114
Azarbazqan-Ģah adlanırdı.
128
Göründüyü kimi, Atropatenanı da içinə alan
Azərbaycan daha geniĢ siyasi-inzibati və etnik-coğrafi anlam daĢımıĢdır.
129
Öncə titul kimi yaranan
atropat sözünün sonralar antroponim kimi
iĢlənməsi təbiidir. Lakin məsələ burasındadır ki, bu söz də türkmənĢəli
od sözündən yaranıb, çünki hind-iran və slavyan dillərində «od» anlamlı
iki söz vardır; bunlardan
biri
hindavropamənĢəli
*
oqnis//*
eqnis,
o biri isə
türkmənĢəli *
ot sözü ilə yaranmıĢ
atar//adur sözüdür.
130
Bu söz pəhləvi
dilində
ataxĢ «od» formasını alıb, bumeranq söz kimi
atəĢ Ģəklində azər
dilinə qayıtmıĢdır.
131
Yuxarıda «azər boyu» anlamı daĢıyan
azərbi sözünün tərkibində
«azər» etnonimi və ĢəkilçiləĢmiĢ «bi» sözcüyü olduğunu demiĢdik.
Ġndisə
azər etnoniminin etimologiyasını açmaq üçün hansı anlamda iĢləndiyini,
tərkibində hansı sözlər olduğunu, hansı fonetik variantlar üzrə dəyiĢdiyini
m.ö.VIII - m.s.VIII əsrlər arası qədim qaynaqlarda gözdən keçirək:
Azari Ģəhəri - m.ö.VIII əsr, Urmu gölü ilə Kərkük arasında (Asur qaynağı)
132
128
АСЕ, I. 1970, 110;
Ибн Хордадбех, 61, 106.
129
Azər Beqdelinin (XVIII) Tehranda nəĢr olunan «AteĢkede-yi Azər» əsərində Ərməni
də içinə alan Azərbaycanın əski və sonrakı hüdudları daha geniĢ verilmiĢdir (ИГА, 120).
130
Birinci
«od»
anlamlı
söz əksər hindavropa dillərində iĢlənmiĢdir: het
aqnis, latın
iqnis,
qədim hind
aqníĢ, əski slavyan
oqni, latıĢ
uqnus (Фасмер, III,
1971,
118);
Ġkinci isə
otaq,
ocaq (otcaq),
odun sözlərinin kökündə duran və monqol dilində «od
Ģahzadəsi, odu saxlayan sonbeĢik, kiçik oğul» anlamında iĢlənən *
odçiqin (od tiqin) və
odqan (od xan) deyimlərində görünən türkmənĢəli
od (ot) sözüdür (ЭСТЯ, I, 483-484).
Göründüyü kimi, özbək dialektində «ocaq qalamaq» anlamında
adır Ģəklində qalan
və fars-pəhləvi yazılarında
ādur «od»,
Ādurān Ģāh «od Ģahı» («Karnamaq», XI, 20-21),
ātar «od» («Avesta»), qədim hind dilində
ảtharvā «od kahini», «atəĢpərəst maq», slav-
yan dillərində
vatra «od» sözlərinin kökündə duran ot/od sözü yalnız türk boyları ilə sıx
təmasda olmuĢ hindiran və monqol dillərində iĢlənir.Ola bilsin ki, sumercə GünəĢ tan-
rısı
d
Utu
da
türklərlə
təmasın
nəticəsidir.A.R.Zifeldt-Simumyaqinin
atar
sözünü
«od»
yox,
«kiĢi(lər) xalqı» anlamında etnonim (
at-er) sayması maraqlı fikir olsa da, onun
atarpat
tərkibində etimoloji yozumu gerçəkliyi əks etdirmir (Зифельдт-Симумяги 1928, 125).
131
Azərbaycan adının sinonimi kimi,
Azərabadqan, AzərqoĢesp,
Azər
yurdu ifadələrini
Firdovsi «ġahnamə» əsərində bu misralarda iĢlətmiĢdir: «Царь мчится с дружиной в
Азерабадган», «Мол, к
Азергошеспу царь двинулся в путь», «Лишь только Бехрам
в
край Азера ушел» (Фирдоуси. «Шахнаме», V. 13068, 13071, 13073). Firdovsi
Adur
ayını da
Azer Ģəklində verir (V.10147).
Görünür, fars dilində
ateĢ ilə yanaĢı iĢlənən
ata //
adur sözü sonralar
azər ilə əvəzlənmiĢdir.
132
SAA, vol. V. 166, r. 1-9: