173
tərpənmirdilər, sanki daşa dönmüşdülər. Həcər xanım bilək boyda barmaqlıqdan
yapışıb Gorusun şiş dağlarının döşü ilə ağaran yollara baxır, ürəkdən gələn bir
səslə yana-yana oxuyurdu.
Həcərin səsi qazamatı doldurmuşdu. Dustaqlar dəmir barmaqlıqlardan
yapışıb gücləri çatdıqca silkələyir və hiddətlə qışqırışırdılar:
-Oxu, bacı, oxu! Qoy Səlim bəy partlasın!
-Oxu, Həcər xanım, bəlkə Qaçaq Nəbi səsini eşidib bizim də imdadımıza
çatdı!
Silahlı keşikçilərində ürəyi yumşalmışdı. Ancaq onların əlində əlac yox idi.
Həcər xanım bütün nifrətini oxuduğu nəğmələrə qatmışdı.
Qazamat
istidir yata bilmirəm,
Ayaqda qandalaq
qaça bilmirəm,
Qapısı bağlıdır aça bilmirəm.
Qazamat dalını dələsən, Nəbi
Mənim bu günümdə gələsən Nəbi!
Yenə qazamatdan qəzəbli nidalar ucaldı:
-Ar olsun Səlim bəyə! O yaralı xanımı niyə dustaqxanaya salıb?
-Bu Səlim bəyə baha oturacaq, Qaçaq Nəbi hələ ölməyib, əlbət gəlib
çıxacaq!
Səlim bəy pərdəni, çəkdi qulaqlarını tutdu, özünü kresloya çırpıb əlindəki lələk-
qələmi hirslə mürəkkəb qabına sancdı: “Mən belə inad qadın görmemişəm! Gecə-
gündüz oxuyur. Ancaq mən danışdıranda bir kəlmə də kəsmir. Daşdan səs çıxır
ondan yox. Soruşuram Məmməd bəyi sən vurmusan? Dinmir. Soruşuram Ala
Mahmud bəyi sən vurmusan? Yenə dinmir. Hələ ərköyünlük eləyir. Nəbisi ilə bizi
qorxudur. Qoy bir az qazamatda yatsın, onda ağlı başına gələr. – Lələk-qələmi
əlinə alıb qarşısındakı yazılı kağıza şimşəkvari bir imza atdı, acı-acı gülümsündü: -
O özünə nahaq əzab verir. Daha xallı göyərçin mənim əlimdən heç hara uça
bilməyəcək”. Səlim bəy bu sözləri ürəyində desə də, keşikçilərin eşidəcəyindən
ehtiyyat edirmiş kimi, oturduğu yerdə əvvəlcə pəncərədən qazamata sarı boylandı,
sönra dönüb tərs-tərs kabinetin küncündəki kağızlaırn arasında eşələnən qamışboy,
gözlərinin altı torbalanmış, topasaqqal, çeşməyini yekə donqar burnunun üstündə
güclə saxlamış arıq müstəntiqi qaraladı: “Cəhənnəmə!.. Qoy nə qədər dəlil-sübut
toplayır toplasın. Xəfiyyə generalı Skalondan yaman qorxur. Dünən general ona
teleqram gönderib ki, Qaçaq Nəbinin cinayət işinə aid olan bütün sənədləri
sahmana salıb, tə
,
cili Tiflisə göndərsin. Ona kömək etməsəm, kor pişik kimi bir ay
da burda miyoldayacaq. Qoy işini tez qutarıb redd olsun. Mən o inadkar, ərköyün
xanımla görək dil tapa biləcəyəmmi?” Özü də bilmədən cibinə tərəf meyllənən
əilini tez çəkdi, ehtirasdan bəbəkləri oynadı. “Arvadının ləçəyini saxlaya bilməyən
bir kişiyə nə demək olar? Binamus!” Səlim bəy müsəlman şərqində çox pis
səslənən bu nalayiq sözləri ürəyində təkrarlayıb hirsini xeyli söndürdü. “Buda
Xüdafərin körpüsündə məni aldatdığı deyil... Necə olursa-olsun onunla ağıllı-
başlı danışmalıyam. Özü də Cavad xan kimi hərəkət etmək yaramaz. Mən
174
Qarabağın nəcabətli nəslindənəm, nəslimizə layiq hərəkət etməliyəm. Bəlkə o
xallı göyərçin elə bilir ki, Ərzə qayada ona mənim gülləm dəyib. Onu allahdan
başqa heç kəs bilə bilməz. Beş yüz adam atəş açırdı, mən də biri. Mən ona
qıymaram. O mən deyənə qulaq assa, onun qardaşlarını günü sabah Sibirdən
qaytartdıraram”. O, yumşaq kreslodan ağır-ağır qalxıb lələk-qələmini qulağının
üstünə keçirtdi. Gözucu kağız-kuğuzların, qovluqların arasında
itib-batan çeşməkli
müstəntiqə baxdı. Müstəntiq eynəyin qabarıq şüşəsində vızıldayan milçəyi
qovmağı belə unutmuşdu: “Bu zehrimara qalmış qəbzləri, sənədləri, aktları işə
tikməklə qurtaran deyil. Dünən axşamdan yuxusuzam. Qorxuram geniralın əmrini
vaxtında yerinə yetirə bilməyəm. General Skalon mənim barəmdə yaman
insafsızlıq edir. Neçə ildir bu boyda ağır cinayət işini yıxıb üstümə. Mənə köməkçi
də vermir, tez qurtaram. Təkbaşına düz beş yüz adam dindirmişəm. Hələ general
deyir ki, dəlil-sübutun azdır, gərək indi Kərbəlayı Xanalıya da təqsirnamə yazam,
cuvar Kərimə də. Gündə neçə adama təqsirnamə yazarlar?! Hələ qarababaya gedib
hampa Sərkisi də dindirməliyəm. Yazığın qızını Qaçaq Nəbi zorla alıb verib yetim
Arakelin oğluna. Böyük toy vurdurub. Toyun xərci isə tacir Hacı Fərəcoğlunun
kürəyindən çıxıb.” Qaçaq Karapetin anası Arfeniki də tutmalıyam. Eh, bir aləm
işimiz var, yaxşı eləyib çoban Ələkbəri buraxdım, görək ona da təzədən bir iş
açaydım. Onsuz da naçalnik Səlim bəy Ələkbərin cəzasını yerində verib. Dili indi
də söz tutmur. Yazıq canım, hələ general Skalon mənə deyir ki, tezliklə İrana
addayıb Canavarpapaq Qara Nəbini də, Kərbəlayı Cəfəri də, Əbil bəyi də
tapmalısan. Onları təzədən əməlli-başlı dindirmək lazımdır... O zalım balaları
bizim işimizi yaman korladı. Kim bilir indi hansı cəhənnəmə dürtülüblər. Mən
bədbəxt oğlu gərək Tiflisdən qayıdan kimi o taya addayam. Cavad xanın vurulması
məsələsini yerində öyrənməliyəm. Hacı Fərəcoğlunun karvansaradakı qəraətini
ətraflı tədqiq etməliyəm. Eh, bu müstəntiqlik lap zülm işdir. Əgər qaçaqlar
Xudafərin körpüsündə İran müstəntiqini apardığı işi ələ keçirməsəydilər, mənim o
tayda nə ölümüm vardı! Nə bilim, Qaçaq Nəbi o ili kimə nə qədər parça verib?! Bu
tacir Hacı Fərəcoğlu da işi lap tündləşdirir. Gərək yoxsul Hətəmin ölümü barədə
də adam dindirəm. Bizim general Skalonun da elə bil heç dünyadan xəbəri yoxdur.
Əlində zərrəbin hər şeyə hüquq nöqteyi-nəzərindən baxır. Day demir ki, ali hüquq
məktəbində oxuduğumuz başqa şeydir, həyatda gördüyümüz başqa şeydir. Külli
aləm görür ki, Qaçaq Nəbi ilə Həcər xanım min cür cinayət törədiblər. Zalım balası
da elə hey tələb edir ki, şahid dindir, sübüt tap, əşyayi-dəlil topla... Nə qədər
əşyayi-dəlil toplamaq olar?! Nə qədər sübut yığmaq olar?! Qaçaq Nəbi neçə yüz
kəndi tamamilə qızıl pul vergisindən azad edib. Tüfəng gücünə neçə mülkədarın,
neçə bəyin, neçə xanın torpağını yoxsullara paylayıb! Dövlətə neçə yüz manat
ziyan vurub! Heç haqq-hesabını bilən var ki!.. Kərbəlayı Cəfərin torpağını qurban
tikəsi təki bölüşdürüb Mollu camaatına.
Şeyxul-İslam qəzetlərdə yaxın Şərqin bütün müsəlmanlarına müraciət edib
ki, Qaçaq Nəbi kafirdir. O da Babək təki islam dininin qatı düşmənidir. Kim onu
tutsa, hökümətdən böyük cin alacaq. Daha bundan tutarlı ittihamnamə?! Qafqaz
canışını də dəfələrlə Qaçaq Nəbinin azğınlığı barədə padşaha raport yazıb.
Türkiyə sultanı da ondan şikayət eləyir. İran şahı da Qaçaq Nəbinin əlindən zinhara