www.vivo-book.com
495
һҽlҽ dҽ ҽlindҽ tutub durduğu mücrünü alıb Sultanın
qarĢısında yerҽ qoydu vҽ birincini nҽzҽrҽ çarpmayan, lakin
sҽrt bir һҽrҽkҽtlҽ qapıya tҽrҽf itҽlҽyҽndҽ Sultanın amiranҽ
sҽsini eĢitdi:
– Özünü unutma, nҽdim, Elçiyҽ zaval yoxdur. «ġҽrrҽta,
yörҽһu һҽbbҽtü misqal»
Elçilҽr Qarıncaoğlunun müĢayiҽtilҽ otağı tҽrk etdilҽr. Hamı
sükut içindҽ idi.
BaĢ vҽzir Sultanın tҽmkininҽ һeyrҽtlҽ dedi:
– Qҽzҽb gҽlҽndҽ ağıl gedҽr deyiblҽr, sultanım! Çox Ģükürlҽr
olsun böyük xaliqҽ ki, һҽĢҽmҽtli sultanımız müdriklik
göstҽrdi. Ҽrҽblҽr deyib ki, «Ҽz-zeyfҽ ҽkrҽmu vҽ lov
kafirun» – qonaq kafir dҽ olsa ҽzizdir. Elçi dҽ qonaq
mҽnzҽlҽsindҽdir.
Vҽzirin nҽsiһҽtҽ bҽnzҽr tҽһsisini açıq bir һövsҽlҽsizliklҽ
www.vivo-book.com
496
dinlҽyҽn Sultan Sҽlim özünü soyuqqanlı göstҽrmҽyҽ sҽy
edҽrҽk qocanın sözünü kҽsmҽdi. Tuğranı һҽlҽ dҽ tutub
ҽylҽĢmiĢ, arabir һҽrlҽndirib göz gҽzdirsҽ dҽ oxumurdu. Elҽ
ilk sҽtirlҽrdҽn mҽzmununa bҽlҽd olmuĢdu. Mücrünün
açılmasını soyuq bir qҽzҽblҽ gözlҽyirdi. Vҽzir sözünü
qurtarmağa yaxın, Qarıncaoğlu otağa daxil oldu. Sultan
vҽzirҽ deyil, ona müraciҽt etdi:
– Nҽdim, mücrünü aç!
Qarıncaoğlu yenidҽn taxta tҽrҽf irҽlilҽdi. Ҽdҽb mövqeyinҽ
yetiĢib diz çökdü, mücrünü açdı vҽ dili ağzında, bҽbҽklҽri
çanağında dondu: Mücrüdҽn, yatağan tutanda titrҽmҽyҽn ҽli
ҽsҽ-ҽsҽ bir örpҽk, bir cüt aĢıq, bir dҽst tuman çıxartdı. Bütün
mҽclis ҽһli qҽribҽ bir maraqla bu mҽnzҽrҽni seyr edirdi.
Sultan Sҽlim daһa özünü saxlaya bilmҽdi... Yerindҽn qalxdı.
Sultan qalxınca bütün mҽclis ҽһli dҽ qalxındı, lakin sultan
özünü ҽlҽ alıb yenidҽn taxtın üstünҽ çökdü. Mҽclis ҽһli dҽ
yerinҽ qayıdıb ҽylҽĢdi. Hamının altına sanki tikan
qoymuĢdular. Tikan üstündҽ ҽylҽĢmiĢdilҽr. Qurcalanırdılar.
www.vivo-book.com
497
Sҽlim qҽzҽbini yenmҽyҽ sҽy göstҽrҽn sҽslҽ sözҽ baĢladı:
– Vҽzir, һҽr bir sözünü Ģükranla dinlҽdiyim cҽnabına da,
ҽyan vҽ ҽĢrafa da bҽllidir. Vҽziyyҽti nҽzҽrҽ alıb mҽn dҽ
cҽngi sҽlaһ görmürdüm. Müxtҽlif bҽһanҽlҽrlҽ bu bҽlanı
özümüzdҽn dҽ o lovğalar, mütҽkҽbbirlҽrlҽ ҽһatҽ olunmuĢ
bҽdbҽxtdҽn dҽ uzaqlaĢdırmağa sҽy edirdim. Bütün
tҽһqiramiz mürasilҽlҽrinҽ ҽdҽblҽ cavab verir, ҽqlin yolu ilҽ
mülaһizҽlҽr söylҽyir, onu da ҽqlin yoluna dҽvҽt edirdim.
Anlamadı. Bu mҽktub Ģҽxsҽn һökmdar ġaһ Ġsmayıl
tҽrҽfindҽn yazılmasa da, fҽrqi yoxdur.
«Qҽzҽb gҽlҽndҽ, ağıl gedҽr» deyirsҽn. Amma sҽbir
piyalҽsinin dolduğu anı da unutma. Artıq mҽnim sҽbir
piyalҽm daĢır. Tuğranı Mҽһҽmmҽd Ustaclu vҽlҽdҽlĢҽr yazır.
Diyarbҽkri talandan, cumlҽtanı Dҽli Dolağın üç yüz
mҽmlükünu qırmaqdan elҽ mҽğrur olub ki, «ҽgҽr cҽng
meydanıma çıxmasan, bu tumanı gey, bu örpҽyi ört, ya da
aĢıq-aĢıq oyna», deyib yazır, һeç eybi yoxdur. O, Ustaclu
Mҽһҽmmҽd olsun, biz dҽ biz. Cavabı vermҽliyik, vҽzir!
Hҽm dҽ tez! Yaz ki, qҽbul elҽyirik vҽ gҽlirik. Mҽktubu bu
www.vivo-book.com
498
gün elçilҽrҽ verib yola sal! BaĢlarından bir tük dҽ düĢmҽsin.
Mҽn Ustaclu deyilҽm.
Mҽclisin cınqırı çıxmadı. Vҽzir dҽ bir söz deyҽ bilmҽdi. Ġndi
bu nalayiq һҽrҽkҽtdҽn sonra sultana nҽsiһҽt vermҽk yersiz
idi. Sultan qalxdı, kimsҽylҽ salamatlaĢmadan xҽlvҽtxanҽsinҽ
çҽkildi. Onu yenidҽn ҽyilmiĢ baĢlar müĢayiҽt etdi.
Qarıncaoğlu Sultanın ardınca xҽlvҽtxanҽyҽ yollandı, bir
ҽmri olub-olmadığını bilmҽk istҽyirdi. Sultan sevimli vҽ һҽr
bir ҽmҽlinҽ sҽdaqҽtlҽ qulluq edҽn nҽdiminҽ ҽһҽmiyyҽt
vermҽdҽn, otağına girdi. Fikirli һalda keçib zҽrrin döĢҽk vҽ
qolabı tirmҽdҽn üz çҽkilmiĢ mütҽkkҽlҽr qoyulmuĢ tҽxtin
üstündҽ uzandı, mütҽkkҽlҽrҽ dirsҽklҽndi. Sultan bir neçҽ
gün elçilҽrdҽn ҽvvҽl Tҽbrizdҽn qayıtmıĢ dostunu
xatırlamağa baĢladı. Ҽsl adı Arğun bҽy olan bu adam
sultanın ҽn inanılmıĢ dostlarından idi. Hacı Sҽyyaһ adı ilҽ
caһangҽĢtlik elҽyir, arabir böyük qiymҽtli malların
ticarҽtinҽ, bir neçҽ sarvanbaĢının iĢinҽ nҽzarҽt edir, Ġran vҽ
Türkiyҽ һüdudlarında, Rumda, Trabzonda, ġirvan Ģaһlığında
www.vivo-book.com
499
ҽn zҽngin vҽ ҽn mҽĢһur bir sҽyyaһ, zҽngin sҽyaһҽtlҽr
һҽvҽskarı tacir kimi tanınırdı. ġҽrqin bir çox saraylarına
girib-çıxır, çoxlarında, o cümlҽdҽn Tҽbrizdҽ gözҽl
qarĢılanırdı. Verdiyi eһsanlar, uzaq ölkҽlҽrdҽn gҽtirdiyi
qҽribҽ һҽdiyyҽlҽriylҽ dҽ mҽĢһur idi. Bütün bunlar onu sultan
üçün ҽvҽzsiz mҽlumat mҽnbҽyinҽ çevirmiĢdi. Arğun bҽy
һacı Sҽyyaһ sҽyaһҽt vҽ sҽfҽrlҽrindҽn sultanı üçün qiymҽtli
xҽbҽrlҽr gҽtirir, rҽqibi olan padĢaһların mҽmlҽkҽtindҽ
ҽһvali-ruһiyyҽdҽn, orduların vҽziyyҽtindҽn, dövlҽtlҽrin
gücündҽn görüb-bildiklҽrini danıĢırdı.
Bu son sҽfҽrindҽ Arğun bҽy Tҽbriz sarayında qҽlҽbҽ
Ģҽrҽfinҽ qurulmuĢ ziyafҽt mҽclisindҽ olmuĢdu. Gözҽl һafiza
va danıĢmaq qabiliyyҽtinҽ malik olan Arğun bҽy, Ģaһ
mҽclisini, orada danıĢılanları elҽ nağıl etmiĢdi ki, sultan
sanki onun gördüklҽrini mҽһz öz gözlҽrilҽ görmüĢ, һҽmin
mҽclisdҽ iĢtirak etmiĢdi.
Ġndi mütҽkkҽyҽ söykҽnib һҽmin mҽclisi Arğun bҽyin
danıĢdığı Ģҽkildҽ gözlҽri önündҽ canlandırırdı. Budur,
Dostları ilə paylaş: |