www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
66
təcrübələr» əsərində (səh. 244) və Herderin «Metakritika» (yeri
gəlmişkən, pis kitabdır) əsərində (1-ci hissə, səh. 274)
söylədikləri ilə müqayisə etmək olar. Fantaziya və zəkanın
19
birləşməsini mümkün edən Platon ideyası bu əsərin üçüncü
kitabının başlıca mövzusunu təşkil edir.
Hərçənd, beləliklə, anlayışlar aşkar təsəvvürlərdən
tamamilə fərqlənsə də, hər halda onlarla lazımi qarşılıqlı
tənasübdə olurlar, bunsuz heç nə olardılar, odur ki, belə
tənasüb onların bütün mahiyyətini və varlığını təşkil edir.
Refleksiya ibtidai obrazların əyani dünyasının canlandırılması,
təkrarıdır, hərçənd bu təkrar xüsusi növdür, tamamilə müxtəlif
cinsli materialdadır. Bu səbəbdəndir ki, anlayışlara təsəvvürlər
haqqında təsəvvür adı tam uyğun gəlir. Əsas qanunu burada da
xüsusi formada çıxış edir və onun məlum təsəvvürlər sinfi
üzərində hökmranlıq etməsi hər bir forma kimi, bu sinfin
müvafiq olaraq bütün mahiyyətini təşkil edir və tükəndirir
(çünki onlar təsəvvürdür), odur ki, zaman biz gördüyümüz kimi,
bütünlüklə ardıcıllıqdır, ondan savayı bir şey deyil, məkan
büsbütün vəziyyətdir, ondan savayı bir şey deyil, materiya
tamamilə səbəbiyyətdir və bəs, eləcə də anlayışların və ya
mücərrəd təsəvvürlər sinfinin mahiyyəti əsas qanununun
onlarda ifadə etdiyi münasibətdən ibarətdir. O, idrakın əsasına
münasibət olduğu üçün, mücərrəd təsəvvürün də bütün
mahiyyəti müstəsna olarsa, onun idrak əsası olan digər
təsəvvürə münasibətindən ibarətdir. Hərçənd bu digər təsəvvür
öz növbəsində, anlayış və mücərrəd təsəvvür ola, sonuncu isə
yenə də buna bənzər mücərrəd idrak əsasına malik ola bilər,
lakin bu sonsuzluğa qədər davam edə bilməz: nəhayət, idrakın
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
67
əsasları sırası öz əsasına əyani idrakda malik olan anlayışla
qapanmalıdır. Çünki bütün refleksiya dünyası əyani aləmdə
özünün idrak əsası kimi kök salmışdır. Odur ki, mücərrəd
təsəvvürlər sinfi digərləri ilə müqayisədə elə fərqləndirici
əlamətə malikdir ki, həmin bu digərlərində əsas qanunu yalnız
elə həmin sinifdən olan digər təsəvvürə münasibət tələb edir,
bununla belə, abstrakt təsəvvürlərlə olduğu kimi o, digər sinfə
mənsub təsəvvürə münasibət tələb edir.
O anlayışlar ki, yuxarıda göstərildiyi kimi, əyani idraka
birbaşa yox, bir və ya bir neçə digər anlayışlar vasitəsilə aiddir,
əsas etibarilə abstracta adlanır; əksinə, öz əsasına bilavasitə
əyani dünyada malik olanları concreta adlandırırlar. Lakin
sonuncu ad onun ifadə etdiyi anlayışlara qətiyyən uyğun gəlmir,
ona görə ki, onlar da hər halda abstractadırlar, daha əyani
təsəvvür yox. Ümumiyyətlə, bu terminlər onların qeyd etdikləri
fərqin çox qaranlıq dərkinin nəticəsidir: qeyd edək ki, burada
verilən izahdan sonra onları saxlamaq olar. Birinci növə, yəni
yüksək mənada abstractaya misal- münasibət, xeyirxahlıq,
tədqiqat, başlanğıc və s. ola bilər. İkinci növə misal, yəni düzgün
adlandırılmayan concreta aşağıdakı anlayışlardır: insan, daş, at
və s. Əgər bu ifrat dərəcədə obrazlı və bu səbəbdən bir qədər
zarafatyana müqayisə olmasaydı, sonuncuları çox dəqiqliklə
aşağı mərtəbə, birinciləri isə refleksiya binasının yuxarı
mərtəbələri adlandırardıq.
*
Anlayışın bir çox şeyi əhatə etməsi, yəni bir çox əyani və
ya yenə də abstrakt təsəvvürlər ona idrakın əsası
*
Bura II cildin 5 və 6-cı fəsilləri aiddir.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
Artur Şopenhauer "Dünya: iradə və təsəvvür kimi"
68
münasibətindədir, başqa sözlə desək, onun vasitəsilə təsəvvür
olunurlar- bu, adətən düşünüldüyü kimi, onun mühüm yox,
ixtiyari, ikinci dərəcəli xüsusiyyətidir, o, həqiqətən gerçəklikdə
həmişə olmaya bilər. Hərçənd, bu həmişə mümkündür. Bu
xüsusiyyət ondan irəli gəlir ki, anlayış təsəvvürün təsəvvürüdür,
yəni onun bütün mahiyyəti yalnız başqa təsəvvürə
münasibətindən ibarətdir. Lakin anlayış təsəvvürün özü
olmadığı üçün və sonuncu əsas etibarilə tamamilə başqa
təsəvvürlər sinfinə, əyani təsəvvürlərə aid olduğuna görə o,
zaman, məkan və digər təyinlərə və ümumiyyətlə, anlayışda
qətiyyən düşünülməyən bir çox münasibətlərə malik ola bilər:
bu səbəbdəndir ki, bir çox cüzi fərqlənən təsəvvürlər eyni bir
anlayışda düşünülə, yəni ona uyğunlaşdırıla bilər. Lakin bir çox
şeylərə bu tətbiq oluna bilmə anlayışın mühüm yox, təsadüfi
xüsusiyyətidir. Buna görə elə anlayışlar ola bilər ki, burada
yalnız yeganə real obyekt düşünülür, lakin hər halda onlar
abstrakt və ümumi xarakter daşıyırlar və qətiyyən təkcəli və
əyani təsəvvür deyillər: məsələn, kiminsə ona yalnız
coğrafiyadan məlum, müəyyən bir şəhər haqqında anlayışı
belələrindəndir; hərçənd bu halda təkcə bu bir şəhər təsəvvür
edilir, amma bu anlayışın uyğun gələ biləcəyi, öz incəliklərinə
görə fərqlənən bir neçə şəhər ola bilər. Anlayış ona görə
ümumilik əldə etmir ki, bir çox obyektlərdən təcrid edilib,
əksinə, müxtəlif əşyalar eyni bir anlayışda o səbəbdən düşünülə
bilər ki, ümumilik, yəni təkcəli tərəfin yoxluğu ona zəkanın
abstrakt təsəvvürü kimi xasdır.
Deyilənlərdən aydındır ki, hər hansı anlayış əyani yox,
abstrakt olmaqla və buna görə bütünlüklə müəyyən bir
Dostları ilə paylaş: |