ƏHLİ-beytiN (ƏleyhiMÜs-salam) matəMİNDƏ MƏRSİYƏLƏR, ŞE`RLƏR, XÜTBƏLƏr toplayan m. ƏLİzadə
Yüklə 3,87 Mb.
|
*** Ey sahibi-fəzlü-kərəm7 eylə kəramət Zeynəb balam çox ağlasa etmə məlamət8 De hamiye din eyliylə Gülsumə himayət Bu Müctəbanı mən sənə verdim əmanət Yoxdu dodağında hənuz9 əlqan əmoğlu *** Yannam Hüseynin halinə qəlbimdə heyrət Neylim əlimdən çarəmi aldı bu ümmət Əşgim olur cari1 üzə bi tabü-taqət Səlb eyliyir2 aramimi əfkari-qürbət3 Sinəmdə var bəs ki4 qəmi pünhan əmoğlu *** Mən ağlaram əhvalüvə bir də Hüseynə Sən ağlama ey şahi-din mən dil həzinə5 Qəsb oldu həqqin baxdılar əhli-Mədinə Od vurdular dərgahimə6 əşrarü-kinə7 Yandı qapın yandı dilim hər an əmoğlu *** Verrəm Hüseyni mən sənə baş peykər8 üstə Barmaqları salim-salamət əllər üstə Mərcan kimi xüşk9 olmuyub qan ləblər üstə Xarü-müğilandan10 nişan yox güllər üstə Rüxsari olmub gül kimi əlvan əmoğlu *** Şeyxeyni-qasib11 olmasın hərgiz12 xəbərdar Təşyiü-dəfnimdə13 olardən etmə ehzar14 Ruhum olardan çəkməsin qəbr içrə azar Ta həşr15 ola bizarəmü-bizarü-bizar Əsrari-gizlin16 eylirəm elan əmoğlu *** Beyni dərü-divaridə17 düşdüm fişarə18 Cismim yarəsin salmadım çox aşikarə Sinəm yara bazulərimdə3 ayrı yarə Qüslüm gecə ver dəfn elə tapşır məzarə Zəhrayla ta olsun fişar asan əmoğlu *** Qəlbində var arami-taqət dizlərində Badi-xəzandan4 bir əsər yox gülşənində Qan ləxtə-ləxtə dolmuyub şəhla gözündə At dırnağından bir əsər yox sinəsində Gülşən şükufa5 gülləri xəndan əmoğlu *** Pəjmürdə6 olsa gülləri yox məndə taqət Görsəm Hüseynin cismidə var bir cərahət7 Barmaq kəsilsə eylərəm bərpa8 qiyamət Tapmaz nəvadən qəbridə qəlbim fərağət9 Getsə diyari-Kufəyə mehman əmoğlu *** Xuli10 evində qoymaram yatsın kül üstə Allam yaralı başını məhzun dil11 üstə Öz bülbülüm naz eyliyə gülşən gül üstə Sayə12 sala bülbül gülə gül bülbül üstə Dərya kimi əşkim eylər tufan əmoğlu *** Bu köynəyim qüslüm verən vaxda çıxarma Bazulərimə baxma çox nalən ucaltma Eylə kəfən tez qəbrə qoy fikrindən atma Xuni-dilin göz əşkivə səbr eylə qatma Etmə hisari-səbrivi1 viran əmoğlu *** Gəlsən evə yığ dövrəvə tiflani-zari2 Olmaz gələn didarüzə3 bir kimsə bari Matəm tutun yad eyliyin mən dil fikari Mən olmuşam səyyadi bi rəhmin4 şikari Qoyma yetimlər çox edə əfğan əmoğlu *** “Qəmkeş” yazar bu qəmləri ba ahi cansuz5 Zikri olar ey vay Hüseyn hər şamü-hər ruz6 Zülmət evin rövşən qıl7 ey şəm”i-şəbəfruz8 Saildi9 ehsan eyliyin əltafü-fəzliz10 Olsun Hüseynin yasinə dərban11 əmoğlu YA ƏLİ Qıl bir nəzər əhvalıma, gör ahü-zarım, ya Əli Aləm yanar bu halimə, yoxdur qərarım, ya Əli *** Ey tacidari Həl-əta,12 həddən aşıb cövrü-cəfa13 Zəhra qalıb düşmən ara14, ey şəhsəvarım, ya Əli
Bax bu cəlalü-cahimə1, qəlbimdə dudi ahimə2, Od vurdular dərgahimə3, getdi qərarım, ya Əli
Qoyma bu qədri xar olum, olma riza4 gül tək solum Vurdu Ömər, sındı qolum, yox ixtiyarım, ya Əli
Çoxdu əmoğlu möhnətim, oldu digərgün5 halətim Qalmadı tabü-taqətim, ümmidvarım, ya Əli
Sür”ətlə şiri kirdigar6, qıldı qapuya çün nəzər Gördü deyir Zəhrayi zar: gəl tacidarım ya Əli
Gördü olub od şö”ləvər, yanar qapısı sərbəsər7 Durmuş xitab eylər zibəs8 sənsən şikarım, ya Əli HƏZRƏT ƏLİ (əleyhis-salam)-ın HƏZRƏTİ FATİMƏNİN (Ə) QƏBRİ ÜSTÜNDƏKİ ZƏBAN HALI
Ağlırı dərdimə mənim, həsrətilə bulaqları Yel əsiri, çalır əcəb, qəmli təranə bağları Qəmlidi gülşənü-çəmən, gəlmişəm ağlıyam gedəm *** Evdə gedər gecə hamı, mərdü-zən9 istirahətə, Gün batırı Əli batır bəhri qəmü-məlalətə10 Boş görə bilmirəm yerin, nail olam ziyarətə Qəbrivin üstə qüssədən gəlmişəm ağlıyam gedəm
Rişeyi-səbri-Heydəri1, seyli-fəraqətin2 yolun Yadə salanda möhnətin3, gözlərim əşgilən4 dolur Körpə uşaqlar ağlaşır, dördü də gül kimi solur Yox oların nazın çəkən, gəlmişəm ağlıyam gedəm
Rehlət edən zaman atan, başüvə qarə bağladın Mən belə bildim hicrəti-Əhmədə5 sinə dağladın Bilməz idim yaralısan, sən gecə-gündüz ağladın İndi o sirr olub əyan, gəlmişəm ağlıyam gedəm
Xeymə vurubdu qüssəvü-qəm dili dağidarimə6 Yadə salanda yarəvi, əşkim axır üzarimə Həsrət ilə düşür gözüm qəbzeyi-Zülfüqarimə7 Çəkmədim heç qilafidən8, gəlmişəm ağlıyam gedəm
Aldılar həqqimi mənim, məclisi şur9 qurdular Boynuma şal saldılar, şiri-Xudanı yordular Sən kömək eylədin vəli10, vay sənə qəmçi vurdular Torpağa düşdün onda sən, gəlmişəm ağlıyam gedəm
Təhti nəzərdədir11 mənim, mənzili-vəhy mənzilim Sən sağ idin bir az yenə, evdə var idi get-gəlim Getdin əlimdən indi sən, bağlı qalıb dilim, əlim Yoxdu bizə gəlib-gedən, gəlmişəm ağlıyam gedəm
İndi qəmin nişəst edib1 bu dili dağidarimə2 Yalvarıram yuxu gələ dideyi-əşkibarimə3 Möhsini al qucaqivə, gəl yuxuda kənarimə Ruh tapa, müvəqqətən, gəlmişəm ağlıyam gedəm
Sən evimə gəlin gələn vəxdə yox idi çün anan Qüssələnərdin hər zaman, göz yaşın eylədin rəvan Zeynəb ərus olan zaman bəxt evinə gedən zaman Fatimə neylərəm onda mən? Gəlmişəm ağlıyam gedəm
Ya həbibi, əcibi, caə ila qəbrik həbib4 Ha! Əliyyün bəşərün keyfə bəşər5 oldu qərib Dur Əli qəbrivin üstə əli qoynunda gəlir Dolanır başıma dünya necə mən ağlamıyım
Qəm qəm üstən yaralı, qəlbimə Zəhra qalanı Vay mənə, sən yıxılan kuçədə sani dolanır Zülfüqarı çəkə bilməm, ürəyim parçalanır Bir belə səhnədə aya necə mən ağlamıyım
HƏZRƏTİ ƏLİNİN FATİMEYİ ZƏHRANIN QƏBRİ ÜSTÜNDƏKİ ZƏBAN HALI Bəqiyə xəstə gəlmişəm, Qəlbi şikəstə gəlmişəm Məzarın üstə gəlmişəm, Məni qocaltdı ölməyin Məhəllədə döyülməyin, Qapı dalında qalmağın Qəmində sinə dağlaram, Dizlərimi qucaqlaram Tək oturub tək ağlaram
Qəmində sinə dağlaram, Tək oturub tək ağlaram Dizlərimi qucaqlaram, Yaralı Zəhra, vəfalı Zəhra
Bəqiyə xəstə gəlmişəm, Qəlbi şikəstə gəlmişəm Dözəmmirəm fəraqüvə, Möhsini al qucaqüvə Vəfalı Zəhra, yaralı Zəhra *** Ey gülü-bixari Əli, Yarü-mədəd kari Əli Bəqiyə xəstə gəlmişəm, Qəlbi şikəstə gəlmişəm Qəbrüvün üstə gəlmişəm *** Dözəmmirəm fəraqüvə, Dur nəzər et qonaqüvə Möhsini al qucaqüvə, Var yeri aləmi pozam Fatimə cani yalqızam *** Köməksizəm adamsızam, Bax qəmimə məlalimə Gözdəki əşgi halimə, Ağla mənim bu halimə Adamsızam, admsızam *** Hər gecə sinə dağlaram, Dizlərimi qucaqlaram Tək oturub tək ağlaram, Ey məni bi kömək qoyan Qüssəli dəhridən doyan, Bikəs əmoğlunam oyan ƏMİRƏL-MÖMİNİN ƏLİYYİBNİ ƏBİTALİB “Bədr” döyüşündə Qureyş kafirlərindən 70 nəfəri müsəlmanlar tərəfindən öldürüldü ki, onların 36 nəfəri, həm də ən böyük pəhləvanları, o cümlədən, Müaviyənin qardaşı, dayısı və əmisi Həzrət Əli (əleyhissalam)ın əli ilə qətlə yetirilmişdi. “Ühüd” müharibəsində Qureyş kafirləri 9 nəfər ən güclü cəngavərləri bayraqdar seçib müsəlmanların üstünə göndərmişdi. Onların hamısı Həzrət əli (əleyhissalam)ın mübarək əli ilə qətlə yetirildi. Bu işdən qəzəblənən Sovəb (o, qətlə yetirilənlərin qulu idi) and içdi ki, Peyğəmbəri mütləq qətlə yetirsin. Lakin o da həzrət Əli (əleeyhissalam)ın əli ilə belindən yarı bölündü. Elə bu müharibədə Həzrət Əli 70 yara almışdı, yaraların hamısı da arxadan deyil, bədənin qabaq tərəfindən idi. (Həzrət Əli müharibələrin heç birində arxadan yaralanmamışdı.) “Xəndəq” müharibəsində kafirlərin ən şxcaətli pəhləvanı Əmr ibni Əbdi Vudd Həzrət Əli (ə)ın qılınc zərbəsi ilə cəhənnəmə vasil oldu. Peyğəmbər (s) buyurdu: “Xəndəq günündə Əlinin bir zərbəsi cinn və insin ibadətindən daha fəzilətlidir.” “Siffeyn” müharibəsində Həzrət buyurmuşdu: Allaha and olsun əgər bütün ərəblər mənimlə müharibəyə çıxsalar, əsla onlara arxa çevirmərəm.” Peyğəmbəri Əkrəm (s) buyurmuşdur: “Mən elmin şəhəri, Əli isə onun darvazasıdır. Hər kəs elmi istəsə, gərək bu qapıdan gəlsin.” Böyük islam müfəssiri və Həzrət Əmirəl-möminin (əleyhis-salam)-ın xas tələbələrindən olan İbni Abbas belə nəql edir: “Gecələrin birində Həzrət Əli (əleyhis-salam) axşamdan sübhə kimi mənə Quranın “Fatihə” surəsinin bismillahının təfsirini dedi, axırda buyurdu ki, bütün Quran “Fatihə” surəsində cəm olmuşdur, “Fatihə” surəsi isə onun “bismil-lahir-rəhmanir-rəhim” kəlməsində, o da bismil-lahın “bey” hərfinin nöqtəsində cəm olmuşdur, o da mənəm.” Bey hərfinin nöqtəsi olmadıqda məna vermədiyi kimi, Həzrəti Əli (əleyhis-salam)-ın Allah tərəfindən haqq rəhbər (vəliyy) olmasına inanmayanların da imanı nöqtəsiz bey hərfi kimi naqisdir, Allah-Taala isə qiyamətdə naqis imanlıların əməllərini qəbul etməz. Peyğəmbəri Əkrəm buyurmuşdur: “Mən elmin şəhəriyəm, Əli isə onun qapısıdır, hər kəs elm istəsə, gərək o qapıdan gəlsin.” 5-ci hicri əsrinin dahi ravilərindən olan “Firdovsil-əxbar” kitabının müəllifi Peyğəmbəri Əkrəmdən 300 min hədis eşidib əzbərləmişdir, məhz buna görə də “Seyyidül-hüffaz” (Hafizlərin ağası, seyyidi) ləqəbini almışdır. Zeydi firqəsindən olmasına baxmayaraq, etimadlı və düzdanışan adam olduğuna görə, onun nəql etdiyi hədis və rəvayətlər həm sünnü alimləri, həm də şiə alimləri tərəfindən səhih qəbul olunur. O, Peyğəmbərdən (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) belə nəql etmişdir ki, həzrət Əliyə (əleyhis-salam) xitabən belə buyurmuşdur: “Ya Əli, əgər bir kəsin Həzrət Nuhun ömrü qədər ömrü olsa və bu müddət ərzində yaşayıb bütün gündüzlərini oruc tutsa, gecələrini sübhə kimi ibadətlə keçirsə, hər il bir dəfə piyada həccə getsə və “Ühüd” dağı qədərində qızılı olsa və o qızılları Allah yolunda paylasa və axırda “Səfa” və “Mərva” arasında məzlumcasına ölsə, amma sənin vilayətinə etiqadı olmasa, heç vaxt behiştin iyini iyləməyəcək.” “Agah olun! Mən hər kəsin mövlası və rəhbəriyəmsə bu Əli də onun mövlası və rəhbərdir. İlahi, onu sevəni sən də sev, onunla düşmən olanla sən də düşmən ol, ona kömək edənə kömək et, onu xar etmək istəyənləri xar et. Hara getsə, haqqı hər yerdə onun mehvərində dövr etdir!”1 Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm) Əli (əleyhis-salam)-ın İmamətini1 ilk dəfə, risalətin ilk çağlarında, öz yaxın adamlarını İslama də”vət etdiyi məclisdə aşkar buyurmuşdu: “Bu, mənim qardaşım, məndən sonra canişinim və xəlifəmdir. Ona qulaq asıb əmrlərinə itaət edin.”2 *** Amma... çox təəssüflü məsələ budur ki, böyük sünnü alimi olan Buxari öz “Səhih” kitabında Əhli-beyt hədislərinə istinad etmir, onları dəlil və şahid kimi gətirmir; çünki o, özü ilə müasir olan İmam Sadiq, İmam Kazim, İmam Cavad, İmam Hadi və İmam Həsən Əskəridən heç bir hədis nəql etməmişdir! Bundan əlavə o, sair Əhli-beyt rəvayətçilərindən: Həsən ibni Həsən, Zeyd ibni Əli ibni Hüseyn, Yəhya ibni Zeyd, Məhəmməd ibni Əbdüllah ibni Həsən Nəfsi-Zəkiyyə və onun qardaşı İbrahim ibni Əbdüllah, Hüseyn ibni Əli, Şəhid Fəxx, Yəhya ibni Əbdüllah ibni Həsən və onun qardaşı İdris ibni Əbdüllah, Məhəmməd ibni Cəfər Sadiq, Məhəmməd ibni İbrahim Təbatəba və onun qardaşı Qasim Rəssi, Məhəmməd ibni Məhəmməd ibni Zeyd ibni Əli, Məhəmməd ibni Qasim ibni Əli ibni Ömər, Əşrəf ibni Zeynul Abidin (əleyhissalam) (o, Taliqanın hökmranı və Buxarinin müasiri idi, Buxarinin vəfatından altı il əvvəl (250-ci ildə) İraqda şəhid edilmişdi), Əhli-beyt xanədanının sair böyük şəxsiyyətlərindən: Əbdüllah ibni Həsən, Əli ibni Cəfər Ərizi, həmçinin Rəsuli Əkrəmin ümmət arasında olan sair varislərindən, hətta Peyğəmbərin reyhan gülü, o Həzrətin böyük nəvəsi və behişt cavanlarının sərvəri olan İmam Həsən (əleyhissalam)-dan da heç bir hədis nəql etməmişdir. Halbuki Əhli-beytin qəddar düşməni, xəvaricin təbliğatçısı olan İmran ibni Həttandan hədis rəvayət edərək ona istinad etmişdir. Belə ki, o məlun, Əli (əleyhissalam)-ın qatili və böyük cinayətkar olan ibni Mülcəmi tərifləyərək deyir: (Onun Əliyə vurduğu zərbə) necə qəribə bir zərbə idi! ki, pərhizkar və təqvalı şəxs tərəfindən vurulmuşdu. Allahın razılığından başqa heç bir məqsədi yox idi! Mən hər gün onu (ibni Mülcəmi) yad edəndə görürəm ki, Onun yaxşı əməli bütün insanların əməllərindən çoxdur. Kəbənin Rəbbinə və peyğəmbərləri göndərən Allaha and olsun ki, mən bu yerə çatanda (yəni Buxarinin İmran kimi pozğun, xarici və Əmirəl-mömininin qatilini–İbni Mülcəmi tərifləyən bir adamdan hədis nəql edib, Əhli-beyt imamlarından isə heç bir rəvayət nəql etməməsini gördükdə) mat-məəttəl qaldım. Mən heç vaxt işin bu yerə çatacağını güman etməzdim! *** Ha! Əliyyün bəşərün keyfə bəşər! Rəbbuhu fihi təcəlla və zəhər! Agah ol! Əli bəşərdir, özü də necə bəşər! Rəbbi onda təcəlli etmiş, zahir olmuşdur. İllətul kovni və lo lahu ləma Kanə lil aləmi eynun və əsər kainatın yaranma səbəbidir və əgər o olmasaydı, Aləm üçün bir əsər-əlamət olmazdı. Və ləhu ubdiə ma təqiluhu Min uqulin və nufusin və suvər Yalnız onun xatirinə sənin əqlin işlədiyi şeylər yaradılıb Əql aləmi, nəfslər aləmi və surətlər aləmi Fələkun fi fələkin fihi nucum Sədəfun fi sədəfin fihi durər Fələkdə bir fələkdir ki, onda ulduzlar var Sədəfdə bir sədəfdir ki, onda dürrlər var Ma rəma rəmyətən illa və kəfa Ma ğəza ğəzvətən illa və zəfər Elə bir ox atmadı ki, hədəfə dəyməsin və kifayət etməsin; Elə bir döyüş olmadı ki, zəfər çalmasın. Əğmədəs-seyfə məta qabələhu Kullu mən cərrədə seyfən və şəhər Qılıncını qınına qoydu onunla qarşılaşanda Hər o kəs ki, qılıncını siyirib məşhur pəhləvan idi Əsədullahi iza salə və sah, Əbul-əytam, iza cadə və bərr Allah şiridir–şir kimi həmlə edib düşməni parçalayanda Yetimlər atasıdır–ehsan edib nəvaziş edəndə Hubbuhu məbdəu xuldin və niəm Buğzuhu məbdəu narin və səqər Ona məhəbbət bəsləmək nemətlərin və əbədi cənnətin başlanğıcıdır Ona kinə və ədavət bəsləmək cəhənnəm odunun və cəhənnəmin başlanğıcıdır. Huvə fil kulli imamun li kull Mən Əbu bəkrin və mən manə Ömər? O, küllü aləmdə aləmlərin imamıdır, Əbubəkr kimdir və Ömər kimdir?! Leysə mən əznəbə yəvmən bi imamin Keyfə mən əşrəkə dəhrən və kəfər?! Hətta bir gün Allaha şərik qoşan kəs imam ola bilməz; Onda bir ömür Allaha şərik qoşub kafir olanların halı necə olar?! Kullu mən matə və ləm yərifhu Movtuhu movtu himarin və bəqər Hər kəs onun haqq imam olmasını dərk etmədən ölsə İnək və ulaq ölümü kimi ölmüşdür. Xəsmuhu əbğəzəhullahə və lov Həmidəllahə və əsna və şəkər Onun düşməni Allahı qəzəbləndirmişdir–hətta Allaha həmd, səna və şükr etsə də belə. Mən ləhu sahibətun kəz-Zəhra? Əv səlilun, kəşəbirun və şəbər kimin Zəhra kimi həyat yoldaşı ola bilər?! Yaxud kimin Həsən və Hüseyn kimi iki oğlu ola bilər?! Ənhu divanu ulumin və hikəm Fihi tumari izazin və ibər Ondan çoxlu elmlər divanı və hikmətlər gəlibdir ki onda çoxlu xütbələr və mövizələr vardır. Bu Turabin və kunuzil-aləm İndəhu nəhvu sufalin və mədər Əbu Turabdır (torpaq atası) və aləmin xəzinələri Onun yanında
Əlidi nuri-Kibriya1, Əli çıraği-rahnüma2 Əli vəsiyyi-Müstəfa, Əli İmami-müqtəda3 Əli müinü-yavəri yüz irmi dörd min ənbiya4 Əli ədüvv üçün bəla, Əli mühibb üçün şəfa Əli rümuzi həl-əta5, Əli xəzineyi əta6 Əli vəsileyi dua7, Əli qülub üçün şəfa8 Əli fəna, Əli bəqa,1 Əli əmiri övliya2 Əli süruri sineye cəmali xətmül-ənbiya3 Gedin çıxın fələklərə, gəlin gəzün məmaliki4 Görün ki hansı millətin bu no”i rəhnuması5 var! Cənabi Məryəm istədi doğa Məsihi beytidə Nida yetişdi zadigəh6 deyil yerin bəhası7 var Bir ayrı yerdə vəz”i həmli qıl8 o nuri pakuvi Bu vadiye Müqəddəsin məqami-kibriyası9 var Amma Əli anası istədi Əlini vəz”e həml edə Yarıldı Kəbənin evi, görüb Həqqün sədası var Məhəbbət eylə qoy qədəm, gətir vücudə nurimi O nuri pakilən bu Beyti ə”zəmin cəlası var Qədəm qoyanda gördü dörd xanımdı mahi parətək O banuye müqəddəsə salamü-mərhəbası var Mələklər oldu qabələ10, vücudə gəldi nuri Həqq İşıqlı bir çıraği tək təcəlliye ziyası11 var Ziyarət etdi hurilər dübarə ğaib oldular Anası gördü oğlunun behiştidən libası var Götürdü basdı bağrına, görüb yumuqdu gözləri Dedi: İlahi olmuya gözündə ibtilası12 var? Dübarə Kəbənin evi yarıldı çıxdı Fatimə Nə gördülər: qucaqda bir işıqlı ay parası var! Atası aldı iylədi, yenə Əli göz açmadı Öpüb ziyarət eylədi, nə qədri əqrəbası var Peyambərin qucağinə gəlincə yumdu gözlərin Peyambər aldı gördü bir cəmali məhliqası var Be fövri13 açdı gözlərin baxıb cəmali həzrətə O aşiqanə baxmağın nişan verir vəfası var Dolandı ruzigarilər gəlib 16 sinninə2 İşıqlanırdı ay kimi, şücaətü-səxası var Kəbin kəsildi ərşidə, bəzəndi asimanilər Əlini gördilər hamı, geyibdi toy libası var Sənin o toy libasivə, təmami şiələr fəda Mədinənin xanımları Hicazi ləhni oxşadı Ərus olubdu Fatimə, əlində toy hənası var Oxurdu əndəlibilər ucaldı sövti nəğməcat Həvadə quşların əcəb sədaye del güşasi3 var Dağın dalında batdı gün, hava qızardı qan kimi Şəfəqdə geydi qırmızı, neyçünki toy əsası var Elə ki daldalandı gün Əli evində çıxdı ay Bu aydı? Yox! Ərusidi, cəmali Həq nüması var Nə ya, nə gün? Gərək düşə sitarələr əyaqinə Bu bir ərusidir bunun, Hüseyn kimi balası var Cənabi Xətmül-ənbiya gəlib zifaf4 otağına Solda oturdu Fatimə, sağında Mürtəzası var Buyurdu ya Əli bir az ucalt görüm əmmaməni Əmmamə qovzananda gördi gün kimi cəlası var Ərus otağı nur alıb ucaldı 7 rəng nur Baxan deyərdi aləmin zəbərcədü-təlası var Dönüb buyurdu Fatimə götür görüm niqabını Aşağı saldı başini geyindi çün həyası var Niqab gönürdü Fatimə, qarışdı nurə nurilər On iki rəngi nuridi on iki rəhnumasi var Ərusi verdi əl-ələ, buyurdu bax əmoğlucan Bu bir ərusidir Xuda yanında çox bəhası var Nəzarə qıl ərusivə, mənim əmanətimdi bu Nə sınmayıbdı qolları, nə sinədə yarası var Yüklə 3,87 Mb. Dostları ilə paylaş:
|