59
dövlətlərin təzyiqinə məruz qalır. Çünki siyasi cərəyanlar geosiyasi maraqlara
xidmət edir və hər bir böyük dövlət ona bağlı olan regionlarda öz maraqlarını
təmin etmək üçün kiçik dövlətlərə təzyiqlər edirlər. Bu məsələdə maraq amili
böyük dövlətlərin özlərinin humanist siyasətini kölgədə qoya bilir və bununla
da kəskin rəqabəti üzə çıxarır. Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, ölkə Qərb
siyasətini qısqanclıqla qarşılayan və bundan təhlükəsizlikləri üçün ehtiyat
edən digər böyük dövlətlərin əhatəsində yerləşibdir. Bu regional güc
mərkəzləri Xəzər-Qara dəniz regionu qurşağına daxil olan və kənar güc
mərkəzlərinin maraqlarını daşıyan siyasi axınların regiona daxil olması
zamanı özünümüdafiə instinkti nümayiş etdirirlər və nəticədə coğrafi məkan
subyektləri təzyqilərə məruz qalırlar.
Regional geosiyasi müstəvidə Azərbaycanın yaxın gələcək üçün xarici
siyasətinin, eləcə də xarici siyasət fəaliyyətinin üst qatı, daha dəqiq desək,
nəticəsi (məhsulu) olan beynəlxalq münasibətlərinin formalaşmasına baza
struktur istiqamətləri baxımından (burada coğrafi ərazi, həyati əhəmiyyətli
məkan) iki aspektdən yanaşmaq olar: birincisi, regionda güc mərkəzləri
hesab edilən regional böyük dövlətlərin (Rusiya, Türkiyə, İran), həmçinin
regiondan kənarda mövcud olan böyük güc mərkəzlərinin (ABŞ və Avropa
İttifaqı) geosiyasi maraqlarının formalaşdığı məkanlarda (Xəzər-Qara dəniz
regionu geosiyasi məkanında, qurşağında) Azərbaycanın yaxın gələcək üçün
yeritdiyi siyasətin əsasları. -nəzərə almaq lazımdır ki, burada Azərbaycan öz
xarici siyasətini həmin dövlətlərin geosiyasi maraqları ilə tənzimləməlidir,
uyğunlaşdırmalıdır; ikincisi isə Azərbaycanın özünün Cənubi Qafqazın aparıcı
dövləti kimi sözügedən regionda geosiyasi maraqlarının formalaşması üçün
müəyyən etdiyi xarici siyasətinin əsasları. -bu istiqamətdə isə Azərbaycan öz
milli və regional maraqlarını təmin etmək məqsədilə geosiyasətin düzgün
müəyyən edilməsi siyasətini həyata keçirməlidir. Yaxın strateji müddət üçün
də Azərbaycan həm regiona, eləcə də ölkəyə daxil olan xarici siyasət
cərəyanlarından faydalanmalı, həm də bu cərəyanları öz daxili enerjisi ilə
balanslaşdırılmış və artırılmış formada birləşdirməli və bununla da özünün
xarici siyasətinin istiqamətlərini müəyyən etməlidir. Hər iki istiqamət təbii ki,
baza istiqamətidir və bu baxımdan da real əsaslara (real siyasətə)
söykənməlidir, praqmatizmi özündə cəmləşdirməlidir, strategiyanın hədəfi və
tərkibi olmalıdır. Hər iki istiqamətin düzgün şəkildə müəyyən edilməsi ilə
Azərbaycan yaxın gələcəkdə də balanslaşdırılmış vəziyyəti təmin etmiş olacaq,
daha doğrusu, mövcud balanslı vəziyyəti əsaslı şəkildə dəyişməyən
trayektoriya üzrə davam etdirəcək. Bu da bir tərəfdən ölkənin müdafiəsinə
xidmət göstərəcək, digər tərəfdən də Azərbaycanın regional səviyyədə
geosiyasi çəkisinin və siyasətinin əhatə məkanını artıracaqdır.
Yaxın strateji müddət üçün Azərbaycan istər regionda, istərsə də
regiondan kənar, lakin əlaqəli (Xəzər-Qara dəniz regionu) məkanlar üçün öz
xarici siyasətini həyata keçirərkən tənzimləmə (burada sistemli, təkmil və
60
rasional əsaslarla tənzimləmə-digər maraqlı ölkələrdən daxil olan cərəyanların
həm bir-biriləri ilə, həm də ölkənin özünün daxili cərəyanları ilə
toqquşmaması üçün özürücülük siyasətinin həyata keçirilməsi) funksiyasını
yerinə yetirməlidir. Bu funksiya yerinə yetirilərkən həm də regional böyük
dövlətlərin digər regionlarda həyata keçirdikləri regional və qlobal siyasət
nəzərə alınmalıdır. Onu mütləq diqqətdə saxlamaq vacibdir ki, böyük
dövlətlərin dünyanın ayrı-ayrı məkanlarında mövcud olan geosiyasi maraqları
arasında bağlılıq vardır. Bağlılıq kontekstində geosiyasi məkanlar böyük
dövlətlər üçün əhəmiyyətinə görə dərəcələnə bilər. Məsələn, Rusiya, Türkiyə
və İran üçün Xəzər regionu, o cümlədən Cənubi Qafqaz, Mərkəzi Asiya daha
əhəmiyyətli region hesab edilə bilər. Təbii ki, bu regionun həm sərvətləri, həm
də coğrafiyası (sərhədləri əhatə etməsi), eləcə də əhalinin etnik-mədəni və dini
xüsusiyyətləri və ərazinin əlverişli strateji mövqeyi bunu deməyə əsas verir.
Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, region həm də ABŞ və Avropa İttifaqının,
eləcə də Ərəb dünyasının maraq dairəsindədir. Regionda, bu baxımdan daha
çox “bloklar”, “məngənələr” siyasəti meydana gəlir və region subyektləri
narahat vəziyyətdə qalırlar.
Azərbaycanın yerləşdiyi məkanda böyük dövlətlərin yeritdikləri
siyasətdən meydana gələn rəqabət siyasətinin gücünə də iki aspektdən
yanaşmaq olar: birincisi regionda maraqları olan böyük dövlətlərin
maraqlarının təmin edilməsi uğrunda meydana gələn rəqabətin gücü və
dərəcəsi, ikincisi isə regiondan kənarda, hətta miqyasına görə qlobal
əhəmiyyət kəsb edən məsələlər üzrə rəqabətin gücü. Bu iki geosiyasi məkan
bir-birinə sıx bağlıdır. Əgər böyük dövlətin biri digərinə kənarda rəqabətdə
uduzursa, məkanı itirirsə, zəifləyirsə, onda özünümüdafiə və güclənmə üçün
böyük dövlət məcbur olur ki, digər məkanda özünü gücləndirsin. Məsələn,
hesab etmək olar ki, Rusiya Suriyada öz strateji mövqeyini zəiflədərsə və
itirərsə, onda Xəzər regionunda, o cümlədən bu regiona aid olan Cənubi
Qafqazda, Mərkəzi Asiyada, eləcə də digər regionlarda, məsələn, Şərqi
Avropada güclənmək üçün vasitələrdən (vasitələrə hərbi, siyasi və iqtisadi
amilləri aid etmək olar) daha da geniş şəkildə istifadə etməyə çalışacaq. Bu da
region dövlətlərinin üzərində təzyiqi artıra biləcəkdir. Bu baxımdan da da
Azərbaycan yaxın gələcəkdə də özünün balanslaşdırılmış siyasətini davam
etdirməli və bunu mövcud şəraitlə, zamanla və məzmunla əlaqələndirməlidir.
Ola da bilər ki, müəyyən dəyişikliklər də meydana çıxsın. Məsələn, beynəlxalq
şərait tələb edərsə, Azərbaycan regional inteqrasiyaya daha böyük üstünlük
verə bilər ki, özünü qoruya bilsin. Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, siyasi
balanslaşdırmada mütləq bərabərlik yoxdur, bu məsələdə daha çox nisbilik
prinsipi əsas götürülür ki, bunu da şərait zəruri edir. Digər tərəfdən də
Azərbaycan regionda birtərəfli siyasət yeritməməli, yəni yalnız regiondakı
böyük dövlətlərlə əlaqə qurmamalı, eyni zamanda özünün Qərbyönümlü