Əzizxan Tanrıverdi



Yüklə 1,6 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/64
tarix26.09.2018
ölçüsü1,6 Mb.
#70551
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   64

  
   Тцрк мяншяли Азярбайъан шяхс адларынын  тарихи-лингвистик  тядгиги 
 
 
131 
                          
                      Anam, bacım, qız gəlin! 
                      Əl-ayağı düz gəlin! 
                      Yeddi oğul istərəm, 
                       Bircə dənə qız, gəlin! 
 
Nəhayət,  S.Vurğun  ―Bəsti‖  poemasında  qız  uşağının 
dalbadal  doğulmasının  arzulanmadığını  obrazlı  şəkildə  ifadə 
etmişdir: 
 
                  Anan səni doğanda, adına ―Bəsdi‖, - dedi, 
                  Əllərimi bir fələk oğuldan kəsdi, - dedi. 
                  Beləydi qayda bizdə... Qız doğanda analar. 
                  Baxıb qara geyərdi su üstündə sonalar. 
 
Təbii  ki,  qız  uşağının  dalbadal  doğulmasının  arzulanma-
ması dövr və şəraitlə bağlı idi. Ümumiyyətlə, Şərqdə, o cümlə-
dən türk dünyasında qız uşağının dalbadal  dünyaya gəlişi arzu-
lanmamış, istənilməmişdir. Bu vəziyyət  müasir Şərq etnoqrafi-
yasında    xarakterik  olmasa  da,  müəyyən  dərəcədə  yaşa-
maqdadır. 
Qız  uşağının  dalbadal  doğulmasının  arzulanmaması, 
istənilməməsi  ilə  bağlı  olaraq  yaranan  antroponimlərə  nümunə 
kimi Bəslər, Bəsti, Bəstiqız, Qayıt, Qızbəs, Qızqayıt, Qızyetər, 
Daşdı,  İstəməz,  Gərəkməz,  Oysandıq,  Oğlangərək,  Taybəs  və 
s.,  həmçinin  Qıztamam,  Dursədəf,  Gülbəsti,  Gülyetər  və  s. 
hibrid antroponimləri göstərmək olar. Qeyd etdiyimiz antropo-
nimlər  müasir  antroponimikamızda  əski  inamla  bağlı  olaraq 
işlədilsə də, xarakterik qadın adları sisteminə daxil deyildir və 
demək  olar  ki,  belə  adların  qız  uşaqlarına  verilməsi  azalmaq 
üzrədir.  Bu,  A.Qurbanov  (60–290),  İ.Hacıyev  və  S.Vəliyevin 
(169–87) statistik hesablamalarında da müşahidə edilir. 


 
Язизхан Танрыверди 
 
 
132 
Türk  mənşəli  Azərbaycan  antroponimlərinin  leksik-se-
mantik  qruplarında  təqdim  etdiyimiz  Aqşin,  Beyrək,  Qorxmaz, 
Dönməz, Toğrul, Tural, Sönməz  və s. kimi kişi adları, Aygün, 
Aybəniz,  Selcan, Solmaz, və s.  kimi qadın  adları son  dövrlərdə 
geniş  yayılmışdır.  Buna  səbəb,  bir  tərəfdən,  həmin  vahidlərin 
apelyativlərinin  türk  antroponimikasındakı  müsbət  motivli  əsl 
şəxs adlarının leksik-semantik tutumu ilə səsləşməsi, yaxınlığı-
dırsa,  digər  tərəfdən,  xalqımıızın  ən  nadir  incisi  ―Kitabi-Dədə 
Qorqud‖ dastanının XX əsrin 60-cı illərindən sonra geniş şəkil-
də  mənəviyyatımıza  daxil  olması,  C.Cabbarlı,  S.Vurğun  kimi 
yazıçılarımızın  səslənmə, məna və tarixilik  baxımından xarak-
terik olan unudulmuş şəxs adlarını bədii ədəbiyyata  gətirməsi, 
eyni  zamanda  yazıçıların  yaratdığı  müsbət  xarakterli  surət 
adlarının xalq tərəfindən bəyənilməsi, sevilməsidir. N.Xudiyev 
C.Cabbarlının  yaratdığı  Dönməz,  Solmaz,  Sönməz  və  s.  kimi 
antroponimik  vahidlərin  Azərbaycan  antroponimləri  sistemin-
dəki  intensivliyindən    bəhs  edərkən  göstərir  ki,  bədii  əsərlərdə 
təsadüf  edilən  surətlərin  adları  kütləviləşdikləri  halda  şəxs 
adlarına çevrilir (168(a)–211). 
 
 
 
 


  
   Тцрк мяншяли Азярбайъан шяхс адларынын  тарихи-лингвистик  тядгиги 
 
 
133 
 
TİTULLAR 
 
Köməkçi  ad  kateqoriyalarına  daxil  olan  titullar  ictimai-
siyasi  həyatla  bağlı  olaraq  formalaşır,  şəxsi  ictimai  həyatda 
tutduğu  mövqeyə görə müxtəlif cəhətdən təyinetmə funksiyası-
na  malikdir.  Müasir  ədəbi  dilimizdə  ―titul‖  termini  bir  neçə 
mənada işlənir: ―elmi vəzifə və dərəcə; dövlət tərəfindən veril-
miş fəxri ad; titul siyahısı; poliqrafik termin kimi işlədilən titul 
vərəqi‖  (60–257). Onomastikada, konkret desək, antroponimi-
kada isə yalnız xüsusi ad funksiyalı titullar öyrənilir. 
Azərbaycan dilindəki titulları funksiya və mənalarına görə 
aşağıdakı kimi qruplaşdırmaq olar: 
1.  İctimai-siyasi  həyatla  bağlı  olaraq  yaranan,  müasir 
ədəbi dilimizdə isə arxaikləşən titullar; 
2. Qadınlara hörmət əlaməti olaraq verilən titullar;  
3. İslam dini ilə əlaqədar olan titullar; 
4. Müasir titullar (fəxri adlar). 
Üçüncü  qrupa  daxil  etdiyimiz  (islam  dini  ilə  əlaqədar 
olanlar) titullar daha çox ərəb mənşəli vahidlər əsasında forma-
laşmışdır. Məsələn, kərbəlayı, molla, məşədi, imam, hacı, şeyx 
və  s.  Bu  sistemdə  ―mollabaşı‖  kimi  hibrid  titullar,  həmçinin 
türk mənşəlilər, demək olar ki, yox dərəcəsindədir. Müasir titul-
lar (fəxri adlar) isə türk təfəkkürü və ya kalka üsulu ilə yaransa 
da,  daha  çox  alınma  apelyativlər  əsasında  formalaşmışdır. 
Məsələn,  ―əməkdar  elm  xadimi‖,  ―əməkdar  mədəniyyət 
xadimi‖,  ―əməkdar  idman  ustası‖,  ―əməkdar  hakim‖,  ―Xalq 
şairi‖, ―Xalq yazıçısı‖, ―Xalq rəssamı‖ və s. Qeyd etdiyimiz ti-
tullardakı ―yazıçı‖ sözündən, bir də -ı
4
 qrammatik şəkilçisindən 
başqa, qalanları alınma - ərəb-fars mənşəli apelyativlərdir. 
İslam  dini  ilə  əlaqədar  olan  titulların,  eləcə  də  müasir 
titulların  (fəxri  adlar)  tərkibində  türk  mənşəli  sözlərin 
olmadığını  və  ya  az  işləndiyini  nəzərə  alaraq,  yalnız  yuxarıda 


 
Язизхан Танрыверди 
 
 
134 
qeyd  etdiyimiz  birinci  və  ikinci  qrupa  daxil  olan,  həm  də  türk 
mənşəli olan titullar və hibrid titullardan (tərəflərindən biri türk 
mənşəli) bəhs edəcəyik. 
1.  İctimai-siyasi  həyatla  bağlı  olaraq  yaranan,  müasir 
ədəbi  dilimizdə  isə  arxaikləşən  titullar.  Bu  sistemə  daxil  olan 
titullar  müasir  ədəbi  dilimiz  baxımından  tam  arxaikləşmiş 
vahidlərdir. Lakin bu tip titullar tam arxaikləşsə də, onların bir 
qismi  onomastik  vahidlərdə,  xüsusən  də  antroponim  və  topo-
nimlərdə mühafizə  olunmaqdadır. Həmçinin  bir  sıra  türk mən-
şəli  titullar  titul  kimi  arxaikləşsə  də,  müasir  ədəbi  dilimizdə 
hörmət  mənasında  işlənməkdədir.  Elə  buna  görə  də  ictimai-
siyasi  həyatla  bağlı  olan  titulları  şərti  olaraq  aşağıdakı  yarım-
qruplara bölürük: 
a)  Müasir  antroponimik  və  toponimik  vahidlərdə  müha-
fizə  olunmayan  və  apelyativi  müasir  ədəbi  dildə  eynilə  işlən-
məyən titullar: 
Aznavur.  H.Həsənov  ―aznavur‖  sözünün  igid,  zorba, 
nəhəng  və  s.  mənalarda  izah  olunduğunu  göstərməklə  bərabər, 
―aznavur‖  ―az‖  tayfasının  yaşadığı  yer  mənasındadır  -  fikrini 
irəli sürür (176-22-23). ―Aznavur‖ titulu əsl şəxs adı kimi mü-
asir  Azərbaycan  antroponimik  vahidlər  sistemində  müşahidə 
edilmir.  Lakin    Qafqaz  xalqları  antroponimikasında,  o  cümlə-
dən  erməni  və  gürcü  dillərində  Aznavur,  Aznaur  fonetik 
variantlarında işlənməkdədir (176–22). 
Bilge  (bilgə).  Bilici  anlamlı  vahiddir.  Qədim  türk  titulu 
olan  ―bilge‖nin  ―bil‖  kökü  müasir  ədəbi  dilimizdə  ―bilmək‖ 
felində  işlənməkdədir.  ―Bilici‖  anlamlı  ―bilge‖  isə  arxaikdir. 
―Bilge‖  titulu  daha  çox  Orxon-Yenisey  abidələrində  müşahidə 
olunur. Məsələn, Kağanı alp ermis, ayğuçısı  bilge ermis  (Ton-
yukuk  abidəsi,  s.10).  ―Bilge‖  titulu  əsasında  formalaşan  antro-
ponimlər müasir Azərbaycan antroponimik vahidlər sistemində 
müşahidə edilmir. Lakin qədim türk dilində ―bilge‖ titulu həm 
ayrılıqda,  həm  də  digər  apelyativlərlə  birlikdə  antroponim 


Yüklə 1,6 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   64




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə