22
mərkəzləşmiş olaraq təmin edir. Ali hakimiyyət məcmu formalı və məzmunlu
hakimiyyətdir. Ali hakimiyyət istiqamətvericidir.
Hakimiyyət fəlsəfəsi təbii ki, cəmiyyət fəlsəfi təfəkkürünü də
formalaşdırıb. Ona görə ki, hakimiyyət öz mənbəyini xalqdan, cəmiyyətdən
götürür. Cəmiyyətin təfəkkürü dövlətçilik, idarəçilik baxışları ilə birlikdə
dövlət və hakimiyyət fəlsəfi prinsiplərini meydana gətirir. Cəmiyyət özünü
idarəedən tərəfi formalaşdırır. Bu formalaşma elə idarəetmə hüququ, hüquqdan
irəli gələn vəzifələri, səlahiyyətləri olan hakimiyyəti yaradır.
Hakimiyyət öz daxilində də pillələrə ayrılır. Burada vəzifə bölgüləri
hakimiyyətin alidən ortaya və aşağıya (burada struktur daxilində bölmələr
üzrə, eləcə də regional ərazilər üzrə) doğru istiqamətləri üzrə formalaşır.
Hakimiyyət də ayrı-ayrı sahələrdə maraqları tənzim edən şəxlərdən, struktur
bölmələrindən ibarətdir. Bu aspektdə idarəetmənin tərkibini müəyyən edən
kriteriya rolunu oynayır. Hakimiyyət pilləli idarəçilikdən ibarət olan hadisədir,
hadisələr məcmusudur, fenomendir.
Hakimiyyət artıq bir ənənədir, tarixi irsi fenomendir və davam
etməkdədir. Hakimiyyət dövlətin və dövlətçiliyin mövcudluğunun və
yaşamasının əsas zəmanətçisidir.
Hakimiyyət fəlsəfəsinin əsasında dayanır:
Universallıqla və məxsusi əsaslarla,
-strukturluluq və sistemlilik;
-dövləti təmsiletmə, xalqı təmsiletmə;
-dövlətin mahiyyətini yaratmaq, tərkibini təşkil etmək daxili forma və
məzmununu təşkiletmə;
-dövlətin fəaliyyətini tənzimləmə;
-idarəçilik (cəmiyyətin və dövlətin idarəolunması);
-bir tərəf kimi xalqla birləşib dövləti təşkiletmə, onun subyektinə
çevrilmə;
-xalqın iradəsini təmin etmək və iradəni ifadə etmək;
-dövlətin və cəmiyyətin inkişafını təmin etmək; bu məqsədlə, kurslar
müəyyən etmək;
-hakimiyyətin mərkəzi və yerli formasını yaratmaq;
-insan hüquqlarının yüksək səviyyədə təmin olunmasını təşkil etmək;
-resursların pay bölgüsün həyata keçirmək;
-cəmiyyətdə və dövlətdə insan dəyərlərini qoruyub saxlamaq;
-cəmiyyətin və dövlətin etikasına çalışmaq;
-cəmiyyət və dövlət quruculuğunu təşkil etmək;
-cəmiyyətin təbəqələrinin maraq və mənafelərini müdafiə etmək;
-xalqın və dövlətin, eləcə də cəmiyyətin şərəf və ləyaqətini qorumaq;
23
-xalqın inkişaf yolunu müəyyən etmək;
-xalq-cəmiyyət-dövlət vəhdətini meydana gətirmək;
-beynəlxalq münasibətlərdə, dünya dövlətləri ilə inteqrasiyada xalqı və
dövləti qorumaq;
-əməkdaşlıq və tərəfdaşlıq etmək;
-dünya resurslarından faydalanmanı təmin etmək və s.
Hakimiyyət etikası
Etika cəmiyyətin əlaqələr və münasibətlər tərzini müəyyən edən
kriteriyadır. Əxlaq insanın həyatda yaşaması üçün norma və qaydalar müəyyən
edən mənəvi kriteriyadır. Burada mənəvi-maddi aləmin kompozisiyası birgə
şə
kildə qərarlaşır. Bu kriteriya ilə maddiyyat da ölüçlə bilir. Ədalət,
düzgünlük, saflıq, tərbiyə, ədəb-ərkan, digər nizam-intizam kriteriyaları
müsbət mənəvi dəyərlər məhz etikanın tərkibini təşkil edir. Əxlaq sərhədlər
yaradan nizamlayıcı kriteriyadır. Bu nöqteyi-nəzərdən məkan və sərhədlər
amilini özündə ehtiva edir. Hakimiyyət etikası hakimiyyətin davranışından və
dəyərləri təbliğ etməsindən asılıdır. Hakimiyyət etikası hakimiyyətin dövlətin,
cəmiyyətin, xalqın və fərdin özünüdərkinə xidmət edir. Çünki hər kəs dövlətdə
və cəmiyyətdə yaşayır.
Hakimiyyət fəlsəfəsinin daxilində məmur (dövlət vəzifəli şəxsinin, dövlət
qulluqçusunun, hakimiyyətdə təmsil olunan digər şəxslərin) etikası dayanır.
Hakimiyyət etikasının daxilində eyni zamanda hakimiyyətin qanunverici və
məhkəmə qollarında təmsil olunanların etik davranışları mühüm rol oynayır.
Çünki hakimiyyəti insanlar təmsil edirlər. İnsanların etik davranışları onların
təmsilçilik davranışlarını meydana gətirir. Hakimiyyətin bir tərəf kimi özünü
necə aparması cəmiyyət etikasını və cəmiyyət inamını, etimadını ortaya
çıxarır. Hakimiyyət etikası siyasi sistemin dayaqlarını müəyyən edən əsas
amildir. Buna görə də hakmiyyət özü ilə cəmiyyət arasında inam və etibarı
daima möhkəmləndirməlidir. Bu addım resurslarla yanaşı, etik davranışlardan
da asılıdır. Etik davranışlar bir başqasının mövcud olduğu məkanı
pozmamaqdan ibarət olan davranış üsuludur. Hakimiyyətin etik davranışı
resursları xalqa düzgün çatdımaqdan ibarətdir. Bu baxımdan da hakimiyyət
etikasında məkana və şəraitə uyğun düzgünlük fəlsəfi kriteriyası önəm kəsb
edir.
Məlumdur ki, dövlət pozitiv bir qurumdur. Qurumun ən əsas məğzi xalqa
xidmət etməkdən ibarətdir. Xidmət özü bir pozitiv aktdır, aktlar məcmusudur.
Xidmət dəyərdir. Dövlətin pozitiv xidmətləri cəmiyyətdə dəyərləri meydana
gətirir, dəyərləri təbliğ edir. Cəmiyyətin dəyərlərini də dövlət müdafiə edir.
Dövlətin idarəçiliyini xalqın formalaşdırdığı hakimiyyət həyata keçirir. Dövlət
müsbət amallar üçün təşkil edildiyindən, hakimiyyət də öz fəaliyyətini müsbət
amallara yönəltməlidir. Bu baxımdan da cəmiyyətdəki problemlərin həlli,
24
insan maraqlarının yüksək səviyyədə təmini hakimiyyətin funksiyalarına aid
olunur. Hakimiyyət hüququ insan hüquqlarını müdafiə və təmin etmək
üçündür. Hüquq etikaya müsbət dəyərlərə bağlıdır. Hüquq sistemi etik olaraq
nizamlamanı həyata keçirmək üçündür. Hüquq əxlaq fəlsəfəsinə bağlı olan
fəlsəfi bir yanaşmadır. Hüququ da normalarla, qaydalarla dövlət təmin edir,
müəyyən edir. Təminedici proseslərdə hakimiyyət tərəf kimi bir nümunə olur.
Hakimiyyətin fəaliyyəti istiqamətverici, təminedici, təşkiledicidir. Burada
saflıq dərəcəsi yüksək olmalıdır. Saflıq həqiqətdir, ədalətdir. Buna görə də
ə
dalət müəyyənlik prinsipləri ilə aşkar olunur. Bu baxımdan da düzgün
idarəçilik hakimiyyətin əxlaq fəlsəfəsinə bağlıdır. Hakimiyyətin əxlaqı onun
hüquq norma və qaydalarını yaratmaqdan, icra etməkdən və müdafiə etməkdən
ibarətdir. Deməli, hakimiyyətin əxlaqı bir istiqamətdə onun funksiyalarında
büruzə veriur. Digər istiqamət isə məkanları əhatə edən davranışlardan
ibarətdir. Hakimiyyətin etikası ədaləti özündə ehtiva edən davranış
normalarının məcmusundan yaranır. Ədalətli davranış normaları siyasətin
ə
hatə olunduğu məkanlara aiddir. Davranış da bütün məkanlarda lazımi
müəyyən formalarla üzərə çıxır. İdarəedənlərin şəxsi kimliyi, həyat mövqeləri
və baxışları eləcə də ictimai və məişət davranışları bu yöndə əhəmiyyət kəsb
edir. Hakimiyyətdə təmsil olunanlar, aparatlarda mühüm vəzifələr tutanlar
daima öz mənəvi keyfiyyətlərini zənginləşdirməyə çalışmalıdırlar. Özlərini
sərhədləməyi bacarmalı, mənən islah etməlidirilər.
Məlumdur ki, hakimiyyətin ideal məzmununda bir xeyirxah əməl var.
Bu, onun təbiətindədir. Bu baxımdan da təmsil olunanlar öz əməllərinə fikir
verməlidirlər. Sadəlik, təvazökarlıq, dövlətə və xalqa sədaqət, etibar və inam
keyfiyyətlərini əllərində rəhbər tutmalıdırlar.
Hakimiyyət etikası daima cəmiyyət etikasını yuxarı mərhələdə
tamamlamalıdır. Cəmiyyət özü də hakimiyyətin etikasına nəzarət etməlidir.
Çünki hakimiyyətin davranışı cəmiyyətin vəziyyətinin müəyyən olunmasında
ə
sas rola malik olur. Bu etika insanların müsbət mənada “gözlərini
hakimiyyətə dikmələrinə” gətirib çıxarmalıdır. Hakimiyyət cəmiyyət
etikasının yüksəlməsi üçün mühüm işlər həyata keçirməlidir. Hakimiyyət
etikası xalqın və dövlətin maraqlarını həm daxildə, həm də beynəlxalq
ə
laqələrdə qorumalıdır. Hakimiyyət xalqın aynası olduğundan onun
nümayəndələrinin etik davranışları nəzarət altında olmalıdır. Hakimiyyət
etikası onu tələb edir ki, etikadan kənar şəxslər (yəni, yüksək etik davranışlar
nümayiş etdirməyənlər) bu tərəfdə iştirak edə bilməzlər.
Hakimiyyət etikası hakimiyyəti və hakimiyyətdəki müəyyən bir qrupu
cəmiyyət üzərində, ayrı-ayrı insanlar üzərində fəndlərdən və oyunlardan
kənarda tutmalıdır. Hakimiyyətə əks tərəfə, yəni cəmiyyətə və insanlara saf
ruhla baxmalıdır. Hakimiyyət etikası hakimiyyətin fəaliyyətində ictimai
mənafenin zənginləşdirilməsini əsas prinsipə çevirməlidir. Hakimiyyət
nümayəndəsi
özünün
maraqlarını
universal
maraqlar
içərisindən
Dostları ilə paylaş: |