Ağazeynal A.Qurbanzadə
islahatlar nəticəsində bütövlükdə iqtisadiyyatın real sektoru bütövlükdə bazar
təsərrüfatçılıq sisteminin qanunauyğunluqlarına tabe etdirilmişdir. Dövlət
Statistika Komitəsinin məlumatına görə 2005-ci ildə ÜDM- da özəl bölmənin
payı 1995-ci ildəki 30%-lə xüsusi çəkidən hal-hazırda artaraq 73%-ə
çatmışdır. Bu göstərici sənayedə müqayisə olunan dövrdəki 5,5%-dən
54%-dək yüksəlmişdir. Bütövlükdə kənd təsərrüafa- tı özəl bölməyə verilmiş
əhaliyə göstərilən pulu xidmətlərin 74%-i sərnişin daşınmasının 85%-i, yük
daşımalarının 57%-i , xarici ticarət dövriyyəsinin 59%-i, o cümlədən ixracın
53%-i, idxalın 70%-i özəl sektorun payına düşür. Hazırda iqtisadiyyatın özəl
bölməsində iki milyondan çox əmək qabiliyyətli əhali məşğul olur. Məhz
bütün bunların nəticəsidir ki, 90-cı illərin əvvələrindən başlanan məhsul
istehsalının ilbəil azalması meylləri dayandırılmış və bütövlükdə aqrar
sektorda davamlı iqtisadi inkişafa nail olmuşdur.Araşdırmalar göstərir ki,
aqrar islahatlar nəticəsində mülkiyyətin strukturunu dəyişməsi, eləcə də bazar
konyukturundakı dəyişikliklər kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının
strukturunda da nəzərəçarpacaq dəyişdiklərə səbəb olmuşdur.
İnkişaf etmiş sənaye dövlətlərinin təcrübəsi göstərir ki, daxili və xarici
bazarlarda ölkənin milli maraqlarının qorunmasına yönəlik fəaliyyətin
məcmusu kimi dəyərləndirilən iqtisadi, o cümlədən aqrar ərzaq təhlükəsizliyi
yerli əmtəə istehsalçılarının davamı olaraq subsidiyalşdırılmasın- dan
əhəmiyyətli dərəcədə asılıdır. MDB məkanı ölkələrində 90-cı illər sonrası
həyata keçirilən transformasiya kursunun müasir reallıqlarının təhlili belə
qənaətə gəlməyə imkan verir ki, ilk dövrlərdə dövlətin sosial- iqtisadi
proseslərin idarə edilməsi və tənzimlənməsi prosesindən sözün həqiqi
mənasında oyundan kənar vəziyyətdə qalması ölkənin aqrar ərzaq
kompleksində fəaliyyət göstərən yerli əmtəə istehsalçılarının bir vaxtlar malik
olduqları subsidiyalaşdırma mexanizmindən məhrum olmalarına gətirib
çıxarmışdır. Ərzaq kompleksinin bazar hegemonluğu bərpa edilmiş və aqrar
iqtisadiyyat ümumilikdə kommersiyalaşdırılmışdır.
Araşdırmalardan belə qənatə gəlmək olar ki, aqrar sferaya o ölkələrdə
dövlət dəstəyi verilir ki, həmin ölkələrin dövlət büdcəsinə sənaye
məhsullarının ixracından iri həcmdə valyuta gəliri daxil olar. Məsələn, ABŞ,
Kanada, Avropa Birliyi ölkələri və Yaponiya dünya bazarından sənaye
məhsullarının səmərəli ixracçıları kimi tanınmışlar. 2000-2002-ci
illərdə kənd
təsərrüfatına yaralı hər hektar sahəyə görə istehsalçılara dövlət dəstəyi ABŞ-da
106 $, Avropa Birliyi ölkələrində 145 $, Kanadada 47$, Türkiyədə 295 $,
Meksikada 11$ təşkil etmişdir. ABŞ dünya bazarında kənd
- - =
144
=
InsanŞünaslıq
təsərrüfatı məhsullarmm ixracı sahəsində liderlik etməklə 18,8, Avrova Birliyi
ölkələri 17,7, Kanada 5, Türkiyə 1,6, Yaponiya 0,5% xüsusi çəki təşkil edir.
Azərbaycan Respublikasında aparılan strateji yönümlü ərzaq təhlükəsizlik
siyasəti nəticəsində son üç ildə taxıl, kartof, tərəvəz, bostan məhsulları, meyvə
və giləmeyvə istehsalında ölkənin
tarixində demək olar ki,
rekord göstəricilər
əldə edilmişdir. Ət və süd istehsalı da yeni texnoloji əsaslarla idarə edilir.
Nəticədə hazırda əhalinin əsas növ kənd təsərrüfatı məhsulları ilə təmin
edilməsində demək olar heç bir problem qalmamışdır. Ərzaq sahədə həyata
keçirilən dəyişikliklərə və konkret sahələrdə artım meyllərinin əldə
edilməsinə baxmayaraq bir sıra məhsul qruplar üzrə ölkənin daxili tələbatının
ödənilməsi mümkün olmamışdır. Ölkənin iqtisadi təhlükəsizliyinin, eləcə də
milli aqrar -ərzaq təhlükəsizliyinin təmin edilməsi məqsədilə daxili bazarın
doldurulmasına və eləcə də xarici bazarlara ərzaq məhsullarmm ixrac
edilməsinə diqqət artırılmalıdır. Qeyd etmək lazımdır ki, aqrar sektorda artıq
belə bir tendensiya müşahidə edilməkdədir.
Təhlil göstərir ki, aqrar sahədə bəzi təşkilati-texniki problemlərin həll
edilməsi bu sahədə nəzərəçarpacaq irəliləyişlərin əldə edilməsinə imkan
verərdir. Belə ki, ölkənin kənd rayonlarmlannda bazar infrastrukturların
formalaşması, topdan satın kənd təsərrüfatı birjaların yaradılması bu sahədə
müsbət dönüşün əldə edilməsinə əlverişli şərait yaradardı. Yuxarıda qeyd
etdiyimiz kimi aqrar sahədə həyata kençirilən tədbirlər- kənd təsərrüfatı əmtəə
istehsalçılarının
vergilərdən azad edilməsi, aqrar
sahənin texnika və xammala
olan tələbatının ödənilməsi məqsədilə xaricdən gətirilən maşın və
avadanlıqlara stimullaşdırıcı gömrük rüsumların təbi- qi nəzərəçarpacaq
irəliləyişlərə gətirib çıxarmışdır. Lakin bu da məlum həqiqətdir ki, adı çəkilən
yardım təbirləri aqrar sahədə səmərəli inkişafa nail olmağa yetərli olmamışdır.
Doğrudur, belə bir fakt istisna olunur ki, hazırda qeyri maddi yardım tədbirləri
daxil olmaqla aqrar sahəyə maliyyə ekvivalentində 30-35 ABŞ dol.
məbləğində hər hektara dövlət vəsaiti ödənilir. Eyni zamanda beynəlxalq
təşkilatalrm texniki yardımını mikro kreditləşdirmə layihələrinin də bu sahədə
özünə məxsus rol oynadığını inkar etmək mümkün deyildir.
İstər siyasi-iqtisadi, istərsə də elmi dairələrdə daha çox belə bir
mülahizəyə rast gəlinir ki, dünya təsərrüfatçılıq sisteminin qloballaşdırma və
respublikamızın beynəlxalq iqtisadi münasibətlər sisteminin subyekti kimi
Ümumdünya Ticarət Təşkilatına (ÜTT) daxil olması
aqrar sahənin
- - - - - - - - - - - - - - =
145
— . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . =