55
Rusiyanın üstünlüyü ilə xaraketerizə olunmuş, müşahidə olunmuş, lakin bir
müddətdən sonra iki böyük dövlətin qarşıdurması kəskinləşmiş və bir-
birilərinə qarşı təzyiq metodlarından, məsələn, sanksiyalardan istifadənin
zəruriliyini meydana gətirmişdir. Rəqabət mübarizəsi hər iki tərəfə birbaşa
zərər vuran addımlardan sonra kəskinliyindən bir qədər aşağı düşməyə
başlamışdır və qarşılıqlı razılaşmalar fonunda kompromislər güzəştlər ortaya
çıxmağa başlamışdır. Belə ki, 2014-cü ilin mart ayının 30-da Rusiya xarici
işlər naziri Sergey Lavrov və ABŞ dövlət kaitibi Con Kerri arasında Fransa
görüşündə belə bəyanatlar verilmişdir ki, onların hər ikisi Ukraynada baş verən
prosesləri ölkənin daxili işi kimi qəbul edirlər və daxili işlərə qarışmanın
yolverilməz olduğunu bəyan edirlər. Onların (xüsusilə Rusiyanın) mövqeyi
ondan ibarətdir ki, Ukraynanın cənub-şərq hissələrində federalizasiya
aparılmalıdır. Lakin Rusiya ABŞ tərəfindən sanksiyaların birbaşa tətbiqinə
qədər Ukraynanın müvəqqəti hökumətini tanımaq istəmədiyini bəyan edirdi və
Yanukoviç hökuməti ilə Ukrayna müxalifəti arasında imzalanmış 21 fevral
razılaşması üzərində dayanırdı. Sonradan isə Rusiya Ukraynanın inqilabi
çevrilişlə hakimiyyət başına gəlmiş hökumətini xarici işlər nazirləri
səviyyəsində razılaşmalar, danışıqların aparılması fonunda qəbul etməyə
başladı.
Mövzunun aktuallığına iki aspektdən yanaşmaq olar: birincisi,
beynəlxalq münasibətlər sisteminin formalaşmasına idealizm prinsipi əsasında
yanaşma. İkincisi, real maraqlar prinsipləri əsasında yanaşma. Birinci yanaşma
ümumdünya münasibətləri sistemində bütün dövlətlərin bərabər hüquqlu
olması və bərabər hüquqlar əsasında fəaliyyət göstərməsi prinsiplərinə
söykənir. İkinci yanaşmada isə dövlətlərin real gücləri prinsipləri əsas
götürülür.
Mövcud dünya düzəni forması və kompleksi müxtəliflikdən meydana
gələn bir sistemdir. Beynəlxalq münasibətlər sisteminin müxtəlifliyi onun
tərkibini təşkil edən və mexanizmisini formalaşdıran dövlətlərin müxtəlif
güclərə malik olmasından irəli gəlir.
Dünyanın tarixi-siyasi inkişaf prosesləri ona gətirib çıxarıb ki, dünya
vahid mərkəzdən idarə oluna bilməz. Dünyanın ayrı-ayrı regionlarında həmin
regionların sistemlərinin əsas aparıcı qüvvələrini təşkil edən iqtisadiyyat və
sənaye mərkəzləri formalaşmaqdadır. Ayrı-ayrı materiklərdə (qitələrdə) və
coğrafi-siyasi regionlarda iqtisadi və siyasi mərkəzlərin formalaşması həmin
regionlarda və məkanlarda təsiredici güc mərkəzlərinin meydana gəlməsinə
səbəb olmuşdur. Bu güc mərkəzləri sənayenin və informasiya
texnologiyalarının sürətlə inkişaf etdiyi zaman ardıcıllığında öz güclərini daha
da artırmaq siyasətini həyata keçirirlər. Böyük dövlətlər öz güclərini
iyerarxiyalı münasibətlər və əlaqələrdən ibarət olan siyasi-iqtisadi sistemlərdə
şaquli və üfiqi trayektoriylar üzrə genişləndirmək siyasətini həyata keçirirlər.
Böyük dövlətlərin horizontal genişlənmə siyasəti onların öz sərhədlərindən
56
kənara çıxmasına gətirib çıxarır. Bu da nəticədə böyük dövlətlər arasında
siyasi və iqtisadi, eləcə də bu maraqları müdafiə etmək məqsədini daşıyan
hərbi rəqabətə gətirib çıxarır. Böyük dövlətlər balanslaşdırma siyasətini həyata
keçirməyə çalışırlar. Bu balanslaşdırma siyasəti də onların real olaraq dünya
ərazilərini de-fakto və de-jure bölməyə əsaslanır. Onların balanslaşdırılma
siyasəti başlıca olaraq liberal metodlarla və radikal üsullarla həyata keçirilir.
Bu balanslaşdırma siyasətində güc tətbiqetmə və çəkindirmə böyük təsir
göstərir. Dünya siyasəti sistemi qeyri-mütləq bərabər güclərə malik olan böyük
dövlətlər
arasında
geosiyasi,
geohərbi
(geostrateji)
və
geoiqtisadi
mübarizələrdən formalaşır.
Beynəlxalq münasibətlərdə rəqabət mübarizəsi ayrı-ayrı regionlarda
dövlətlər arasında balanslı münasibətlərin formalaşmasının əsasında dayanır.
Rəqabət mübarizəsi iki baza istiqamətdə balanslaşdırmanı yaradır: birincisi,
böyük dövlətlər başqa dövlətlər üzərində təsir imkanları qazanmaq üçün
coğrafi təsir dairəsinin genişlənməsi siyasətini həyata keçirirlər. Məsələn,
Avropa ABŞ və Rusiya üçün bir məkan olaraq rəqabət mübarizəsi məskənidir.
Nəticədə bir-birləri ilə qarşılaşırlar. Bu qarşılaşma məkanlarında kəsişmələr
və toqquşmalar meydana gəlir. Rusiya Ukraynada güclənir, ərazisini ələ
keçirir. ABŞ isə onun horizontal genişlənməsinin qarşısını almaq üçün
sanksiyalar tətbiq edir. Burada bir böyük dövlətin ətraflara doğru genişlənməsi
digər böyük dövlətin təzyiqləri ilə qarşılaşır. Təzyiq vasitələri olaraq iqtisadi
və siyasi metodlardan istifadə olunur. Elə də olur ki, qarşılıqlı güzəştlərdən
balanslı vəziyyətlər ortaya çıxır. Qarşılıqlı güzəştlər qorxu və ehtiyatdan –
qlobal müharibə təhlükəsindən, eləcə də iqtisadi itkilərdən meydana gəlir.
Digər bir istiqamət isə sistemdaxili yuxarı trayektoriya üzrə formalaşır.
Bir böyük dövlət çalışır ki, ətraf kiçik dövlətlərin iqtisadi və siyasi sisteminə
nüfuz etsin, burada qazanclar əldə etsin və öz gücünü qoruyub saxlasın. Həmin
kiçik dövlətin iqtisadiyyat və siyasət sistemində digər bir böyük dövlət də
iştirak edir. Bu da yuxarıya doğru, yəni sistemin piramidal quruluşu boyunca
böyük dövlətlərin müvafiq dövlətlərdə rəqabət mübarizəsini meydana gətirir.
Bu rəqabət mübarizəsindən də müəyyən koordinativ noqtəlırdə tarazlı
vəziyyətlər meydana gəlir.
Mövzunun
aktuallığını
aşağıdakı
ə
saslarla
konkret
şə
kildə
ümumiləşdirmək olar:
Güc reallıqları baxımından
-tarixin inkişaf trayektoriyası iqtisadi-siyasi və hərbi cəhətdən müxtəlif
gücə malik olan dövlətləri (aparıcı təsirə malik olan dövlətləri) meydana
gətirib. Dünya siyasi sistemi, eləcə də onun tərkibi olan beynəlxalq