DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
dövlət şurası üzvlərindən birinin evində görmək olardı; onu orada
“Kir”romanında “Arrisidin” və ya “Əxlaq mücəssəməsi” adıyla məş-
hur olan qoca madam Pilu görmüşdü.
“Kral XI Lüdovik ibadətxanası” adlanan bu otaq beləydi.
Oxucuyla birlikdə bu binaya daxil olduqda otaq tamamilə
qaranlıq idi. Bir saat bundan əvvəl çıraqları söndürmək işarəsi veril-
mişdi. Böyük otaqda yalnız bir şam yanır, titrəyən şöləsi buradakı beş
nəfəri işıqlandırırdı.
Şama hamıdan yaxın olan adam ağaya bənzəyirdi; onun əynində
qırmızı-gümüş zolaqlı alt və üst paltarı, qara rəngli və qızıl işləməli
yol bürüncəyi vardı. Şamın işıqları onun paltarına düşür, paltar par-
par parıldayırdı. Döşündə parlaq ipəklə işlənmiş gerb vardı: bucaq
təşkil edən iki geniş zolağın sağ tərəfində zeytun budağı, sol tərəfində
isə maral buynuzu vardı. Kəmərindən qiymətli bir qılınc asılmışdı;
qılıncın qızıl suyuna salınmış dəstəyi, yuxarısında qraf tacı olan
dəbilqə darağına bənzəyirdi. Bu adamın acıqlı siması, özündən
müştəbeh görkəmi vardı, başını məğrurcasına yuxarı qaldırmışdı. İlk
baxışda onun lovğa, diqqətlə baxanda isə hiyləgər olduğu nəzərə
çarpırdı.
Bu adam pinti geyinmiş, ayağını ayağının üstə aşıraraq ikiqat və
yöndəmsiz oturmuş şəxsin kreslosunun arxa tərəfində əlində uzun bir
perqament tutaraq başıaçıq dayanmışdı. Kresloda əyləşmiş şəxs
dirsəklərilə masaya söykənmişdi. Oxucu İspaniya meşinindən düzəl-
dilmiş bu qiymətli kresloda oturmuş iki yöndəmsiz dizi, iki xeyli qaba
və qara trikolu zəif budu, kənarlarına nimdaş xəz tikilmiş pamazı
köynəkli vücudu və nəhayət qurğuşun piləkli qaytanı olan köhnə,
kirli, qara mahud şlyapanı təsəvvür edə bilər. Həmin geyimə altından
bir tük belə görünməyən araqçın da əlavə edilsə, oxucu kresloda
əyləşmiş şəxsin qiyafəsini tam təsəvvür edə bilər. Onun başı köksünə
doğru sallandığından bütün üzündən yalnız burnunun ucunu görmək
olardı, ona da işıq düşdüyündən çox uzun olduğu görünürdü. Bu
şəxsin arıq və qırış əlindən qoca olduğunu fərz etmək olardı. Bu adam
XI Lüdovik idi.
Otağın dal tərəfində, qapının yaxınlığında Flamandriya libasında
iki adam asta-asta söhbət edirdi. Onların üzərinə yaxşı işıq düşdü-
yündən Qrenquarın misteriyası göstərilərkən orada olanlar bu iki
nəfərin baş Flamandriya səfirləri olduqlarını dərhal tanıyardılar: bun-
736
downloaded from KitabYurdu.org
lardan biri bəsirətli Gent burqomistri Giyom Rim, o biri isə məşhur
corabçı Jak Kopenol idi. Bu iki nəfərin XI Lüdovikin apardığı siya-
sətin sirlərinə vaqif olduğu diqqətli oxucunun yadında olar.
Nəhayət, otağın lap dal tərəfində, qapının ağzında qaranlıqda
heykəl kimi hərəkətsiz, alçaqboy, lakin qüvvətli vücudlu, hərbi pal-
tarda, bürüncəyində gerb şəkli olan bir adam da dayanmışdı. Bu
adamın hamar üzü, bərəlmiş gözləri, iri ağzı, uzun saçlarının tama-
milə qapadığı qulaqları və ensiz alnı vardı. Üzü eyni zamanda həm
köpək, həm də pələng üzünə bənzəyirdi.
Bütün bu dörd nəfər ayaq üstdə dayanmışdı. Oturan yalnız kral
idi. Krala ən çox yaxın olan mühüm adam ona uzun bir məktub
oxuyurdu. Əlahəzrət isə, görünür, onun oxumasına diqqətlə qulaq
asırdı. Flamandriyalılar yavaşdan bir-birilə söhbət edirdilər:
-
Ağalar, - Kopenol mırıldanaraq dedi, - mən artıq dayanmaqdan
yoruldum. Görəsən, burada bir kreslo yoxdur?
Rim xəfifcə gülümsünərək “yox” işarəsilə cavab verdi.
Təbiətən qalın səsini alçaltmağa məcbur olduğundan heç də
məmnun qalmayan Kopenol sözünə davam etdi:
-
İsaya and olsun, mən, az qalıram, öz emalatxanamda olduğu
kimi bardaş qurub yerdə oturum.
-
Qətiyyən olmaz, cənab Jak.
-
Cənab Rim, əcəba, bu ölkədə yalnız ayaq üstə dayanmaq
qaydadır?
-
Bəli, ya ayaq üstə, ya da ki diz üstə, - Rim cavab verdi.
Bu zaman kral səsini ucaltdı. Flamandriyalılar susdular.
-
Demək, biz xidmətçilərin paltarı üçün əlli su, saray məmurları-
nın bürüncəkləri üçün on iki livr. Deməli, belə! Siz qızılı ovuc-ovuc
atırsınız! Siz ağlınızımı itirmisiniz, Olivye?
Qoca bu sözləri deyib başını qaldırdı: boynundakı müqəddəs
Mişel ordeninə məxsus qızıl zəncir parladı; şamın işığı isə onun zəif
və qeyri-məmnun simasını işıqlandırdı.
Kağızları müsahibinin əlindən qaparaq çuxura düşmüş gözlərilə
baxdı və sözünə davam etdi:
-
Siz bizi talan edirsiniz! Bütün bunlara nə ehtiyac var? Bu
zinət, bu təntənə bizim nəyimizə lazımdır? İki saray keşişi və bir kiçik
keşiş! Keşişlərin də hər birinə ayda on livr, kiçik keşişə isə ayda yüz
su maaş! İldə doxsan livr alan bir kamer-lakey! Bir nəfər
737
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
qapıçı, bir nəfər bostançı, bir nəfər aşpaz, bir nəfər aşpaz köməkçisi,
bir nəfər açarçı, iki nəfər lakey - hər birinə də on livr maaş! Səkkiz
livr maaşla iki nəfər mətbəx xidmətçisi! İyirmi dörd livr maaşla bir
mehtər və iki nəfər mehtər köməkçisi! Hər biri ildə altmış livr maaşla
bir nəfər hambal, bir nəfər şirniyyatçı, bir nəfər qoğal- bişirən, iki
nəfər arabaçı! İyirmi altı livr maaşla bir nəfər dəmirçi, yüz iyirmi livr
maaşla bir nəfər xəzinədar və beş yüz livr maaşla bir nəfər müfəttiş!
Hələ Allah bilir, daha nələr! Bu, böyük bir dəlilikdir! Bu cür maaşlar
vermək bütün Fransanı tar-mar etmək deməkdir! Luvr sarayında
toplanmış bütün qızıllar bu böyük ocağın üzərində əriyib qurtara
bilər! Bu qızıllar heç çatmaz da və biz öz qab-qacağımızı satmağa
məcbur olarıq, gələn il isə cənab Allah və həzrət Məryəm bizə ömür
verərsə (o, bu sözləri söylərkən şlyapasını bir qədər qaldırdı), biz
qalay kasalarda su içməyə məcbur olacağıq!
O, bu sözləri söylərkən masanın üstündəki gümüş piyaləyə nəzər
saldı, sonra yenə sözünə davam edərək dedi:
-
Bəli, cənab Olivye, kral və imperator kimi böyük hökmdarlar
öz saraylarında bu qədər zinət və ehtişama yol verməməlidirlər, çünki
bu dəbdəbə bütün ölkəyə yayıla bilər. Bunu yaxşı yadında saxla,
Olivye! Bizim xərclərimiz gündən-günə artır və bu bizim heç
xoşumuza gəlmir. Doğrudan da, heç belə şey olar? 1479-cu ilə qədər
bizim xərclərimiz 36 min livrdən artıq deyildi. 1480-ci ildə isə xərclər
qırx üç min altı yüz on doqquz livrə çatdı, mən bu rəqəmi çox yaxşı
yadımda saxlamışam, 1481-ci ildə isə - 66 min 680 livrə çatdı, bu il
isə çox ehtimal ki, bu rəqəm 80 min livr olacaq. Demək, xərclər dörd
ilin ərzində iki dəfə artmışdır! Bu, dəhşətli bir şeydir, Olivye!
O, bir qədər dayandı, nəfəsini dərdi, sonra yenə həyəcanla sözünə
davam etdi:
-
Ətrafımda yalnız mənim arıqlamağımın hesabına kökələn
adamları görürəm. Siz mənim pullarımı vücudumun bütün məsa-
mələrindən sorub çıxarırsınız!
Hamı susurdu. Bu, elə bir tutmaydı ki, axırını gözləmək lazım
idi. O davam etdi:
-
Bu, mənim yadıma Fransa feodallarının latın dilində mənə
ərizə yazaraq, xəzinənin, onların zənniycə, öz boynuna götürməli
olduğu xərcləri yenidən bərpa etməsini istəmələrini salır. Əcəb
tələbdir! Heç başa düşmək istəyən yoxdur ki, bu xərclər bizim
738
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |