Elxan Elatlı o gecə yağIŞ yağirdi
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org VII olan yüzmetrlik bir məsafədə yoxa çıxıb. Bu yol boyu onu görə bilən bütün adamlarla söhbət aparmışıq. Görən olmayıb. - Bəlkə rəfiqəsi nəsə bilir? Bəlkə sizə yalan danışıb? - deyə mən soruşdum. - Yox! Tahirə ilə rəfiqəsi həmişə həmin yerdə aynlıblar. Buna şahidlər var. Həm də, rəfiqəsi öz evlərinə rahat getmək üçün məhz həmin yerdə Tahirədən aynlmalıdır. Qasımlı ayağa qalxdı: - Mən Leyla xanıma söz verdiyim üçün qızın axtarışı ilə məşğul olacağam. Təəssüf ki, vaxtım azdır. Bizə icazə verin, Mehdiyevin kabinetinə gedib onun topladığı izahatlarla tanış olaq. Kapitan Mehdiyevin otağına keçdik. Kapitan qonşumun qarşısına bir qovluq qoydu. Qasımlı cibindən «Kent» siqaret qutusunu çıxarıb bir siqaret yandırdı və qovluğu açdı. Sənədləri bir- bir gözdən keçirməyə başladı. Mən və kapitan Mehdiyev sakit oturub danışmırdıq. Müəmmalı işlərdən baş çıxarmağın ustası olan xəfiyyə bütün diqqətini izahatlara verib, sanki bizim otaqda olduğumuzu da unutmuşdu. Görəsən, bu cansız kağızlar sirli şəkildə yoxa çıxmış bədbəxt qız haqqında bir şey deyə bilərdimi? Qasımlı bir sənədi oxuyandan sonra mənalı tərzdə mənim qarşıma qoydu və özü digər kağızları oxumağa başladı. Qarşıma qoyulan sənəd Tahirənin sinif rəhbəri Solmaz müəllimənin izahatı idi. İzahatda yazılmışdı: «Mən altı il Nəsirova Tahirənin sinif rəhbəri olmuşam. Tahirə təkcə sinifdə yox, bütün məktəbdə seçilən ən ağıllı, tərbiyəli şagirdlərdən biri idi. Dərs əlaçısı, ictimaiyyətçi şagird idi. Utancaq olmaqla yanaşı, qürurlu və möhkəm təbiətli qız idi. Onu yoldan çıxarmaq mümkün ola bilməzdi. Verilən suala cavab olaraq bildirirəm ki, onun oğlan dostu yox idi və məktəbdən kənarda da hansısa oğlanla tanışlığına inanmıram. Anası Leyla xanım təmiz qadındır və qızma qarşı da çox tələbkar idi. Onun qızı şübhəli adamlara qoşula bilməzdi. Tahirənin əsas rəfiqəsi və evə gedərkən yolun çox hissəsində onunla yol yoldaşı olan Zibeydə də təmiz ailənin downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII uşağıdır və ondan da heç bir narazılığım yoxdur ». İzahatı oxuyub Qasımlıya qaytardım. O bu dəfə qarşıma Tahirənin yazdığı «Mənim arzum» mövzusunda inşa yazısını qoyub Mehdiyevdən soruşdu: - Sənədləri siz toplamısız? - Bəli! - kapitan cavab verdi. - Yaxşıdır! Baxın, bu inşa qızın daxili psixologiyasını daha çox açır və mənim üçün başqalarının onun haqqında yazdıqları xasiyyətnamələrdən daha qiymətlidir. Kapitan dinmədi. Mən inşanı oxuduqca Tahirəyə valeh olurdum. Necə isti ürəyi, təmiz hissləri var imiş. Ən böyük arzusu anası kimi həkim olmaq imiş bədbəxtin. Yazıda Tahirənin insanlara məhəbbəti o qədər qabarıq əksini tapmışdı ki, istər-istəməz düşünməli oldum: Əgər Tahirə sağdırsa, görəsən insanlara məhəbbəti azalmayıb ki? Axı onu oğurlayıb valideynlərindən, qardaşından ayrı salanlar da insanlardır. Amma yox! Onlar insan deyillər. Lap yəqin ki, insan deyillər! Yalnız xarici görünüşdən insana bənzəyən iblisdirlər! Təcrübəli ekspert bütün izahatlarla tanış oldu. Mehdiyev Tahirənin müəllimləri, sinif yoldaşları ilə yanaşı, yaşadığı binanın sakinləri və ailə üzvlərindən də izahatlar alıb qovluğa doldurmuşdu. Biz kabinetdən çıxanda Qasımlı kapitan Mehdiyevdən telefon nömrələrini aldı. Mehdiyev bildirdi ki, bu gecə növbətçidir və yerində olacaq. Maşına minən kimi: - Hara gedəcəyik? - deyə soruşdum. - Sür Tahirəgilin məktəblərinə. Sonra isə evlərinə gedib atası ilə görüşərik. - Bilirsiniz saat neçədir? Axşama az qalıb. Məktəbdə kim var ki, indi? - Məktəb ki yerindədir! - Qasımlı gülümsədi. Mən bir söz deməyib mühərriki işə saldım. Maşın məktəbin qarşısında dayananda polkovnik maşından düşüb: - Siz məni Tahirəgilin evinin qabağında gözləyin. Mən piyada downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org VII gələcəm, - dedi və evin ünvanı yazılmış kağızı mənə verdi. * * * Ev uzaqda deyildi. Maşını sürüb düz blokun qarşısında saxladım. Düşüb gəzinə-gəzinə Qasımlım gözləməyə başladım. Qasımlı iyirmi dəqiqəyə gəlib çıxdı. Biz dördüncü mərtəbəyə qalxıb 43-cü mənzilin zəngini çaldıq. Qapını Tahirənin atası açdı. Bu orta boylu, sadə görkəmli bir kişi idi. Bəxtiyar bizi tanımadı. Mən özümüzü təqdim edəndən sonra bizi şübhəli nəzərlə süzüb sənəd istədi və göstərdiyim vəsiqəni görəndən sonra bizi içəri dəvət etdi. Leyla xanım və oğlu Tahir də evdə idilər. Bədbəxt ana bizi mehribanlıqla qarşılayaraq tez çay hazırlamağa başladı. Biz stol arxasında oturanda üzücü sükut yarandı və nəhayət bu sükutu Qasımlı pozaraq Bəxtiyara müraciət etdi: - Söz yox ki, sizin izahatlarınızı oxumuşam. Leyla xanımla söhbət etmişəm. Ancaq yenə ehtiyac duydum ki, sizin hər üçünüzü dinləyim. Hadisə haqqında nə bilirsiniz? Nə kimi yeni fikirləriniz var? Bəxtiyar Nəsirov başını aşağı dikib bir qədər susdu. Sonra qəhərlənib əllərini yana açdı və sözə başladı: - Nə bilim? Elə iş orasındadır ki, heç nə ağlımıza gəlmir, heç kimdən, heç nədən şübhəmiz də yoxdur. Beş addımlıq yolda qız hara qeyb olub, ağlıma gətirə bilmirəm. Mən bir dəfə ona nəsihət vermişəm ki, məktəbə gedəndə başını aşağı sal get, başını aşağı sal qayıt, heç bir yoldaşına qoşulub heç yana getmə! O da həmişə sözümə əməl edib. Bu on ildə tək bir dəfə - üç il əvvəl bir sinif yoldaşının - qız xeylağının ad gününə getməyə icazə vermişəm. Onda da anası ilə gedib. Vəssalam. - Bəxtiyar bir az ara verib yenə danışmağa başladı: - Nə bilim? Bənna adamam. Həmişə halal çörəyimi yemişəm. Heç kəsə pisliyim dəyməyib. Düşmənim də yoxdur. Bu nə işdi Allah başıma gətirdi bilmirəm. Aydan çoxdu işə çıxmıram, hər gün ora-bura qaçıram. Neçə baxıcının, falçının yanma getmişəm. Çoxu deyib ki, uşaq sağdı, ancaq əlçatmaz yerdədi. Nə bilim? Əlimdən nə gəlir? - Bəxtiyar yenə əllərini çarəsiz yana açıb sözünü downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|