102
keçdiyi üçün katod mühitini müvəqqəti
paralic edir və təqəllüs
alınmır. Qüvvəli cərəyanda anelektroton katelektrotondan qüvvəli
olduğu üçün indeferent nöqtə katoda yaxın yerləşir.
Qüvvətli cərəyanla qalxan istiqamətdə dövrə bağlanan anda
oyanma qabiliyyəti anod mühitində paralic edir, ona görə də
təqəllüs alınmır, ani momentdə təqəllüs alınır, çünki paralic
nöqtədə katod mühiti əzələdən uzaqdır.
Zəif cərəyanda – katelektroton, anelektrotondan qüvvəli olur.
Cərəyan istiqamətindən asılı olmayaraq dövrə bağlananda təqəllüs
var, acılanda yox. Buna səbəb zəif cərəyan
ilə enən istiqamətdə
dövrəni bağlayan anda katod mühitində əmələ gələn oyanma
qabiliyyəti, oyanma xəttini keçdiyi üçün təqəllüs alınır. Dövrəni
açan anda anod mühitində əmələ gələn oyanma qabiliyyəti A
xəttinə çatmır və təqəllüs əmələ gətirmir. Zəif cərəyanda katelek-
traton, anelektratonadan qüvvəli olduğu üçün indeferent nöqtə
anoda yaxın olur.
Orta cərəyanda cərəyanın istiqamətindən asılı olmayaraq hər
iki anda təqəllüs var. Orta cərəyanın enən istiqamətdə dövrə bağ-
lanan anda və acılan anda oyanma qabiliyyətləri hər
iki mühitdə
A xətlərini keçdikləri üçün təqəllüs alınır. Katelektroton aneklek-
trotona bərabər olduğu üçün indeferent nöqtə ortaya düşür. Qüv-
vəli cərəyanda enən istiqamətdə dövrə bağlanan anda təqəllüs var,
açılan anda yoxdur. Qüvvəli cərəyandan enən istiqamətdə dövrəni
bağlayan anda katod mühitində əmələ gələn oyanma qabiliyyəti
əzələyə nəql olunur, təqəllüs əmələ gətirir. Dövrəni açan anda
anod mühitində C xəttini keçdiyi üçün katod mühitini müvəqqəti
paralic edir və təqəllüs alınmır. Qüvvəli cərəyanda anelektroton
katelektrotondan qüvvəli olduğu
üçün indeferent nöqtə katoda
yaxın yerləşir. Qüvvəli cərəyanla qalxan istiqamətdə dövrə
bağlanan anda oyanma qabiliyyəti anod mühitinin paralic edir,
ona görə də təqəllüs alınmır, açılan anda təqəllüs alınır, çünki
paralic sahə katod mühitində əzələdən uzaqdır. Qüvvəli cərəyanda
anelektroton katelektrotona nisbətən böyük, indeferent sahə isə
katoda yaxın olur.
downloaded from KitabYurdu.org
102
V FƏSİL
ƏZƏLƏLƏRİN FİZİOLOGİYASI
Bir və çoxhüceyrəli canlıların sadədən mürəkkəbə doğru
inkişafı prosesində əzələlərin üç növü –
saya, eninəzolaqlı və ya
skelet və ürək əzələsi formalaşmışdır.
Əzələ bir «maşın» kimi kimyəvi enerjini bilavasitə mexaniki
və istilik enerjisinə çevirir.
Əzələ lifləri qıcıqlanma, oyanma, keçiricilik və qıcığın təsiri
altında yığılıb-boşalma qabiliyyətinə malikdir.
İnsan və heyvanın həm ən sadə və dəqiqlik tələb edən əl
işləri, həm də ən incə düşüncə və duyğuları – nitqin köməyi,
məktub yazmaq, gülmək və s. hərəkətlər əzələlərin yığılıb-
açılması hesabına icra olunur. Orqanizmdə əzələ kütləsi ümumi
bədən kütləsinin 40-50%-ni təşkil edir. Ətraf əzələlərinin
təqəllüsü sayəsində
bədən məkan daxilində müxtəlif
istiqamətlərdə yerini dəyişir, həzm borusunda (mədə və
bağırsaqlarda) qida möhtəviyyatının evakuasiyası mümkün olur,
damarlar daralır
və genişlənir, sidik kisəsi boşalır.
Əzələ toxumasının yığılma, qısalma elementləri (eninəzolaqlı
skelet əzələ lifi, kardiomiositlər, saya əzələ hüceyrələri və s.) və
əzələ mənşəli olmayan kontraktil hüceyrələr (mioepitelial,
miofibroblastlar və s.) tərəfindən həyata keçirilən hərəkət funk-
siyalarının əsasını aktinomiozinin liflərinin xemomexanik
dəyişməsi təmin edir.
Eninəzolaqlı əzələdə – skelet əzələ liflərində və
kardiomisetlərdə yığıcı vahid – sarkomer iştirak edir. Saya
əzələnin hüceyrələrində sarkomerlər yoxdur. Skelet əzələləri
iradi, saya əzələlər isə qeyri-iradi hərəkətləri həyata keçirir. Skelet
əzələlərinin fəaliyyəti iradi olub, sinir sistemi (somatik sinir
sistemi) tərəfindən tənzim olunur.
Qeyri-iradi əzələlərin (ürək və saya)
fəaliyyəti vegetativ
103
hərəki innervasiyaya, həm də inkişaf etmiş humoral sistem
tərəfindən nəzarətə malikdir. Bütün əzələ elementləri hüceyrə
membranında (sarkolemma) yayılan fəaliyyət cərəyanını
generasiya etməyə malikdir.
5.1 Heyvanların təkamülündə
hərəkət funksiyasının rolu
Bəzi heyvanlar özləri üçün lazım olan qidanı passiv, yəni öz
yerlərini tərk etmədən, digərləri isə fəal,
yəni sərbəst şəkildə
təzahür edən axtarışın köməyi ilə əldə edirlər.
Hərəkət – heyvanların spesifik funksiyasıdır.
Təkamül prosesində bitkilərdə qıcığa cavab (tropizm, plastik
hərəkətlər), heyvanlarda isə taksis (foto, helio, xemo, hidro),
amöbvari, kirpikli, qamçılı və əzələli (eninəzolaqlı, saya əzələ)
hərəkət növləri formalaşmışdır.
Amöbvari hərəkətlər. Protoplazmanın amöbvari və ya
sitoplazmatik adlanan hərəkəti canlı varlıqların hərəkət fəallığının
ilk növü hesab olunur.
Amöbvari hərəkət protoplazmanın axması və cüzi təzyiqə tərəf
qeyri-fəal şəkildə yerləşdirilməsi və yalançıayaqlıların və ya
psevdo podiylərin əmələ gəlməsi yolu ilə həyata keçirilir. Bu növ
zəif hərəkət qidalanma və müdafiə davranışını təmin edir.
Kirpikçikli və qamçılı hərəkətlər. Bu növ hərəkət infuzor
tərlik və bəzi kiçik canlıların
hərəkətini, mayenin bağırsaq
boşluqlularının və molyuskaların bədənində sirkulyasiya etməsini
təmin edir.
Onurğalı heyvanlardan bir sıra balıqların qəlsəmələrində və
bağırsaqlarında, quş və məməlilərdə əsas etibarilə tənəffüs
orqanlarında, eləcə də qida və sidik cinsiyyət traktlarında olur.
İnsanda titrəyişli epiteli burun boşluğunda alın və haymar
boşluğu, troxeya və bronxlar, qadınlarda isə fallopiyev borusunun
bir hissəsini əhatə edir.
İnsanın tənəffüs yollarının, məsələn,
burun boşluğunun selikli
qişasının kirpikcikli epitelisi toz hissəciklərini tutub saxlayır və
downloaded from KitabYurdu.org