116
qala 400 il keçir. Uzun sürən bu istilanın nə qədər qanlı dəhĢətlərlə baĢladığını
diksinmədən xatırlamaq mümkün deyildir.
Qədim Bulqar mədəniyyəti və Altın Ordu ənənələrinə varis olan türk və
müsəlman Kazanda qaniçən Ġvanın vəhĢi varisləri daĢı-daĢ üstünə buraxmamıĢlardı: tatar
aristokratiyası tamamilə məhv edilmiĢ, Ģəhərlər dağıdılmıĢ, kəndlər alınıb ruslara
verilmiĢdir. ġəhər mədəniyyətindən, yüksək təbəqələrdən və oturduğu ata-baba
torpaqlarından edilən Kazan türkünün dini xüsusən hücuma məruz qalmıĢdı. "KreĢen"
deyilən bu cəbhə xristian olanların macərası qədər bir faciə təsəvvür edilə bilməz. Felən
müsəlman, rəsmən xristian olaraq keçinmək
məcburiyyətində qalan bu zavallıların
çəkdikləri ruh əzabını xalqınm siyasi yolbaĢçısı olduğundan daha əvvəl tanınmıĢ
ədibi sayılan sayğılı dostumuz Ayaz bəy (Ayaz Ġshaqi -
N.Y.) ürək yaxan qələmlə
təsvir etmiĢdi. "KreĢenlər" - tarixi Kazan faciəsini canlı olaraq təsvir edən bir
rəmzdir.
Çar rejimi düĢər-düĢməz "KreĢenlər" həmin müsəlman olmuĢlardı. Çarlıq
tərəfindən ruslaĢdırmaq istənilən millətlər də bu "kreĢenlər" kimi əski siyasi
dinlərinə, yəni milli hürriyyət və istiqlallarına qovuĢmağa qalxdılar. Bunlar arasın-
da ən ümidsiz bir vəziyyət və Ģərait içində olan bəlkə də Kazandı. Belə olduqda
Ġdil-Ural adı altında Kazan elinin məhvinə çalıĢıldı.
20 illiyini təsid etdiyimiz Ġdil-Ural Millət Məclisinin açılması iĢdə bu
vananın hadisəsidir". (165, s. 221)
M. Ə. Rəsulzadənin çıxıĢında çox maraqlı tarixi faktlar açıqlanırdı.
Müəllif qeyd edirdi ki, Kazan tatarları öz milli dini varlığı üçün qanlı savaĢlar
aparmıĢdır. Birinci Dünya hərbindən əvvəl onlar da Rusiya əsarətində qalan digər
türk xalqları ilə birgə milli-mədəni hüquqların əldə edilməsi üçün azərbaycanlılarla
da iĢ ortaqlığı qurmuĢlar.
Müəllif qeyd edirdi ki, istər 1905-ci ildə "Müsəlman Ġttifaqı" dövründə,
istərsə də 1918-ci ildəki proseslərdə, milli iĢlərdə və siyasi müharibələrdə onlar
Azərbaycan ziyalılarını öz nümayəndələri ilə birgə gördülər. Bizim azərbaycanlılar
da, onlar kimi eyni taleyi yaĢamaq məcburiyyətində qalıblar. Çətin və ağır
günlərdə hər iki xalq qardaĢcasına bir səmimiyyətlə bir-birlərinə kömək etmiĢlər.
M. Ə. Rəsulzadə çıxıĢında xatırladır ki, Birinci Dünya müharibəsi zamanında
qırğına məruz qalan Acar müsəlmanları üçün Bakıda təĢkil olunan yardım
cəmiyyətinə Ġdil boyunun ən ucqar kəndlərındən ianələr göndərilmiĢdi. Eyni
zamanda Kerenski dövründə Türkiyə hüdudundan qayıdan pozğun rus əsgərləri hər
bir xidmətdən məhrum olan Qafqaz müsəlmanlarını təhqir edərkən tatar
əsgərlərinin olduğu
u
Əsgəri ġura"nın verdiyi qəti bəyanat ciddi hadisəyə
çevrilmiĢdi.
M. Ə. Rəsulzadə çıxıĢında xatırlayır ki, Bakı qəzetlərində müxbirlik edən
millətçi tatar jurnalisti olan, sonradan bolĢevik istilası dövründə "müsavatçı" adı ilə
117
ittiham edilən mərhum Zərif əfəndinin xatirəsi bizə əzizdir və onun adı Azərbaycan
istiqlalı uğrunda Ģəhid gedənlərin arasındadır. Bu mənada M. Ə. Rəsulzadə
bildirirdi ki, müqəddəratımız birdir: çarlığa qarĢı eyni mücadilədə idik. Qızıl
çarlıqdan baĢqa bir Ģey olmayan bolĢevizmə qarĢı da eyni mücadiləni
aparmaqdayıq! Müəllif vurğulayırdı ki, çar istilasının uzun sürməsinə baxmayaraq,
bu qəddar rejim nə sizdə Ģanlı Kazan tarixini, nə də bizdə ġeyx ġamilin məĢhur
qazavatı ilə yüksək əsərini tapan istiqlal fikrini unutdura bilmədi. Eyni zamanda
bolĢevizm də bu millətləri milli idealdan ayırmağı bacarmadı. Hər iki xalqın
amansız düĢmənlə eyni məzmunlu mübarizə apardığını bildirən M. Ə. Rəsulzadə,
20 il əvvəl Azərbaycanın da eyni tarixi yaĢadığını toplantı iĢtirakçılarına çatdırırdı.
M. Ə. Rəsulzadə çıxıĢını belə yekunlaĢdırırdı: "DüĢmənin bir az əvvəl
etdiyi 20 illik zəfər yubileyi heç də bizi məyus etməsin. Bu bayramın nə kimi terror
və qan içində keçdiyini bilməmiĢ deyilik. Sovetlər Birliyindəki 11 rəisi cumhurdan
həmən həpsinin milliyyətçilik və Sovetlər Ġttifaqını parçalamaq töhməti ilə ittiham
və qismən də qurĢuna düzüldüklərini bildikdən sonra, məruf kommunistlərlə, qızıl
ordu marĢallarının eyni ittiham ilə öldürüldüklərini hesaba qatması belə həqiqi
zəfərin bolĢeviklərdə deyil, bizlərdə olduğunu cəsarətlə deyə bilərik.
Bəli, qardaĢlar! Müzəffər olan onlar deyil, bizik. Mənəvi zəfər bizdədir.
Seyr etdiyimiz siyasi əlamətlər qızıl çarlığın
çökəcəyi müqəddəs günləri bizə
müjdəlləyir. Yetər ki, biz yıxılmadan və sarsılmadan yürüyəlim; Ģübhəsiz məqsədə nail
olacaq, məmləkətlərimizin xilas günlərini mütləq görəcəyik!..
Bir an əvvəl bu məsud günə qovuĢmamızı təmsil etdiyim Azərbaycan,
ġimali Qafqaz və Gürcüstandan, birləĢik Qafqaz Konfederasiyası adından təmənna
edərəm! YaĢasın müstəqil Ġdil-Ural!" (165, s. 223).
Qeyd etdiyimiz kimi, M. Ə. Rəsulzadə VarĢavada "Prometey" klubunun
toplantılarında da fəallıq göstərirdi. Burada aparılan tarixi, siyasi müzakirələrdə
onun fikirləri maraqla qarĢılanırdı.
Belə toplantılardan biri də 1938-ci ilin aprelin 7-də keçirildi. Əsas məruzəçi
olan tanınmıĢ polyak alimi V. Bonçkovski "Yeni çağların ruhu haqqında" mövzusunda
çıxıĢ etdi. V. Bonçkovskinin məruzəsi böyük bir dövrü və maraqlı tarixi əhatə
edirdi. Məruzədən sonra ciddi müzakirələr baĢladı. Müzakirələrdə E. Braun
(VarĢavadakı aylıq "Zet" məcmuəsinin müdiri), M. Ə. Rəsulzadə (Azərbaycan Milli
Hərəkatının lideri), Ayaz Ġshaqi (Ġdil-Ural Milli Hərəkatının lideri), J. Çarnetski
("Przeqlad Katoliçki" məcmuəsinin siyasi müdiri, PolĢadakı "Salibi Əhnər"
cəmiyyətinin təbliğat Ģefi), B. Bilatti ("Prometey" klubunun Ġdarə katibi) və
baĢqaları mövcud problemlə bağlı fikirlərini bildirdilər.
M. Ə. Rəsulzadə çıxıĢını bu sözlərlə baĢladı: "Əsrin ruhundan bəhs edilir.
Və bu XIX əsrin ruhuna qarĢı tutulur. Məruzəçiyə görə bu Fransa inqilabı ilə baĢlayıb,
Rusiya inqilabı ilə tamamlanan bir hərəkatdır. XIX əsri və onun mədəniyyətin hər
Dostları ilə paylaş: |