Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 93 - Ağayara yazığım gəlir, vallah! Hər dəfə o evə, o həyətə baxanda yanıb töküləcək. Ata əvəzi idi Mahmud onun üçün. Böyük qardaş idi. - Eh, ay Məsmə xala, - Qənirə başını buladı. - Guya özün bilmirsən, hər qardaş da qardaşlıq eləmir axı?! Ağayar onu necə çox istəyirdi, mən bilirəm. Ancaq Mahmud, bir söz demirəm ha, Allah ona rəhmət eləsin, qardaşlıq eləmirdi axı... - Yenə həyəti deyirsən? - Məsmə arvad ona məzəmmətlə baxdı. - Hə, lap həyəti deyirəm! - Qənirə birdən səsini alçaltdı. - Öz aramızda qalsın, Ağayar həmin gün, günortadan bir az sonra qardaşının yanma getmişdi. Yalvanb ki, ay qardaş, nə olar, həyətin yarısını kəs ver. Mən də qardaşınam axı gəlim ağaclara qulluq edim. Meyvəsindən satım dolanım. Razı olmayıb. Bu da hirslənib gəlmişdi. Allah haqqı, hirsindən az qalırdı ürəyi partlasın. Onun qarasına deyinirdi. İndi də onu ürəyinə vurur ki, niyə qardaşımın qanını qaraltmışam. Deyir, torpaqdır da, vermirdi, verməyəydi, təki canı sağ olaydı. Görürsən də, Allahın işini?! Bilmək olmur ki, sabah başına nə gələcək. Adam gərək bu gününü də fikirləşə. İndi bax, yenə Ağayar qədər ona canı yanan yoxdur. Deyir onun qatili tapılan kimi, nə yolla olur olsun, öldürəcəm onu! - Deyirsən, höcətləşmişdi qardaşı ilə? - Məsmə arvad maraqla Qənirənin üzünə baxdı. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 94 - Hə də!.. Bir az. Ağayan tanımırsan? Hirslənir, ağzına gələni deyir, hirsi soyuyan kimi də peşman olur. - Ondan sonra daha görməyib ki Mahmudu? - Yox, görməyib. - Axşam öldürüblər deyir yazığı. Ağayar yanında olsaydı, kim cəsarət edib ona əl qaldırardı? - Məsmə arvad öz sualına özü cavab verdi: - Heç kim! - Hə, axşam Ağayar evdə idi. Dərəçaydan Mirsahib gəlmişdi. Yeyib-içdilər. O gedəndən sonra Ağayar yatağına girib yatdı. - Nə əcəb gəlmişdi Mirsahib? - Elə-belə, həmişə gəlmir? Bu vaxt bir uşaq həyət qapısından Qənirəni səslədi: - Qənirə xala, Ağayar dayı dedi ki, gəlsin! - Yaxşı, gəlirəm! - Qənirə uşağa cavab verib, üzünü qonşusuna tutdu: - Mən gedim, görək neyləyirik?! Sən də gedirsən, Məsmə xala? - Sən get, Ağayar gözləyir. İbrahim də oradadır. Mən bir azdan gəlib nə lazımdı kömək edəcəm. Qənirə Məsmə arvadı yola salıb evə girdi. Onun heç ağlına da gəlmədi ki, ən yaxşı sirdaşı olan Məsmə arvadı onun yanma polis sahə müvəkkili Miriyevin xahişi ilə İbrahim kişi downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 95 göndərib. Bu xahişi Ağamurad da öz başından etməmişdi. Ona bu barədə mayor Telman Əmirəliyev göstəriş vermişdi. Ağamurad Mehdixan kişinin həyətində səhər yeməyini yeyib, çaymı içəndən sonra, qalxıb kəndin mərkəzində yerləşən icra nümayəndəliyinə getdilər. Mirsahib idarənin qarşısındakı skamyada oturmuşdu. Ayağa qalxıb, Ağayarın evində bir süfrə arxasında oturub çörək kəsdiyi Ağamurada ərkyana əl uzatdı. Sahə müvəkkili onun salamını çox soyuq aldı. Sadəcə: - Gəlmisən? - deməklə kifayətləndi. Bir az pərt olan Mirsahib kənara çəkildi. İcra nümayəndəsi kabinetini açıb Ağamuradı içəri dəvət etdi. Ağamurad kabinetə girib stolun arxasında əyləşdi. Portfelindən kağız və qələm çıxarıb Mirsahibi otağa çağırdı. Mirsahib keçib göstərilən yerdə - divar boyu düzülmüş stulların birində oturdu. Miriyev onun ordları batmış tüklü üzünü, çirkli köynəyinin açıq yaxasından görünən tüklü sinəsini, iri sümüklü arıq bədənini bir qədər mənalı baxışlarla süzüb birbaşa mətləbə keçdi: - Mirsahib, ayın 19-da, axşam buraya gəlmisən? - Bəli, gəlmişəm! - Mirsahib başı ilə də təsdiq etdi. - Ağayargilə gəlmişəm. Gəldim, oturub bir az söhbət elədik, yedik-içdik, çıxıb getdim. Nədir, yoxsa məndən şübhələnirsiniz? Mən axmaq deyiləm, Ağamurad! downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 96 - Saat neçədə çıxmışdın Dərəçaydan? - polis sahə müvəkkili onun sözlərini qulaqardına vurub sual verdi: - Saat səkkiz olardı... - Bəs buraya saat neçədə çatmısan? Yəni Ağayargilə! - Nə bilim? Mən saatla hərəkət eləmirəm ki?! - Bu nə sözdür? - Miriyev səsini qaldırdı. - Ağamurad, öz aramızdı, elə danışırsan, adamın gülməyi gəlir. Mən hər addım atanda saata baxmıram ki, görək bu addımı saat neçədə atdım? - Ancaq mən sənə deyərəm! Sən saat 9-da olmusan burada. Səni görən olub. De görək, necə olub ki, iyirmi dəqiqəlik meşə yolunu bir saata gəlmisən? Mirsahib bir anlıq duruxdu. Bu hal nə sahə müvəkkilinin, nə də Mehdixan kişinin gözündən qaçmadı. - Mən yavaş-yavaş gəlmişəm. - nəhayət, deməyə söz tapdı. - Üstəlik, Göydağa az qalmış, ikinci talada oturub dincəlmişəm. - Yarım saat? - Ağamurad istehza ilə güldü. - Lap yanm saat! - Mirsahib bir qədər sərt cavab verdi. - Mirsahib, gəl yalanı qoy kənara. Sən Mahmudun evində olmusan. Səni hətta onun evində görən olub. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 97 - Məni onun evində necə görə bilərlər? Kim görüb, gəlib üzümə desin! - Sübut elə ki, onun evində olmamısan! Yarım saat vaxtı harada olduğunu de və sübut elə! Mirsahib rişxəndlə başını buladı: - Uşaq kimi danışma! Qanuna görə, nəyisə sübut etmək mənim borcum deyil. Sən sübut elə ki, mən onun evində olmuşam. - Mənə qanun öyrədirsən? - Miriyev sərt dilləndi. - Ağamurad, özün bilirsən ki, iki dəfə yatıb- çıxmışam. Məni aldadıb, dolaşdıra bilməzsiniz. Gedin, cinayətkan başqa yerdə axtarın! Sahə müvəkkili kağız və qələmi yenidən portfelə qoydu. - Çıx çölə! Ancaq buralarda ol, uzağa getmə! - Mən yas mərasiminə getmək istəyirəm. - Mirsahib qapının ağzında geri dönüb bildirdi. - Yaxşı, get! Mirsahib çıxandan sonra, sahə müvəkkili nümayəndəliyin telefonu ilə rayon polis şöbəsinə zəng vurdu. Kənddə cəmi iki yerdə telefon var idi. Biri nümayəndəlikdə, biri də Mehdixan kişinin öz evində. Kənd rayon mərkəzindən uzaq olduğu üçün burada mobil telefonla danışmaq mümkün deyildi. Ona görə downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|