ƏSƏRLƏRİ I ciLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
189 ağsaqqal, gedə bilərsiniz...” – dedisə də, kişi, – “Siz necə polissiniz, bəs caninin kimliyini öyrənmək istəmirsiniz!? Mə- nim polisim məni belə qoruyurmuş..!?”. Prokuror: – Kişi get, səninlə çənə döyməyə həvəsim yoxdur. Allah köməyin olsun, itini sənə çox görməsin, itinlə xoşbəxt yaşa... Adı nəyidi itin? – Dik. – Hə, Dikindən muğayat ol. Get.., itinə də buruntaq tax ki, camaatı qapmasın. – Tərbiyəsiz tüklü hərif! Prokuror kişinin üstünə yeridi: – Mənə deyirsən! Müstəntiq şəhadət barmağının ucuyla bakenbardına dirənib “eşdi”, yəni, – “başdanxarabdır, fikir verməyin” – dedi. Prokuror müstəntiqə: – Rədd elə onu burdan! Müstəntiq kişini dartdıqca, kişi də prokurora tərəf dar- tınır və bağırırdı: – Səndən şikayət etməsəm, anamın südü mənə haram olsun! Sən bir qətl hadisəsinin üstünü ört-basdır edirsən. Şahidi dinləmirsən! Onun necə öldüyünü məndən dəqiq bi- lən yoxdur... Prokuror arxasını ona döndərib meyidə tərəf çöməldi. Kişinin bağırtısına hamı diqqət kəsilmişdi, qıraqdan baxan – elə bil ölən bu kişinin əziziydi və onu meyidə yaxın düşməyə zorla imkan vermirdilər: – Dikin atasında olan insaniyyətlik səndə olsaydı, insanlara qarşı it kimi davranmazdın! Ay camaat eşidin, bu 190 itin atası çolaq bir çoban iti olub. Günlərin birində sürüyə nəfsini salmış bir yalquzağa aşiq olub... Prokuror müstəntiqin üstünə bağırdı: – Rədd elə bu dəlini burdan dedim sənə! Qoymaz ey işimizi görək! Kişi: – Sənin gördüyün işin içinə mənim itim “kaka” eləsin! Səndəki baş deyil, şlyapa qoymaq üçün asılqandır! Prokuror bu dəfə polis nəfərlərinə çımxırdı: – Nə gözünüzü döyürsünüz qoyun kimi, rədd eliyin bu axmağı burdan..! Polislər kişiyə yaxınlaşmaq istəyəndə kişi müstəntiqin qolları arasında sallandı – deyəsən hirsindən, ya da qorxu- sundan bayılmaq üzrəydi. Polislər onu yaxınlıqdakı skam- yalardan birində oturdub plastik qabda su təklif etdilər. Kişinin halı deyəsən əməlli-başlı pisləşmişdi. Polislərdən biri onun yanında qaldı: Polis nəfəri: – Adın nədir dayıcan. – Arizdir başına dönüm... – Niyə hirslənirsən dayıcan, fikir verməginən, proku- rordur da. İki gündür gözünə yuxu getmir – gah o oğru, gah bu qatil, indi də bu qətl hadisəsi – qınama yorğunluqdandır. Ariz kişi qurumuş dodaqlarını yalayıb yazıq-yazıq po- lisə döndü: – Ay başına dönüm, axı mən ona acı nə dedim ki, it kimi üstümə hürür camaatın içində? Qətli məndən başqa burda görən yoxdur axı... Bu itim ki var ha... Polis nəfəri: 191 – Danışın, siz itinizdən mənə danışın, mən də itləri sevənəm. Di eşidirəm... Ariz: – Bir şotlandiya şirkətində işləyirdim. Təhlükəsizlik şöbəsinin rəisi bir dostum vardı, adı Dik Marşall idi. – Hə orasını bayaq eşitdim. – Qulaq as..! İtin valideynlərini də tanıyırsan. – Hə. Atası qara çoban iti, anası isə yalquzaq olub. – Ay sağ ol. İtin atası çolaq olduğundan əvvəlki gücünü, gümrahlığını itiribmiş. Ancaq o qədər irıxdın imiş ki, canavarlar onun vahiməli zəhmindən sürüyə yaxın dura bilmirmiş. Ancaq bir dişi yalquzaq hər gün bir addım yazıq- yazıq, ehtiyatla, bir gözü itdə olmaqla sürüyə yaxınlaşıb özünü günə verirmiş. Yalquzaq uzaqdan o qədər nazla- nırmış ki, axırda itin bu dişi canavara gözü düşür. Çoban bir gün qoyun kəsib içalatını itə tullayanda, it içalatı ağzına alıb yalquzağa aparır. Amma canavar itin qorxusundan durub uzaqlaşırmış. Lakin, it ağzındakı əti canavarın bayaq uzan- dığı yerə qoyub geri qayıtdıqdan sonra, canavar gəlib itin gətirdiyini yeyir və daha da nazlanır, hey quyruq bulayıb qəzilənir 30 . Günbəgün canavar itə daha da yaxınlaşır. Axırda it gününün çoxunu sürüdən aralıda, çobanın gözündən uzaq yerdə bu nazlı canavarla gəzib əylənir, qaçdı-tutdu oynayır- lar. Eşq, allahın bütün məxluqata göndərdiyi bir bəladır – itlə canavar bir könüldən-min könülə bir-birinə aşiq olurlar. Və aralarında o şeytan vəsvəsəsi deyilən şey baş tutur. İndi it öz sevgilisinin yelinləyən vaxtında ona gah sürünün arasından sığırçın, dovşan tutub aparır, gah da çobandan aldığı tula 30 Nazlanmaq, göz-qaş süzdürmək 192 payının hamısını sevgilisinə daşıyırmış. “Eşqin gözü kor- dur” – deyirlər, bir gün it həddini aşır və sürüdən bir qoyu- nu boğub canavara aparır. İki sevgili qoyunu ləzzətlə yediyi yerdə çoban bunların üstünə çıxır. “Nə yemisən?” –“Turşulu şilə” – çoban əlinə tüpürüb çomağı alır əlinə, iti o ki var döyür. Yalquzaq da bu acı mənzərəyə uzaqdan baxıb hürkmüş halda ulayır, Allahdan kömək diləyirmiş. Çoban iti öldürüb meyidini ağacın budağından asır. Bu da kor zinanın cəzası... Yazıq it elə düşünürmüş ki, – “Bunca illər sahibimə sədaqətlə qulluq etmişəm, yəqin ki, bir xəstə qoyuna görə çoban qardaş sevgimiz xatirinə məni bağışlayar”... Axı za- vallı hardan bilsin ki, insanlar it kimi düşünməyi bacar- mırlar!!! – bu axırıncı cümləni prokuror da eşitsin deyə lap ucadan söylədi. – Hə... Yazıq canavar, sürü bu yerlərdən gedəndən sonra kəsdirirmiş sevgilisinin meyidinin yanını. Axşamdan səhərədək – ta çoban buralara gələnədək iki gün yorulmadan ulayıb dururmuş. Axırda sizin bu prokuror xislətli çoban məsələdən agah olur və itin cəsədini ağacdan açıb torpağa basdırır. Sonrakı günlər də çoban yalquzağı itin məzarı başında görüb cin atına minir. Və günlərin bir günü gəlib görür ki, məzarın üstündə üç canavar balası mışıl-mışıl uyu- yur. Həmin vaxt mənim dostum da təsadüfən buralardan keçirmiş. Çoban ona hər şeyi danışanda, dostum, mənim it sevən olduğumu xatırlayıb küçüklərdən birini mənimçün gətirir. Ta o gündən bu faciəli sevginin canlı yadigarı mənim ən sevimli dostum və əzizimdir. Başqa itlər kimi hər yeməyi yemir bu. Gərək əti qaynadasan, ya da xüsusi it yeməkləri verəsən. Yoxsa çiy ət, kababın sümükləri Diklik deyil. Elə kaprizləri var ki, saymaqla qurtaran deyil. Hər səhər onu bu Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|