77
Digər tərəfdən isə cari investisiya xərclərinin iqtisadi artıma müsbət təsiri nəticəsində
gələcəkdə qeyri-resurs fiskal balans yaxşılaşacaqdır. Əks təqdirdə, qeyri-resurs fiskal balansın
həcmi DG yanaşmasında nəzərdə tutulan həcmdən daha yüksək olacaqdır.
Ölkə təcrübələri. Norveç bu yanaşma üzrə uğurlu təcrübəyə malikdir. Ekvador bu
qaydadan bir müddət istifadə etdikdən sonra onun istifadəsini dayandırmışdır. Papua-Yeni
Qvineyada dövlət xərclərində kəskin volatiliyə baxmayaraq, bu qayda uzun müddət tətbiq
olunmuşdur.
Təbii resursların qiymətlərinə
14
və struktur balansa əsaslanan qayda. Bu qaydanın
əsas məqsədi fiskal xərclərin qiymət volatilliyindən təsirlənməsini zəiflətmək və stabil fiskal
hədəflərə nail olmaqdır. Bu yanaşmaya görə ümumi fiskal balans təbii sərvətlər üzrə gəlirliyin
kəskin dəyişməsinə uyğunlaşdırılmalıdır.
Ölkə təcrübələri. Bu qaydanın həyata keçirilməsi təcrübədə müxtəlifdir. Belə ki, Çilidə
bu qayda fiskal siyasətdə vacib hesab olunur. Nigeryada isə qazanılan bütün gəlirlərin
xərclənməsi səbəbindən bu qayda tam ciddiyəti ilə tətbiq olunmamışdır.
Xərclərin artımı qaydası. Bu qayda dövlət xərclərinin nominal və ya real ifadədə
artımını və ya qeyri-neft ÜDM-də payının məhdudlaşdırılmasını nəzərdə tutur. Qayda adətən
xərclərin absorbsiya çətinliyi olduqda və ya resursların kəskin volatilliyini qarşılamaq məqsədilə
qabaqlayıcı yığımların yaradılmasının vacib olduğu şəraitdə tətbiq olunur. Onun əsas üstünlüyü -
aydın müşahidə olunması və iqtisadiyyatın absorbsiya gücünə uyğunlaşmasıdır.
Ümumiyyətlə, bu qaydanın tətbiqi zamanı xərclərin dəyişməsi tədricən baş verir və
volatil, qeyri-müəyyən gəlirlərin mövcudluğu zamanı da bufferlərin yaradılmasına imkan
yaranır.
Ölkə təcrübələri. Bu qaydanın effektivliyi digər qaydalarla bir yerdə həyata keçirilməsi
zamanı daha da artır. Peru ümumi fiskal balans qaydası, Monqolustan (2013-cü ildən) struktur
qayda ilə birlikdə bu qaydanın tətbiq olunması seçimini etmişdir.
Fiskal lövbərlərin
15
məyyənləşdirilməsi zamanı aşağıdakı məsələlər diqqət mərkəzində
saxlanılmalıdır:
Xərclərin proporsionallığı. Xərclərin proporsional şəkildə artırılması institusional və
absorbsiya potensialından asılıdır. Ümumilikdə isə, həm makro, həm də mikro səviyyədə
absorbsiya üzrə məhdudiyyətlərin mövcudluğu xərclərin proporsional şəkildə həyata
keçirilməsini ləngidə bilər. Dövlətin investisiya idarəetməsi potensialının möhkəmləndirilməsi
xərclərin proporsionallığı zamanı iqtisadi mənfəətin yüksəlməsinə tövhə verə bilər.
Eyni zamanada ortamüddətli makro-fiskal siyasətin maliyyə bazasını orta müddətli
xərclər strategiyası (OMXS) təşkil etməli, bu çərçivədə qeyri-neft büdcəsi əsasında fiskal
planlaşmaya keçilməlidir. Bu strategiya büdcə xərclərinin ölkənin ümumi iqtisadi inkişaf və
14
BVF-nun son "Regional hesabat"ında resurs ölkələri üçün dayanıqlı qiymət tövsiyyələri verilir.
15
(Ossowski, Villafuerte, Medas, & Thomas, 2008)
78
makroiqtisadi sabitlik məqsədləri ilə uzlaşdırılmasını və dövlət xərclərinin səmərəsinin
artırılmasını nəzərdə tutan strateji menecment vasitəsidir.
Təbii ehtiyatlar üzrə gəlirlərin volatilliyi və qeyri-müəyyənlik. Fiskal lövbərin
müəyyən olunması zamanı təbii ehtiyatların qiyməti və hasilatı daim nəzarətdə saxlanılmalıdır.
Belə ki, iqtisadi artım zamanı təbii ehtiyatlardan əldə olunan gəlilər yığıma yönəldilməli və
gələcəkdə yarana biləcək qeyri-məyyənliklər zamanı xərclənməlidir. Qabaqlayıcı yığımların
formalaşdırılması əmtəələrin qiymətlərinin davranışından və tükənmə müddətindən asılıdır.
Ölkə təcrübələri. Bufer məqsədilə yığımların həcminin müəyyənləşdirilməsi üçün
xüsusi qiymətləndirmələrə ehtiyac vardır. Məsələn, Nigeriya üçün aparılmış qiymətləndirmələr
göstərir ki, 3 il ərzində büdcə xərclərinin sabitliyini təmin etmək üçün qabaqlayıcı yığımların
həcmi illik gəlirin 60%-nə bərabər olmalıdır.
Beləliklə, fiskal lövbərlərin seçilməsi fiskal siyasət çərçivəsinin əsas elementlərini təşkil
edir.
4 Nəticələr
Təbii resursla zəngin ölkədə mövcud fiskal çərçivə ölkə spesifikasına uyğun
formalaşdırılmalıdır.Formalaşdırılmış çərçivə fiskal siyasətin dayanıqlığını təmin etməlidir. Bu
dayanıqlıq üçün meyar kimi daimi gəlir (DG) və ya dövlətin xalis sərvətinin sabitləşdirilməsi
götürülməlidir.
Ölkə xüsusiyyətlərini nəzərə alınmaqla iki lövbər əsas götürülə bilər: fiskal dayanıqlıq və
ya qısa-müddətli dövrdə tələbin idarə olunması. Absorbsiya məhdudiyyətlərinə malik ölkələrdə
xərclərin miqyasının genişləndirilməsi tədricən baş verməli və həmçinin, daxili təklif
məhdudiyyətləri yumşaldılmalıdır.
Təbii sərvətlərdən əldə olunan gəlirlərinin volatilliyi və qeyri-müəyyənliyi fiskal siyasət
dizaynının formalaşdırılmasında vacib hesab olunur və öncədən kifayət qədər həcmə malik fiskal
buferlərin yaradılmasını tələb edir. Fiskal siyasət çərçivəsinin şəffaflığı və etibarlığı keyfiyyətli
şəkildə formalaşdırılmış fondlardan təsirlənir. Bu tip fondlar büdcə və fiskal çərçivə ilə tam
inteqrasiya olunmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |