamamlasa da, aralarında müəyyən fərqlər də
vardır: 1)Dil həcmcə nitqdən geniĢdir; 2) Dil ümumxalq, nitq fərdi səciyyə daĢıyır;
3) Dil ünsiyyət vasitəsi, nitq ünsiyyət prosesidir; 4)NĠtq insan fikrinin ifadəçisidir,
təfəkkürü formalaĢdırır; 5) Nitqin əsas cəhəti onun məzmunluluğu, aydınlıq,
mənalılıq, təsirlilik və dəqiqliyidir; 6) Dil nitqin məhsuludur, kollektivin
bəhrəsidir, məna ilə akustik obrazı birləĢdirən iĢarələr sistemidir. Nitq dilin hər
dəfə yenidən iĢlədilməsidir; 7) Dil ictimai-tarixi təcrübənin mövcudluğu,
saxlanması və verilməsidir. Nitqə adlandırmaq, ümumiləĢdirmək və kommunikativ
funksionallıq əlamətləri xasdır; 8) Dil ictimai, ümumi, nitq isə fərdi hadisədir. Nitq
vasitəsilə fərdin öz fikrini ifadə etmə anlama və qavrama aktıdır. Hər Ģəxsin öz
danıĢıq manerası vardır; 9) Dil imkana, nitq gerçəkliyə uyğun gəlir; 10) Dil nitqə
nisbətən sabit, nitq dilə nisbətdə dinamikdir. 11) Dil dilçiliyin, nitq psixologiyanın
tədqiqat obyektidir (18 səh. 40). Nitq milli səciyyəlidir, hər bir xalqın, millətin
özünəməxsus nitqi, danıĢığı, tələffüz forması vardır. Xalqın psixoloji xarakteri
maddi yaĢayıĢ tərzi və mədəniyyəti dil ümumiliyi ilə bağlıdır. Məhz bu cəhət hər
bir xalqı, o cümlədən də bizim xalqımızı, onun mədəniyyətini, eləcə də nitq
mədəniyyətini baĢqa xalqlardakından fərqləndirir. Azərbaycan dili nəinki hind-
Avropa dillərindən, eləcə də türk dillərindən, hətta oğuz qrupuna daxil olan
Türkiyə türkcəsindən, türkmən və qaqauz dillərindən də fərqlənir. Dilimizin lüğət
tərkibi, fonetik sistemi və qrammatik quruluĢu min ildən artıqdır ki, müstəqil
inkiĢaf yoluna qədəm qoymuĢdur. Azərbaycan xalqı öz varlığını ortaya qoyana
qədər formalaĢmıĢ və öz dilini də formalaĢdırmıĢdır. Dövrdən asılı olaraq ərəb-fars
sözləri ilə nə qədər yüklənsə də IX-XI əsrlərdə meydana gələn "Dədə Qorqud
kitabı", XIII əsrdə Həsənoğlunun qəzəlləri göstərir ki, ortaq əlifbadan, ərəb-fars
söz və ifadələrindən istifadə etsək də, fərq özünü bütün dil qatlarında göstərir,
nitqin ahəngi, ritmi, tempi, intensivliyi, məntiqi vurğusu, tembri, sintaktik
mənaların ifadəsinə xidmət edən intonasiyası dilimizin özünə məxsusluğunu bu
gün bütün dünyaya nümayiĢ etdirir. Nitq mədəniyyətinin bu xüsusiyyətləri bütün
xalqımız tərəfindən gözlə-nilir və hər gələn yeni nəsildən, uĢaq bağçalarından
baĢlamıĢ məktəblərə qədər, Ģagirdlərdən, tələbələrdən, qəzet-jurnal səhi-fələrində,
radio-televiziya veriliĢlərində, müxtəlif dərslik, dərs vəsaitləri, siyasi, elmi, bədii,
publisistik kitablara qədər dilimizin qrammatik qanun-qaydalarına əməl edilməsi
hamıdan tələb olunur. Sözlərin fonetik tərkibi, düzgün tələffüzü və yazılıĢı, leksik-
semantik mənası, cümlə quruluĢu hamı üçün eynidir. Bu da təbiidir ki, əgər belə
olmasa idi, dil öz əsas vəzifəsini - ünsiyyət vasitəsi olmaq funksiyasını icra edə
bilməzdi. Nitq mədəniyyətinin səciyyəvi cəhətləri də vardır. Dilin leksik -
semantik və sintaktik yaruslarında fərqli cəhətlərə üslubla bağlı məqamlarda yol
verilir. Dram əsərlərində dialoqlarda,Ģeirlərdə heca, qafiyə, vəzn xatirinə
cümlələrdə söz sırasının pozulması fərdi səciyyə daĢıyır. Mədəniyyətin
göstəricilərindən olan gözəl nitq dilin səlisliyindən, onun ifadə imkanlarından
düzgün faydalanmaq vərdiĢ-ləri ilə ĢərtləĢir. Azərbaycan dili lüğət tərkibi, fonetik
sistemi, morfoloji və sintaktik quruluĢuna görə dünyanın ən inkiĢaf etmiĢ zəngin
dillərindən sayılır. Nitqin özünəməxsus xüsusiyyətləri vardır. Eyni məsələdən,
məlum faktdan danıĢan və ya yazan iki adamın nitqi (əgər yazılıb
24
əzbərlənməmiĢdirsə) məzmunca eyni olsa da, nəql etmə formasına, quruluĢuna
görə bir-birindən fərqlənəcəkdir. Həyatda bir-birinin eyni iki adam olmadığı (lap
ekiz doğulanlar da) kimi, bir-birinin eyni olan iki nitq parçası da yoxdur (hətta bir
Ģairineyni mövzuda müxtəlif vaxtlarda yazılmıĢ iki Ģeiri, hansısa bir yazıçının iki
variantda yazılmıĢ əsərinin bir hissəsi və s.). Ġnsanlar ayrı-ayrı fərdlər olduğu üçün
onların nitqi də fərdidir, özünəməxsusdur. Bəlkə dünyanın, həyatın bənzərsizliyi
elə bununla əlaqədardır. Xalqlar müxtəlif olduğu kimi, onların nitqi də, dili də bir-
birindən fonetik, leksik, qrammatik cəhətdən fərqlidir, üslub baxımından
rəngarəngdir. Xalqların xarakteri dillərində də görünür. Dildəki milli fərq
insanların nitqində öz təzahürünü tapır.XIX əsrin görkəmli alman dilçisi
V.Humboldtun "Hər xalq orijinal və təkrarolunmazdır. Dil xalqın zahirə meydana
gəlməsidir, onun ruhu dildir" - kəlamına haqq qazandırmaq lazımdır. Nitq
mədəniyyətinin elə xüsusiyyətləri var ki, fərdi səciyyə-lidir, yəni heç də hamı bir
cür danıĢmır, yazmır, nitq söyləmir. Nitq mədəniyyətinin inkiĢafında, ədəbi dil
normalarına düzgün əməl olunmasında məktəbin, radio və televiziya veriliĢlərinin,
dövrü mətbuatın, kino və teatrın rolu əvəzsizdir. Kütləvi infor-masiya vasitələri və
tədris müəssisələri dilin qayda-qanunlarını siyasi, sosial, mədəni və mənəvi
məsələlər daxilində çatdırır, qrammatik qaydaları, dilin quruluĢunu bir fənn kimi
yox, praktik Ģəkildə nitq prosesində nitq mədəniyyəti kimi verir. Müasir dövrdə hər
bir Ģəxsin ən gözəl keyfiyyətlərindən biri, bəlkə də baĢlıcası onun zəngin nitq
mədəniyyətinə malik olmasıdır. Nitq mədəniyyəti insanın ümumi inkiĢafında
xüsusi rol oynayır. Ġstər məzmun, istərsə də forma cəhətdən gözəl olan nitq fikrin
təsirli ifadəsinə xidmət edir.
Sual və tapĢırıqlar
1. Nitq mədəniyyəti dilçilik fənni kimi nə vaxtdan formalaĢmağa baĢlamıĢdır?
2. Nitq mədəniyyəti tədris fənni kimi neçənci ildən ali məktəblərdə tədris olunur?
3. Nitqin əsas məqsədi nədir?
4. Maddi mədəniyyət deyiləndə nələr nəzərdə tutulur?
5. Xalqın milli mədəniyyəti nələrdə təzahür edir?
6. Mədəni nitqin əsas əlamətləri hansılardır?
7. Dilin vəzifəsi nədir?
8. Dil, yoxsa nitq dəyiĢikliyə çox uğrayır?
9. Nitqin milli səciyyəli olduğunu necə izah edərsiniz?
10. Nitq mədəniyyətinə verilən tələblər hansılardır?
11. Azərbaycan dilinin dövlət dili statusu alması haqqında nə deyə bilərsiniz?
12. Dil ilə nitq arasında hansı fərqlər vardır?
ÇalıĢma 9. Mətni oxuyun, dilimizi xarakterizə edən fikirlərə daha nələri əlavə
etməyin mümkün olduğunu araĢdırın:
Dil millətin canı və qanıdır. Vətən və ana dili - bunlar sinonim anlayıĢlardır. Vətəni
sevmək doğma dili sevmək deməkdir. O, olmadan xalqın tarixini, onun keçmiĢini,
mədəniyyətini öyrənmək olmaz. Orta əsrlərdə əsgərlərimiz dodaqlarında "Doğma
vətəndən gözəl, doğma dildən Ģirin dünyada yoxdur" sözləri ilə döyüĢlərə qalxmıĢ
və vətən uğrunda canlarından keçmiĢlər. XV-XVII əsrlərdə Azərbaycanın
Dostları ilə paylaş: |