284
gər orqanlarda hasil olunurlar. Belə ki,
hormonal maddələr
mədədə, onikibarmaq bağırsaqda əmələ gəlir. Mədənin pilorik
şöbəsinin selikli qişasında cüzi pH və pepsin tərkibinə malik
mədə şirəsinin fazalarını stimullaşdıran qastrin hormonu əmələ
gəlir. Onikibarmaq bağırsağın seliyində mədəaltı vəzinin xarici
ifrazat funksiyasını fəallaşdıran sekretin öd kisəsinin motorlu
fəallığını stimullaşdıran xolesistokinin ifraz olunur. Onikibarmaq
bağırsağın seliyində mədənin sekretor və motor fəaliyyətinə
tormozlayıcı təsir göstərən enteroqastron hormonu sintez edilir.
Qalxanabənzər vəzin daxili sekresiyası. Qalxanabənzər vəzi
boyun
nahiyəsində yerləşib, iki paydan ibarətdir. Vəzi çəkisi 25-
30 qr-a çatır. Bir saat ərzində vəzidən 5-6l-ə qədər qan keçir.
Vəzi toxumasının əsasını kublu epitel hüceyrələri təşkil edir.
Qalxanabənzər vəzinin mikroskopik quruluşu bütün onurğalı
heyvanlarda eynidir. Qalxanabənzər vəzinin quruluş vahidi
divarları epitel hüceyrələrindən təşkil olunmuş içiboş kisə –
folikuldur. Folikul divarlarının epitel follikulu boşluğuna
yodtərkibli yarımmaye halında olan kolloid maddə ifraz edir.
Vəzin hormonları follikulların kolloid hissəsində tireoqlobin
halında olur və irimolekullu olduğu üçün hüceyrə membranından
keçə bilmir. Hipofizin ifraz etdiyi treotrop hormonun təsirindən
treoqlobulinin proteolitik parçalanması baş verir. Bu zaman
yodlaşmış amin turşuları – mono diyodtirozin əmələ gəlir. İki
molekul diyodotriozin birləşərək trioksin (tetrayodtrironin) bir
molekul monoyodotrirozin birləşərək triyodtrionin hormonunu
əmələ gətirir.
Trioidli hormonların sekresiyasının normal səviyyəsinin müt-
ləq şərti kifayət qədər miqdarda yodun qida məhsulları ilə
orqanizmə fasiləsiz şəkildə daxil olmasıdır.
Tireoid hormonların sintezinin baş verməsi üçün yodun
sutkalıq qəbulu 150 mkq olmalıdır. Qida
ilə qəbul olunmuş yod
bağırsaqdan qana sorulur və oradan qalxanabənzər vəzin
hüceyrələri tərəfindən udulur.
Yoda olan sutkalıq tələbatın çoxu bağırsaqda tam şəkildə
sorulma ilə təmin olunur. Axırıncı qandan qalxanabənzər vəzin
285
hüceyrələri tərəfindən udulur və molekulyar yoda qədər
peroksidaza ilə oksidləşir. Qalxanabənzər vəzdə tireozin ilə
zəngin treoqlobilin sintez olunur və yodla qarşılıqlı təsirdə olur.
Tireoid hormonlarının sintezinin tənzimlənməsi. 1969-cu
ildə Şali və Qyullemin tərfindən rəhbərlik edilən 2 qrup və biri
digərindən xəbərsiz donuz və qoyunun hipotalamusdan hipofiz
tərəfindən TTH-nun sekressiyanın stimulə edən tripeptid aldılar.
Bu kimyəvi cəhətdən öyrənilən və sintetik yolla alınmış tretropin-
rilizinq-hormonu (TRH) idi. Bu
peptid hipotalamusun
neyronlarında hazırlanır və qapı sisteminə buraxılır və qapı
sistemi ilə hipofizə düşür, buradan isə treotrop hormonun (TTH)
sekresiyasını stimulə edir. TTH qalxanabənzər vəzidə tiroksinin
(T4) həmçinin triyodtironinin (T3) yaranmasını induksiya edir.
Həmçinin triyodtironinin (T3) hipofizə, mümkünsə hipotalamusa
əks əlaqə mexanizmi üzrə təsir edərək TTH-nun seleksiyasını
zəiflədir. Əks əlaqə mexanizmi üzrə tireoid hormonlar hipofiz və
hipotalamusa təsir edər və haçan ki, onların qanda qatılığı
maksimal olur, onda TTH-nun sekresiyası minimuma enir.
Əksinə, tireoid hormonların qatılığı aşağı olanda TTH-un yüksək
sürətli sekresiyasını təmin edir.
Tiroksin və triyodtironinin az miqdarı qaraciyər və böyrəklərdə
deyodlaşmaya məruz qala bilər və bu prosesin hesabına
yoda olan
sutkalıq tələbatın bir hissəsi (təxminən 50 mkq) ödənilə bilər.
Qalxanabənzər vəzinin kolloidində tireoid hormonların kifayət
qədər ehtiyatı saxlanılır. Bu orqanizmin yod olmadan bir neçə ay
keçinə bilməsini təmin edir. Ancaq qidada yodun uzunmüddətli
çatışmaması zamanı artıq tireoid hormonların orqanizmin normal
həyat fəaliyyətini təmin edə biləcək qədər yarana bilmir.
7.5. Tireoid hormonların funksiyaları
Tireoid hormonlar həyati əhəmiyyətli funksiyalar görür. Belə
ki, o, bütün orqanizmdə metobolizmi stimulə edir.
Triyodtironin güman ki, hüceyrələrinin nüvəsindəki reseptorla
downloaded from KitabYurdu.org
286
birləşir və genlə təsirdə olaraq transkripsiya və translyasiyanı
sürətləndirərək bunun nəticəsində orqanizmin bütün
hüceyrələrində zülal sintezini stimulə edir.
Bundan əlavə tireoid
hormonlar Na+ ionlarının hüceyrədən çıxmasına, K+ isə daxil
olmasına təsir edir. Nəhayət, onlar bir çox fermentlərin, ilk
növbədə, karbohidratların parçalanmasında iştirak edən
fermentlərin aktivliyini artırır. Ona görə də tireoid hormonların
yüksək səviyyəsində xüsusilə karbohidratların metabolizminin
intensivliyi artır.
Belə ki, göstərilən bu proseslərdən çoxu hüceyrələrin
mitoxondrilərində gedir. Tireoid hormonların yüksək
səviyyəsində bu orqonoidlərin aktivliyi çox artır və onlar ölçücə
böyüyürlər. Tireoid hormonların
təsiri ilə fermentlərin
aktivliyinin artması energetik mübadilənin sürətinin artması ilə
müşayiət olunur. Ona görə də əsas mübadilənin intensivliyilə
qanda tireoid hormonların qatılığı arasında düzünə əlaqə
mövcuddur.
Uşaqlarda tireoid hormonlar fıziki boy atmağı təmin edir. Xü-
susilə bu effekt postnatal dövrdə beyinin normal inkişafı üçün
vacibdir. Döl uşaqlıqda olduğu müddətdə qalxanabənzər vəzin
çatışmamazlığı qorxulu deyil, belə ki, o, tireoid hormonların
kifayət qədərini anadan alır.
Qalxanabənzər vəzinin insan və heyvan orqanizmində boy ar-
tımı, inkişaf və differensasiya proseslərinə təsiri çox güman ki,
tireoidli hormonların toxuma və yaxud hüceyrə mübadiləsinə
təsiri ilə əlaqədardır. Qanda tireoidli hormonların miqdarının azal-
ması zamanı orqanizmin şəkərə olan tələbatı aşağı enir: şəkərin
çoxu sidik vasitəsilə ifraz olunduğu üçün böyrəyin həcmi azalır.
Tireoidli hormonlar yağ mübadiləsinə əhəmiyyətli təsir
göstərirlər. Orqanizmdə tireoidli hormonunun kəskin azalması
adətən metabolizmin səviyyəsinin kəskin şəkildə azalması ilə
müşayət olunaraq, lipidlərin miqdarının çoxalması ilə nəticələnir.
Qalxanabənzər vəzi hormonları sinir
mərkəzlərinin, ürək
əzələlərinin oyanma səviyyəsini tənzimləyirlər. Qalxanabənzər
vəzi hormonlarının sinir toxumasının inkişafı və diferensasiyasına
287
əhəmiyyətli təsiri müəyyən olunmuşdur. Erkən yaşlarda
qalxanabənzər vəzinin qeyri-kafi endokrin fəallığı uşaqların əqli
inkişafının geridə qalması ilə nəticələnir.
Qalxanabənzər vəzidə parathormon kimi orqanizmdə Ca və P
mübadiləsinin tənzimlənməsində fəal şəkildə iştirak edən, lakin
həmin vəzin follikullarından kənarda yerləşən hüceyrələr
tərəfindən hazırlanan daha bir hormon – tireokalsitonin hasil ol-
unur. Bu hormonun təsirindən sümük toxumasının əmələ
gəlməsinə səbəb olan ostioblastların fəaliyyəti artır, əksinə os-
teoklastların fəaliyyəti isə zəifləyir, nəticədə,
qanda kalsium
ionlarının mənimsənilməsi çətinləşir.
Qalxanabənzər vəzinin hipo və hiperfunksiyaları zamanı
orqanizmdə baş verən funksional pozğunluqlar. Qalxanabənzər
vəzi hormonunun molekulunda yodun varlığı vəzinin funksional
fəallığı ilə qidadakı yod tərkibi arasındakı sıx əlaqəsini izah edir.
Dəniz suyunun, dəniz mənşəli məhsulların, dəniz sahillərində
bitən mədəni bitkilərin tərkibində külli miqdarda yod olur. Qidada
və suda yodun çatışmaması zamanı zob kimi məlum olan en-
demik ur və ya zob xəstəliyi meydana çıxır (şəkil 7.8). Bu
xəstəlik qalxanabənzər vəzi toxumasının çox böyüməsi zamanı
müvafiq hormonal çatışmamazlığı ilə xarakterizə olunur. Zob
xəstəliyini cərrahi yolla müalicə etmək olar. Endemik zob
müəyyən
coğrafi regionlarda, əsas etibarilə isə yüksək dağlıq
sahələrdə və yaxud qitələrin ucqarlarında inkişaf edir. Hal-hazırda
bu coğrafi sahələrin əhalisində zob və ya ur xəstəliyi inkişafı
yodun xörək duzuna əlavə edilməsi ilə aradan qaldırılır. Böyümüş
bu cür vəzi normal miqdarda hormon ifraz edir (şəkil 7.9).
downloaded from KitabYurdu.org