401
Tüstü mənbəyi kimi tərkibində qatranlı maddələr az olan
qızılağac, palıd, fıstıq, ağcaqayın, fındıq, cökə və qovaq
ağacının odunundan, yonqarından və kəpəyindən istifadə
olunur. Tüstünün tərkibində 70-ə qədər kimyəvi maddələr, o
cümlədən ətirli spirtlər, aldehidlər, turşular, ketonlar, fenol
birləşmələri və qeyriləri olur.
Fenol maddələri balığa qızılı rəng verir, lakin saxlanma
zamanı fenol maddələrinin bir qismi oksidləşir və ya uçaraq
onların rəngi nisbətən açıq qızılı rəngə çalır. Tüstü həm də
antioksidant funksiyasını da yerinə yetirir. Onun təsirindən bəzi
mikroorqanizmlər fəaliyyətsiz olurlar, balığın tərkibində olan
yağların, zülalların oksidləşməsi ləngiyir.
Balıq konserv məhsulları. Balıq konservləri, balıqların
əvvəlcədən emal edilib tənəkə və ya şüşə bankalara germetik
şəraitdə yığılması və sterilizasiyasından əladə edilir. Balıq
konservlərinin tərkibində yağlar, zülali maddələr, vitaminlər
adi balığa nisbətən çox olduğuna görə, onlar daha yüksək
qidalılıq dəyərinə malikdirlər. Bu əsas onunla əlaqədardır ki,
balıq konservlərinin istehsalında əlavə olaraq yağ, tomat
məhsulları, tərəvəzlər, ədviyyat və digər məhsullardan istifadə
olunur.
Balıq konservləri təzə tutulmuş, soyudulmuş və
dondurulmuş balıqlardan istifadə etməklə istehsal edilir. Bu
məqsədlə nərəcinsli balıqlar, qızılbalıqlar, pulcuqlu balıqlar
(çəki, xəşəm, ziyad, durnabalığı, skumbriya, stavrida və s.)
ilanbalığı və s. istifadə olunur. Konservləşdirilən balıqlar ilk
əvvəl yeyilməyən hissələrdən təmizlənir, yuyulur, duzlanır və
konserv növündən asılı olaraq müxtəlif üsullarla termiki
emaldan keçirilir. Sonra balıqlar yağda qızardılır, qaynayan
suda, duz məhlulunda, kəskin su buxarında, həmçinin yağda
pörtlədilir.
Bəzi konserv məhsulları üçün balıqlar zəif dərəcədə hisə
də verilir. Əlavə xammallarla birlikdə hazırlanmış balıqlar
bankalara yığılır, germetik bağlanır, 110
0
C temperaturda
402
sterilizə edilir, soyudulur və saxlanma üçün anbara göndərilir.
Sterilizə olunmuş balıq konservləri bir daha yoxlanılır, qüsurlu
konserv məhsulları kənarlaşdırılır.
Balıq kürüsü. Kürü, yüksək qidalılıq dəyərinə malik qida
məhsuludur. Kürünün qidalılıq dəyərinin yüksək olması onda
tam dəyərli zülalların, yağların, mineral maddələrin, yağda həll
olan vitaminlərin (A, D, E, K və s.) və başqa insan orqanizmi-
nin normal həyat fəaliyyəti üçün lazım olan qida maddələri ilə
izah olunur. Balıq kürüsü A vitamini ilə daha zəngin olduğuna
görə gözün görmə qabiliyyətinə yaxşı təsir göstərir.
Qara kürü nərə cinsli balıqlardan, qırmızı kürü isə Uzaq
Şərq qızılbalığından alınır. Pulcuqlu balıqlardan da (çəki,
ziyad, xəşəm və s.) az miqdarda kürü əldə edilir. Qara kürüdə
24-28% zülali maddələr, 16-18% yağlar, 1,0-3,0% mineral
maddələr, o cümlədən fosfor, yod, kükürd, kalium, kalsium,
dəmir və s. elementlər vardır.
Qırmızı kürüdə isə 24-32% zülali maddələr, 10-15%
yağlar, 1-2% mineral maddələr, A, E, B
1
, B
2
, PP və s.
vitaminlər vardır. Nərə cinsli balıqlardan (ağbalıq, nərəbalığı,
uzunburunbalıq, şip və kaluqa balıqlarından) dünyada məşhur
olan qara kürü istehsal edilir. Bu balıqlardan dənəvər, banka,
pasterizə edilmiş kürü, sıxılmış və yastıq kürüsü alınır.
Kürünün əsas konservləşdirilmə üsulu duzlamadır. Balıq
tutulan kimi qansızlaşdırılır, yuyulur, qarın boşluğunu ehtiyatla
açıb kürü yastıqlarını çıxarırlar.
Emala qədər kürünü 2
0
C-dən mənfi 1
0
C-arasında 4-5
saatdan çox saxlamaq olmaz. Kürü dənələri əvvəlcə istiliyi 5-
8
0
C olan içməli suda 30 saniyə ərzində yuyulur və ələkdən
keçirilir. Kürünün üzərinə kütləsinin 4-5%-i qədər xörək duzu,
0,1-0,15% urotropin və üçpolifosfat əlavə edilir. Duzlama 1-3
dəqiqə, isti vaxtlarda isə 40 saniyəyə başa çatmalıdır. Bundan
sonra dənəvər kürü doldurulmuş bankalar 2-4
0
C-ə qədər
soyudulur. Bu temperaturda onu 6-8 ay saxlamaq mümkündür.
403
YEDDĐNCĐ FƏSĐL
7. EKOLOJĐ VƏ PATOLOJĐ BĐOKĐMYANIN
BƏZĐ ASPEKTLƏRĐ
Ekoloji biokimya sahəsinə, canlı orqanizmlərin ətraf
mühitə uyğunlaşmasının (adaptasiyası) konkret biokimyəvi
mexanizmlərinin öyrənilməsi daxildir. Ekoloji biokimyaya
ekoloji mühüm maddələrin metabolizminin biokimyəvi
aspektləri və toksinlərin zərərsizləşdirilməsinin biokimyəvi
mexanizmləri aiddir. Başqa sözlə, ekoloji biokimyada əsas
diqqət canlı sistemlər arasında olan kimyəvi əlaqələrə aid
edilir. Hal-hazırda “ekoloji biokimya” adı ilə birlikdə
“biokimyəvi ekologiya” və ya “kimyəvi ekologiya” terminləri
də işlədilir. Qeyd etmək lazımdır ki, ekoloji biokimyanın və
biokimyəvi ekologiyanın məqsəd və vəzifələri müxtəlifdir.
Ekoloji biokimya sahənin biokimyəvi təsvirini ön plana keçirir.
Biokimyəvi ekologiyanın məsələlərinə isə biokimyanın ayrı-
ayrı aspektləri daxil olmaqla, ümumi ekologiya məsələlərinin
təsviri verilir.
Ekoloji biokimyanın aspektləri bu gün çox vacib
problemlər siyahısına daxil edilir. Onların həlli, biosferdə
metabolik dövriyyələrin rolunu kifayət qədər dərin təsəvvür
etməyə imkan verir. Đnsan fəaliyyəti ilə bağlı çirklənmələrin
biokimyəvi tədqiqi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Onlar Yer
üzərində bütün canlıların gələcəyinə təsir etməyə qadir olan
məsuliyyətli qərarların işlənib hazırlanmasına imkan verir.
Mutasiya problemlərinin həllində genlərin dəyişməsində və
sintetik kimyəvi materialların biosferdə törətdiyi fəsadların
aradan
qaldırılmasında
biokimyəvi
yanaşmalar
böyük
əhəmiyyət kəsb edir. Biosferin radionukleidlərlə çirklənməsi
xüsusilə təhlükəlidir. Yalnız biokimyaçılar radioaktiv şüalanma
ilə törədilən mutasiyaların nəticələrini yaxşı təsəvvür edə
bilirlər. Məhz buna görə də, onlar hal-hazırda bəşəriyyət üçün
qarşıda duran təhlükəni çatdırmalıdırlar.
Dostları ilə paylaş: |