Dünya əDƏBİyyati klassiKLƏRİ
Yüklə 6,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
Qız qəti cavab verdi: -Yox! Onda keşiş ucadan qışqırdı: -
Gənc qız kiminsə onun dirsəyindən tutduğunu hiss etdi, boylanıb baxdıqda divardakı kiçik pəncərədən arıq bir əlin uzandığını gördü. Bu əl ondan dəmir kəlbətin kimi yapışmışdı. -
Onu bərk tut! - Keşiş dedi. - Bu, həmin qaçqın qaraçıdır. Onu buraxma. Mən polislərin dalınca gedirəm, bir azdan onun dar ağacından asılacağını seyr edəcəksən. -
Ha-ha-ha-ha! - Keşişin sərt sözlərinə cavab olaraq daxmanın içindən xırıltılı bir qəhqəhə eşidildi. Qaraçı qız keşişin Notr-Dam kil- səsinə doğru qaçmağa başladığını gördü. Həmin tərəfdən at ayaq- larının tappıltısı eşidilirdi. Gənc qız kinli münzəvi qadını tanıdı. Dəhşətindən təngnəfəs olaraq onun əlindən qurtulmağa, qorxu və ümidsizlik içində çırpı- naraq xilas olmağa çalışdı, lakin o, qızı qeyri-adi qüwəylə tutmuşdu. Onun sümükləri çıxmış barmaqları qızın əlindən elə yapışmışdı ki, onları bir-birindən qoparmaq qətiyyən mümkün deyildi. Bu, nə zən- cir, nə qandal, nə də dəmir halqa deyil, divarın içindən uzanmış canlı və ağıllı kəlbətin idi. Qız taqətdən düşərək divara söykəndi və ölüm qorxusuyla çır- pınmağa başladı. Həyatın nə qədər gözəl olduğunu, gəncliyin, göy- lərin və təbiətin gözəlliklərini xatırladı. Feb yadına düşdü, ondan uzaqlaşan və ona yaxınlaşan hər şeyi xatırladı. Ondan uzaqlaşan keşişi, ona yaxınlaşan cəlladı, onun intizarında olan dar ağacını xatır- ladı. Dəhşətindən saçlarının biz-biz olduğunu hiss etdi. Eyni zamanda qulaqlarında münzəvinin məşum qəhqəhəsi səsləndi; bu qadın sevinclə deyirdi: “Aha! Nəhayət, səni asacaqlar!” Qız üzünü pəncərəyə çevirdikdə dəmir barmaqlıq arasından münzəvi qadının solğun üzünü gördü. -
Mən sizə nə etmişəm? - Zəif səslə dedi. Münzəvi qadın cavab vermədi, yalnız ahəngdar, əsəbi, istehzalı səslə mızıldandı: -
Qaraçı qız, qaraçı qız, qaraçı qız! Zavallı Esmeralda qarşısındakı məxluqda heç bir insani duyğu olmadığını anlayıb başını aşağı saldı. 778
downloaded from KitabYurdu.org Qaraçı qızın sualını, sanki, indi dərk edən münzəvi qadın birdən qışqırdı: -
istəyirsən, qaraçı? Çox gözəl, onda qulaq as! Mənim bir qızım vardı, başa düşürsən? Bir qızım vardı! Balaca, gözəl bir qızım vardı! Ah, mənim Aqnesam! - o pıçıldadı və qaranlıqda nəyisə öpməyə başladı, - mənim qızımı apardılar, oğurladılar mənim balamı. Onu bişirib yedilər! Bax bunu mənə sən etmisən! Gənc qız qorxa-qorxa dedi: -
mışdım. -
Yox, - münzəvi cavab verdi, - sən o zaman doğulmuşdun, bəlkə də, o quldur dəstəsinin içində idin. O, səninlə həmyaş idi. On beş ildir, burada əyləşmişəm, on beş ildir ki, əzab çəkirəm, yalvarı- ram, başımı divarlara vururam. Eşidirsən, mənim qızımı qaraçılar oğurladılar, eşidirsən, onlar mənim qızımı yedilər. Murdar dişləriylə onu parçaladılar. Sənin köksündə qəlbin varmı? Ciyuyan, süd əmən, oynayan bir uşağın nə qədər sevimli və məsum bir məxluq olduğunu təsəvvür edə bilərsən? Vəhşilər balamı əlimdən aldılar, onu öldürdü- lər, Allah bundan xəbərdardır. Bu gün isə mənim bayramımdır: çünki bu gün qaraçı qızı mənim qurbanımdır. Bu dəmir barmaqlıq mane olmasaydı, səni dişlərimlə didərdim! Təəssüf ki, başımı barmaqlığın arasına soxa bilmirəm! Yazıq balam! Onlar səni yuxuday- kən oğurladılar, onlar səni oyatsaydılar da, səsini eşitməyəcəkdim, çünki evdə deyildim. Ah, məlun qaraçılar! Siz mənim qızımı məhv etdiniz! İndi də, gəlin tamaşa edin, görün mən sizin qızınızı məhv etməyə necə yardım edirəm! Onun qəhqəhəylə güldüyü, yaxud dişlərini qıcırdatdığı bəlli deyildi. üzü arıqlamış və dəyişmişdi. Artıq işıqlaşırdı. Meydanın ortasındakı dar ağacı getdikcə daha aydın görünməyə başlayırdı. Kilsə körpüsünün o biri tərəfində at ayaqlarının tappıltısı getdikcə daha aydın eşidilirdi. Bədbəxt gənc qız diz çöküb qorxudan titrəyərək ümidsiz və havalanmış halda yalvardı: -
Xanım, mənə rəhm edin! Onlar yaxınlaşırlar! Mən sizə heç bir şey etməmişəm! Yəni siz mənim belə dəhşətli bir ölümlə ölməyimi gözlərinizlə görmək istəyirsiniz? Siz mərhəmətlisiniz, mən buna 779
downloaded from KitabYurdu.org DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
əminəm, bu çox müdhiş bir şeydir, məni buraxın qoyun çıxım gedim, mənə rəhm edin, mən ölmək istəmirəm! -
Qızımı qaytar! - Münzəvi qadın cavab verdi. -
Mənə yazığınız gəlsin! -
Balamı qaytar! -
Məni buraxın, Allah xətrinə, buraxın! -
Balamı qaytar! Gənc qız taqətdən düşərək halsızlaşdı və yenidən diz çökdü. -
axtarıram. -
Aqnesamı qaytar! - Qudula davam etdi. - Sən onun harada olduğunu bilmirsən? Elə isə sən öləcəksən! Lakin əvvəlcə mənə qulaq as. Mən əxlaqsız bir qadın idim, Tanrı mənə uşaq verdi, bu uşağı mənim əlimdən aldılar, qaraçılar balamı oğurladı. İndi başa düşürsən ki, niyə ölməlisən?! Sənin qaraçı anan gəlib səni tələb edəndə ona deyəcəyəm: “Bu dar ağacına bax!” Bəlkə, qızımı qaytarasan? Bəlkə, onun harada olduğunu bilirsən? Gəl bura, mən sənə göstərərəm. Bu ayaqqabını görürsən? Ondan mənə qalan yalnız budur. Sən bu ayaqqabının o biri tayının harada olduğunu bilirsən? Bilirsənsə, mənə söylə, dünyanın o başında olsa belə, dizin-dizin sürünərək onun ardınca gedərəm. Bu sözləri deyib qaraçı qıza incə və kiçicik bir ayaqqabı tayı göstərdi. Artıq işıqlaşdığından bu ayaqqabının rəngini və formasını görmək olurdu. -
İlahi! O sərbəst əliylə tələsik boynundan asdığı yaşıl muncuqlarla bəzədilmiş kisəciyi açdı. -
Çıxar, çıxar, - Qudula öz-özünə mırıldandı. - Şeytan tilsimini çıxar!
Birdən onun səsi qırıldı, dayandı, bütün vücudu titrədi və ürəkləri parçalayan dəhşətli bir səs çıxardı: -
Qaraçı qız kisəcikdən balaca bir ayaqqabı tayı çıxarmışdı, o, münzəvi qadının göstərdiyi ayaqqabının tamamilə eyni idi. Ayaqqabıya kiçik bir perqament parçası yapışdırılmış, üzərində bu sözlər yazılmışdı: 780 downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 6,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|