Əşir Bəşiroğlu
Yüklə 6,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
200 dəstəyə qayıtdılar. Hamısının sağ-salamat yerində görən Nəbi Turşsuda kef məclisi düzəltdi. Yedilər, içdilər tacirlərdən aldıqları qəflə-qatırı, ipəyi, parçanı, bəzi camaata paylayıb kəndləri, obaları dolaşdılar. Axşamı yenidən Kirs dağına qalxdılar ki, burada gecələsinlər. Sən demə çuğul ölmüyübmüş. Elə o gün xəbər aparırlar ki, Nəbi xəzinəni yarıb, bütün var-dövləti camaata paylaya-paylaya gəzir, bəs bu gün də qəflə-qatırı mal- qaranı kəndlilərə paylayıb? Palantökənə qalxıb. Bəli, üç min atlı üzük qaşı kimi Kirs dağını dövrəyə aldı. Nəbinin adamları möhkəm yorulduğunan hərə bir tərəfdə uzanıb dincini alırdı. Nəbi də başını Həcərin dizi üstə qoyub fikri İranı-Turanı gəzib dolaşmaqda idi. Elə beləcə də çimir etdi. Bir az keçmişdi ki, Həcər gördü Nəbi heç özündə deyil. Yuxuda dil- dodağını gəmirir. Sonra da başladı öz-özüylə danışmağa, nə`rə çəkməyə. Həcər nə qədər silkələdi, Nəbi oyanmadı. İstədi yerindən qalxa, bir də onda gördü ki, Boz at gəlib dayanıb Nəbinin başı üstündə. Ayağı ilə yeri eşir, gözündən yaş axırdı. Həcəri lap vahimə basdı. Tez qalxıb Mehdini səslədi. Mehdi, Məhərrəm, Batman, Əli, Kürd Musa, Tunc Vəli tökülüşüb gəldilər. Nə qədər əlləşdilər Nəbi oyanmadı ki, oyanmadı. Onda gördülər ki, Boz at Nəbiyə fərəhlə baxır. Birdən Boz at başladı kişnəməyə. Yazıq heyvan bir kişnəmə kişnədi, dağlar daşlar lərzəyə gəldi. Elə yerindən qalxıb üzünü dəlilərə tutub dedi: - Kirsi düşmən dövrəyə alıb, hamı səngərə. Yaman yerdə axşamlamışıq. Güllə qurtarana qədər vuruşacağıq. Elə ki, gördüyünüz hərənin beş gülləsi qalıb onda daha əl saxlayın. Mən enib girəcəyəm dağın başındakı qalaya. Siz də gördünüz ki, düşmən qalaçaya hücum edir, adama Qalaçaya bir-iki güllə atıb düşməni şaşırın. Həcəri də götürüb aradan çıxın. Onu aparıb Kərbəlayı Məhəmmədin evində qoyduqdan sonra dağlara əkilib işinizdə olun. Salvartı mağarasına toplaşın, heç min il də bir kəs orada sizin burnunuzu qanada bilməz. Sağ qalsam, məni gözləyirsiz, ölsəm, Molluda atamın qəbri yanında dəfn edərsiz. Dəlilər yaman pərt oldu, Həcər başladı yalvarmağa, amm Nəbi çoxdan uzaqlaşmışdı. Birdən atışma səsi gəldi. Nəbi döyüşə girmişdi. Bəli, düşməni dənim-dənim dinləyirdi. Bunu görən Həcər və dəlilər də özlərini vurdular qoşuni-ləşgərə. Nəbinin bir gülləsi hədəfdən yayınmırdı. Bu minvalla qaş qaralana qədər Nəbinin dəstəsi pristavların qoşununu pərən-pərən elədi. Qırılan qırıldı, qırılmayan da qaçıb dağıldı. Palantökən də elə bir gədik idi ki, bura çıxmaq hər oğlun işi deyildi. Çoxlu hampa, strajnik, koxa, darğa qırılmışdı. Kirsin başından baxanda düşmən leşləri aydın görünürdü. Nəbinin kefi duruldu. Odur ki, aşığı çağırdı, dedi, usta, bir hava çal şadlanaq. Usta “Cəngi” çaldı. Sonra Nəbinin birdən-birə halı dəyişdi. Dedi, Mehdini bura çağırın. Mehdi gələndə Nəbi dedi: - Ay qardaş, bu lənətə gəlmişlər, bizi dağa-daşa saldılar. Mənim sinəmə övlad dağı çəkdilər, mənimki day qaldı qurdla qiyamətə. Barı sən çıx get bu ölkədən. Səni Qarsa Ərdəbilə ötürüm. Get özünə ev qur, ailə qur, övladın olsun. Heç olmazsa, mən bu dünyadan ürəyi nisgilli getməyim. - Yox, ay qardaş, mən səndən necə ayrılım, el-camaat bizə nə deyər! Bir də ki elə Qars da, Ərdəbil də bu kökdədir. Yazıq kəndlinin güzarı harda yaxşıdırki... Hər yerdə kəndistan elə boyunduruqdadır ki, boyunduruqda... 201 Nəbi qəmgin oldu. Aşığa dedi “Kərəmi” çal. Aşıq bir “Kərəmi” çaldı, bir “Kərəmi” çaldı gəl görəsən. Deyirlər o “Kərəmi” dən Kirsin qurumuş bulaqları yenidən göz yaşı axıtmağa başladı. Nəbi başını təzədən Həcərin dizi üstə qoyub yuxuya getdi. Bəli, aşıq çalıb-çağırdı, dəlilər, üç-gün, üç gecə kef çəkib dincəldilər. El axışıb Nəbinin görüşünə gəldi. Dördüncü gün atlandılar ki, getsinlər, Nəbi dedi, mən bir daha o mundarların leşini görmək istəmirəm. Gəlin elə Kirsi aşıb Qafan tərəfə gedək. Oradan da Təbrizə, Ərdəbilə gedərik. Bir müddət bu yerlərdən yayınaq, bəlkə dərdimizi dağıla. Bəli, Nəbigil Qafan yoluna təzəcə çıxmışdılar ki, birdə gördülər, yaxından hıçqırıq gəlir. Həcər dedi, qadın səsidi, kiminsə başını kəsirlər. Nəbi, Tunc Vəli, Həcər səs gələn tərəfə yüyüpüşdülər. Bəli, gəlib gördülər doğrudan da bir nəfər cavan bir gəlinin əl- qolunu bağlayıb başını kəsmək istəyir. Nəbi kişinin üstünə qışqırdı: - Əyə, bəri keç görək kimsən? - Kişi başladı yalvarmağa ki? Nəbi bəy, bir qələtdi eləmişəm, keç günahımdan. Nəbi baxıb gördü ki, bu tacir Cəfərquludur. Gəlinin əlini-qolunu açdılar. Həcər soruşdu ki, bacı bu nə işdi sənin başına gətirirlər? Gəlin ağlaya-ağlaya dedi: - Mən Cəfərqulunun əmisi uşağının övrətiyəm. Ərim iki həftədi ki, Tuğa əkinə gedib. Bu zalım da məni aldadıb ki, bəs ərin Tuğda öldürülüb. Mən də o yanlara gedirəm, gedək meyidini gətirək. Mən də inanıb onun qəflə-qatırına qoşulub gəlmişəm. İndi gecənin bu vaxtı mənə yanaşıb ki, ərin ölüb-eləməyib, özü də səni İsfahana aparıram, orada evim var, qalıb mənə arvad olarsan. Deyirəm, ay zalım, belə iş olmaz, evdə 3 aylıq körpəmi qoymuşam, deyir yox, onda başını kəsməliyəm. Həcər soruşdu: - Bəs qəflə-qatır hardadı? Gəlin dedi: - Budu ha, iki addımlıqda, buradakı Hopu dərəsində! Nəbi Tunc Vəlini Məhərrəmlə karvanın arxasınca göndərdi. Sonra belindən qılıncını çıxarıb gəlinə uzatdı: - Bacı, indi al, onun başını özün kəs. Cəfərqulu bəy nə qədər yalvardı, yaxardı Nəbi dedi, yox sən biqeyrətsən. Biqeyrətlərdə gərək dünyada yaşamasın. Gəlin də ağladı ki, can nəbi, mən onun başını necə kəsə bilərəm? Bir də bu lənətə gəlmiş məni el içində rüsvay elədi, eşidən də deyəcək? Nəbi dedi: - Yaxşı, bir halda ki, o qadının başını kəsmək istəyirdi, gərək onu qadın da öldürə. Onda Həcər özü bilər. Həcər də elə bil bu sözə bənd idi, tuşladı “Aynalını” Cəfərqulu bəyin təpəsinə. Karvanı açıb gördülər, hamısı pal-paltarıdı. Nəbi dəlilərin əynini başdan-ayağa təzələdi. Gəlinə də çoxlu pal-paltar verdi, qalanını da Telli Qara götürüb getdi ki, kəndlilərə paylasın. Gəlini tək buraxmadılar. Həcər, Mehdi, Məhərrəm onu aparıb evinə qoydu. Nəbi də Arazı addayıb getdi o taya! Yüklə 6,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|