Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
101
ərazilərinin genişlənməsi və Rusiyanın Avrasiyanın aparıcı
imperiyalarından birinə çevrilməsinin mühüm rolu olmuşdur.
Geopolitik baxımdan Türk sivilizasiya daşıyıcıları ilə münasibətlər
və geosiyasi hökmranlıq uğrunda mübarizə dövrü isə
mərkəzləşdirilmiş rus dövlətinin yaranmasından sonrakı dövrə
təsadüf edir.
Rus geosiyasi nəzəriyyələri ölkənin gələcək inkişafı, Qərbə
yaxud Şərqə doğru inkişaf yönümünə üstünlük verilməsindən asılı
olaraq formalaşmışdır. Rusiyanın Qərbə doğru inkişafının
tərəfdarları iki fərqli nəzəri məktəbi təmsil edirdilər: qərbçilər və
slavyanofillər. A.İ.Gertsen, K.D.Kavelin, N.V.Stankeviç,
Q.Belinskinin təmsil etdiyi qərbçilər cəbhəsi hesab edirdi ki,
Rusiya ümumdünya sivilizasiyasının inkişaf yolu ilə gedərək Qərbi
Avropa ilə birgə hərəkət etməlidir. Onlara görə, Rusiyanın Qərbdən
fərqlənən və özünəməxsusluğu ilə seçilən keçmiş tarixi inkişafı
I Pyotr tərəfindən dayandırılmış və Qərbə, ümumi sivilizasiyaya
doğru bir istiqamət almışdır. Onlar Pyotrun bu siyasətini
dəstəkləyərək belə hesab edirdilər ki, Rusiya yalnız Qərbə doğru
istiqamət almaqla bəşəri sivilizasiya istiqamətində hərəkət
etməlidir.
Slavyanofillər isə hər bir ölkə və xalqın özünəməxsus
mədəniyyətə malik olduğunu iddia edirdilər. Bu cərəyanın
tərəfdarları qərbçilərin əksinə olaraq I Pyotrun Rusiyanın milli
mənafeyinə zərbə vurduğunu, tamam fərqli mədəniyyətə,
mentalitetə malik olduğu halda onu zorla avropalaşdırdığını, Qərb
dəyərləri ilə yerli adət-ənənələri qarışdırdığını və bununla da mənfi
nəticələrə apardığını düşünürdülər. Onlar hesab edirdilər ki, Rusiya
öz yolu ilə gedərək Avropanın xristian əhalisinə pravoslavlığı təbliğ
etməli və onları ümumslavyan sivilizasiyası
ətrafında
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
102
birləşdirməlidir. Bu cərəyanın tərəfdarlarından olan Vladimir
İvanoviç Lamanski (1833 - 1914) təklif edirdi ki, slavyanlığı vahid
bir prinsip və ideya kimi bütün Avropaya qəbul etdirərək,
Avrasiyanın aparıcı geosiyasi ideyalarından birinə çevirmək
lazımdır. Onun fikrincə, “Rusiya imperiyası Mərkəzi Asiyanın
ərazilərini tərkibində birləşdirməklə və alternativ ideya ortaya
qoymaqla Avropada ən geniş yayılmış və ən çox inkişaf etmiş
roman-german dünyasına və dünyagörüşünə qalib gələ bilər”.
87
Beləliklə, fərqli yanaşmalar olsa da, qərbçilər və slavyanofillər
Rusiyanın inkişafını və taleyini Qərbə bağlayırdılar. Buna görə qeyd
olunan geosiyasi yanaşmalarda Rusiyanın Türk sivilizasiya
daşıyıcıları ilə münasibətlərinə toxunulmur.
Bu baxımdan, geosiyasi müstəvidə Rusiyanın Türk sivilizasiya
daşıyıcıları ilə əlaqələri ilə bağlı nəzəri yanaşmalara digər geo siyasi
cərəyan və nəzəriyyələrdə rast gəlirik. Hətta Rusiya imperiyasının
yalnız slavyanlardan təşkil olunmasının onun ümumdünya ruhuna
xələl gətirdiyini, Avrasiya və dünya sivilizasiyasına yolunu
bağlaması ilə əlaqədar iddialarla çıxış edən Avrasiyaçı məktəbin
nümayəndələri Rusiyanın imperiya maraqlarına xidmət etsə belə,
Rusiyanın taixi keçmişində və gələcək inkişafında Şərqə üstünlük
verir, dolayısı ilə Türk sivilizasiyası ilə əlaqədar məqamlara da
toxunurlar.
Uzun illər davam edən Osmanlı-Rusiya qarşıdurması, XX
əsrin əvvəllərində Osmanlı imperiyasının dağılması və Rusiyanın
fövqəldövlət statusuna keçməsi ilə yeni mərhələyə qədəm qoydu.
Bu dövrdən sonra hər iki sivilizasiya daşıyıcıları arasında
münasibətlər bir tərəfən Rusiya-Türkiyə, digər tərəfdən isə Rusiya-
87
Исаев И.А., Золотухина Н.М. История политических и правовых учений России
XI-XX вв. Москва, 1995, стр. 258
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
103
Sovetlər Birliyi daxilində, sonradan isə müstəqillik qazanan yeni
türk dövlətləri ilə əlaqələr istiqamətində inkişaf etməkdədir.
Əslində üçüncü bir istiqamət olaraq Rusiyanın öz daxilindəki türk
xalqları ilə münasibətlərini də müəyyənləşdirmək nəzəri cəhətdən
mümkündür. Sadəcə, hazırda Rusiya Federasiyası daxilində türk
dövlət qurumları və cəmiyyəti müstəqil siyasi-mədəni tip olaraq
hələlik özünəməxsus cəhətləri tam formalaşdıra bilməmişlər. Buna
görə də üçüncü istiqamətdə münasibətlərə geosiyasi yanaşma
özünü doğrultmaya bilər.
İlk növbədə Rusiya geosiyasətində türkçülüyə dair mövqeyi əks
etdirən bəzi məqamlara aydınlıq gətirmək üçün bir sıra nəzəri
yanaşmalara toxunmağı zəruri hesab edirik. Ukraynalı alim professor
Vladimir Aleksandroviç Derqaçev geopolitik səhnədə Turanı
Rusiyanın siyasi maraqları qarşısında ən böyük maneə görür. O yazır:
“Pantürkizm nəzəriyyəsi və eynidinli, eyniqanlı Türkiyə ilə türk
dövlətlərinin birliyinin - “Böyük Turan”ın yaradılması ideyası slavyan
geotipli avrasiyaçılığa qarşı ən güclü qütbdür”.
88
Bu mülahizələrdən
belə görünür ki, Türkiyənin Sovet imperiyasından azad olmuş
müstəqil dövlətlərlə birliyi, eləcə də Rusiya daxilində türk
respublikalarında türkçülük ideyasının dalğalanması Rusiyanın siyasi
maraqları üçün başlıca təhlükə hesab edilir.
Başqa bir rus ideoloqu Aleksandr Serqeyeviç Panarin (1940 -
2003) də Rusiyanın Qərbə qarşı mübarizəsində ənənəvi müttəfiqlər
sırasında Türk sivilizasiyası daşıyıcılarını görmür. Qütbləşmə
mərhələsində türk dünyasını daha çox rəqib hesab edir. Onun
fikrincə, “artıq Rusiya Qərbin meydan oxumasına qarşı Şərq
cavabını vermək fazasındadır. Yaradılacaq yeni ikiqütblü dünyada
bir tərəfdə ABŞ-ın başçılığı ilə Qərb, digər tərəfdə isə Hindistanla,
88
Дергачев Владимир Александрович. Геополитика. Киев, 2000, стр. 249
Dostları ilə paylaş: |