edir, yer qabığında onun ümumi ehtiyatı 600 mlrd. tona çatır. Bəşəriyyət yer qabığı ilə min il qabaq
əlaqəyə girmişlər. Arxeoloq və tarixçilərə məlumlur ki, hələ neolit dövründə əcdadlarımız faydalı
mineralları, dağ süxurlarını, külçələri yer səthindən yığmaqla kifayətlənməmiş, onları
yerin alt
qatlarından da çıxarmışlar. Neolitdə, tunc və daş dövrlərində yerin alt qatlarında silisium, mis, dəmir
filizi və duz çıxarılmışdır. Onların yerində lağım, süni quyular və yeraltı yollar aşkar edilmişdir. İnsan
nəsillərinin bütün bu fəaliyyətləri yer qabığına real təsir göstərə bilməmişdir. Min illər keçdikdən sonra
insanın yer qabığına təsiri qlobal miqyas almışdır. Bəşəriyyətin istifadə etdiyi təbii resursların ümumi
həcminin 70%-dən çoxu yer təki resurslarının payına düşür. Onlardan 94%-i enerji daşıyıcıları
(mühərrik) yanacaqları, istilik və atom elektrik stansiyaları yanacaqları), 90%-dən artıq ağır sənaye
məhsulları (konstruksiya materialları, prokat, boru), 75%-ə qədər tikinti materialları, 60% gübrə və 50%
qeyri yeyinti təyinatlı xalq tələbatı malları istehsal olunur. Mineral resurslar yeyinti istehlakında
(işlərində) mühüm əhəmiyyət kəsb edir, onun əsasında dərman preparatları hazırlanır (şəkil 18.5). Çox
hissəsi minerallaşan yeraltı artezian sularından balneoloji məqsədlər, həm də içməli su təchizatında
geniş istifadə olunur. Mineral palçıqlar, termal su mənbələri müxtəlif xəstəliklərin müalicəsi üçün gözəl
vasitə hesab olunur.
Yerin təki, həmçinin faydalı qazıntıların çıxarılması məqsədi daşımayan bina və
qurğuların, nəqliyyat kommunikasiya, anbar, mürəkkəb infrastruktur obyektlər və s.-nin yerləşmə
məqsədi daşıyır. Minerallar (mineral resursları) bilavasitə istifadə oluna bilər, məsələn, mərmər, yaxud
ondan uyğun kimyəvi birləşmələr alınır, məsələn, dəmir filizindən dəmir əldə edilir. Minerallarda, suda
və havada olan kimyəvi elementlər tarixin gedişində tədricən çoxalır. Qədimdə yalnız 18 element, XVIII
əsrdə – 29, XIX əsrdə – 62 elementdən istifadə olunmuşdur. XX əsrin sonunda dağ sənaye istehsalında
faydalı qazıntıların 250-dən artıq növmüxtəlifliyindən istifadə edilmişdir. 1961-1980-ci
illərdə yerin
təkindən, əsrin əvvəlindən bəri çıxarılan bütün kömürün 40%-dən çoxu, dəmir filizinin 55%-i, bütün
neftin 73%-dən çoxu, təbii qazın 77%-i, kalium gübrələrinin 64%-i, fosfatların 66%-i, boksit xammalın
80%-ə qədəri çıxarılmışdır. 1950-ci ildən 1980-ci il daxil olmaqla inkişaf etməkdə olan kapitalist
ölkələrində qurğuşunun istehsalı 1,7 dəfə, sinkinki 2,4 dəfə, misinki 2,8 dəfə, volframınkı 3,3 dəfə,
nikelinki 4,6 dəfə, molibden və kalium gübrələrininki 6,8 dəfə, fosfat filizininki 5 dəfə, boksidinki isə
11 dəfə artmışdır. Mineral resursların mühüm mənbəyi okean hesab olunur. XX əsrin sonu, XXI əsrin
əvvəlində bütün dünyada xörək duzunun üçdə biri okeanlardan əldə edilmişdir.
Xörək duzundan başqa,
dəniz suyundan brom, maqnezium və digər elementlər alınır. Məsələn, bromun 99%-ə qədəri dəniz
suyunda toplanır. Mineral xammal həmçinin dəniz sahillərindən, şelf zonasından və okeanın dibindən
əldə edilir. Gələcəkdə sahil vilayətlərində tikinti sənayesi üçün qum və çınqılın mənbəyi ehtimal ki,
dənizin dibi olacaqdır.
Dənizin dibində, şelflərin dərinliklərində neftin ehtiyatı tapılmışdır. Burada
neftin çıxarılması Kaliforniyanın sahillərində, Mekiska və Fars körfəzində, Xəzər dənizində və başqa
yerlərdə həyata keçirilir.
Dostları ilə paylaş: