105
ÇalıĢma 95. Bədii ədəbiyyatın müxtəlif növ və janrlarında iĢlənmiĢ epitetləri və
təĢbehləri tapıb göstərin.
"ġərili", "Bəhməni", "Cəlili", "Cəngi"…
Türkülər dəməti, səslər çələngi…
Sevincin zirvəsi, qəmin zirvəsi
(X.R.Ulutürk)
Hər tərəfdən onu fəlakət buludları çulğaladı, axırda onu qara torpaq altına girməyə
məcbur etdi.
(C.Cabbarlı)
Yanağı laleyi-bahari kimi,
Ləbləri yaqutun kənarı kimi,
Bir danə nasüftə mirvari kimi,
BaĢdan ayağadək ağ bədən gərək
(M.P.Vaqif)
ÇalıĢma 96. Yazıçı əĢya və hadisələr arasındakı oxĢarlığı və ya fərqi qabarıq
Ģəkildə göstərmək üçün metaforalardan istifadə etmiĢdir. Həmin metaforaları tapın
və nəyə iĢarə edildiyini göstərin.
Keçdi pəncəmizə gözəl Qarabağ
Öpsün qılıncımı hər qaya, hər dağ
(S.Vurğun)
Həsən də qəlyan çəkər,
Hüseyn də qəlyan çəkər.
Tənbəki bol olanda
Siçan da qəlyan çəkər.
Hamam, hamam içində,
Xəlbir saman içində
Dəvə dəlləklik eylər,
Köhnə hamam içində
(Atalar sözləri)
ÇalıĢma 97. Ad dəyiĢmə mənasında iĢlənən sözləri tapın, hadisənin, anlayıĢın
adının baĢqa bir adla necə əvəz edilməsinə diqqət yetirin:
Ləngərlənən meydana birdən yeni can gəlir, Azərbaycan, Türküstan, ardınca Turan
gəlir (X.R.Ulutürk) Ġbrahim xan (yuxudan təlaĢla qalxaraq):
- O yandan Türkiyə, bu yandan Ġran, Burdan da Rusiya göndərir fərman.
Pozmaq istəyirlər cah-cəlalımı (S.Vurğun)
ÇalıĢma 98. Bir tələbənin imtahan ballarını toplaya bilmədiyinə görə
Akademiyadan xaric olunması haqqında dekanın adından əmr hazırlayın.
ÇalıĢma 99. Tədbir keçirilir. Qrup tələbələrinizin iĢtirakı barəsində dekana raport
verin.
ÇalıĢma 100. ġeiri ifadəli oxuyun, bədii təsvir və ifadə vasitələrini tapın, ifadəliyin
necə yaranmasına diqqət yetirin:
106
Son payız dayanıb qıĢa müntəzir,
Otların gözündə gilələnir yaĢ.
Dağlardan sallanıb apana enir,
Duman yavaĢ-yavaĢ, çən yavaĢ-yavaĢ.
Ağaclar üsyana qalxıb, bozarıb,
Bircə budaqda da görünməyir bar.
Bağlarda yarpaqlar elə qızarıb,
Deyirsən, indicə alıĢıb yanar.
Külək xəzəlləri alıb döĢünə,
Qovur bağ-baxçanın hər bucağında.
Torpaq da kökündən qopub düĢənə,
Yer vermək istəmir öz qucağında.
Gecələr o qədər uzun olubdur,
Deyirsən, bir daha açılmaz səhər.
Güllər elə yanıb, elə solubdur
Bir də baĢ qaldırmaz bahara qədər.
Kimsə yollanmayır tarlaya, çölə,
Sanki təbiətin yuxusu gəlir.
GünəĢli günlərin özündə belə,
Havadan yağıĢın qoxusu gəlir.
Çılpaq budaqlarda qalan yuvalar,
Uzaqdan qaralır bir yumaq kimi.
Çırpına-çırpına əsir gilavar
Hansı bir ağaca qonacaq kimi.
Torpaq həsrətiylə ağlayır bulud,
Çay olur, göl olur gözünün yaĢı.
CoĢan sellər, sular Ģahə qalxan at,
Əzir xıncım-xıncım qayanı, daĢı.
Ġsti hava qıtdır, çəkilib göyə,
Geyinib təbiət əskəri paltar.
Payızın möhləti qurtarır deyə,
Uca zirvələrə çilənir ilk qar.
Qar istəyir düzən, barsız bağlar da,
Çılpaq yerlərini örtsün, gizləsin.
Ağsaqqal qıĢ gəlir, payız dağlarda
ÇaĢıb qalıb, bilmir, getsin, gözləsin.
(Süleyman Hüseynov. YaĢanmıĢ ömür. Bakı, 2001, səh.51-52)
ÜSLÜBİ VASİTƏLƏR
Düzgün Ģifahi nitqə və yazıya yiyələnmək hər bir adamın arzusudur. Məqsədə
çatmaq üçün kiçik yaĢlardan dilin fonetik,leksik və qrammatik normalarını
mənimsəmək ilkin Ģərtdir. Lakin bu, düzgün nitq üçün kifayət etsə də, gözəl nitq
üçün kifayət deyildir. Gözəl nitq bacarığı nümayiĢ etdirmək üçün dilin daxili
quruluĢunu, onun qayda-qanunlarını mükəmməl bilməklə dilin üslubi imkanlarına
107
bələd olmaq vacibdir. Nitqin üslubi cəhətdən düzgün qurulması isə ünsiyyət
zamanı onun ahəngdarlığına, obrazlığına, bədiiliyinə xüsusi qayğı ilə yanaĢmaqla,
dilin bədii təsvir və ifadə vasitələrindən konkret məqam və Ģəraitdə yararlanmaq
bacarağı ilə reallaĢır. Nitq üslubi dil vasitələrindən, onun normalarından
məqsədəuyğun istifadə tərzidir. "Üslub" sözü ərəbcə "tərz", "ifadə tərzi", "üsul"
mənasındadır. Ġndi bu söz daha çox yazı manerası, danıĢıq tərzi anlamında iĢlənir.
Üslub ayrı-ayrı sənətkarlara, elmi, siyasi, tarixi cərəyanlara, bədii janrlara,
müəyyən bilik sahələrinə aiddir, buna görə də hər üslub fərdidir. Gözəl nitq
sahiblərinin özünəməxsus üslubu vardır. Deməli, üslub incəsənət sahələri ilə
məĢğul olan hər hansı bir yazıçı, bəstəkar, rəssam və s. kimi sənətkarlar üçün bədii,
musiqi və rəsm əsərləri, janr və cərayanlar üçün səciyyəvi olan dil və nitq
vasitələrindən istifadə üsullarının məcmusudur. Qədim dünyanın ən məĢhur alimi
və natiqi Aristotel üslubu nitq mədəniyyəti ilə əlaqələndirmiĢ, ona yüksək qiymət
vermiĢ, üslubun nitqin mövzusuna uyğun olmasını əsaslandırmıĢdır. Qədim
Romanın məĢhur natiqi M. T. Siseron isə demiĢdir: "Əsl natiq o Ģəxsdir ki, adi iĢlər
haqqında sadə, böyük iĢlər barəsində əzəmətlə, orta səviyyəli iĢlər haqqında isə
yuxarıdakılar arasında orta mövqe tutan bir üslubda danıĢmağı bacarsın" (16,
səh.37). Dil vahidləri üslubi keyfiyyət qazanmaq üçün dilin fonetikası, leksikası və
qrammatikası çərçivəsində üslubi çalarlığın yaranmasına xidmət edir. Leksik-
semantik, fonetik və qrammatik normalar dilin quruluĢu ilə bağlıdır və nitqin
düzgünlüyünün xidmətindədir, üslub normaları isə nitqin gözəlliyini, ifadəliyini
artırır, ünsiyyətin təsirli, mövzuya uyğunluğunu və məqsədə müvafiqliyini
reallaĢdırır.
Dil vahidlərinin üslubiyyatı aĢağıdakı qruplara bölünür:
1. Fonetik üslubiyyat.
Fonetikanın nitqdə kəsb etdiyi üslubi keyfiyyətlərdən ən baĢlıcası ahəngdarlıqdır.
Ahəngdarlıq nitqin səlisliyi, axıcılığı, təbiiliyi deməkdir. Nitq məhz bu keyfiyyətlər
hesabına dinləyicilərə və oxuculara xoĢ təsir bağıĢlayır, oxuyarkən göz oxĢayır,
eĢidilərkən qulaqlarda xalq musiqisi, muğamlar kimi gözəl səslənir. Əlbəttə, bunun
əsas səbəbi dilimizin sait səslərinin çoxluğudur ki, bu hesaba açıq hecaların
üstünlüyü səslənmənin, sədanın, avazın ahəngdarlığına əvəzsiz təsir göstərir.
Dilimizdəki doqquz sait və dörd sonor samit səsin yaratdığı harmoniya nitqdə
avazlı, musiqili tonu gücləndirir. Atalar sözündən (Ağ gün adamı ağardar, qara gün
qaraldar; Ağzı aĢa yetiĢəndə, baĢı daĢa yetiĢər; Asta elə, usta elə); xalq
mahnılarından (Araz üstə, buz üstə; Kabab yanar köz üstə. Qoy məni öldürsünlər,
Bir ala göz qız üstə); bayatılardan (Belə bağlar; Dost baĢın belə bağlar; Bülbül
ağlar, gül açmaz, Verandı belə bağlar), "Kitabi-Dədə Qorqud"dan baĢlayaraq Ġ.
Nəsimi, ġ. Ġ. Xətai, M. Füzuli, M. P. Vaqif, M. F. Axundov, A. Ələsgər,
C.Məmmədquluzadə, M. Ə. Sabir, Ü. Hacıbəyov, M. ġəhriyar, S. Vurğun, M.
Ġbrahimov, Ġ. Əfəndiyev, B. Vahabzadə, X. R. Ulutürk və baĢqa onlarla, yüzlərlə
söz sənətkarının nəzm və nəsr əsərlərində, pyeslərdə, faciələrdə, komediyalarda,
mənsur Ģeirlərdə alınma sözlərdə saitlərin uzun tələffüzü, səs uyuĢması, səs artımı
([ayilə], [Ģeyir]), səs düĢümü ([nefçi], [dos köməyi]), milli sözlərdə iki saitin, iki və
ya üç samitin yanaĢı iĢlənə bilməməsi, çoxhecalı sözlərin sonunda cingiltili
Dostları ilə paylaş: |