Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 88 öyrəndim ki, evlərindən saat təxminən 8-də çıxıb. Burada küçədə isə saat 9-da görüblər onu. Dərəçaydan buraya 20 dəqiqəlik piyada yolu var. Bəs qalan 40 dəqiqə? Lap olsun yanm saat! Bu yarım saatda o harada olub?! - Bəlkə Ağayargildə olub? - İcra nümayəndəsi öz fikrini bildirdi. - Yox, ağsaqqal, saat 9-da onu elə yerdə görüblər ki, Mahmudgilin evini artıq arxada qoyub keçibmiş və Ağayargil tərəfə gedirmiş. - Hə... Bu başqa məsələ! Özü nə deyir? - Özünü hələ danışdırmamışam. Buraya, idarəyə gələcək özü. Tapşırmışam. Həm də, - Miriyev səsini alçaltdı. -Onun boyu-buxunu da Əhlimanın pəncərədə gördüyü kölgənin əlamətlərinə uyğun gəlir. O demişdi axı!., kölgə arıq, uzun adamın kölgəsi olub. - Nə kölgə? - deyə Mahir maraqlandı və Qasımlıya baxdı. Qasımlı sakitcə siqaretini çəkirdi. Deyəsən onu heç nə maraqlandırmırdı. Ağamurad üzünü Mahirə çevirdi: - Mahmudun qonşusu Əhliman həmin axşam, yəni Mahmud öldürülən gecə mərhumun evinin küçəyə baxan downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 89 pəncərəsində yad adamın kölgəsini görüb. Kölgə anq, uzun adamın kölgəsi imiş. - Deməli həmin kölgə qatilin kölgəsi imiş. - Mahir fikrini qətiləşdirdi. - Buna şübhə ola bilməz! Ancaq siz Bayəddinin sərnişini ilə bu kölgə arasında nə əlaqə görürsünüz? Biz həmin gün, günorta gəzintidən gələndə Mahmudu gördük. O, hamam tikirdi. Bizi evə dəvət etdi. Biz razılaşmadıq. Mənim fikrimcə, onda onun heç bir qonağı yox idi. - Bilmirəm, hər halda, hər şey aydın olacaq. - Miriyev içib boşaltdığı stəkanı kənara itələdi. - Təhqiqatı Telman müəllim apanr. Söz yox ki, Əmirəliyev çox bacarıqlı əməliyyatçıdır. Ancaq mənə elə gəlir ki, bu işi mən özüm açacağam. Qoy hələ bir Mirsahib gəlsin!.. - Siz nə üçün əməliyyat-axtarış işinə keçmirsiniz? - Mahir soruşdu və gizlicə Qasımlıya baxdı. - Elə bir fikrim var, əgər alınsa... - Miriyev cavab verdi. - Orada bəzən elələri işləyir ki, nə mənim qədər biliyi yoxdur, nə də təcrübəsi! Mənim kriminalistikaya xüsusi marağım var. Silahlardan isə daha yaxşı başım çıxır. Məsələn, bu hadisə tapança ilə törədilsə idi, şəxsən mən bu barədə daha çox şey deyə bilərdim. Elə atmağı da yaxşı atıram. İnanmıram, şöbədə mənim kimi sərrast atıcı olsun. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 90 Nemət elə bil Ağamuradın əvəzinə utandı və özünü bir qədər naqolay hiss etdi. Necə olmasa, Ağamurad bu evə gəlib-gedən adam olmuşdu və qayınatasının yaxın adamı idi. Dönüb Rusiyada Baş cinayət-axtarış idarəsində işləyərkən atıcılıq üzrə ölkə çempionu olmuş və məhkəmə ballistikasından kitab yazmış Qanbay Qasımlıya baxdı. Polkovnikin nə düşündüyünü üzündən bilmək olmurdu. Siqaretini çəkib kötüyü kənara tulladı. Deyəsən, ayağa durmağa hazırlaşırdı. Birdən nə düşündüsə, Ağamuraddan tapançasını istədi. - Sadəcə, baxmaq istəyirəm! - dedi. Ağamurad həvəslə tapançasını çıxanb bu qaradinməz «Jurnalist»ə uzatdı. Qasımlı silahı bir qədər əlində tutub sahibinə qaytardı. - Tapançanızda dörd güllə var! - deyib ayağa qalxdı. Ağamurad tapançasını qoburuna qoyub, təəccüblə ona baxdı: - Hə?.. Düzdür. İkisini indi buraya gələndə meşədə dovşana atmışam. Siz bunu necə bildiniz axı? Qasımlı: - Əlbəttə, ağırlığından! - dedi və dönüb həyətin aşağısmdakı heyva ağacına doğru getdi. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 91 Gülməyini güclə boğub saxlayan Mahir cəld ayağa qalxıb, stolun kənarına qoyulmuş şahmat taxtasını götürdü və onun arxasınca yollandı. - Bu kimdir? - hələ də özünə gələ bilməyən Ağamurad ev sahibinə baxdı. - Demədim jurnalistdir? - Mehdixan kişi güldü. - Ancaq deyəsən, əvvəl hərbçi olub. Mahir isə heyva ağacının altında gülməkdən uğunub getmişdi: - Ancaq sərrast atıcımız dovşanı vura bilməyib ha, Qanbay müəllim, vursaydı, hər halda, meşədə qoyub gəlməzdi! Qasımlı gülümsəyib başını buladı. Heç nə demədən fiqurları şahmat taxtasına düzməyə başladı. Ağayar səhər evdən çıxıb, bugünkü ehsan mərasimini yola vermək üçün, Mahmudun həyətinə getmişdi. Qənirə isə hələ evdə idi. Uşaqlann səhər yeməyini verib, o da oraya gedəcəkdi. Yeməyi qurtaran kimi süfrəni yığışdırdı. Həyətə düşüb, axşamdan yuyub məftildən asdığı paltarları yığışdırmağa başladı. O bu həyətdə axırıncı günlərini keçirdiyini duyduqca fərəhlənirdi. Mahmudun yeddisi çıxan kimi oraya köçməli idilər. Qənirə artıq bu barədə ərinin razılığını almışdı. Həyət darvazasının cırıltısı eşidildi. Qənirə çevrilib baxanda qonşu Məsmə arvadın həyətə girdiyini gördü. O, Qənirənin ən downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 92 yaxın qonşusu, həm də ata tərəfdən qohumu idi. Əri İbrahim kişi ilə tək yaşayan Məsmənin övladı yox idi. Bütün dərdini- sərini həmişə Qənirə ilə bölüşürdü. Elə Qənirə özü də Məsmə arvaddan sirr saxlamırdı. - Sabahın xeyir, Qənirə! Hələ getməmisən hüzr yerinə? - Aqibətin xeyir, Məsmə xala! Bu saat gedirəm. Uşaqlara yemək verirdim. Məsmə arvad gəlib həyətə qoyulmuş kobud taxta kətilin üstündə oturdu. - Ağayar gedib? - Hə, oradadı... - Allah ona səbir versin! Qardaş itkisi yaman şeydi. - Allah köməyin olsun! - Qənirə axırıncı paltarı da götürüb evə keçdi və paltarları çarpayının üstünə atıb, geriyə qayıtdı. - Ağayar nə danışır, ay Qənirə? - Məsmə arvad maraqla sual verdi. - Hələ bilinmir ki, o bədbəxti kim öldürüb? - Yox, bilinmir... - Yazıq Mahmud! - Məsmə arvad ürəkdən ah çəkdi. - Xəbərsiz köçdü bu dünyadan. Tək tənha! Deyir hamam tikirmiş tifil. Yarımçıq qalıb. Görüm əli qurusun ona əl qaldıranın! - Amin! - Qənirə köksünü ötürdü. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|