ƏSƏRLƏRİ I ciLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Müsabiqəsinin “Ən yaxşı hekayə” nominasiya- sı üzrə III yerin qalibi seçilmişdir. İ
185 müayinə adıyla abrın əlindən getsin. Yessuntukiyə istirahətə gedənin ağlı yoxdur. Allah versin öz “İstisu”yumuza, “Naf- talan”ımıza – camış kimi uzanırsan vannanın içinə, bütün bit-birən, gənən tökülüb gedir... – Dərd eləmə a kişi, yaxşı ki, “13-cü”nün yerində sən oturmamısan. Yoxsa, nəhsə gələn sən olardın. – Yazıq kişi... Məncə “13-cü”nün bəxti gətirməmişdi hə- min gün. Biz elə bilirdik ki, o, ölməmək üçün müalicəyə ge- dir, ancaq sən demə lənət dolu xurcunuyla ölümü qarşılama- ğa gedirmiş. Hərdən, indi də özümü, ölümə doğru üz tutan ağzıdolu avtobusda hiss edirəm< – Di süz görək, araq da soyudu. Allah səni güldürsün... 10 - 24 avqust 2011 186 Dik Bu hekayə, IV Nəsimi Milli Ədəbiyyat Müsabiqəsinin “Ən yaxşı hekayə” nominasiya- sı üzrə III yerin qalibi seçilmişdir. İ stirahət parkının yolkənarı hündür kolluğunun arxası- na səhər saat səkkizdən xeyli adam toplaşmışdı. Hamı yerdə üzüstə uzanmış meyidin kimliyini bilmək üçün polisin gə- lişini gözləyir, kimsə meyidi arxası üstə çöndərməyə cürət etmirdi. Bir qədər sonra təcili yardım və polis maşını hadisə yerinə çatdı. Meyidin həndəvəri qadağan lentiylə əhatəyə alındı, müstəntiq və ekspertlər hadisə yerinin müayinəsinə başladı. Polislər meyidi çöndərəndə məlum oldu ki, mərhum hər gün bu parkda səhər qaçışlarıyla müntəzəm məşğul olan ingilis dili müəllimidir. Onu tanıyanları bir sual düşün- dürürdü, – “Heç kimsəylə işi olmayan, kimsənin toyuğuna “kiş” deməyən bu adamı kim öldürə bilər görəsən?”. Mər- hum boğularaq öldürülmüşdü – boğazında kəndirin izi aydınca sezilirdi. Hal şahidləri ayırd edildi, hadisə barədə versiyalar düşünüldü və yerindəcə şahidlərin ilkin dindiril- məsi aparıldı. Şahidlərin hamısı, – “Biz meyidi elə sizin 187 gördüyünüz şəkildə tapmışıq və dərhal polisə xəbər ver- mişik” – deyirdilər. Prokuror, – “Canini tapmaq çox qəliz olacaq...” qənaətindəydi. Onsuz da son iki cinayətin – biri oğurluq, biri isə hədə-qorxu gələrək soyğunçuluq hadisələ- rinin üstü hələ də açılmadığına görə şəhər meri tərəfindən kifayət qədər təzyiq altındaydı. “Bu da üçüncüsü..!” – deyə öz-özünə mızıldanırdı. Bu arada müstəntiq yaxınlaşdı: – Cənab prokuror, bir nəfər hadisəni uzun-uzadı təsvir edib durur. Ağıldankəmə oxşayır. Adamın heç səbri də çatmır ki, qulaq assın – çənəsinin altına salmağa adam axtarır. Amma israr edir ki, meyidi ilk görən o olub. Prokuror: – Gətir bura... Müstəntiq, 58-60 yaşlı bir kişinin qolundan tutub proku- rora tərəf dartırdı. Başında idman papağı, əynində idman şalvarı vardı. Malamut cinsindən olan itin xaltasını əlində tutmuşdu. Devikmişdi. Elə hey üyüdüb tökürdü, – “Mənə tərcüməçi olub köpəyoğlu! Mən bu iti canım qədər istəyirəm. Onu körpəliyindən böyütmüşəm! Gör bir danışdığı sözə bax sən..!” Prokuror: – A kişi niyə hirslənmisən belə, bir hövsələni bas görək... – Sən ağıllı adama oxşayırsan, de görüm ingilis dilində “dik” nə deməkdir? – Mən hardan bilim a kişi, tərcüməçi zadam..! – Bax bilmirsən, dilini sənin kimi soxsun qarnına! – Bura bax hey, bir az mərifətli danış, sən prokurorla danışırsan! De görüm ölən adamı tanıyırdın? – Onu burda tanımayan var ki! Əlfəddin müəllimdir da. – Onu ilk görən sən olmusan deyirlər... 188 – Hə. Hələ xeyli söhbət də etmişik bu səhər... – Di danış görək, ancaq qısa və konkret elə. – Eliyim də... Mən hər səhər bu parkda itimi gəzdirirəm. Bu elə-belə it deyil ha..! Bu cinsə alyaska malamutu deyirlər. Bu itin anası canavar olub. Hələ bunu körpəykən mənə gətirəndə zavallının gözləri təzəcə açılmışdı. Ona düz üç ay mən əmziklə süd vermişəm. Öz balam qədər sevirəm bu iti. Adını Dik qoymuşam – mənimlə bir şirkətdə işləyən şotlan- diyalı Dik Marşalın adını. İndi Dikin altı yaşı var. Bu itlər azadlığa çox həris heyvanlardır. Adam kimi dil bilirlər. Di gəl üstünə acıqlandın var ha, bir həftə səni dindirməyə- cəkdir. Prokuror: – A kişi... – Qulaq as, mərifətin-qanacağın olsun, adam prokuror olanda nə olar... Hə, bu küçüyü mənə gətirən dostum danışırdı ki, bu itin atası bir çoban iti olub. Təsəvvür edirsən heç, atası çoban iti, anası isə yalquzaq olub bunun..! Atasının rəngi qara olduğundan sahibinin arvadı bir gün, – “Hər səhər qabağıma çıxır bu bəduğur qara köpək. Qabağıma da çıxdısa, həmin gün işlərim düz gətirmir” – deyib təpiklə vurub qıçını sındırıb zavallı itin. Yaxşı cins it olduğundan məhlədə axsayan bu iti bir çoban görür və onu sahibindən istəyir. Arvad heç kişisinin razılığını da gözləmədən iti çobana peşkəş edir. Çoban da iti götürüb özüylə aparır... – A kişi, mərhumun üstünə gəl... – Mərhumun atasına lənət! Sən gerisinə qulaq as... Prokuror müstəntiqə bozarıb dilinin altında onun qula- ğına pıçıldadı, – “Rədd elə bu çərənçini burdan, bu zır dəliy- miş ki...”. Müstəntiq kişinin qoluna girdi, – “Daha bəsdir Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|