____Romantizmdən eposa: tədqiqin Kamran Əliyev aydınlığı
23
lub rəngarəngliyi” məsələsini öndə saxlayır. Cavad və Sitarə “Əzab
və vicdan” (Abdulla Şaiq) romanının baş qəhrəmanlarıdır. Cavad və
Sitarənin simasında məhəbbət münasibətlərinin ifadəsi yazıçının
üslub, forma-süjet, kompozisiya seçiminin uğurlu inikasıdır. Müqa-
yisəli poetik təhlillər aparan Kamran Əliyev bu inikas məsələsini
Abdulla Şaiqin “romantik təsvir üsulunun” əsas əlamətlərindən biri
kimi qiymətləndirir. Cavadın iki qadın arasında qalması süjetinin
inikas strukturunu romantizm ədəbiyyatında obrazlar üçün “daxili
qarşılaşmaların” tipik səciyyəsi hesab edir. Tədqiqatçının nəzərincə,
bu qarşılaşmalar “romantik qəhrəmanların” daxili gərginliklərinin,
psixoloji əlamətlərinin açılışına kömək edir; bunu o həm də yazı-
çıların bədii qayəsinin ifadə üsulu olduğunu söyləyir.
Romantik nəsrdə İblis obrazı yeni keyfiyyətlərdəndir. Təd-
qiqatçı, Abdulla Şaiqin “İblisin hüzurunda” hekayəsini “iblisli-
yin mahiyyətinin açılması” baxımından özünəxas ifadə tərzi olan
bir əsər kimi təhlil edir. İblis obrazı təkcə nəsr üçün deyil, ümu-
milikdə, romantizmin mövzu və obraz qaleriyasında mühüm yer
tutur. Kamranın qənaətinə görə, “İblis ruhi bir qüvvə kimi hə-
mişə romantizm ədəbiyyatında insanların ürəyinə girən şərin
rəmzi kimi çıxış etmişdir” (9, səh. 33).
Ümumən, Kamran Əliyev romantik nəsrin qəhrəmanların-
da təklik problemini səciyyəvi hallardan biri hesab edir və nəsrin
səciyyəvi xüsusiyyətlərindən biri olmaqla, “Romantizmin təklə-
nən və tənhalığa can atan qəhrəmanların ilk dəstəsi”nin nəsrdə
meydana çıxdığını göstərir. Bu qəhrəmanlar “yalnız fiziki mə-
nada deyil, düşüncələri, duyğuları ilə də təklənirdilər, hətta bə-
zən cəmiyyətdən belə ayrılırdılar”-qənaətinə gəlir.
Bütün bunlar ədəbi qəhrəman və həyat, qəhrəman və cə-
miyyət kontekstində ədəbiyatın faciələr Romantizmi deməkdir.
Romantik qəhrəmanlar ona görə yüksəkliklərə qalxmağa
meyllidirlər ki, cəmiyyət, mövcud durum alçaqlıqlarda-aşağı-
Əbülfəz Əzimli
_____________________________________
24
larda çabalayır, insan əzilir, ona həqarətlər edilir; həqarət və zil-
lətlər artdıqca insanın qiyməti azalır.
Kamran Əliyev Romantizmdə lirik qəhrəman məsələsini
Romantizm poetikasının ən tipik və geniş bir sahəsi kimi tədqiq
edir. Məhəmməd Hadi, Abdulla Şaiq, Hüseyn Cavid, Səid Səl-
masi kimi şairlərin lirizminin bədii ifadə poetikasına xas olan
cəhətləri də qəhrəmanın təsviri, tərənnümü, cəmiyyətdaxili mü-
nasibətlərdə yeri, ədəbi qəhrəman və zaman, mühit və lirik qəhrə-
man problemləri daxilindən açıqlayır. Bu zaman Romantizmdə
həm bədii ifadə tipologiyasını, həm də sənətkarın ideoloji mövqe-
yini diqqət mərkəzində saxlayır. Tədqiqatçı, ilkin olaraq, Roman-
tik şairlərin lirik qəhrəmanlarının düşdüyü vəziyyəti-halı xarakte-
rizə edir. Məsələn, Məhəmməd Hadinin lirik qəhrəmanı cəmiy-
yətin tərəqqisi naminə “Biz nə haldayıq?” sualını verir, hürriyyət
naminə “El fəryadı” çəkir, millətin səadəti üçün “Məni mükəddər
edən var könüldə bir əməlim”- deyir, “bir sürü ərbabi-vəhşətin”
əlindən qurtarmaq üçün “Dad istibdaddan” harayına sığınır.
Hüseyn Cavidin lirik qəhrəmanı “cəfadan, riyadan başqa
bir şey” görmür; Abdulla Şaiqin qəhrəmanı bir quşun “cəfadan
əfqanə gəlməsi” haqqında həqiqəti düşünür (9, səh. 37).
Kamran Əliyev romantik qəhrəmanın cəmiyyətə, ətraf alə-
mə, adamlara münasibətinin məzmununu açıqlarkən diqqəti bila-
vasitə Romantizm sənətkarının həyati məramına yönəldir. Hər
bir obraz, sözsüz ki, yaşadığı cəmiyyətin əhvalını, rəngini ifadə
etmiş olur. Bu münasibət-mövqe şairin milli vətəndaşlıq mövqe-
yinin məzmunu baxımından da səciyyəvidir. Romantik sənətkar-
lar “mövcud həyatın mənzərəsinə, eybəcərlik və çirkinliklərə
qarşı biganə qala bilmir”, onları ən sərt və tipik boyalardan təq-
dim edirlər. Lirik qəhrəmanla həyat və cəmiyyət arasındakı bağ-
lılıqlar mənəviyyat, vətəndaşlıq, bəşəri mahiyyət daşıyır. Ona
görə də tədqiqatçı məsələyə konkret olaraq mənəviyyat, ictimai
____Romantizmdən eposa: tədqiqin Kamran Əliyev aydınlığı
25
hadisələrə münasibət meyarını təhlil üçün xüsusi obyekt hesab
edir. Psixoloji baxımdan mənəvi-əxlaqi, iradi mövqe hər bir
qəhrəmanın daxilini, bir şəxsiyyət kimi ruhi aləmini aydın xa-
rakterizə edir. Məsələn, tədqiqatçı, Hüseyn Cavidin lirik qəhrə-
manına xas əlamətləri belə şərh edir ki, o “lirik qəhrəman mən-
liyini sarmış sakit, durğun, sükünətli ruha qarşıdır” (9, səh.39).
Bütün bu hallarda romantik təsvir və tərənnümün əsasında
təzadlar, kontrastlar dayanırdı. Kamran Əliyev təsvir və üslub
meyarlarından çıxış edərək hər şairin özünəməxsus yaradıcılıq
keyfiyyətlərini analiz edir. İndiyədək haqqında qeyri-səmimi
münasibətlərdən söz açılan Səid Səlmasidə təzadın, hüzn və ələ-
min ifadəsinin məzmun-məntiqini belə açıqlayır: “Səid Səlma-
sinin yaratdığı bədii təzad-hüzn və ələmin, qəhr edən nalələrin,
boş davaların, hiylələrin yenə nəfəs aldığı ictimai şəraiti bütün
çılpaqlığı ilə açıb göstərir” (9, səh.40).
Hər bir şəxs özlüyündə bir güc və qüvvə məzmunudur.
Kamran Əliyev romantik şeirin lirik qəhrəmanında “Mən” kon-
tekstinin üstün olduğunu göstərir. Çünki Romantizmdə lirik
“mən” yüksəlmək, hüdudlardan böyük olduğunu sübut etmək
fəallığındadır. Romantik şeirdə obrazlar müxtəlifdir, hər obraz da,
sözsüz ki, bitkin və dolğun poetizmin ifadəsi olaraq yaranmışdır.
Qəhrəmanın daxili dünyası onun yaşadığı həyatın və cə-
miyyətin hökmü, məzmunu içərisində formalaşır. Romantik şei-
rin bədii ifadə spesifikasını ayrı-ayrı poetik forma və şəkillərdən
şərh etmək kredosu Kamranın təhlil və araşdırmalarının əsas
məxrəclərindəndir.
Cəmiyyət və şəxsiyyət-insan, fəryad qarşıdurmalarını lirik-
romantik şeirin başlıca mövzulardan olduğunu ön cərgədə sax-
layan tədqiqatçı obrazların daxili aləminin açılışında tipik sə-
ciyyə daşıyan ifadə əlamətlərinin mühüm rol oynadığını göstərir.
Bu aspektdə ilkin əlamət kimi müraciət və xitab formalarının
Dostları ilə paylaş: |