48
ÜMNĠSƏ MUSABƏYLĠ - 110
MƏRAMI DÜNYADA QALAN QÜRURLU ĠNSAN,
BÖYÜK ALĠM, BƏNZƏRSĠZ MÜƏLLĠM
Azərbaycanın Sovetlər İttifaqı tərkibində olduğu dövrdə onun
ən dəyərli alimlərindən, yüksək səviyyəli müəllim və
həkimlərindən biri, Azərbaycan SSR Elmlər Akademiyasının
müxbir üzvü, SSRİ Sülhü Müdafiə Komitəsinin üzvü, SSRİ və
Azərbaycan SSR Ali Sovetinin deputatı, 30 ilə yaxın bir
müddətdə (1945-1974) Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunun
göz xəstəlikləri kafedrasının müdiri olmuş əməkdar elm xadimi,
tibb elmləri doktoru, professor Ümnisə Süleyman qızı
Musabəyli idi.
110 il bundan əvvəl dünyaya gəlmiş, özünün genetik ko-
dunun dayanıqlığından yaranan erudisiyası, istedadı və yo-
rulmaz zəhmətsevərlik çələngi ilə dünyada əks - səda yaratmış
professor Ümnisə xanım Musabəylini tanımaq, onu görmək,
onunla ünsiyyətdə olmaq xoşbəxtliyi mənə XX əsrin 60-cı
illərinin birinci yarısında tələbə olduğum müddətdən müəssər
olmuşdu. Həmin illərin ikinci yarısının sonu və XX əsrin 70-ci
illərinin birinci yarısında isə elmi araşdırmalarının nəticələrinə
görə ölkəmizin sərhədlərini aşaraq xarici ölkələrdə də tanınan
Azərbaycanın böyük alimini ATU-nun müəllimi vəzifəsində
çalışdığım dövrdə, artıq müəllim gözü ilə seyr etmişdim. Onu da
deyim ki, ali məktəbdə təhsil alan müddətdə tələbələrə dərs
deyən bütün müəllimlərin heç də hamısı eyni dərəcədə onların
yaddaşında əbədi yer tuta bilmir, müəyyən qismi də sonralar
tamam yaddan çıxır. Mən əminliklə deyə bilərəm ki,
millətimizin görkəmli nümayəndəsi olan Ümnisə xanım
Musabəyli tək mənim yox, tanıdığım bütün tələbələrin qəlbinə
49
əbədi həkk olunmuş nadir müəllimlərdən, həkimlərdən,
alimlərdən idi. 50 il bundan əvvəl - tələbəlik illərində mən bir
tərəfdən onun mühazirələrini dinləmişdim və o, oxuduğu
maraqlı mühazirələri ilə, danışıq və davranış mədəniyyəti ilə,
məğrur qaməti, nüfuzedici və həlim baxışları ilə, hər sahədəki
gözoxşayan harmoniyası, simmetriyası və nəcib ünsiyyəti,
qibtəedici intellekti, təvazökarlığı ilə yaddaşıma əbədi həkk
olunmuşdu. Ona görə də 1966-cı ilin iyun ayında ATU-nun
tədris işləri üzrə prorektoru Məsud Əlizadənin təqdimatına
əsasən mən institut məzunlarının buraxılış gecəsində çıxış
edəndə canlı olaraq səslərini eşidib, üzlərini gördüyüm sevimli
müəllimlərimizdən Mustafabəy və İbrahim Topçubaşovların,
Fuad
Əfəndiyevin,
Kamil
Balakişiyevin,
Cahangir
Abdullayevin, Gürşad Hüseynovun, Məmmədəmin Əfəndiyevin,
Bikəxanım Əlizadənin, Əhməd Həsənzadənin, Adil Nəcəfovun,
Ləzifə Əliyevanın, Aslan Tahirovun, Qüdrət Səlimxanovun,
Məhbubə Mahmudbəyovanın, Savalan Ocaqverdizadənin və
başqa alimlərimizin adları ilə yanaşı, Ümnisə Musabəylinin də
adını bu sırada qeyd etmişdim və ATU-nun məzunları adından
onlara təşəkkür və minnətdarlığımızı bildirmişdim.
Digər tərəfdən isə Ümnisə xanımı bizə sevdirən, ona qarşı
dərin rəğbət hissi oyadan o vaxtlar Azərbaycan Tibb İnstitu-
tunun göz xəstəlikləri kafedrasında dosent vəzifəsində çalışan, o
kafedrada yaddaşımda unudulmaz xatirə kimi qalan praktika
dərsi aparan müəllimimiz – ecazkar təbiətli gözəl insan Ləzifə
xanım Əliyeva olmuşdu. Ləzifə xanım öz fənnini sevdirməklə,
bizə həyat dərsi də keçirdi və Ümnisə xanımın xarakterinin adi
halda görünməyən tərəflərindən, insani keyfiyyətlərindən
həmişə şövqlə, həvəslə, ağızdolusu danışardı. Ləzifə xanım
Ümnisə xanımın böyüklüyündən danışdıqca, onun özü də biz
tələbələrin gözündə böyüyür, ucalırdı. Təəssüf ki, biz az – az
hallarda müdirin gözlərindən kənarda öz kafedrasının müdiri
haqqında bu qədər xoş sözlər söyləyən müəllimlərə rast gəlirdik.
Dosent Ləzifə Əliyevanın dedikləri səmimi və inandırıcı
50
olduğundan bizim qəlbimizdə Ümnisə xanım haqqında tam,
bitkin bir obraz yaranmışdı və o obrazın təmizliyi, paklığı,
insanpərvərliyi, vətənsevərliyi, azərbaycançılığı indi də gözlərim
önündədir. Ləzifə xanım deyirdi ki, o, həm işçilərinə, həm də
tələbələrə qarşı işin xeyrinə son dərəcə tələbkar olmaqla yanaşı,
həm də çox həlim və mülayimdir. Alim qeyd edirdi ki, Ümnisə
xanım cərrahiyyə əməliyyatı otaqlarında həm onun üçün, həm
də digərləri üçün fərdi qaydada əlverişli şərait yaradılmasına
göstəriş vermişdi. O, kafedrada hər kəsin sərbəstliyinə geniş
meydan yaradırdı.
Mən ATU-nun müəllimi olduqda da hiss etdim ki, heç də
həmişə kafedra müəllimləri kafedranın müdirinin gözündən
kənarda onun haqqında belə yüksək fikirlər söyləmirlər və
inandım ki, müəllimlər tabeliklərində olduqları insan haqqında
yüksək fikirləri onun gözündən kənar yerlərdə o zaman dilə
gətirirlər ki, o, həqiqətən belə yüksək fikirlərə və həmişə
yüksəkdə, zirvədə olmağa layiq insandır.
ATU-nun müəllimi olduğum müddətdə mən Ümnisə xanımı
başqa rakursdan da seyr edə bildim və mənə məlum oldu ki, o,
xarici ölkələrdə keçirilən əksər elmi toplantılarda, konfrans və
konqreslərdə Azərbaycanı ləyaqətlə təmsil edir və xarici
ölkələrdə söylədiyi elmi məruzələrini ingilis dilində yerinə
yetirir. O dövr üçün bu, heç də hamıya müyəssər olan bir hal
deyildi. Lakin Ümnisə xanımın bu xüsusiyyətləri izsiz ötüşmədi
və digər alimlər də onun bu təqdirəlayiq nümunəsindən ibrət
götürərək, xarici dilləri öyrənməyə meyl edirdilər.
Professor Ü. Musabəylinin dövründə Sovet İttifaqı Kom-
munist Partiyasının üzvü olmadan yüksəlmək, şəxsi yaradıcılıqla
irəliləyişlərə nail olmaq müəyyən çətinliklər törətsə də, mənim
eşitdiyimə görə o, sərbəstliyi sevirdi və birpartiyalılıq dövründə
belə, partiya üzvü olmağa meyl etməmişdi. Ümnisə xanımın bu
unikallığını həm də dövrün çətinliklərinin, o dövrdə işğal altında,
əsarətdə olan xalqların qarşılaşdıqları maneələrin müəyyən
ştrixlərinin mövcudluğunun təzahürü idi.
Dostları ilə paylaş: |