C
əsur qardaşlar
368
mühafizə etmək məqsədi ilə xüsusi bölmə, respublikanın ərazisində asayişi
qorumaq üçün mobil dəstələr təsis edildi. Onların tərkibinə iki artileriya briqadası,
bir yüngül artileriya diviziyası, üç bronlu poezd, beş aeroplan, bir neçə
hidroaeraplan, altı ağır və yüngül bronlu avtomobil daxil idi.
1918-
ci ildə Gəncədə yaradılmış hərbi məktəb 1919-cu ilin noyabr ayında
hərbi uçilişə çevrildi. Uçilişin üç şöbəsində-ümumi, topçuluq və mühəndislik
şöbələrində 250 dinləyici oxuyurdu. 1919-cu ilin sonunda, 1920-ilin əvvələrində
kovalyer, topçuluq snayper uçilişləri yaradıldı. Bu tədris müəssisələrində dərs
demək üçün mütəxəssislər dəvət edildi. 1918-1920-ci illərdə türk və rus
zabitlərinin köməkliyi ilə piyada və atlı polklar, artileriya briqadası, diviziyası
yarad
ıldı. 1919-cu ilin sonunda milli ordunun tərkibində 2 piiyada diviziyası var
idi. Birincim Tatar, ikinci Qarabağ və üçüncü Şəki atlı polkları bazasında
kavaleriya diviziyası yaradıldı. Azərbaycan Demokratik Respublikası az müddətdə
bu qədər işlər görmüşdür.
Elbrus Muradovun dedikləri
Hazırda Bakı Metropolitenində baş mühəndiz işləyən Sultan bəyin nəvəsi
Elbrus Muradov bir müddət əvvəl “lent.az”a verdiyi mühasibəsinmdə Xosrov bəy
Sultanovun gözünün birindən necə məhrum olması barədə xatirələrini bölüşüb.
Elbrus bəy bildirir ki, Xosrov bəy Odessa Tibb Universitetində Nəriman
Nərimanovla tələbə yoldaşı olub. Tələbəlik dövründə küçədən keçərkən bir rus
zabitin yoldan keçən bir qıza sataşdığını görən Xosrov bəy qızı müdafiə edir və bu
müdafiə duellə nəticələnir. Birinci gülləni Zabit atır və güllə Xosrov bəyin gözünü
zədələyir. Amma yaralı Xosrolv bəy özünü itirmir, o ikinci gülləni sərbəst ataraq
zabiti öldürür. Sonradan məlum olur ki, həmin qız Odessa Universitetinin
rektorunun qızıdır. Həmin qızla evlənən Xosrov bəyin ondan Murad adlı bir oğlu
olsa da, uşaq yaşlarında dünyasını dəyişir.
ZƏNGƏZURUN ERMƏNİSTANA VERİLMƏSİ
Rusiyada
sovetləşmə çox şirin vədlər versə də işğalın sonrakı – yəni 1920-ci
ildən sonrakı dövləri Azərbaycana – xüsusən Zəngəzura, Yuxarı Qarabağa və
Qərbi Azərbaycana çox ağır itgilər gətirdi və Zəngəzur 1920-ci ilin bir dekabrında
yeni yaradılan Sovet Ermənistanına qeydsiz-şərtsiz hədiyyə edildi.
Əşir Bəşiroğlu
369
1921-ci il iyulun 20-
də Ermənistan SSR Xalq komissarları Soveti
respublikanın ərazi bölgüsünü 9 qəzadan ibarət olmaqla təsdiq etdi. Doqquzuncu
qəza indiki Sisyan, Qafan, Gorus rayonları və Mığrı rayonunun bir hissəsinin
ərazisindən ibarət olan Zəngəzur qəzası elan olundu.
Zəngəzurun Ermənistana verilməsi prosesi təəssüflər olsun ki, sonrakı illərdə
də davam etdirildi. 1927-ci ildə Zaqafqaziya MİK Rəyasət Heyətinin qərarı ilə
Azərbaycanın Mığrı-Cəbrayıl qəzasının 27 kəndi, Zəngəzur qəzasının isə 10 min
desyatindən çox yaylaq ərazisi Ermənistana verildi. 1929-cü il fevralın 18-də isə
Zaqafqaziya MİK Rəyasət Heyətinin M.Sxakayanın sədrliyi, Azərbaycan
nümayəndələrindən isə D.Bünyadzadə, M.Bağırov və S.Yağubovun iştirakı ilə
keçirilən iclasın qərarı ilə Zəngilan rayonunun daha 3 kəndi-Nüvədi, Ernəzir və
Tuğut kəndləri Ermənistana verilməklə Zəngəzurda daha bir erməni rayonu –Mığrı
rayonu təsis edildi.
Sovet hakimiyyəti qurulandan sonra Zəngəzur iki yerə parçalandı. Böyük bir
hissəsi (Qarakilsə, Gorus, Mehri, Qafan) qondarma Ermənistan dövlətinə verildi.
Zəngilan, Qubadlı, Laçın Azərbaycanın tərkibində qaldı. Bununla da həm böyük
bir mahalın – Zəngəzurun sinəsinə çalın-çarpaz dağ çəkildi, həm də qədim
Naxçıvan öz doğma anasından – böyük Azərbaycandan ayrı düşdü. Sovet
hakimiyyəti ermənilərin arzularının böyük bir hissəsinin gerçəkləşdirmiş oldu.
Azərbaycan torpaqları üzərində hayların ilk dəfə rəsmi olaraq Ermənistan adlanan
dövləti yaradıldı. Amma “Böyük Ermənistan” yaratmaq istəyən ermənilər yenə də
öz torpaq iddialarından əl çəkmədilər. Onlar “dənizdən dənizədək” (Qara dənizdən
Aralıq dənizinədək) böyük Ermənistan yaratmaq iddialarından indi də əl çəkmirlər.
İndi də Sultan bəy haqqında
Bəzi müəlliflər Sultan bəyi Kürdhacı kəndi ilə bağlayırlar. O kənd XVIII
yüzillikdə boş sahə olub. Qarabağ xanı Pənahəli xan Sarıcalı-Cavanşir bu sahəni
Xorasan əyalətindən gəlmiş Hacısamlı camaatının Qasımuşağı tayfasına verib.
Həmin tayfa orada bina salıb. Xan onları Həmzə Sultan Qaraçorlunun dördüncü
oğlu Nəbi bəyə rəiyyət kimi bağışlayıb. Nəbi bəyin Xıdır bəy adlı oğlu, Xıdır
bəyin Xanmurad bəy adlı oğlu, Xanmurad bəyin isə Əlipaşa bəy adlı oğlu olub.
Sulan bəy Əlipaşa bəy oğlu 1871-ci ildə Zəngəzur qəzasının Hacısamlı nahiyəsinin
Qasımuşağı obasında doğulub.
C
əsur qardaşlar
370
O
əvvəl Molla yanında oxuyub, sonra Gəncə gimnaziyasında orta təhsilini
başa vurub. Sultan bəy o vaxtın ən önəmli məktəbi olan Sank-Peterburq hərbi
akademiyasına daxil olur, lakin Akademiyada azərbaycanlılara olan münasibət onu
qane etmir. O, Akademiyanı buraxıb doğma elinə qayıdır, maldarlıqla məşğul olur,
doğma elinə yararlı bir insana çevrilir.
Gələni-gеdəni çox olarmış Sultan bəyin. Xahişə gələn, şikayətini bildirən,
kömək istəyən və s. Tapşırarmış ki, onu soruşan olanda, еvdə olmasa da, hеç vaxt
dеməsinlər ki, Sultan bəy еvdə yoxdur. Dеsinlər ki, buralardadır, gələcək indi. Bu
minvalla gələnləri yеrbəyеr еləsinlər, onlara çay-çörək vеrsinlər. Əgər еvdə yoxsa,
yoxluğunu bundan sonra bildirsinlər. «Bura dağ yеridir, uzaq yoldan gələn olar,
bilməzsiniz, ac qayıdar. Sonra mənəm, sizsiniz».
Sultan bəy 1955-ci ildə Qars ətrafında, Köçkoy kəndində vəfat еdib.
Sultan bəy Tеymur bəy Həsənbəyovun qızı Dilruba xanımla ailə qurmuşdu.
Ənvər bəy, Çingiz bəy, Yusifkamal bəy adlı oğulları və Bəyim xanım adlı qızı
vardı.
Ənvər bəy Xalisə xanım Məhəmməd qızı ilə ailə qurmuşdu. Еlbrus bəy,
Bahadur bəy adlı oğulları, Səriyə xanım, Validə xanım və Maya xanım adlı qızları
var.
Еlbrus Muradov 1939-cu ildə doğulub. Orta məktəbi bitirəndən sonra
Azərbaycan Politеxnik İnstitutuna daxil olub. Еlеktrotеxnika fakültəsini bitirib.
Hazırda Azərbaycan Mеtropolitеnində baş mühəndis işləyir. Prеzidеntin fərmanı
ilə «Əməkdar mühəndis» adını alıb.
Еlburus Muradovla söhbətləşirik:-Babamın qəbrini axtarmaq üçün uzun illər
çalışdım. Dost və qardaş Türkiyəyə gеdən hər tanışımdan soraqlamağı xahiş еtdim.
Gələnlərdən soruşdum. Gördüm dеyən olmadı. Nəhayət, intеrnеt araçılığı ilə
axtarışlarımı davam еtdirdim. Qars vilayətinin Köçqoy kəndində hələ XIX
yüzildən laçınlıların məskunlaşdığını öyrəndim. Adil Laçın adlı bir nəfərlə yazışıb,
tеlеfon nömrəsini öyrəndim. Zəngləşib vədələşdik ki, mən Türkiyəyə gəlim. 15
may 2006-
cı ildə Türkiyəyə uçdum. Adil bəy məni Еsеnboğa hava limanında
qarşıladı. Səhər saat 6-da Qarsa tərəf yola çıxdıq. Maşınla bir nеçə saat yol qət
еtdik. Yolboyu həyacanlıydım. Görəsən, doğurdanmı babamın qəbri ordadır, yoxsa
Dostları ilə paylaş: |