Язизхан Танрыверди
168
katlı cümlə antroponimik vahidə transformasiya nəticəsində
leksikləşmişdir.
Bunlardan əlavə, türk mənşəli antroponimlər sistemində
mənsubiyyət şəkilçili (I şəxsin təkində) antroponimlər də var-
dır. Məsələn, Atam, Bəyim, Xanım və s.
Mürəkkəb quruluşlu antroponimlər. Azərbaycan dilçili-
yində mürəkkəb quruluşlu antroponimlərdən geniş bəhs edilmə-
mişdir. Belə ki, A.Qurbanov (60-17), M.Adilov, A.Paşayev
(10-17) və başqaları ümumi şəkildə izah etmişlər ki, mürəkkəb
adlar müxtəlif sintaktik əlaqələr vasitəsilə yaranır. M.Çobanov
isə bu mövzudan geniş şəkildə bəhs etsə də, əsasən, mürəkkəb
sözlərin tərkibindəki vahidlərin nitq hissələrinə görə təsnifatı,
qrammatik şəkilçilərin mürəkkəb addakı funksiyası, mürəkkəb
adlarda fonetik hadisələr və s. kimi məsələləri izah etməyə
çalışmışdır (180-79). Mürəkkəb quruluşlu antroponimlərdə
müşahidə olunan müxtəlif sintaktik əlaqələrin geniş və sistemli
tədqiq edilmədiyini nəzərə alaraq, onları aşağıdakı sistem üzrə
təhlil etməyi məqsədəuyğun hesab edirik.
Tabesizlik əlaqəsi əsasında formalaşan antroponimlər
Məlumdur ki, tabesizlik əlaqəsi məna və qrammatik cə-
hətdən bir-biri ilə əlaqədar olan, lakin bir-birindən asılı olma-
yan, biri digərini aydınlaşdırmayan, biri-birinə münasibətdə
eynihüquqlu vahidlər arasında olur (3-12). Bu cür əlaqə əsasın-
da formalaşan, yaxud bu cür əlaqələr müşahidə olunan mürək-
kəb quruluşlu antroponimləri aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq
olar:
a) Tərkib hissələri yaxınmənalı sözlərdən ibarət olan
antroponimlər: Altuntaş, Daşdəmir, Qoçər (―qoç‖ – qoçaq, igid
– ―ər‖ – igid), Yazbahar (hibrid), Ərtoğrul (―ər‖ – igid, ―toğrul‖
–şahin, qoçaq, igid), Gülçiçək, Laləçiçək, Şiraslan (hibrid) və s.
Bu
sistemdəki
Yazbahar, Gülçiçək və Şiraslan an-
troponimlərinin tərkibindəki apelyativlər bir-biri ilə sinonimlik
təşkil edir. Türk mənşəli ―yaz‖, ―çiçək‖ və ―aslan‖ sözləri fars
Тцрк мяншяли Азярбайъан шяхс адларынын тарихи-лингвистик тядгиги
169
mənşəli ―bahar‖, ―gül‖, ―şir‖ sözləri ilə tabesizlik əlaqəsi əsa-
sında qovuşaraq mürəkkəb quruluşlu antroponimə çevrilmişdir.
b) Tərkib hissələri yalnız titullardan ibarət olan antropo-
nimlər: Bilgəçur, Çurbək, Çurxan və s. (qədim türk antropo-
nimləri sistemində), Ağabəy, Ağabəyim, Ağabanu (hibrid), Ağa-
xanım (Xanımağa), Ağaxan, Ağasultan (hibrid), Qanbay, Bikə-
xanım, Bəyimxanım və s. (müasir Azərbaycan antroponimləri
sistemində). Bu antroponimlərin tərkibindəki titullar semantik
baxımdan eyni olmasalar da, nisbətən yaxınmənalı vahidlərdir.
c) Tərkib hissələri qohumluq münasibətini bildirən sözlər
və titullardan ibarət olanlar: Ağabala (Balağa), Atabəy, Ataxan,
Bababəy, Balabəy (Bəybala), Babaxan (Xanbaba), Balaxan
(Xanbala), Bəydadaş, Qardaşxan, Dədəxan və s. (kişi adları);
Ağabacı, Ağanənə, Anaxanım, Balaxanım, Bibixanım, Xanbacı
və s. (qadın adları). Bu sistemə daxil etdiyimiz antroponimlərin
tərkib hissələrindəki sözlərin qovuşmasına səbəb onların
hörmət funksiyasını ifadə etməsidir.
ç) Tərkib hissələri yalnız qohumluq münasibəti bildirən
sözlərdən ibarət olanlar: Atababa, Baladadaş, Dadaşbala (kişi
adları); Anabala, Anabacı, Anagəlin (qadın adları) və s.
d) Tərkib hissələri əsl şəxs adları və titullardan ibarət
olanlar: Balabəy, Bəydəmir, Qaraxan, Qarabəy, Qırxlarbəy,
Durmuşxan, Elçibəy, Çingizxan və s. (kişi adları), Bayramxa-
tun, Qonçabəyim//Qönçəbəyim, Göyçəkxanım və s. (qadın
adları).
e) Xüsusiləşməyən əlavəli birləşmələrin inkişafı nəticə-
sində formalaşan antroponimlər. Məlumdur ki, xüsusiləşməyən
əlavələrin bir qismi dildə əlavə kimi əmələ gəlsə də, sonradan
inkişaf nəticəsində mürəkkəb sözün tərkib hissəsinə çevrilir (3-
213). Belə birləşmələrin inkişafı nəticəsində formalaşan mü-
rəkkəb quruluşlu antroponimlərə nümunə olaraq Ağadayı (Ağa
dayı), Ağabala (Ağa bala), Ağaqardaş (Ağa qardaş), Ağa-
əmi//Ağəmi (Ağa əmi), Dədəkişi (Dədə kişi), Babakişi (Baba
Язизхан Танрыверди
170
kişi), Əliqardaş (Əli qardaş), Əmikişi (Əmi kişi), Əlibaba
(hibriddir, Əli baba), Lələkişi (Lələ kişi), Xanəmi (Xan əmi),
Xanımana (Xanım ana), Xanımbacı (Xanım bacı) və s. gös-
tərmək olar. Bu tip antroponimlərin əsası olan birləşmələrin
müəyyən hissəsi müasir ədəbi dilimizdə elə birləşmə kimi də
işlənir. Məsələn, Baba kişi, Əli baba, Ağa dayı və s. (3-213).
Dildə belə birləşmələrin yaranmasına səbəb birləşmənin ikinci
tərəfindəki ana, baba, bacı, qardaş, əmi, kişi və s. kimi
qohumluq münasibəti ifadə edən apelyativlərin hörmət motivli
funksiyaya malik olmasıdır.
Birinci növ təyini söz birləşmələrinin inkişafı əsasında
formalaşan antroponimlər
Birinci növ təyini söz birləşmələrinin birinci tərəfi atri-
butiv, ikinci tərəfi isə substantiv funksiyalı vahidlərdən ibarət
olması məlum faktlardandır. Bu növ təyini söz birləşmələrinin
inkişafı əsasında formalaşan mürəkkəb quruluşlu antroponim-
ləri birinci tərəfdə iştirak edən atributiv funksiyalı vahidlərə
görə aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar:
a) Birinci tərəfi isimlə ifadə olunanlar: Aybəniz, Ayçöhrə,
İnciqız, Qaşqara, Aycamal, Gülqız, Gülgəlin (Gəlingül), Gülya-
naq və s. (əsl şəxs adları); Əysibaldır Tapdıq (ləqəb) və s. Bu
sistemdə verdiyimiz Ayçöhrə, Aycamal, Gülqız, Gülgəlin
(Gəlingül) antroponimləri hibriddir.
b) Birinci tərəfi sifətlə ifadə olunanlar: Aqşin, Ağbuğa,
Ağsunqur, Qarabala, Qarakişi, Qarasunqur, Qaraoğlan, Gur-
sel, Ulubaba və s. (kişi adları); Ağgül, Ağgün, Ağqız, Ağcaqız,
Ağcabəniz, Ağcagül, Ağxanım, Algül, Alagöz, Böyükgəlin,
Qaraqız, Qaragöz, Qaragilə, İncəgül, İncəçiçək, İncəqız, Yax-
şıgül, Yaxşıçiçək, Yaxşıxanım, Yaşılxanış, Göyçəkgül, Göy-
çəkgəlin, Gözəlgül, Sarıgül, Sarıtel və s. (qadın adları); Ağçuxa
Ağabala, Darqursaq Musa, Laxbaş Əli və s. (ləqəb). Bu
sistemdəki Ağgül, Ağcagül, Qaragilə, İncəgül, Yaxşıgül, Göy-
çəkgül, Gözəlgül və Sarıgül antroponimləri hibriddir.
Dostları ilə paylaş: |