Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
447 çıxmıĢ, onun qiymҽtli vaxtını alıb, ҽcaib-qҽraib vҽdi ilҽ bu adi qҽlҽmkarda yazılmıĢ qҽzҽli oxumağa gҽtirtmiĢdir? Axı onun һҽmin bu qҽzҽllҽri ҽn gözҽl xҽttatların ҽlilҽ yüzlҽrlҽ nüsxҽ köçürülüb, sҽnҽtkar rҽssamların, nҽqqaĢların fırçası ilҽ bҽzҽdilib ҽllҽrdҽ gҽzir. ġaһ bu düĢüncҽlҽr içindҽ qҽlbinҽ dolan qҽzҽbi boğmağa çalıĢırkҽn, musiqi aһҽnginin dҽyiĢdiyini duydu. Ġndi bu bir rҽqs һavası idi. Onu gözҽgörünmҽz çalğıçılar dҽstҽsi böyük Ģövqlҽ ifa edirdi. Ud, tar, kaman, saz, kanon, dҽfna-qara sҽslҽri getdikcҽ coĢaraq otağa coĢqun bir rҽqs musiqisi yayırdı. Birdҽn Ģaһın oturduğu mҽsnҽdlҽ qarĢı-qarĢıya olan qapılar açıldı. ġaһ elҽ zҽnn etdi ki, cariyҽlҽr içҽri girib nҽ isҽ gҽtirҽcҽk. Lakin içҽri girҽnlҽr iki cavan «oğlan» idi. «Oğlanlar» musiqi aһҽnginҽ uyğun bir Ģҽkildҽ qҽlҽmkar süfrҽnin üstündҽ rҽqsҽ baĢladılar vҽ rҽqs bir anda, sanki bir göz qırpımında baĢlayıb qurtardı. «Oğlanlar» tҽk bircҽ dҽfҽ qarĢı qapı önündҽ rҽqsҽ baĢlayıb Ģaһın önünҽcҽn gҽldilҽr vҽ yan qapılarda qeyb oldular. ġaһ nҽ olduğunu düĢünmҽyҽ macal tapmamıĢ, cariyҽlҽr içҽri girib eһtiyatla qҽlҽmkar süfrҽlҽri qaldırdılar. Ġndi doğruçu möcüzҽ qarĢısında Ģaһın gözlҽri tҽҽccüb vҽ һeyrҽtdҽn www.vivo-book.com
448 böyümüĢdü. Qara xҽtlҽ ağ toz üzҽrindҽ Ģaһın indicҽ qҽlҽmkarda oxuduğu qҽzҽli yazılmıĢdı. Hҽm dҽ bunu rҽqqaslar, rҽqs edҽn ayaqları ilҽ elҽ «yazmıĢdılar» ki, döĢҽmҽnin qara rҽngi yazı xҽtti olmuĢ, ağ toz – ağ kağızı ҽvҽz etmiĢdi. ġaһ qҽzҽlini ilk dҽfҽ görürmüĢ kimi oxumağa giriĢdi. Son möһrҽ bҽndinҽcҽn diqqҽtlҽ oxudu. Çıxsa saraydan bu caһan vadisin tutar, Bir mürĢidi-tҽriqҽti-pirü cavan qopar. GörmiĢdi ta Xҽtai ҽzҽldҽn yҽqin bunu, Nuһun ҽlamҽti gҽlür andan tufan qopar.
Ax... qoca mürid!.. Bir qҽlҽbҽdҽn soraq verҽn qҽzҽli namҽlum «xҽttatlar yazanda» bircҽ xҽta belҽ etmҽmiĢdilҽr. ġaһın dodaqları titrҽdi: – Cindilҽr, Ģeytandılar nҽdi? Yenҽ dҽ xҽfif bir tҽbҽssüm ev saһibinin dodaqlarını qımıldatdı: – Nҽ cin, nҽ dҽ Ģeytan, qibleyi-alҽm, sizin kҽminҽ qulunuz www.vivo-book.com
449 kҽrimҽlҽridir. 40
– Necҽ, üstҽlik һҽlҽ onlar qızdı? – Bҽli, qibleyi-alҽm, sizin qulluğunuzda vҽ libaslarında rҽqsҽ cürҽt etmҽdilҽr. Ġcazҽ buyurun gҽlib qҽdҽmlҽrinizdҽn öpsünlҽr.
– Gҽlsinlҽr! – ġaһ һҽyҽcanını gizlҽtmҽdҽn pıçıldadı. Zҽminҽ vҽ Sҽbinҽ otağa daxil oldular, onlar indi artıq öz zҽngin, ҽlvan libaslarında idilҽr, süslü gҽlinҽ bҽnzҽyirdilҽr. Ġkisinin dҽ ҽynindҽ nazik, qollu zҽr nimtҽnҽ vardı. Ağ qollarını burma bilҽrzik bҽzҽyirdi. Üz tutmamıĢdılar. Boyunlarında xas ġamaxı Ģҽddҽli gҽrdҽnbҽnd var idi. Hҽrҽsi saçına on dörd һörük һörüb mirvarid düzümlü saçbağıyla bҽndlҽmiĢdi. Bazularında lҽl bazubҽnd od saçırdı. Aralar ağasının önündҽ baĢ ҽyib xidmҽt mҽqamında ҽdҽblҽ ҽl-ҽl
40 Sizin əskik qulunuzun qızlarıdır. www.vivo-book.com
450 üstҽ dayandılar. Hҽr iki qızcığaz on üçünҽ tҽzҽcҽ girmiĢ, qızlıq һҽddinҽ dolmamıĢdı. Bir az ҽvvҽl oğlan libasında qızlıqları büruzҽ vermirdilҽr dҽ, indi qız donunda incҽ – qönçҽ gül idilҽr. ġaһın iĢarҽsilҽ taxtına yanaĢdılar, özlҽrinҽ tҽrҽf uzadılmıĢ ҽllҽrin һҽrҽsi birini öpdü. ġaһ qızların tirmҽ Ģal altından çıxmıĢ cığalarını bir ata, sҽnҽtҽ yüksҽk qiymҽt verҽn bir insan kimi sığalladı:
– YaxĢı, ay Ģeytanlar, bir deyin görüm bunu necҽ öyrҽnmisiniz? Bu mҽһarҽt һardan sizҽ? Ustadınıza bҽrҽkallaһ, ustadınız kimdi?
Qızlar baxıĢdı, ata dillҽndi. – ġaһım, elҽ qulluğunuza tҽqdim edҽcҽyim möcüzҽ dҽ һҽmin ustaddı. Ġzin versҽn...
ġaһ sҽbirsizliklҽ onun sözünü yarımçıq kҽsdi: – Ҽzizi-mҽn, belҽ xeyir iĢdҽ icazҽ almamıĢ da iĢ görҽ bilҽrsҽn. Ġzindi, ҽlbҽttҽ, izindi...
www.vivo-book.com
451 ġaһın mҽsnҽdi ilҽ qarĢı duran vҽ az ҽvvҽl rҽqqasҽlҽrin daxil olduğu Ģҽbҽkҽ qapı açıldı. Ġçҽriyҽ bir gҽlin, bir mҽlҽk girdi. Bu, iki il ҽvvҽl bҽzirganbaĢı һacı Salmanın qoca vҽzirҽ һҽdiyyҽ gҽtirdiyi, müqabilindҽ bir miqdar bҽxĢeyiĢ aldığı Aytҽkin idi. ġaһ һeyrҽtindҽn ağzı açıla olduğu һalda yerindҽn qalxdı. Belҽ Ģey görülmҽmiĢ bir iĢ idi. ġaһ kҽniz üçün ayağa durdu! ġaһ durmuĢkҽn qoca vҽzir yerindҽ ҽylҽĢҽ bilҽrdimi? O da qalxdı, qızlar da. «Mҽlҽkdir, mҽlҽk, ilaһi, göylҽrindҽki mҽlҽk! Rҽsuli-ҽkrҽmin meraca gedҽrkҽn yollarına nur saçan mҽlҽk!..» ġaһ ayrı söz tapa bilmirdi. Gҽlin isҽ... һҽ bir az ҽvvҽl Ģaһın baĢı qızlarla söһbҽtҽ qarıĢmıĢkҽn gözҽl cariyҽlҽrin içҽri girib qalın sumaqlar döĢҽdiyi döĢҽmҽ üstündҽ nazlı xuraman, sҽrv kimi, narın-narın irҽlilҽyirdi. Mҽğrur baĢını dik tutmuĢdu. Sҽnҽtinҽ, gözҽlliyinҽ mҽftun olmuĢ bu xoĢbҽxt Ģaһ, onun düĢmҽni, elinin, vҽtҽninin, yurd-yuvasının qatili, qanlar tökҽn, evlҽr yıxan, ölkҽlҽri tar- mar edҽn bir Ģҽһriyar idi. Heç vaxt ayrılmadığı balaca xҽncҽr qızın incҽ arxalıq vҽ ensiz kҽmҽr altından göbҽyini yandırırdı. Aytҽkin bu anı, bu dҽqiqҽlҽri nҽ qҽdҽr vaxt idi ki, Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|