Əzizə Cəfərzadə
Yüklə 2,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
485 Kҽnizlҽrdҽn heç birisi burda yox idi. Görünür, һҽkimbaĢı Tҽbarҽkin һansı bir tapĢırığınısa yerinҽ yetirmҽyҽ getmiĢdi. Sҽbinҽ һava kimi Ģҽffaf pҽrdҽni qaldırıb, Aytҽkinin yanına gҽldi. Taxtın ucunda ҽylҽĢdi. Rҽfiqҽsinin ҽlini ҽlinҽ alıb sığallamağa baĢladı. Lakin Aytҽkindҽ һeç bir һҽrҽkҽt ҽlamҽti görünmҽdi. Kirpiklҽri dҽ qırpınmadı. Sҽbinҽ tez-tez, lakin yavaĢ sҽslҽ danıĢmağa baĢladı.
– Mҽnҽ inanmaya bilҽrsҽn, öz iĢindi. Amma sҽn bu gecҽ nҽ olur-olsun sarayı tҽrk etmҽlisҽn. Bu sözlҽrlҽ qız yerindҽn qalxdı, üst paltarını soyunmağa baĢladı. Yalnız bu zaman baĢına һҽrҽkҽt vermҽdҽn gözucu onu izlҽyҽn Aytҽkin, qızın ҽynindҽ gҽnc ovçulara mҽxsus kiĢi paltarı olduğunu gördü. Dodaqları sҽyridi. Bu Ģҽfqҽt onu ağladacaqdı. Amma Aytҽkin ağlaya bilmҽdi. Göz yaĢları çoxdan, qҽbilҽsinin son nҽfҽri qılıncdan keçҽndҽ qurumuĢdu. Sҽbinҽ isҽ cariyҽlҽrin gҽlҽ bilҽciyindҽn qorxub, gҽtirdiyi paltarı sürҽtlҽ Aytҽkinin yatdığı taxtın altında gizlҽtdi. DaĢ kimi düĢmüĢ rҽfiqҽsinin sol ҽlini ҽlinҽ aldı. www.vivo-book.com
486 Pıçıltı ilҽ dedi: – Arxayın ol! ġaһ bu gecҽ sarayda olmayacaq. BaĢının bir neçҽ adamı ilҽ deyҽsҽn Acıçaya balıq ovuna getdi. Sabaһ axĢama yaxın qayıdarlar. Bu gecҽ xacҽlҽrҽ vҽ dҽrbana elҽ bir guzҽ Ģҽrab göndҽrҽcҽyҽm ki, bir dҽ sabaһ günorta ҽzanına güclҽ oyansınlar. Sҽn sarayı tҽrk edib, bizim imarҽtҽ tҽrҽf gҽlҽndҽ mҽnim nökҽrim bir atla yolunun üstündҽ һazır olacaq. O, mҽnim qoca dayҽmin oğludu. Aparıb sҽni kҽndlҽrindҽ gizlҽdҽcҽk. Bir müddҽt dayҽmgildҽ qalarsan. Sonra Allaһ kҽrimdi.
Sҽbinҽ ҽlinin sıxıldığını duyunca, rҽfiqҽsinin üzҽrinҽ ҽyildi. Aytҽkinin solğun yanağından öpüb göz yaĢları içindҽ pıçıldadı: – Salamat get, ustad! Allaһ kömҽyin olsun. Sҽbinҽ xalqın dҽrbҽdҽr qızına belҽcҽ xeyir-dua verdi.
Hökmdarın Ģair qҽlbi www.vivo-book.com
487
Sҽlim
Sultan yuxudan oyananda bikef idi. Bir neçҽ gün idi ki, ona Tҽbrizdҽn Ģaһın yeni mҽktubunu gҽtirҽn elçinin gҽldiyini xҽbҽr vermiĢdilҽr. O, nҽdҽnsҽ bu görüĢü istҽmirdi. Ҽslindҽ, sҽbҽbini bilirdi. Bilirdi ki, Ģaһın bu mҽktubu da dövtҽlҽb olacaq, «Mҽnҽm-mҽnҽm» deyҽcҽk. Sultan ҽvvҽlki mҽktublara cavab verҽndҽ dҽ indi dҽ müһaribҽni uzaqlaĢdırmaq istҽyirdi. Tez idi. Cҽmi bir neçҽ il idi ki, һakimiyyҽti ҽlҽ almıĢdı. Dava baĢlamağa nҽ һҽvҽsi, nҽ imkanı var idi. Sultan Ģaһla һaqq-һesabı daһa münasib vaxta qҽdҽr uzatmaq, Avropada xaçpҽrҽstlҽrlҽ sҽrһҽdlҽrini, Bizans ilҽ ҽlaqҽsini möһkҽmlҽtmҽk, Firҽngistandan alacağı odlu atҽĢfҽĢan topları gҽtirdib qurmaq istҽyirdi. Yalnız bundan sonra o, qoĢununu saһmana salıb Ģaһın cҽnginҽ çıxa bilҽrdi. QoĢununu tҽzҽcҽ silaһlarla, toplarla indi-indi tҽcһiz elmҽyҽ baĢlayırdı. Bu bir neçҽ xırda mҽmlҽkҽti caynağına keçirmiĢ www.vivo-book.com
488 cavan padĢaһ isҽ zҽfҽrlҽrindҽn sҽrmҽst olmuĢdu. Qҽlҽbҽlҽr gözlҽrini qanlı pҽrdҽylҽ örtmüĢdü. «Qoy Ģҽlҽni, gҽl savaĢaq», deyirdi. Sultan Sҽlim bütün vҽziyyҽtini mülaһizҽ edib padĢaһın ҽvvҽlki mҽktublarına eһtiyatla cavab vermiĢ, yazmıĢdı ki, biz bir dinin, müxtҽlif tҽriqҽtlҽrinҽ mҽnsub olsaq da, Allaһımız, peyğҽmbҽrimiz, Kҽbҽmiz, Quranımız birdir. Biz sҽninlҽ az qala qoһumuq, bir qandanıq. Yad düĢmҽnlҽri qoyub, dinin yağılarını buraxıb bir-birimizlҽ vuruĢmaq bizҽ salaһ deyil. O, çox belҽ dҽlil gҽtirmiĢdi. PadĢaһ isҽ Fҽrrux Yasara – ġirvan kҽndi Cabanıda, ġeybani xana Mҽrv һüdudunda, Ҽlvҽnd Mirzҽyҽ – ġҽrurda, Sultan Murad vҽ ҼslҽmiĢ bҽyҽ Hҽmҽdanın Almaqulağı torpağında qalib gҽlҽndҽn sonra, daһa lap gözü dünyanı görmür, һҽlҽ o Mҽһҽmmҽd Ustaclu!.. Diyarbҽkri alıb, Zülqҽdҽrin qoĢunlarını mҽğlub edib, Sultan Qansunun cҽngavҽrlҽri Dҽli Dolağın cümlҽtanı 300 mҽmlükünü yenib. Bununla da özünü dünyanın yenilmҽz sҽrkҽrdҽsi sayır. Elҽ lovğalanıb ki, «mҽnҽm-mҽnҽm», Ġstanbula gҽlib çatıb. Özünü elҽ yetirib ki, «asaram-kҽsҽrҽm»i, tҽkҽbbürü dünyanı tutub. Daһa Ģaһını da gözlҽmir. Mҽnҽ onun adı ilҽ һҽdҽ mҽktubları www.vivo-book.com
489 göndҽrir peydҽrpey... Daһa onu dҽrk elҽmir ki, һҽr yerlҽ iki- üç yüz gҽdҽ-güdҽ qırmaqla sҽrkҽrdҽ, cҽngavҽr olmaq olmaz. Mҽn onun qabağına elҽ indinin özündҽ iki yüz min yeniçҽri çıxarda bilҽrҽm.
Xҽbҽri yoxdu, deyҽsҽn. Odlu silaһlarımdan, firҽng toplarından... Neynҽk, türk demiĢkҽn, ağa durub – ağacan durub. Mҽni Ustaclu köpҽyi һamıdan çox ağrıdıb. Neynҽk! Bu elçini dҽ qҽbul edҽrik. Bu dҽfa dҽ ağıl, öyüd-nҽsiһҽt verrik. Görҽk... Amma mҽnҽ elҽ gҽlir ki, bu döyüĢ labüddür. Çünki cavan padĢaһı ҽһatҽ edҽnlҽr içindҽ Ustaclu Mҽһҽmmҽd kimi ikisi olsa, dünyada od qoymağa bҽs edҽr».
Sultan Sҽlim düĢündükcҽ gözҽl, boylu-buxunlu, Ģҽstli һҽbҽĢ- xidmҽtkar onun rҽsmi görüĢlҽr libasını ҽllҽri üstündҽ gҽtirdi.
Bu, ҽrҽb xҽlifҽlҽrini tҽqlidlҽ Sultan Sҽlimin qҽbul mҽrasimlҽri zamanı geydiyi qara ҽmmamҽ vҽ qara ҽbadan ibarҽt idi.
Yüklə 2,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|