410
kataliz edir. Onun təsiri ilə oksigen molekulunun bir atomu
fenilalaninə birləşir, nəticədə tirozinin hidroksil qrupu yaranır.
Oksigenin ikinci atomu NADH oksidləşməsi hesabına H
2
O-ya
qədər reduksiya olunur.
Fenilalanin + O
2
+ NaOH + H
+
→ Tirozin + NAD
+
+ H
2
O
Fenilketonuriya fenilalaninmonooksigenazanın sintezi ilə
bağlı irsi nöqsanlar zamanı yaranır. Onun olmaması və ya
çatışmamazlığı fenilalaninin ikinci dərəcəli metabolizm
yolunun inkişafına gətirib çıxarır. Bu yolda fenilalanin NH
2
qrupunu α-ketoqlütara ötürür və fenilpiroüzüm turşusuna
çevrilir:
Fenilalanin + α-ketoqlütar ↔ fenilpiruvat + qlütamat
Ancaq bu “davamlı reaksiyadır”. Đkinci dərəcəli çevrilmə
yollarında əmələ gəlir: fenilpiruvat, eləcə də fenillaktat və
fenilasetat kimi turşular qanda toplanır və sidiklə ifraz olunur.
Xəstəlik isə qanda fenilalaninin və sidikdə fenilpiruvatın
artması ilə aşkar olunur.
Yeni doğulmuş uşaqlarda fenilpiruvatın izafi miqdarı
beynin normal inkişafını pozur və əqli cəhətdən geri qalmaya
səbəb olur. Xəstəliyin əlamətləri: yüksək həyacanlanma, qıc
olma, ekzemvari səpgilər vəs. Qanda fenilalaninin 40 mq/l-dən
artıq olması şübhə üçün əsas sayılır. 200 mq/l olması isə
diaqnozu təsdiqləyir, xəstəlik tez aşkar olunanda uşağın normal
inkişafı üçün şərait yaratmaq olar. Belə halda qidalanmada
fenilalanini çox olan zülallar istifadə olunmur. Müalicə
olunmayanda belə xəstələr 25 ildən artıq yaşamırlar.
Tirozinemiya–n-hidroksifenilpiruvatoksidaza fermentinin
nöqsanı ilə şərtləndirilən enzimopatiyadır. Onun nəticəsində
homohentizin turşusunun əmələ gəlməsi pozulur. Bu zaman
tirozinin və n-hidrooksifenilpiroüzüm turşusunun qanda
411
çoxalması baş verir və onların sidiklə ifrazı artır. Belə
xəstələrdə uşaqlarda aktivliyin azalması, ümumi inkişaf
proseslərinin ləngiməsi müşahidə olunur.
Histidinemiya –histidinin oksidləşdirici dezaminləşməsini
təmin
edən
histidaza
fermentinin
nöqsanı
ilə
bağlı
enzimopatiyadır. Xəstəlik uşağın bir yaşına qədər biruzə verir.
Qıc olmalar, nitq nöqsanları, əqlin azalması, yırğalanaraq
yerimə müşahidə olunur. Uşağın boyu alçaq olur. Qanda və
sidikdə histidinin miqdarı artır. Xəstələrdə histidinin qanda
miqdarı 20-270 mq/l olur–norma 4-10 mq/l-dir.
Aminturşu metabolizmlərinin anadangəlmə pozulmaları
da xüsusi yer tutur. Buna misal olaraq bunları göstərmək olar:
qlisin, lizin, dioksifenilalanin, homosistein, valin, leysin,
izoleysin. Bunlar uyğun fermentlərin quruluşunun dəyişməsi və
aktivliklərinin kifayət qədər olmaması ilə əlaqədardır.
Karbohidrat mübadiləsinin enzimopatologiyası. Qalakto-
zemiya–qalaktozanın karbohidrat metabolizminə daxil olmasını
təmin edən fermentlərin fəaliyyətinin pozulması ilə bağlı olan
enzimopatiyadır. Qalaktozanın metabolizmində xüsusi yeri
qalaktokinaza fermenti tutur. Onun çatışmaması nəticəsində
qalaktoza fosforlaşa bilmir, heç bir çevrilmələrə məruz qalmır
və sidiyə keçir. Xəstəliyin xarakterik əlaməti kataraktanın
yaranmasıdır. Onun yaranması qalaktozanın sürətlə qalaktinola
çevrilməsi ilə bağlıdır. Gözün şüşəvari cismində toplanan
qalaktinol çoxlu miqdarda su saxlayaraq, gözün görmə
qabiliyyətinə təsir göstərir.
Karbohidrat metabolizminin daha bir vacib fermentinin
qalaktoza-1-fosfat-uridiltransferazanın çatışmamazlığı qalakto-
za-1-fosfatın və qalaktozanın toplanmasına səbəb olur. Onların
dözülməzliyi qusmalar, sarılıq, dehidratasiya, diareya yaradır.
Əgər rasiondan qalaktoza istisna olunmamışsa, onda uşaqlarda
fiziki və əqli inkişafın geriləməsi, bəzən də ölümlə
nəticələnmələr müşahidə olunur.
412
Laktozanın çatışmamazlığı. Disaxaridlər insan orqanizmi
tərəfindən ilkin fermentativ hidrolizdən sonra mənimsənilir.
Belə ki, laktoza laktaza fermentinin təsiri ilə α-qlükozaya və β-
qalaktozaya hidroliz olunmalıdır. Laktozanın maksimal
aktivliyi uşağın doğulması məqamında müşahidə edilir. Sonra
bir çox uşaqlarda onun aktivliyi aşağı düşür. Tədqiqatlar
göstərmişdir ki, planetin əhalisinin 70%-i bu fermentin
çatışmamasından əziyyət çəkir. Süd laktozasının ilkin hidrolizi
bu
problemi
həll
edir.
Əmələ
gəlmiş
laktaza
çatışmamazlığından fərqli olaraq, irsi forması doğuşdan
sonrakı günlərdə bu cür əlamətlərin yaranması ilə özünü biruzə
verir: diareya, qida qəbulundan sonra ağrılar, qarının şişməsi.
Saxarozanın,
maltozanın
çatışmamazlığı.
Yüksək
hidrofilliyə malik disaxaridlər orqanizmdə su çatışmadıqda,
uyğun fermentlərin təsirinin pozulması nəticəsində mədə-
bağırsaq sistemində osmotik təzyiq yaradaraq həzm prosesini
çətinləşdirirlər.
Fruktozanın çatışmamazlığı. Fruktoza-1-fosfatın triozala-
ra çevrilməsini kataliz edən fruktoza-1-fosfataldolazanın
çatışmamazlığı ilə şərtləndirilir. Fruktoza-1-fosfatın toplanması
qlikogenolizi sakitləşdirir və qlikolizin fəaliyyətini pozur.
Nəticədə hipofosfatemiya ilə birlikdə ATP çatışmamazlığı da
müşahidə olunur. Bu zaman adenilnukleotidlərinin intensiv
parçalanması baş verir, nəticədə inozinmonofosfatın və sidik
cövhərinin miqdarı artır.
Bəzən fruktozanın qida ilə qəbulundan sonra tez və
kəskin dözülməməzlik müşahidə olunur. 30 dəqiqədən sonra
qusmalar, qarında ağrılar, komalar və qıcolmalar yaranır.
Fruktozanın
dözülməməzliyi
həm
də
fruktoza-1,6-
bifosfatazanın çatışmamazlığı ilə şərtləndirilir. Ona görə də
orqanizmdə qeyd olunan fermentlərin, o cümlədən fruktoza-1-
fosfatın
olması
çox
vacibdir.
Bu
zaman
hüceyrə
metabolizmində yuxarıda qeyd olunan dəyişikliklər baş verir.
Dostları ilə paylaş: |