Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi

253
Aşama klasifikasyonu
Uygulama
Çocuk yatay bir zeminde ayakta durma pozisyonuna yerleştirilir 
ve desteksiz olarak ayakta durmaya teşvik edilir. Daha sonra, 
bir koluyla yanlara ulaşmaya ikna edilerek, kontralateral gövde 
lateral fleksiyonuyla kombinasyonda olacak şekilde lateral 
olarak ağırlık transferi yapmaya teşvik edilir.
Ölçek
0. Test öğesi doğru şekilde yönetilmiştir ama çocuk aşağıdaki 
aşama spesifikasyonlarında tanılanan motor davranışlardan 
hiçbirini göstermez.
1. Çocuk desteksiz olarak en az 2 saniye ayakta durur.
2. Çocuk desteksiz olarak en az 5 saniye ayakta durur.
3. Çocuk desteksiz olarak ayakta durur ve lateral olarak 
ağırlığını transfer eder. Çocuk hiçbir şekilde gövdesini 
kontralateral tarafta lateral fleksiyona getirmez.
4. Çocuk desteksiz olarak ayakta durur. Ağırlığını lateral 
olarak transfer eder ve kontralateral tarafta gövdesini açıkça 
lateral fleksiyona getirir. Çocuk ipsilateral dizinin pozisyonunu 
çoğunlukla statik olacak şekilde, diz ekleminde az hareketle 
veya hiç hareketsiz olarak stabilize eder.
5. Çocuk desteksiz şekilde ayakta durur. Ağırlığını lateral olarak 
transfer eder ve kontralateral tarafta gövdesini açıkça lateral 
fleksiyona getirir. Ipsilateral dizinin pozisyonunu çoğunlukla 
dinamik olarak ve diz ekleminde hareketle stabilize eder.

---

254
Test talimatları
Amaç
- Çocuğun desteksiz olarak ayakta durabildiği seviyenin 
kaydedilmesi.
Uygulama
- Başlangıç postürü: Desteksiz ayakta durma.
- Çocuğu desteksiz olarak 2 ya da 5 saniye ayakta durması 
için teşvik edin.
- Çocuğu lateral olarak ağırlığını transfer etmesi, gövdesini 
kontralateral olarak 2 saniye boyunca lateral fleksiyona 
getirmesi ve ipsilateral dizini dinamik olarak stabilize etmesi 
için teşvik edin.
- Gerekirse, bir bacağına çember geçirin.
Stimülasyon
- Çocuğun önüne motive edici bir oyuncak koyun.
- Çocuğun yan tarafında omuz hizasında, ulaşamayacağı bir 
mesafeden motive edici bir oyuncak gösterin.
- Ulaşamayacağı mesafede, oyuncağı lateral olarak ve biraz 
da yüksekte hareket ettirin.
- Gerekirse, kolunu pasif olarak ulaşma pozisyonuna getirin.
- Gerekirse, çocuğa pasif olarak lateral ağırlık transferinin 
nasıl yapıldığını gösterin.
Kamera pozisyonu
- Çocuğun arkasında çapraz şekilde, sagital düzleme 
45 derecelik açıda.

---

255
Aşama altbölümünün karakteristik elementleri
Yönetimi
a. Test öğesi doğru şekilde yönetilmiştir.
Hareket
b. Ağırlığını lateral olarak transfer eder.
c. Gövdesini kontralateral olaral lateral fleksiyona getirir.
Postür
d. Statik olarak stabil diz.
e. Dinamik olarak stabil diz.
Periyot
f.  En az 2 saniye.
g. En az 5 saniye. 
Aşama spesifikasyonu 
 
Elementler
  
0. 
 
 
 
 
a.
1. 
 
 
 
 
a, f.
2. 
 
 
 
 
a, g.
3. 
 
 
 
 
a, b.
4. 
 
 
 
 
a, b, c, d.
5.  
 
 
 
 
a, b, c, e.
Skorlama

---

256
6.13 Test öğesi 13: Yüzüstü pozisyondan 
 
oturma pozisyonuna geçerken 
 
postüral kontrol  
Amaç ve metot
Bu test öğesinin amacı, çocuğun yüzüstü pozisyondan oturma 
pozisyonuna geçebildiği seviyenin kaydedilmesidir. Bu amaçla, 
çocuk yüzüstü pozisyona konulur ve oturmaya geçmesi için 
teşvik edilir.
Postüral kontrolle ilgili olarak motor gelişim
Çocuğun motor gelişiminin belli bir evresinde, oturma postürü  
kesin olarak bir geçiş postürü olarak ortaya çıkar. Bu evrede 
çocuk sıklıkla oturma postürünün etrafında hareket eder: 
Oturmadan yan oturmaya, daha sonra yüzüstü  
ya da emekleme pozisyonuna geçer ya da tam tersi şekilde 
davranır. Gelişimin bu evresinde denge, gövde ekstansiyonu, 
gövde rotasyonu ve gövde lateral fleksiyonu gibi yüksek 
dereceli motor aktivitelerin kalitatif olarak gelişimi 
gözlenebilir. DS’lu çocuklarda, bu formdaki hareketlerin gelişimi,   
postüral kontrol sistemindeki bozukluklardan dolayı ters yönde 
etkilenir. Bu test öğesinin sisteminde dikkat, yüzüstü 
pozisyondan oturma pozisyonuna geçişin gelişimi 
üzerinde odaklanır. Burada ortaya çıkan problemler, bu 
evredeki gelişimde gözlenen motor problemlerin temsilcisi 
olarak görülür. Yetersiz postüral kontrol seviyesinin bir sonucu 
olarak DS’lu çocuk, ilk olarak oturma pozisyonunu bağımsız 
olarak elde edemez. Bu test öğesi ile ilgili olarak, gelişim, çocuk 
oturma pozisyonuna esasen kollarının simetrik desteğiyle 
gelebildiğinde başlar. Ayırt edici bir özellik olarak, motor 
davranış esnasında gövde motor aktivitesi (gövde rotasyonu 
ve gövde lateral fleksiyonu) dikleşmeyi sağlamak için kısıtlı bir 
rol oynar. Bu anlamda, esas olarak dört hareket değişkeni fark 
edilir. Oturma pozisyonunun elde edilmesinin tipik şekli, yüzüstü 
pozisyonda gövdenin kollarla yukarı doğru itilmesi ve bacakların 
simetrik olarak geniş abdüksiyonda öne getirilmesidir. Burada, 
her ne kadar bazı çocuklar bir dizlerini kıvrık tutsalar da, dizler 
uzatılabilir. İkinci olarak, çocuk dizlerini bir şekilde (eller-dizler 
pozisyonu gibi) gövdesinin altına koyabilir ve sonra gövdesini 
kollarıyla iterek  baldırları üzerine ya da ayakları arasına oturur 

---