Elçin
108
yasaq edilmişdi. Yaxşı ki, son vaxtlar bu sədd götürül-
müş, gediş-gəliş artmış, ədəbi-mədəni əlaqələrimiz
genişlənmişdir. Ancaq Abbas Zamanov gözəgörün-
məz Çin səddinə baxmayaraq uzun illər şair və yazıçı-
ları ədəbiyyat xadimləri ilə əlaqə saxlamış, məktublaş-
mış, mənəvi və ədəbi irsimizin tanınması üçün çalış-
mışdır. Bax, elə bu zəhmətinə görə alimimizin adı
dünyanın bir çox ölkələrində hörmət və ehtiramla
çəkilir. Bircə fakt deyim. Onun göndərdiyi kitablar
əsasında Ərzurumdakı Atatürk universitetində bir
kitabxana yaradılmış və yorulmaz alimimizin adını
daşıyır. Söhbət zamanı A.Zamanovun dediyi sözləri
xatırlayıram: «Müxtəlif ölkələrdə yaşamağımız bizim
dostluq, yaxınlıq duyğularımıza soyuqluq gətirməmə-
li, əksinə mənəvi yaxınlıq körpüsü, əlaqələr hər vasitə
ilə genişləndirilməlidir. Çünki mədəniyyət insanları
mənən yaxınlaşdırır, onları bir amala - qarşılıqlı hör-
mət və xeyirxahlıq hisslərinə yönəldir». Belə olan
tərzdə özümüzə ruhən mənən yaxın olan bir xalqın,
doğma, ədəbi-mədəni xəzinəsini öyrənmək niyə məq-
bul sayılmalıdır? Təəssüflə qarışıq sevinməyə də
dəyər ki, ədəbiyyat tariximizdəki bu boşluq A.Zama-
novun səyi və əməyi sayəsində müəyyən dərəcədə
aradan qaldırılmışdır.
...Moskvada, səfirlikdə az qala Abbas müəllimin
Türkiyə səfəri baş tutmayacaqdı. Pasportun Respub-
lika Xarici İşlər Nazirliyində, ya da universitetin
xarici əlaqələr şöbəsində də ləngidiyini bildirən
azərbaycanlı Benyamin Həsənov az qala öz laqeyid-
Ə
d
ə
biyyat v
ə
c
ə
sar
ə
t t
ərcümanı
- Abbas Zamanov
109
liyi ilə səbirsizliklə gözlədiyimiz bir hadisənin
qarşısını alacaqdı. Görəsən, insanlarda belə soyuqluq,
laqeydlik haradan yaranır? Abbas müəllim də deyir ki,
bir çoxlarının daxilindəki bu hissi axıra qədər duya
bilmirəm. Bəlkə də bu təbiətimdən irəli gəlir, hamını
insan kimi görürəm, hiss edirəm. Bu hadisə mənim
yaman mütəəssir etdi. Bakıya qayıtmaq qərarına gəl-
dim. Görünür, bu sirli-sehirli siyasət aləmini aşkarla-
maq hələ çox vaxt aparacaq. Yaxşı ki, Abbas müəl-
limi müşayiət edən şəxs ikinci dəfə səfirliyə yollanır
və bir rus qadını pasportu tapıb onlara verir. Beləliklə,
noyabr ayının 10-a nəzərdə tutulmuş təntənəli yığın-
caq bir neçə gün ləngiyir.
Moskva-Ankara təyyarəsi mavi ənginliklərə üz
tutur. Səfər təəssüratının oyatdığı kövrək hisslər yuxa-
rıda dediyimiz kimi onu da ağuşuna alır....
Yüzlərlə adam təyyarənin yerə enməsini səbir-
sizliklə gözləyir. Abbas müəllim zarafatla deyir: -
Qarşılama çox yüksək səviyyədə keçdi, heç dövlət
rəhbərini də belə qəbul etmirlər. Müsafirxanada ona
dörd otaq ayırırlar və bir saat vaxt verirlər. Deyilən
vaxtda 20 nəfər gəlir, onu Ankaranı gəzməkdə
müşayiət edir, məclislərdə olurlar. Ankara nəinki 20 il
əvvəlki, heç 4-5 il əvvəlki şəhər deyil. Mağazalarda
bolluqdu, onlar ixtisaslaşdırılmışdır. Türkiyə radiotex-
nika sahəsində dünyanın qabaqcıl ölkələri sırasında-
dır. Ayrılan vaxt başa çatır, dəstə Konyaya yola düşür.
Onu da deyək ki, bütün görüşlərdə, söhbətlərdə,
gəzintilərdə Abbas müəllimi məşhur alim, professor
Elçin
110
Əhməd Erçilasun müşayiət etmişdi. Konyada Abbas
müəllimi şəhərin valisi, Səlcuq universitetinin rəhbəri
Xəlil Cin başda olmaqla müəllimlər, tələbələr, jurna-
listlər, Milli geyimli qızlar şərbət və gül-çiçək dəstə-
ləri ilə qarşılayırlar. Hörmətli qonaq şəhərlə tanış olur,
C.Ruminin muzeyinə gedir, onun qəbrini ziyarət edir.
Şairin Əfqanıstanın Bəlx şəhərindən doğma yurduna
gətirilmiş məzarını Türkiyyənin hər yerindən, eləcə də
Şərq ölkələrindən müntəzəm olaraq ziyarətə gəlirlər.
Səfərin ən yaddaqalan hadisəsi Abbas müəllim üçün
Məmməd Əmin Rəsulzadənin məzarını ziyarət etmə-
sidir. Burada yuxarıda adını çəkdiyimiz reportajdan
bir fraqmenti nəzərinizə çatdırmaq istəyirəm: «Bizim
üçün xoş bir hadisədir ki, Dədə Qorqud oylağı,
gözəllər və igidlər məskəni-Azərbaycanın əziz oğlu,
professor Abbas Zamanov Anadoluya qonaq gəlib. Öz
sevincimizə sizi də şərik eləmək məqsədilə onun
gəlişi ilə əlaqədar yaranan hadisələri sizlərə çatdırmaq
qərarına gəldik. Abbas Zamanov Azərbaycanın bu
əsrdə yetişdirdiyi, böyük dövlət xadimi Məmməd
Əmin Rəsulzadənin doğulduğu kənddən qırmızı
qərənfillər, onun atasının qəbrindən də torpaq gətir-
mişdir. (Qeyd edək ki, həmin güllər və torpaq Novxa-
nı kəndindən götürülmüş, qayğı ilə qorunaraq mənzil
başına çatdırılmışdır). Onları təntənəli bir mərasimlə
Məmməd Əmin Rəsulzadənin qəbrinə qoyaraq məq-
bərəni bəzədi, torpağı qəbrin torpağına qarışdırdı».
Həmin anları xatırlayan Abbas Zamanov deyir:
«Doğurdan, böyük dərddir. Azadlıq eşqi ilə yaşaya-
Ə
d
ə
biyyat v
ə
c
ə
sar
ə
t t
ərcümanı
- Abbas Zamanov
111
san, vuruşasan, ancaq öz torpağında dəfn olunmaq
üçün yer tapmayasan». Dərdli, ələmli dəqiqələr da-
vam edirdi. Yəqin ki, qəbrin üstündə göz yaşları
axıdan qadının siması çox sonralar da unudulmaya-
caq. Sən demə qadının ulu babası Azərbaycandanmış.
Bəli, qəriblərin fikri-zikri buradadır, Azərbaycandadır.
Söhbətin bu yerində Əhməd Erçilasun təşəbbüsü ilə
Ankara universitetində tələbələrlə keçirilmiş görüşdən
bir epizodu xatırladı. Çıxış edən tələbə qız axırda
kövrəlmiş şəkildə belə demişdi: «Xocam, mənim də
dədəm Azərbaycandandır.». Qəriblərin yuxusunda da
Vətən var deyib, atalar, Azərbaycan adı gələndə həya-
candan od tutub yanan ürəklərin hərəsində Azərbay-
can boyda bir vətən yerləşdiyini duymaq çətin deyil-
miş. Gözləri yollarda dikilmiş belə qəriblər Vətəndən
gələn hər kiçik xəbərə görə ovunur, təsəlli tapırlar.
İndi bildim ki, - deyə söhbətinə davam edir Abbas
müəllim, - göndərdiyim o kitablar, məktublar neçə-
neçə niskilli ürəkdə ümid qığılcımına çevrilmişdir.
Ona görə də əlaqələrimizi davam etdirməli, bu vacib
işin daha səmərəli yollarını tapmalıyıq ki, baxışları
daim uzaqlara dikilmiş qəriblər vətənsizlik yükünün
altında əzilməsinlər.
Yenə də qayıdaq Səlcuq universitetində təşkil
olunmuş təntənəli mərasimə. Fəxri diplomu təqdim
edərkən Xəlil Cin demişdi: «Hörmətli qonaqlarımız,
elm xadimlərimiz və gələcəyimizin təminatı istəkli
tələbələrimiz. Konya Səlcuq universiteti Ali Şurası
türk ədəbiyyatı aləminə gözəl əsərlər bəxş etmiş,
Dostları ilə paylaş: |