407
7.1.2. Ətraf mühitin çirklənməsi. Mutasiyalar.
Đnsan fəaliyyəti nəticəsində bir çox kimyəvi aktiv
maddələr canlı orqanizmlərə, o cümlədən insana məhvedici
təsir göstərərək, ətraf mühitə düşürlər. Ekosistemlərdə və
orqanizmlərdə çirkləndirici maddələrin iki əsas xüsusiyyətini
qeyd etmək məqsədəuyğundur. Birincisi, real şəraitlərdə,
biosferdə, bir çox birləşmələrin yüksək davamlılığı nəzərdə
tutulur. Belə ki, dixlordifeniltrixloretilen (DDT) torpaqdan 30
ilə, xlordan–14 ilə, deptaxlordan isə–17 ilə öz təsirini itirir.
Đkincisi, bəzi yadcinsli birləşmələr parçalanmaya və ya
nəqletdirməyə elə uğraya bilirlər ki, alınmış məhsullar daha
davamlı və ya toksiki olurlar.
Təsiretmə mexanizminə görə kimyəvi maddələri 2 qrupa
bölmək olar:
a)
toksiki, onların təsir metabolizmi ayrı-ayrı
hissələrinin pozulması ilə bağlıdır, bu bir çox
hallarda qısa zaman kəsiyində baş verir,
b)
mutagen, onlar genetik səviyyədə təsir edirlər,
aydın şəkildə nəsildə əks olunur və insan üçün
xüsusi təhlükə daşıyır.
Genetik səviyyədə kimyəvi birləşmələrin təsirinin
əsasında mutasiya prosesi durur. DNT-nin hər hansı bir
sahəsində azotlu əsasların ardıcıllığının dəyişməsi mutasiyaya
səbəb olur, bunun üçün hətta bir əsas cütlüyün dəyişməsi
kifayətdir.
Mutagen maddələr ilk dəfə 1942-ci ildə Rusiyada
Đ.A.Rapport və Böyük Britaniyada Ş.Auerbax tərəfindən
açıqlanmışdır. Onlar formalinin və etileniminin yüksək
mutagen aktivliyini sübut etmişlər.
Sonra mutagen aktivlik nitrobirləşmələrdə: nitratlarda,
nitritlərdə,
nitroaminlərdə
müşahidə
olunmuşdur.
Azot
turşusunun mutagen aktivliyi əsasən adeninin, quaninin,
sitozinin dezaminləşməsi ilə şərtləndirilir. Bundan başqa azot
408
turşusu, DNT molekulunda anomal
formada qurmaq
qabiliyyətinə malikdir. Đkinci dövr aminlərlə qarşılıqlı təsirə
girən nitritlər, yüksək toksiki nitroaminlər əmələ gətirir:
R
1
–NH + HNO
2
→ R
1
–N–H=O + H
2
O
R
2
R
2
Bu reaksiya mədədə asanlıqla baş verir, əmələ gələn
nitroaminlər asanlıqla sorulur və onkoloji xəstəliklərin
inkişafına səbəb olur.
Bir çox bitkilərin tərkibində müəyyən miqdarda nitratlar
olur, çuğundurda və ispanaqda isə onların miqdarı daha çoxdur.
Đnsanlarda
və
heyvanlarda
onların
zərərsizləşdirilməsi
mexanizmləri yoxdur.
Tərkibində nitrobirləşmələr saxlayan qida məhsullarından
(müxtəlif kolbasalarda və s.) az istifadə olunması tövsiyyə
olunur. Bir çox birləşmələr adi şəraitlərdə aktivlik göstərmirlər.
Onlar yalnız orqanizmdə hidroksidləşməyə məruz qalaraq,
aktiv mutagenlərə çevrilirlər. Kimyəvi mutagenlərin aktivliyi
həm fiziki təsirlər altında (UB-şüa, ionlaşdırıcı radiasiya), həm
də DNT-n xromosomlarına təsadüfən virus daxil olduğu zaman
yüksəlir.
Azotsaxlayan mutagenlərin mənbələrinə mineral və üzvi
gübrələr, məişət tullantı suları, sənaye tullantıları aid edilir.
Güclü mutagenlərə dezinfeksiya maddələri–dixloretan, etilen
oksidi, fenol, alkilbirləşmələr aiddir. Onların mutagen təsiri
DNT zəncirlərinin çoxsaylı zədələnmələri ilə bağlıdır. Rezin,
salofan, eboksid qətran, akrolein istehsalında istifadə olunan
trietilenmelanin,
konservantlar,
fotokimyəvi
maddələr
istehsalında istifadə olunan asetaldehid də mutagenlərə aid
edilir. Avtomaşınların yanmış qazları ilə ətraf mühitə
qurğuşun,
azot
oksidləri,
aromatik
karbohidrogenlər,
trimetilfosfat kimi mutagenlər daxil olur. Sənaye tullantıları
ağır metal duzları ilə qarşılıqlı əlaqəyə girərək, yüksək
409
aktivliyə malik mutagen komplekslər əmələ gətirirlər.
Pestisidlərin geniş tətbiq olunduğu rayonlarda yaşayan
uşaqlarda adətən dəmir çatışmamazlığı, aktiv vərəm, viruslu
gepatit,
yuxarı
tənəffüs
yollarının
və
sinir
sistemi
xəstəliklərinin yaranması müşahidə olunur.
7.2. Patoloji biokimya
7.2.1. Đrsi xəstəliklərin biokimyəvi əsasları
Hal-hazırda insanlarda maddələr mübadiləsinin 2000-dən
artıq irsi pozulmaları məlumdur. Maddələr mübadiləsinin
pozulması ilə əlaqədar insanlarda anadangəlmə qüsurlar və ya
molekulyar xəstəliklər genlərin quruluşlarının molekulyar
səviyyədə dəyişməsi ilə şərtləndirilir, bu qüsurlar tədricən
müxtəlif amillərin təsirindən və ya birdən də yarana bilər.
Đnsanlarda ən geniş yayılmış mutasiya forması–nöqtəli
mutasiyadır. Adətən, belə mutasiyalar transversiya olunaraq,
nuklein turşularının tərkibində olan pirimidin əsaslarının purin
əsaslarına çevrilməsinə səbəb olur və yaxud əksinə. Bu zaman
nəticədə keyfiyyətsiz, orqanizmin üçün yad zülalların sintez
prosesi baş verir. Buna görə də irsi xəstəlikləri adətən,
proteinopatologiya, yəni zülali patologiya adlandırırlar.
Proteinopatologiya iki qrupa ayrılır: fermentativ patologiya və
qeyri-fermentativ
zülali
patologiya.
Zülalın
normal
fəaliyyətinin pozulması nəticəsində hüceyrə metabolizminin
düzgün getməməsi baş verir. Bu da xarakterik simptomları olan
müəyyən xəstəliklərin yaranmasına gətirib çıxarır.
Aminturşu
mübadiləsinin
fermentativ
patologiyası.
Fenilketonuriya–aminturşu mübadiləsinin pozulması ilə bağlı
irsi xəstəliklərin tipik nümunəsidir. Xəstəliyin səbəbi
aminturşusularının nümayəndəsi olan fenilalaninin metaboliz-
minin pozulmasıdır. Normal metabolizmdə fenilalanin tirozinə
çevrilir. Bu reaksiyanı fenilalaninmonooksigenaza fermenti
Dostları ilə paylaş: |