i.e.n. Aqil ŞİRİNOV
124
zamani bir əvvəllik ola biləcəyini, bunun da `zamanın da bir zamanı var`
mənasına gələrək təsəlsülə
37
səbəb olacağını” irəli sürərək zamanı inkar
etdiklərini qeyd edir.
38
Kəlamçıların əksəriyyəti zamanın nisbi bir məfhum
olduğunu müdafiə etmişdir.
39
Onlara görə zamanın varlığı cism və
hərəkətlərin varlığına bağlı olub onlardan ayrı bir varlığa sahib deyildir.
Yoxdan yaratma: Aləmin bütün hissələri ilə birlikdə hadis olduğunu
dəlilləndirdikdən sonra onun nədən yaradıldığı, yaradılışda hansısa bir ilk
maddədən bəhs etməyin mümkünlüyü sualı ortaya çıxır. Kəlamçıların buna
cavabı “xeyr”-dir. Onlar creatio ex nihilo anlayışını qəbul edərək aləmin
yoxdan yaradıldığını irəli sürüblər. Kəlamçılar arasında yoxdan yaratma
mövzusunda yekdillik olsa da, yoxluğa verdikləri məna baxımından onlar
bir-birlərindən ayrılırlar. Əş`ari və maturidilər yoxluqla mütləq mənada
yoxluğu (ضحملا مدعلا-əl-adəmu-l-məhz) nəzərdə tutmuşlar. Onlara görə
aləmin yaradılışında hansısa bir ilk maddədən bəhs etmək mümkün deyil.
Allah aləmi yoxluqla əlaqəli qüdrəti ilə
40
yoxdan yaratmışdır. Bu mənada
başda məşşailər olmaqla müxtəlif fəlsəfi məktəblərin irəli sürdüyü “həyula”
anlayışı kəlamda qəbul olunmamışdır. Mütəqaddimun dövründən etibarən
kəlam kitablarında “həyulanı qəbul edənlərə rəddiyyə” başlığı altında bu
görüşü müdafiə edənlərə qarşı dəlillər irəli sürülüb.
Bəs elə isə kəlamçılar yoxdan yaratma fikrini necə əsaslandırıblar?
İzmirli İsmail Hakkı kəlamçıların bu görüşə atom, yer tutma (زيحت-təhəyyuz )
və boşluq (ءلاخ-xalə )
41
məfhumlarından çıxış edərək çatdıqlarını qeyd edir.
Ona görə kəlamçılar fizikadan metafizikaya atom və xalə məfhumları ilə
keçirlər. Belə ki, kəlamçılar atomları və onların hərəkət etdiyi boşluğu isbat
etməklə aləmin hüdusunu, aləmin hüdusu ilə də Allahın varlığını isbat
edirlər. Onlara görə atomlar yer tuturlar, yer tutma isə boşluq (xalə) olub
yoxluqdan ibarətdir. Beləcə atomların məhəlli (tutduğu yer) yoxluq
olmaqdadır. Atomların məhəldən xali olmaları mümkün olmadığı üçün
yoxluqdan sonra gəlməlidirlər. Beləcə “yoxluqdan” sonra gələn atomlar
37
Təsəlsül səbəblər zincirinin sonsuza qədər bir silsilədə davam etməsidir.
38
Bax. İci, əl-Məvaqif, Qahirə: Məktəbətu-l-Mütənəbbi, [tarixsiz], səh. 108-109.
39
Təhanəvi, Kəşşafu İstilahati Fünun, thq. Əli Dahruc, Beyrut, 1996, I, 910.
40
Bax. İbn Furək, Mucərrədu Məqaləti-ş-Şeyx Əbi-l-Həsən əl-Əş‘ari, thq. Danıel Gımaret,
Beyrut, 1987 səh. 253
41
Xalə məfhumu haqqında bax. İlhan Kutluer, “Halâ”, DİA, XV, səh. 221-225
Kəlama görə aləmin yaradılışı
125
hadis olmaqda və hadis olduqları üçün də Fail-i muxtar olan Allaha ehtiyac
duymaqdadırlar.
42
Yoxdan yaratma anlayışını qəbul edən kəlamçılar əslində bunu
anlamağın və qavramağın çətin olduğunun fərqindədirlər. Məsələn, maduridi
kəlamının ikinci ən önəmli alimi olan Əbu-l-Muin ən-Nəsəfi (ö. 508/1115)
aləmin sonradan olduğunu dəlilləndirdikdən sonra bu mövzudakı etirazlara
qarşı belə cavab verməkdədir:
“Heç bir şey olmadan bir şeyin olması (ءيش نم لا ءيشلا دوجو) ağla uyğun
deyil” görüşünə qarşı belə deyərik: biz onu əqli dəlillə isbat etdik. Əqli olan
(məqul) sübutu əqli dəlil vasitəsilə gerçəkləşəndir. (Yoxdan yaratma) vəhmi
deyil əqlidir. Çünki vəhm hissin nəticələrindəndir. Belə ki o (vəhm) hisdə
yox olduqdan sonra hiss olunanın surətinin düşüncədə iz salmasıdır.
Hisslərlə dərk olunmayan vəhmdə təsəvvür oluna bilməz. Qeyblərlə
(metafizika) əlaqəli məlumat əldə etmə yolu isə hiss deyil ağıldır. Hiss
baxımından gizli olanı hissi faktlarla bilmək istəyən o şeyi bilinməsi üçün
qoyulmuş bilgi səbəbləri xaricində olan bir şeylə bilmək istəyir və (bu) şəxs
rəngləri qulağı ilə, səsləri gözü ilə, cismlərin dadlarını da əli ilə ayırd edən
kimidir. Bu isə ifrat cəhalətdən başqa bir şey deyildir.
43
Yuxarıdakı parçadan da görüldüyü kimi Nəsəfi əqli olanla hissi olanı bir-
birindən ayıraraq heç bir material olmadan var edilməyi birinci kateqoriyada
dəyərləndirir. Bu, yoxdan yaradılışın yalnızca əqlən imkansız olmadığını
bilə biləcəyimizi, lakin hissi faktlardan çıxış edərək onun
dəlilləndirilməsinin mümkün olmadığını göstərir.
Mötəzilənin Bağdad məktəbinə mənsub olan kəlamçılar sünni
kəlamçılarla eyni görüşü bölüşsə də, eyni məzhəbin Bəsrə məktəbi bu
mövzuda fərqli görüşlər irəli sürmüşdür. Onlar aləmin yoxdan yaradıldığını
qəbul etsələr də, “yox” məfhumuna verdikləri məna baxımından digər
kəlami düşüncə məktəblərindən ayrılmışlar. Bu məktəbə görə sübut (sabit
olma) və nəfy (mənfilik) varlıq (vücud) və yoxluqdan (ədəm) daha geniş
məfhumdurlar. Bu mənada var olmayan amma var olma potensialını daşıyan
şeylər (mümkin mə`dum) var olmasalar da sabitdirlər. Əslində “yox olanın”
42
İzmirli, a.k.ə., səh. 179-181
43
Nəsəfi, Təbsiratu-l-ədillə, I, səh. 99
i.e.n. Aqil ŞİRİNOV
126
“şey” məfhumunun əhatə dairəsinə girdiyini irəli sürmək “yoxdan yaratma”
problemini həll etmək məqsədindən qaynaqlanır.
44
Bu məktəbin bütün
mə`dumları deyil yalnızca “mümkün mə`dumlar”-ı “şey” məfhumunun əhatə
dairəsində qəbul etməsi bu iddianı daha da qüvvətləndirməkdədir. Belə ki,
var olmayan, lakin sonradan var olma potensialını daşıyan “mümkün
mə`dumlar”-a “şey” demək onları bir baxımdan varlıqla əlaqələndirmə
mənasına gəlir. Bu, yoxdan yaratmanı, “mütləq yoxdan yaratma” fikrini rədd
edərək əsaslandırma təlaşından qaynaqlanır. Beləcə Bəsrə mötəziləsi
“yoxdan ancaq yox çıxar (ex nihilo nihil fit)” etirazını cavablandırmağa
calışmışdır. Başda əş`arilər olmaqla digər məktəblərə mənsub olan
kəlamçılar Bəsrə mötəziləsinin bu müddəasına qarşı çıxmışlar. Bəsrə
mötəziləsinin qeyd olunan görüşünə etiraz edən digər kəlamçıların əsas
qorxusu mə`duma “şey” deyilərsə Allahla birlikdə ikinci bir qədimin olacağı
və beləcə Tövhid əqidəsinin zədələnəcəyidir. Nəsəfiyə görə mötəzilənin bu
mövzudakı əsas səhvi hissi-əqli bölgüsü aparmamasından və hisslərlə dərk
olunmayanların əqlən də dərk olunmasının mümkün olmadığı fikrini
müdafiə etməsindən qaynaqlanır.
45
Görəsən Quranda açıq bir şəkildə qeyd olunmamasına baxmayaraq
kəlamçıları yoxdan yaradılış doktrinasını müdafiə etməyə sövq edən əsas
amillər nələrdir? Bizə görə onların bu görüşü müdafiə etmələrinin əsas
səbəbi aləmin yaradılışında hansısa bir ilk maddənin qəbul edilməsinin
Allahla birlikdə ikinci bir qədimin qəbul edilməsinə aparıb çıxaracağı və
bundan başqa, işi yalnızca maddəyə şəkil (forma) verməkdən ibarət olan bir
tanrı anlayışına səbəb olaraq bütövlükdə Quranın ruhuna hakim olan “Fail-i
muxtar” Allah anlayışını zədələyəcəyi qorxusudur. Məhz bu təlaş səbəbilə
Plotinosdan (b.e.ə. 205-270) bəri var olan, Fərabi, İbn Sina kimi məşşai
filosoflar tərəfindən də qəbul olunan “südur nəzəriyyəsi” və bu nəzəriyyənin
“birdən ancaq bir çıxar”
46
prinsipi kəlamçılar tərəfindən İslama zid bir
44
“Yoktan yaratma” sadece âlemin ilk yaratılışı değil, aynı zamanda yok olan cesetlerin
yeniden var edilmesi bağlamında cismânî haşrin imkanıyla ilgili bir sorundur
45
Nəsəfi, Təbsiratu-l-ədillə, I, səh. 100.
46
Bu prinsipi qısaca belə xülası etmək mümkündür.: Səbəb və səbəblilər nəticədə “zəruri
varlıq”-da bitir ki, bu varlıq da bəBu ilkeyi kısaca şöyle özetlemek mümkündür: İllet ve
malüller sonda “zorunlu varlık”ta bitmektedir ki, bəsit olan bu varlıq bütün cəhət və
yönlərdən mücərrəddir. Belə olan bir varlıqdan ancaq özü kimi tək bir bəsit varlıq südur edə
bilər. Əks təqdirdə zəruri varlıq bəsit deyil mürəkkəb olar. Südur nəzəriyyəsinə görə zəruri
Dostları ilə paylaş: |