Ent davlat sharqsh

Undosh fonemalar

1. Turk tilidagi [p] tovushi – lab-lab, portlovchi, shovqinli, jarangsiz tovush bo‘lib, [p] tovushini talaffuz qilishda yumshoq tanglay ko‘tariladi va tovush paychalari titramaydi.
Fors tilidagi [p, b] tovushi – ularni talaffuz qilishda yuqori va pastki lab bir-biriga mahkam jipslashib, havoning o‘tish yo‘lini to‘sadi. Yumshoq tanglay yuqoriga tortiladi va bu havoning burun orqali o‘tish yo‘lini ham to‘sadi. Havo lablar orqasida siqiladi va til keying tovushni hosil qilish holatida bo‘ladi, chunki undosh tovushni talaffuz qilishda qatnashmaydi. Lablar ochilishi zahotiyoq yig‘ilgan havo birdaniga bosim bilan tashqariga chiqadi.
Fors tilidagi [p] tovushi qattiq, jarangsiz, portlovchi, lab-lab tovushdir. Tovushni hosil qilishda tovush paychalari bir-biridan ajralgan holda bo‘ladi, shu sababli ham bu tovush jarangsiz tovush hisoblanadi.
Turkiy tildagi [p] tovushi ishtirokidagi so‘zlar, fors tiliga o‘zlashganda so‘zdagi joylashuvidan qat’iy nazar fors tilidagi [p] tovushi orqali ifodalanadi:

top – پوت [tup] – top, koptok

peynir – رینپ [panir] – pishloq

2. Turk tilidagi [b] tovushi – lab-lab, portlovchi, shovqinli, jarangli undosh tovushdir. [b] tovushining artikulyatsiya o‘rni xuddi [p] tovushi kabidir. Lekin:
a) [b] tovushini talaffuz qilishda tebranuvchi faoliyatda bo‘ladigan tovush paychalari bilan farqlanadi.
b) unlilarni talaffuz qilishdan oldin qo‘shimcha nafas olmaslik bilan farqlanadi.

41
Fors tilidagi [b] tovushi yumshoq, jarangli, portlovchi, lab-lab tovushdir. Bu

undosh tovushni hosil qilishda tovush paychalari harakatlanadi va jarang hosil qiladi. Shu sababli ham bu tovush jaranglidir. Lekin [b] tovushining jaranglilik darajasi uning joylashish o‘rniga bog‘liq. Odatda, ikki unli orasida kelganida uning to‘liq jarangli ekanini kuzatamiz. Biron bir jarangsiz undosh yonida, shuningdek so‘zning oxirida kelsa, jarangsizlashadi, hatto shunday hollarda u to‘liq jarangsizlanishi mumkin. Undan tashqari [b] tovushining jarangsizlanish hollari uning jarangli holatidan ham ko‘proq uchraydi. [b] tovushi bilan [p] tovushini bir-biridan farqlovchi asosiy omil bu nafasdir. Chunki fors tilidagi [p] tovushi nafasli emas va shu sababli [b] tovushi to‘liq jarangsizlashganda ham [p] tovushidan osonlik bilan farq qiladi. [b] tovushining yumshoq ekanligi ham uni [p] tovushidan farqlash uchun yana bir omil bo‘lib xizmat qiladi.
Turkiy tildagi [b] tovushi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda [b] tovushi bilan ifodalanadi. Masalan:
bağ – غاب [bāγ] – bog‘lam boğça – هچغب [boγče] – tugun
bataklık – قلاتاب [bātlāγ] – botqoq

3. Turk tilidagi [t] tovushi til oldi, portlovchi, shovqinli, jarangsiz, tanglay tovushdir. [t] tovushining artikulyatsiya o‘rni til uchining yuqori tish va tanglayga tegishidir. Tovush paychalari titramaydi va tovushni talaffuz qilishda yumshoq tanglay ko‘tarilgan holda bo‘ladi.
Fors tilidagi [t, d] tovushlari – ularni talaffuz qilishda to‘siq til uchi va yuqori tishlarda hosil bo‘ladi. Shu tartibda til uchi yuqori tishlarning orqa qismiga tegadi. Tilning yon tomonlari yon tishlarning tepasidagi tanglayga tegishi sababli, havoning og‘izdan chiqish yo‘li yopiladi. Yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tariladi va shu tariqa havoning burundan chiqish yo‘li ham yopiladi. Boshqa nutq organlari esa keyingi tovushni talaffuz qilishga tayyor holda bo‘ladi. Masalan, agar keyingi tovush [u] yoki [o] bo‘lsa, lablar oldinga chiqib, dumaloq shaklga keladi va tilning
42
orqa qismi yumshoq tanglay tomon tortiladi. Havo og‘izda yig‘ilib turadi va og‘iz

ochilishi bilanoq birdaniga tashqariga chiqadi.


Fors tilidagi [t] tovushi qattiq, jarangsiz, nafasli, portlovchi tish undoshidir. [t] tovushini hosil qilishda tovush paychalari ishtirok etmaydi, shu sababli ham bu tovush jarangsizdir. [t] tovushi, shuningdek, nafasli undosh tovush hamdir. Odatda so‘z boshida, urg‘uli bo‘g‘inlarda yoki so‘z oxirida ikki unli orasida kelgan hollariga nisbatan nafas ko‘proq seziladi.
Turkiy tildagi [t] tovushi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda joylashuvidan qat’iy nazar [t] tovushi bilan ifodalanadi:

tulumba – هبنلت [tolombe] - nasos otrak – قارتا [otrāγ] – o‘troq
kara kurut - تورق ارق [γarā γorut] – qoraqurut (ziravor)

4. Turk tilidagi [d] tovushi til oldi, portlovchi, shovqinli, jarangli tovush bo‘lib, uning artikulyatsiya o‘rni xuddi jarangsiz [t] tovushi kabidir. Ular orasidagi farq:
a) [d] tovushini talaffuz qilishda tovush paychalarining tebranishi; b) unlilardan oldin nafas olmaslikdadir.
Fors tilidagi [d] tovushi yumshoq, jarangli, portlovchi tovushdir. [d] tovushini hosil qilishda tovush paychalari jarang hosil qilish holatida bo‘ladi. [d] tovushi ikki unli o‘rtasida kelganda to‘liq jarangli bo‘ladi, lekin so‘z boshida va pauzadan oldin jarangsizlashadi. [d] tovushini talaffuz qilish [t] tovushini hosil qilishdek qattiq emas va shuning uchun [d] tovushi yumshoq undosh hisoblanadi. [d] tovushi jarangsizlashganda uni [t] dan farqlash yanada oson bo‘ladi.
Turkiy tilda tarkibida [d] tovushi ishtirok etgan so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda so‘zdagi joylashuvidan qat’iy nazar [d] fonemasi bilan ifodalanadi. Ammo so‘z boshida [d] tovushining [t] fonemasi bilan ifodalanganini ham kuzatdik. Masalan:

43

[d] ni [d] ga aylanishi:

dadaş – شاداد [dādāš] aka düğme – همگد [dogme] – tugma
ordu –ودرا [ordu] – qo‘shin, armiya; lager [d] ni [t] ga aylanishi:
döşek – كشت [tošak] – to‘shak

5. Turk tilidagi [k] tovushi til orqa, portlovchi, shovqinli, jarangsiz undosh tovushdir. Bu tovush tilning orqa qismi va yumshoq tanglayning birikuvidan hosil bo‘ladi va shu sababli ham havoning chiqish yo‘lini to‘sib qo‘yadi. Tovush paychalari titramaydi.
Fors tilidagi [k, g] tovushlari tanglay tovushlari hisoblanadi. Ularning har ikkalasi ham ikki xil artikulyatsiya o‘rniga ega: tanglayning old qismi, tanglayning ort qismi. Bu ikki artikulyatsiya o‘rnidan biri qattiq tanglayning markaziy qismida bo‘lsa, boshqasi tanglayning orqa qismida, yumshoq tanglayning markazida joylashgan.
Fors tilidagi [k] tovushi qattiq, jarangsiz, portlovchi tovushdir. [k] tovushini talaffuz qilishda to‘siq yumshoq tanglayning markazida hosil bo‘ladi va tilning orqa qismi yuqoriga ko‘tarilib yumshoq tanglayga tegib turishi sababli havoning og‘izdan chiqish yo‘lini berkitib qo‘yadi. Tilning old qismi ozod bo‘lib, til uchi pastki tishlarga yaqin joylashadi. Yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tarilganligi sababli havo burun yo‘lidan chiqa olmaydi. Lablar keyingi unli tovushni talaffuz qilishga tayyor holatda bo‘ladi. Til pastga tushishi bilan siqilgan havo tashqariga chiqadi. Tovush paychalari [k] tovushini hosil qilishda qatnashmaydi.
Turkiy tildagi [k] tovushi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda so‘z boshi, so‘z o‘rtasi va so‘z oxirida [k], [γ] tovushlari bilan ifodalanadi. Masalan:

[k] ni [k] ga aylanishi: kakül –لکاک [kākel] – kokil
keşik –کیشک [kešik] – navbatchi
44
keklik –کیلﮑک [kaklik] – kaklik

[k] ni [γ] ga aylanishi:


kaçak – قاچاق [γāčāγ] – kontrabanda kara –هرق [γare] – qora
katik –قتاق [γāteγ] – qatiq

6. Turk tilidagi [g] tovushi til orqa, portlovchi, shovqinli, jarangli undosh tovush bo‘lib, artikulyatsiyasi xuddi [k] tovushi kabi, ammo:
a) tebranish holatida bo‘lgan tovush paychalarining faoliyati; b) unlilar oldidan nafas olmaslik bilan farqlanadi.
Fors tilidagi [g] tovushi yumshoq, jarangli, portlovchi tovushdir. [g] tovushini talaffuz qilishda tovush paychalari tebranadi va shunga ko‘ra bu tovush jarangli tovushdir. Uni [k] tovushidan farqlashning eng asosiy omili jarangsizlanishi bo‘lib, jarangli [g] tovushi jarangsizlashganda ham jarangsiz [k] tovushidan osonlik bilan farqlanadi.
Turkiy tildagi [g] tovushi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda so‘z boshi, so‘z o‘rtasi va so‘z oxirida [g] tovushi bilan talaffuz qilinadi. Bundan tashqari so‘z o‘rtasida [γ] fonemasiga o‘zgarishiga ham guvoh bo‘ldik. masalan

[g] ni [g] ga aylanishi:

gümrük – کرمگ [ gomrok] – bojxona tufang – گنفت [tofang] - miltiq
[g] ni [γ] ga aylanishi: ılgar – راغلا [elγār] – ilg‘or

7. Turk tilidagi [m] tovushi lab-lab, jarangli tovush bo‘lib, tovush lablarning

bir-biriga birikuvidan hosil bo‘ladi, lekin yumshoq tanglay tushirilgan bo‘ladi va shu sababli ham havo burun yo‘li orqali o‘tadi. Tovush paychalari tebranish holatida bo‘ladi.

45

Fors tilidagi [m] tovushi yumshoq, jarangli, lab-lab, burun tovushidir. Bu

tovushni hosil qilishda to‘siq ikki lab orasida shunday vujudga keladiki, yuqori va pastki lablar bir-biriga jipslashib, havoning og‘iz orqali o‘tish yo‘lini to‘sadi. Yumshoq tanglay pastga tushadi va natijada osonlik bilan burun orqali chiqa oladi.
Til undoshni hosil qilishda qatnashmaydi. [m] jarangli undoshdir, ammo ba’zi hollarda so‘z oxirida, ayniqsa, undan oldin bir jarangsiz undosh turgan bo‘lsa u jarangsizlashadi.
Turkiy tildan [m] undoshi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda [m] tarzida talaffuz etildi, ammo so‘z boshida [m] fonemasi bilan boshlangan so‘zlarni uchratmadik. Masalan:

tuman - ناموت [tumān] – tuman (pul birligi) basma – همساب [bāsme] – bosma
hanım – مناخ [xānom] - xonim

8. Turk tilidagi [n] tovushi til oldi, portlovchi, jarangli tovushdir. Bu tovush til uchining yuqori tishlar tanglayiga tegishi orqali hosil bo‘ladi, yumshoq tanglay pastga tushadi va havo burun yo‘li orqali chiqadi. Tovush paychalari tebranish holatida bo‘ladi.
Fors tilidagi [n] tovushi yumshoq, jarangli, burun tovushidir. Bu tovushning artikulyatsiya o‘rni yuqori milkdir, til uchi yuqori milkning boshlanish qismiga tegadi, milk va tishlar chegarasida jipslashadi. Tilning ikkala yontomoni tanglayning chetiga birlashadi va shu tariqa havoning og‘iz orqali o‘tish yo‘li to‘siladi. Lablar va tilning boshqa qismlari keyingi tovushni talaffuz qilish holatida bo‘ladi.
Turkiy tildan [n] ishtirokidagi so‘zlar ham fors tiliga so‘z o‘rtasi va so‘z oxirida [n] tarzida o‘zlashgan, so‘z boshida [n] fonemasi ishtirokidagi so‘zlar fos tilida uchratilmadi. Masalan:

bıldırçın - نیچردلب [belderčin] - bedana 46
dinç – جند [denj] – tinch

9. Turk tilidagi [f] lab-tish, sirg‘aluvchi, jarangsiz tovushdir. [f] tovushini talaffuz qilishda pastki lab yuqori tishlarga yaqinlashadi, havo pastki labning ichki yuzasidan hamda yuqori tishlar orasidan chiqadi. Yumshoq tanglay ko‘tarilgan bo‘ladi, tovush paychalari tebranmaydi.
Fors tilidagi [f, v] tovushlarini pastki lab va yuqori tishlar shunday hosil qiladi: yuqori old tishlarning o‘tkir uchi pastki labning ichki tomonidagi tepa qismiga yumshoqlik bilan tegadi. Yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tariladi va havoning burun orqali o‘tish yo‘lini to‘sib qo‘yadi. Havo tishlar oralig‘idagi masofa hamda pastki lablardan bosim bilan tashqariga chiqadi. Shuningdek, bosim qanday kuchli bo‘lsa, sirg‘alish darajasi ham shuncha kuchli bo‘ladi,
Fors tilidagi [f] tovushi qattiq, jarangsiz, lab-tish tovushdir. [f] tovushini hosil qilishda tovush paychalari bir-biridan ajralgan bo‘ladi, shu sababli [f] jarangsiz undosh tovushdir. Sirg‘alish so‘z boshida va urg‘uli holatda so‘z oxiridagiga qaraganda ko‘proq. Sirg‘aluvchi undoshlardan oldin kelgan [f] ning sirg‘alishi boshqa o‘rinlardagiga nisbatan kamroq eshitiladi.
Turkiy tildan fors tiliga o‘zlashgan so‘zlar tarkibidagi [f] tovushini fors tilidagi [f] tovush ifodalaydi:

fil – لیف [fil] – fil


tufang – گنفت [tofang] - miltiq

10. Turk tilidagi [v] tovushi lablanish, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangli undosh tovushdir. [v] tovushining artikulyatsiya o‘rni xuddi [f] tovushi kabidir, biroq [v] tovushini hosil qilishda tovush paychalari tebranish holatida bo‘ladi.
Fors tilidagi [v] tovushi yumshoq, jarangli, sirg‘aluvchi, lab-tish undosh tovushidir. Bu tovush jarangli bo‘lib, odatda so‘z boshida kelganida, ayniqsa urg‘uli o‘rinda to‘liq jarangli bo‘ladi. Lekin so‘z oxirida, jarangsiz undoshlardan

47

keyin kelsa gohida qisman, ba’zan esa to‘liq jarangsizlashadi. [v] tovushining

boshqa tovushlarga qaraganda kamroq, ikki unli o‘rtasida esa kam sirg‘alishga ega. Turkiy tilidan o‘zlashmalar tarkibidagi [v] tovushini fors tilidagi [v] tovushi
aks ettiradi:

yavaş – شاوي[yavāš] – sekin

11. Turk tilidagi [s] tovushi til oldi, tanglay, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangsiz tovushdir. Bu tovushni talaffuz qilishda til yon tomonlari qattiq tanglay tomon biroz ko‘tariladi, yumshoq tanglay ham ko‘tarilgan holda bo‘ladi va tovush paychalari tebranmaydi.
Fors tilidagi [s, z] tovushlarini hosil qilishda yuqori va pastki tishlar bir-biriga juda yaqin bo‘ladi. Lablar esa keyingi tovushni hosil qilishga tayyor bo‘ladi. Fors tilidagi [s] tovushi qattiq, jarangsiz, sirg‘aluvchi undosh tovushdir. [s] tovushini hosil qilishda tovush paychalari qatnashmaydi. Shu sababli bu undosh jarangsizdir. [s] tovushidagi cho‘ziqlik uning so‘zdagi o‘rniga bog‘liq. [s] tovushi [z] tovushiga nisbatan cho‘ziqroq eshitiladi. Bunga sabab [z] tovushida mavjud jarangdir, chunki tovush hosil qilishda kuchlarning bir qismi tovush paychalarini tebratadi.
Turkiy tildan fors tiliga o‘zlashgan [s] ishtirokidagi so‘zlar fors tilida so‘z boshi va so‘z o‘rtasida [s] bilan ifodalanadi, so‘z oxiri [s] fonemasiga tugagan o‘zlashmalar fors tilida kuzatilmadi. Shuningdek, so‘z boshida [s] fonemasini [z] ga o‘zgarganini ham guvohi bo‘ldik. Masalan:

[s] ni [s] ga aylanishi:


Senjer –رجنس [sanjar] – Sanjar

saçma – همچاس [ sāčme] – sochma (o‘q dori) tasma – همست [tasme] – tasma
[s] ni [z] ga aylanishi: sigil – لیگز [zegil] - sugal
48
12. Turk tilidagi [z] tovushi til oldi, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangli undosh

tovushdir. Bu tovush ham [s] tovushi kabi hosil bo‘ladi. Lekin farqi shundaki, uni talaffuz qilishda tovush paychalari tebranadi.
Fors tilidagi [z] tovushi yumshoq, jarangli, sirg‘aluvchi, og‘iz-milk undoshidir. [z] tovushini hosil bo‘lishi tovush paychalari bilan birga kechadi. Shuning uchun ham bu undosh jaranglidir. Jarangning miqdori uning hosil bo‘lish o‘rniga bog‘liq. Odatda [z] tovushining boshlanish qismi, u so‘z boshida kelganida va undan oldin pauza mavjud bo‘lsa jarangsizlashadi. So‘z oxirida, pauzadan oldin, shuningdek, jarangsiz undoshlar yonida qisman yoki butunlay jarangini yo‘qotadi. Uning sirg‘aluvchanligi [s] tovushidan kamroqdir.
Turkiy tildan kirgan [z] tovushi ishtirokidagi so‘zlarni fors tilidagi [z] tovushi ifodalaydi:

kızıl – لزق [ γezel] – qizil boğaz – زاغب [boγāz] – bo‘g‘oz

13. Turk tilidagi [ş] tovushi til oldi, o‘rta qator, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangsiz undosh tovushdir. [ş] tovushining artikulyatsiyasi tilning old qismi al’vealga tegadi va shu paytning o‘zida tilning o‘rta qismi qattiq tanglay tomon yo‘nalishidadir. Shuningdek, bu tovushning muloyimligini keltirib chiqaradi.
Fors tilidagi [š, ž] tovushlari til va tanglayning old qismi vositasida havoning o‘tishi uchun tor yo‘l hosil qilinadi. Bu shunday tartibda yuz beradi: til uchi yuqoriga ko‘tariladi, tilning uchi va old qimining boshlanishi miklning orqa qismi va tanglayning boshlanish qismi oldida bo‘ladi. Tilning yon tomonlari yuqori tishlarning ichki devorlariga jipslashadi. Yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tarilganligi tufayli havoning burun orqali o‘tish yo‘li yopiladi.
Fors tilidagi [š] tovushi qattiq, jarangsiz, sirg‘aluvchi tovushdir. [š] tovushini hosil qilishda tovush paychalari qatnashmaydi. Shuningdek, [š] tovushi o‘zining jarangli juftiga nisbatan cho‘ziqroqdir. [i] unlisidan oldin cho‘ziqroq eshitiladi.

49

Turkiy tildagi [ş] tovushi ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganida bu

tovush fors tilidagi [š] tovushi orqali ifodalanadi:

şişlik – کیلشش [šešlik] – shashlik, kabob kuş - شوق [γuš] – qush
yavaş – شاوي [yavāš] - sekin

14. Turk tilidagi [h] tovushi bo‘g‘iz, sirg‘aluvchi, shovqinli, jarangsiz undosh tovushdir. Bu tovush bir-biriga yaqin kelgan tovush paychalari yordamida hosil bo‘ladi. Keyingi unli tovushni talaffuz qilishga tayyor bo‘lgan tovush hosil qiluvchi organlar yo‘lida havoning o‘tishi uchun to‘siq bo‘lmaydi va tovush paychalari tebranmaydi.
Fors tilidagi [h] tovushi qattiq, jarangsiz, sirg‘aluvchi, bo‘g‘iz tovushidir. Bu tovushni tovush paychalari hosil qiladi. Bu quyidagicha yuz beradi: tovush paychalarining uchi bir-biriga juda yaqin masofagacha yaqinlashadi. Yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tarilib, havoning burun orqali o‘tish yo‘lini to‘sadi. [h] tovushining sirg‘alish darajasi uning joylashuviga bog‘liq: so‘z boshida pauzadan oldin, ayniqsa urg‘uli holatda uning sirg‘alishi ikki unli orasida yoki so‘z oxirida kelganiga qaraganda ko‘proq bo‘ladi, lekin ba’zida tovushni hosil qilishda sirg‘alish tovush paychalari bilan birga kechadi.
Turkiy tildan [h] tovushi ishtirok etgan so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda [x] tovushiga o‘zgaradi:

hatun – نوتاخ[xātun] – ayol, xotin han – نخ [ xān] – xon
hurçin – نیجروخ [xurjin] - xurjin

15. Turk tilidagi [ç] tovushi til oldi, o‘rta, jarangsiz undosh tovushdir. [ç] tovushini hosil qilishda tilning o‘rta qismi yuqoriga qattiq tanglayga ko‘tariladi. Tovush paychalari tebranmaydi.
50
Fors tilidagi [č] tovushi qattiq, jarangsiz, portlovchi, sirg‘aluvchi tovushdir.

[č] tovushini hosil qilishda tovush paychalari ishtirok etmaydi. Shuningdek [č] tovushi qattiq undoshdir, uning sirg‘alishi bo‘g‘in boshida, ayniqsa urg‘uli holatda va so‘z oxirida ko‘proq [č] o‘zining jarangli juftidan cho‘ziqroq, lekin shunga qaramay uning cho‘ziqligi boshqa sirg‘aluvchilarga qaraganda kamroqdir.
Turkiy tildagi [ç] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi [č] orqali ifodalanadi:

çabuk - كباچ [čābok] - chaqqon

çavuş – شوواچ [čāvuš] – kichik ofitser

16. Turk tilidagi [j] tovushi til oldi, o‘rta qator, sirg‘aluvchi, jarangli undosh tovushdir. [j] tovushining artikulyatsiyasi tilning old qismi al’vealga tegadi va shu paytning o‘zida tilning o‘rta qismi qattiq tanglay tomon yo‘nalishidadir.
Turk tilidagi [j] tovushini fors tilida [ž] tovushi ifodalaydi. Fors tilida [ž] tovushi yumshoq, jarangli, sirg‘aluvchi tovushdir.
Turkiy tildagi [j] ishtirokidagi so‘zlar fors tilida uchratilmadi.

17. Turk tilidagi [r] tovushi til oldi, tanglay, sirg‘aluvchi, jarangli tovushdir. Fors tilidagi [r] tovushi yumshoq, jarangli, titroq tovushdir. Bu tovushni
hosil qilishda til uchi va milk (yuqori milk) qatnashadi. Til uchi yuqori milkka jipslashib, havoning o‘tish yo‘lida to‘siq hosil bo‘ladi, tilning yon tomonlari yuqori jag‘ tishlarga jipslashadi, bunda yumshoq tanglay yuqoriga ko‘tarilgan bo‘lib, havoning burun orqali o‘tish yo‘lini yopib qo‘yadi. Havo til uchining yuqori milkka tinimsiz bir tekis urilishi vaqtida tashqariga chiqadi. [r] tovushining hosil bo‘lishida tovush paychalari tebranadi va shu sababli bu tovush jarangli hisoblanadi.
Turkiy tildagi [r] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi [r] tovushi orqali ifodalanadi, so‘z boshi [r] bilan boshlangan so‘zlar fors tilida kuzatilmadi:
51
yurt – تروي [yurt] – o‘tov

car – راج [jār] - jar tor – روت [tur] – to‘r

18. Turk tilidagi [y] tovushi jarangli, yumshoq undosh tovushdir.

Fors tilidagi [y] tovushi yumshoq, jarangli, tanglay tovushidir. [y] tovushini hosil qiluvchi nutq organlari til va tanglaydir. Bu tovushni hosil qilishda lablar cho‘ziq, yumshoq tanglay ko‘tarilgan, tovush paychalari tebranish holatida bo‘ladi.
Turkiy tildan [y] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi [y] bilan ifodalanadi:

yıl – لیئ [yil] - yil


yahni – ىنخي [yaxni] – sho‘rva yelken – نﮑلي [yalkan] – yelkan yaka – هقي [yaγe] – yoqa

19. Turk tilidagi [l] tovushi jarangli, yumshoq tovushdir.


Fors tilidagi [l] tovushi yumshoq, jarangli, milk undoshidir. Bu unboshni talaffuz qilishda til uchi yuqori milkka jipslashadi. Shu tariqa og‘izda to‘siq hosil bo‘ladi va bu to‘siq havoning chiqishiga qarshilik qilmaydi. [l] tovushining hosil bo‘lishi tovush paychalarining tebranishi bilan birga kechadi.
Turkiy tildan [l] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi [l] bilan ifodalanadi:

tulumba – هبنلت [tolombe] – nasos


şişlik – کیلشش [šešlik] – shashlik, kabob katil – لتاق [γātel] – qotil

20. Turk tilidagi [ğ] undosh fonemasi jarangli tovush hisoblanadi.

Fors tilidagi [ğ] tovushi jarangli, sirg‘aluvchi, chuqur til orqa tovushidir. 52
Turkiy tildan [ğ] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi

[g], [γ] bilan ifodalanadi.

[ğ] ni [g] ga o‘zgarishi:

düğme – همگد [dogme] – tugma [ğ] ni [γ] ga o‘zgarishi:
boğça – هچغب [boγče] – tugun

21. Turk tilidagi [c] tovushi qorishiq, jarangli tovushdir. Bu tovush fors

tiliga [j] tovushiga to‘g‘ri keladi.


Fors tilida mazkur tovush o‘rniga [j] tovushi qo‘llaniladi. Fors tilidagi [j] tovushi yumshoq, jarangli, portlovchi, sirg‘aluvchi tovushdir. [j] tovushini talaffuz qilishda tovush paychalari jarang hosil qilish holatida bo‘ladi. Odatda ikki unli o‘rtasida to‘liq jarangli, lekin so‘z boshida, pauzadan oldin uning boshlanish qismi jarangsizlashadi.
Turkiy tildan [c] ishtirokidagi so‘zlar fors tiliga o‘zlashganda, fors tilidagi [j] bilan ifodalanadi:

ceyran – ناریج [jayrān] - jayron ocak – قاجا [ojāγ] – o‘choq
car – راج [jār] - jar