Əcubə VƏ MƏHcubəNİn hekayəTLƏRİ
Yüklə 1,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
78 Səyyahlar ərzaq qıtlığından əziyyət çəkib, ah-fəryad eylədilər. Bəzirganın isə yemək ehtiyatı bol idi. O adamlar çarəsizlikdən bəzirgandan baha qiymətə yemək-içmək satın alıb nəfslərinin istəyini öldürürdülər. Bəzirgan da həddən artıq varlı idi. Amma xəsislikdə heç kim ona çata bilməzdi. Öz qulamına gündə bir parça çörək və bir qədər su verirdi. Ərzaq ehtiyatını çox ciddi şəkildə qoruyurdu. Gözləyirdi ki, müştərilər daha çox pul versinlər. Gözəl bir qız da öz yaxınlarından bir adamla o gəmidə idi. Onların azuqəsi tamamilə qurtarıb, cah- cəlallı dövlətdən yoxsulluq zillətinə düşmüşdülər. Küləyin tərs əsməyi onlara da acı şərbət içirmişdi. Bəzirganın qulamı həmin qızın bu cür aciz qaldığını görüb, alicənablıqla öz yemək-içməyini ona verər, özü isə çox vaxt ac-susuz qalardı. Qız bir gün mehribanlıqla qulama dedi: -Ey qulam, sənə çox zəhmət oldu. Ağan sənə yüz minnət ilə bir loxma çörək verir, sən də alicənablıq və qəlbi genişliklə onu mənə verirsən. Belə görünür ki, sən çox səxavətli adamsan. Əlbəttə bu əliaçıqlıq da səni hörmət etməyə meyl etdirir. Heç olmasa arabir öz nəfsinin ehtiyaclarına da əməl eylə. Mən sənin qismətindən bir içim suya da qane olaram. Qulam dedi: -Yaxşılıq və xeyirxahlıq barədə hər nəyə ki qadirəm, bacardığımı insanlardan əsirgəmərəm. 79 Bir neçə müddət qulam bu yolla öz xeyirxahlığına davam eylədi. Ta o vaxta qədər ki, xəsis bəzirgan bu sirri bildi və hirslənərək qəzəbli halda heç nə düşünmədən o qulamı dənizə atdı. Allahın sonsuz lütfü dənizdə köməksiz qalan o qulamı qorudu. Bir parça taxtanın üstünə çıxıb, dənizin üzündə qaldı. Könlünü Haqqa bağlayıb, bir neçə müddət dənizdə üzdü. Nəhayət, böyük Allahın mərhəməti ilə bir sahilə yetişdi. Kənara çıxıb bir qədər dincəldikdən sonra yemək tapmaq ümidi ilə sahildə gəzməyə başladı. Təsadüfən çox qiymətli bir yaquta rast gəldi. Çəkisi təxminən yüz misqal 20 olardı. O qiymətli yaqutu da götürüb bir yaşayış məskəninə doğru getməyə başladı. Bu tərəfdən də bəzirgan tutduğu işə çox peşman olmuşdu. Təəssüflənərək ah-zar eylədi. Ancaq peşmançılığın nə faydası olacaqdı ki? Artıq gec idi. Axır ki, səmt küləyi əsməyə başladı və gəmi sağ- salamat sahilə yan aldı. O diyarın padşahı ov üçün həmin sahilə gəlmişdi. Sahildəki gəmi diqqətini cəlb elədi. Gəlib gördü ki, bu bir ticarət gəmisidir. Tacirlər də sahilə çıxıb dincəlirlər. İstədi ki onlardan bir qədər mal ala. Qəfildən gözləri o qızın aya bənzər üzünə tuş oldu. O gözəl əndamın qəmzə oxu padşahın ürəyini hədəfə alıb kirişindən qopdu və kölünü ovladı. Padşah onlarla məsləhətləşib, qızı şəriət yolu ilə özünə nikah 20 Misqal- 4.68 qrama bərabər qədim çəki vahidi 80 eylədi. Böyük dəbdəbə və təmtəraqla vüsal otağına gətirdi. O qıza yenə də səadət üz göstərdi. Günbəgün var-dövləti artmağa başladı. Bir neçə müddət bu qayda ilə yaşadılar. Axırda ölüm vəkili və heçlik mələyi o padşaha hücum eylədi. Padşah bu möhnət evindən köç eyləyib, axirət evinə yola düşdü. Ancaq padşahın heç bir varisi yox idi ki ölkəyə sahib və rəiyyətə hakim ola. Xalq həmin qızı məcbur edib hakimiyyət taxtında oturtdular. Bütün qoşun və rəiyyət hamılıqla o qızın padşahlığını qəbul edib, ona tabe olub itaət eylədilər. Yazıq qulam tək-tənha o qiymətli gövhəri də götürüb alver məqsədi ilə şəhərbəşəhər bir müddət gəzib-dolaşdı. Bir gün bir yığıncaqda tacirlər söhbət edib, öz mallarını bir-birinə göstərirdilər. Qulam gəzə- gəzə gəlib onların məclisinə çıxdı. İstədi ki o qiymətli gövhəri onlarla sövdələşib sata. Əlində sərmayə edib, onunla başını dolandıra. Qəfildən xəsis bəzirgan oraya gəldi. Qulamı görüb tanıdı. Onun sağ qalmağına çox təəccübləndi. Qulamın əlindəki gövhəri görüb, ona tamahı düşdü və istədi ki onu qulamın əlindən alsın. Birdən nalə və fəryad eyləyib dedi: -Ay camaat, neçə illərdir ki, bu qəddar və hiyləgər mənim ciyərimə həsrət atəşi vurub, mənə zülm eyləmişdir. Mən də dəli külək kimi əsib-coşuram. Gözlərimdən sel kimi yaşlar axır. Neçə zamandır ki, aləmi gəzib-dolaşıram. Bu qiymətli gövhəri hələ neçə nəfis cəvahirlərlə birlikdə məndən oğurlayıb qaçmışdır. 81 Qulam onun bu sözlərini inkar eylədi. Hər ikisi o qədər mübahisə etdilər ki, axırda iş vuruşmağa gəlib çıxdı. Bəzirganlar onları sakitləşdirib, belə məsləhət eylədilər ki, onlar bir hakim yanına getsinlər. Hakim onların mübahisəsini ədalətlə həll eyləsin. Tacirlər onları başa salıb dedilər ki, bu yaxında bir böyük şəhər vardır. Oranın padşahı çox ədalətli bir qızdır. Bunun kimi davalar onun hüzurundan başqa yerdə həllini tapa bilməz. Onun hüzuruna getməyiniz məsləhətdir. Ta ki, haqqı batildən ayırıb qəzəbinizə hökm eyləyəsiniz. Orada sizin əlinizə gözəl dəlillər veriləcək. Haq və nahaq ortaya çıxacaq. Bəzirgan və qulam onların məsləhəti ilə padşah olan şəhərə doğru yol alıb getdilər. Elə ki padşahın hüzuruna gəldilər, bəzirgan öz şikayətini dilə gətirdi. Padşah pərdə arxasından diqqət edib, yəqinliklə qulamı tanıdı. Bir az tərəddüd edib fikirləşdi ki, bu qulam dənizə düşmüşdü. Görəsən nə yolla xilas olmuşdur? Yenə düşündü ki, Haq-Təala səni möhtac ikən padşah eylədi. Onu dəryadan xilas eyləmək Allahın əlində çoxmu çətin işdir? Bu fikirlərlə pərdə arxasından dedi: -Ey qulam, xilas doğru söyləməkdədir. Qorxma, hal-qəziyyəni doğru söylə görək, bu qiymətli gövhəri necə əldə eylədin? Harada əlinə keçdi və bu bəzirgan səndən nəyə görə gövhəri tələb edir? Qulam başına gələnləri danışmaq üçün bir qədər duruxdu. Ondan sonra tam cürətlə cavab verib dedi: Yüklə 1,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|