Əbülfəz Əzimli
_____________________________________
26
ideya, məzmun və məna, ifadə çalarlarını şərh edir. Vətənə mü-
raciət, insana müraciət, hürriyyətə müraciət, pəriyə müraciət,
sübhə müraciət, qadına, anaya, yerə, gülə, çiçəyə, kainata, ul-
duzlara müraciət-bu müraciətlərin sayı-hesabı yoxdur.
Bu təhlil təsvirlərilə tədqiqatçı hər müraciətin öz lirizmini,
məzmun və ideya tutumunu ayrıca qeyd edir. Tanrıya, ərşə-zamana
müraciət-xitablarda bir vüqar, güc, inam vardır. Mücərrəd obyektlərə
müraciətdə Romantiklərin məqsəd və məramlarına, baxışlarına dair
mülahizələrində tədqiqatçı, ümumilikdə, milli romantizmin bədii sə-
nətkarlığı məsələlərini təqdir edir. Bu zaman həqiqət və xəyala mü-
raciətlərdə Məhəmməd Hadi, Hüseyn Cavid, Abdulla Sur, və Ab-
dulla Şaiqin lirik qəhrəmanları üçün ümid və inamın ideoloji məz-
mununu, poetik ifadə əlamətlərini önə çıxarır. Bu təhlil strukturuna
görə lirik qəhrəmanın daxili aləminin psixoloji ifadə poetizmində hər
obyektin özünün ayrıca yeri vardır. Lirik qəhrəmanın təkliyi prob-
lemi bu tipologiyada ayrıca yer tutan məsələ kimi şərh edilir.
Tədqiqatçı sükutla təklik bağlılıqlarının da Romantik lirikada
ən mühüm təsvir və tərənnüm obyekti olduğunu göstərir. Məhəm-
məd Hadinin qəhrəmanında sükutun “fərdi-intim hisslərlə bağlı”
olmadığını söylərkən tədqiqatçı, sözsüz ki, məsələnin köklü tərəflə-
rini nəzərdə tutur: “qəhrəmanı narahat edən, “təfəkkür dəqiqələri”nə
aparan, heç şübhəsiz, ictimai-siyasi mətləbdir”- qənaətinə gəlir.
Hüseyn Cavidin lirik qəhrəmanı üçün də bu hal xarakterik-
dir. Onun lirik qəhrəmanının təbiətində sükutun həm ictimai, həm
də mənəvi-iradi məzmunu inikas edir. Bu mənada: Cavidin “Ge-
cəydi” şeirində ifadə edilən məzmunun şərhinə verilən aşağıdakı
fikir də Romantizm poetikası üçün xarakterikdir: “Bu, həzin sü-
kut” (“Gecəydi...hər yeri sarmışdı bir sükuti-həzin”-Ə.T.Ə.) arxa-
sında həyatın sərtliyi, insanın acı taleyi dayanmışdır (9, səh.62).
Şair Abdulla Şaiqin lirik qəhrəmanı da yalqızlığın, tənhalı-
ğın sükutunda daha düşüncəli, müdrikdir. Ümumiyyətlə, roman-
____Romantizmdən eposa: tədqiqin Kamran Əliyev aydınlığı
27
tiklərdə sükut özü də söz deməyin, düşünməyin bir növüdür; da-
xili gərginlik və mübarizlik tənhalıqda və sükutda əriyib gedər.
Sükut lirik qəhrəmanın ağıl və idrakının, düşüncələrinin qidasıdır.
Kamran Əliyevə görə, müəlliflə lirik qəhrəman arasındakı
bağlılıqların xüsusi estetik və ideoloji tərəfləri vardır. Bu bila-
vasitə Romantizm estetikasının əsasında dayanan məsələlər-
dəndir. Çünki romantik şairin həyat və sənətkarlıq mövqeyinin
əlamətləri lirik qəhrəmanın simasında təcəssüm edir. Bununla
bağlı Məhəmməd Hadi, Hüseyn Cavid və Abbas Səhhətin müəl-
lif mövqeyinə azadlıq ideolojisindən yanaşmaq meyarı tədqiqat-
çının ümumi elmi qənaətlərinin əsasında dayanan sahələrdəndir.
Bu meyarda-nizamda tədqiqatçı müəlliflə lirik qəhrəman arasın-
da “tam yaxınlıq, hətta eyniləşmə hallarının” olduğu bildirilir.
Romantik qəhrəmanın dramaturgiya tipi də tədqiqatın əsa-
sında dayanan məsələlərdəndir. Nəsrin və poeziyanın romantik
qəhrəmanı ilə dramaturgiyanın qəhrəmanı bütövlükdə bir ideoloji,
mənəvi-əxlaqi və ictimai-siyasi mövqeni təmsil edirlər. Lakin
poetika baxımından dramaturgiyada ədəbi qəhrəmanın özünə xas
tipoloji cəhətləri vardır. Kamran Əliyev məsələnin bu aspektini
ayrı-ayrı obrazların həyat və mübarizə dramları prizmasından
açıqlayır. Bu zaman konkret olaraq Hüseyn Cavidin ayrı-ayrı
əsərləri üzərində dayanır və Şeyx Sənan, Afət, İblis, Arif, Topal
Teymur, Knyaz, Xəyyam kimi obrazların həyat və cəmiyyətdaxili
mövqe və münasibətlərinin bədii ifadə poetizminə dair bəzi
əlamətləri diqqət mərkəzinə çəkir. Məsələn, Şeyx Sənandakı
dəyişikliyin Xumarla başladığını, ona qarşı maneələrin səbəbinin
əsasında Xumara vurğunluğun dayandığını söyləyir. Sənana qarşı
baş qaldıran maneələr ümumən məhəbbətə, eşqə, humanizmə
qarşı tuşlanan təcavüzkarlıqdan irəli gəlir. “İblis” əsərində insan,
bəşəriyyət üçün ən təhlükəli və güclü maneə iblisdir. “Topal
Teymur” əsərində romantik qəhrəman “güclü və qüvvətlidir”.
Əbülfəz Əzimli
_____________________________________
28
Məhəbbət qəhrəmanları həm də cəmiyyətdə ictimai, mə-
nəvi-iradi mövqeləri olan insanlardır. Və buna görə də təsadüfü
deyil ki, tədqiqatçı, Şeyx Sənan, Xumar, Cəlal və Göyərçin,
Səyavuş və Firəngiz, Xəyyam və Sevda münasibətlərində birin-
cilərin məqsəd, amal, mübarizə ideallarının qabarıq olduğunu
göstərir və bu qabarıqlığı romantik qəhrəmanın maraqları dairə-
sinə xas olan əlamət hesab edir. Gücü, qüvvəni artıran ilkin əla-
mət qəhrəmanların özünü anlamasıdır. Özünü anlamada mə-
həbbət, eşq, insanlara sevgi prinsiplərinin xüsusi yeri vardır.
Tədqiqatçıya görə, Hüseyn Cavidin yaradıcılığında “məhəbbət
problemi qlobal xarakter” daşıyır: “dramaturqun qələmə aldığı
sevgi hadisələri sənətkar fikrinin açılışına, dünyanın dərki məsə-
lələrinə və daha çox, baş qəhrəmanın yaşadığı münasibətlərin
təhlilinə, onun hərəkətinin tənziminə xidmət edir” (9, səh. 95).
Şeyx Sənanın münasibətlərindəki məqamlar, dərəcələr ən
düşündürücü və hərəkətdə olan problemlərdir. Cəmiyyətin idrak
səviyyəsi, adamların zahirlər içərisində özlərini ağıllı sanması,
Şeyx Sənanların idrakında çox dəyərsiz və primitivdir. Şeyx
Sənan ucalığını onun xarakteri, idealı ilə bağlayan tədqiqatçıya
görə, birinci parçada Şeyx Sənan ona görə Zəhranın suallarına
cavab vermir ki, Zəhra onun düşündüklərini dərk etməyəcək; çün-
ki, “Şeyx Sənan öz idealında özünü tək hesab edir” (9, səh.100).
Qəhrəmanların romantik gücü onların həyat ideallarına,
uca məqama, yüksəklik ehtişamına bağlıdır. Dramaturji struk-
turuna görə hadisə və əhvalatların mərkəzində bu ucalıq məqam-
ları dayanır. Cəmiyyətdə insanlar mal-mülkü, sərvəti, ucalıq he-
sab etdiyi bir zamanda Şeyx Sənanlar, Ariflər, Səyavuşlar və
Xəyyamlar öz ucalıqlarında qərar tuturlar.
Məsələlərə nəzəri-maddi, ideya-estetik bağlılıqların struktur
məzmun kontekstindən yanaşan Kamran Əliyev bədii mətnə həm
nəzəri, həm də metodoloji yönlərdən yanaşır: yazımının bədii möv-
Dostları ilə paylaş: |