385
5 Noyabr –
Ədəbiyyatşünas Malik Mahmudovun 80 illiyi, (1938-1991)
Malik Mahmudov 1938-ci ildə Ordubad şəhərində fəhlə
ailəsində doğulmuş, erkən yaşlarında atasını itirmişdir. 1957-ci
ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin şərqşünaslıq
fakültəsində yeni açılmış ərəb şöbəsinə daxil olmuşdur. Burada
müasir dövrdə ərəbşünaslığın banisi, sonralar ali və orta
məktəblər üçün 30-dan çox dərslik yazmışdır. Malik müəllim
təcrübə keçmək üçün Bağdad Universitetinə göndərilən ilk iki
tələbədən biri olmuşdur. İraqdan qayıtdıqdan sonra
M.Mahmudov Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının
Şərqşünaslıq İnstitutuna kiçik elmi işçi kimi qəbul olunmuşdur.
O, ərəb ədəbiyyatında şərh janrının banilərindən sayılan, Bağdaddakı məşhur
"Nizamiyyə" Universitetinin aparıcı müəllimlərindən dahi Azərbaycan alimi Xətib
Təbrizinin (1030-1109) həyat və yaradıcılığını dərindən araşdıraraq, 1967-ci ildə bu
mövzuda namizədlik dissertasiyası müdafiə etmiş, həmin vaxtdan 1972-ci ilədək
şərqşünaslıq institutunda ərəb ədəbiyyatı şöbəsinin müdiri işləmişdir. 1972-ci ildə Bakı
Dövlət Universiteti şərqşünaslıq fakültəsinin yaxın şərq xalqları ədəbiyyatı kafedrasına
baş müəllim kimi dəvət olunmuş, 1975-ci ildə doktorluq dissertasiyasını müdafiə
edərək, professor, kafedra müdiri vəzifəsinə qədər yüksəlmişdir. O, dünya
şərqşünaslığında ilk dəfə olaraq, VII-XII əsrlərdə yaşamış ərəbdilli azərbaycanlı ədib
və şairlərin həyat və yaradıcılığını hərtərəfli tədqiq etmiş, bununla da mədəniyyət
tariximizdə az öyrənilmiş bir sahəni öz dəyərli əsərləri ilə zənginləşdirmişdir. Onun orta
əsrlərin görkəmli filoloqu haqqında tədqiqatları "Xətib Təbrizinin həyat və yaradıcılığı"
(1972) və "Piyada...Təbrizdən Şama qədər" (1982) kitablarında öz əksini tapmışdır. O,
Xətib Təbrizinin dövrümüzədək gəlib çatmış əsərlərini dəqiqliyi ilə təhlil edərək, onu
IX-X əsrlərdə meydana gəlmiş şərh janrının böyük nümayəndələri Əbu Bəkr əs-Suli,
İbn Cinni, Əbu Hilal əl-Əsgəri, Əbülhəsən ibn İsmayıl, Abdullah ibn Əhməd Səmani,
əl-Mərzuqi (öl.1030) və başqaları ilə müqayisə nəticəsində belə bir düzgün qənaətə
gəlmişdir ki, Xətib Təbrizi özündən əvvəlki alimlərdən fərqli olaraq, "əsərləri həm
dilçilik, həm də ədəbiyyatşünaslıq, həm tarixi, ictimai mühitlə, həm fəlsəfə, həm
etnoqrafiya, həm də folklorla bağlı şəkildə tədqiq edən ilk şərhçi idi". Müəllif bu iki
kitabında alimin ədəbi-tənqidi görüşlərini və yaradıcılığının əsas xüsusiyyətlərini
təfsilatı ilə vermişdir. Orta əsrlərin nüfuzlu filoloqu İbn Quteybə (828-889) özünün "Əş-
şir va-ş-şuara" adlı məşhur kitabında yazır: "Mədinədə məvalilərdən (yəni islamı qəbul
etmiş qeyri-ərəblərdən) elə bir şair yoxdur ki, o, əslən Azərbaycandan olmasın".
Kitabları: Xətib Təbrizinin həyat və yaradıcılığı” (1972), “Piyada... Təbrizdən Şama
qədər” (1982), “Ərəbcə yazmış azərbaycanlı şair və ədiblər” (1983).
Ədəbiyyat: Əhmədov T. Azərbaycan yazıçıları (XX-XXI yüzillikdə) : Ensiklopedik məlumat
kitabı. – Bakı : Nurlar Nəşriyyat-Poliqrafiya Mərkəzi, 2011.
386
7 Noyabr – Şair, yazıçı Maqsud Şeyxzadənin 110 illiyi, (1908-1967)
Məqsud Şeyxzadə 1908-ci ildə keçmiş Yelezavetpol
(Gəncə) quberniyası Ərəş qəzasının mərkəzi Ağdaşda, əslən
Qazaxın Salahlı kəndindən olan feldşer Məsim Şıxıyevin
ailəsində doğulmuşdur. Bütün ədəbiyyat dərsliklərində "Özbək
yazıçısı və şairi" kimi tanıdılan qürbət məhkumu Məqsud
Şeyxzadənin Azərbaycan 1918-ci ildə müstəqilliyinə
qovuşanda hələ 12 yaşı vardı. O vaxtlar atasından aldığı
türklük eşqi və müstəqillik duyğuları ilə şeirlər yazırdı.
Gələcəkdə bu eşq ona bəxtiyarlıqdan daha çox sürgün,
mərhumiyyət və işgəncələr verəcəkdi.
Atasının Ağdaşda açdığı
məktəbdə oxuyarkən Nəriman Nərimanov bu şəhəri ziyarət
edir. Məktəbin əlaçı şagirdi olan Məqsud şeir oxumaq üçün
kürsüyə çıxır. Oxuduğu şeirlər Nərimanovun çox xoşuna gəlir.
Nərimanov sonralar həmin şeirlərin üçünü 21 dekabr 1921-ci ildə "Kommunist"
qəzetində dərc etdirir. Bir müddət sonra Məqsud Şeyxzadə Ağdaşdan Bakıya yola
düşür. Bakı Pedaqoji Məktəbində o vaxtların iki sevilən müəllimi dərs deyirdi – Hüseyn
Cavid və Abdulla Şaiq. Məqsud onlardan vətən eşqi, millət eşqi, ədəbiyyat eşqi və
türklüyün gerçək üzünü öyrənir. Sonralar Özbəkistanda yaşayanda "Mirzə Uluqbəy"
əsərini qələmə alarkən Hüseyn Cavidin ona olan təsirlərindən də söz açır. Məktəbi
bitirər-bitirməz Dərbəndə göndərilir. Orada həm müəllimlik edir, həm də şeirlər yazır.
Qəzetlərdə "Azad dağlar qızına", "Şeyx Şamil", "Bu axşam" və "Sahildə" adlı şeirləri
dərc olunur. Həm Bakı Pedaqoji İnstitutunda oxuyur, həm də Mayakovski, Nazim
Hikmət kimi şairlərlə tanış olur. 1927-ci ili Məqsud Şeyxzadənin qaranlıq illərinin
başlanğıcı saymaq olar. Dağıstanın Sovet İttifaqına daxil olub-olmaması mövzusunda
aparılan müzakirələrin ən fəal iştirakçılarından biri də Məqsud Şeyxzadə olur. "Üçüncü
kitab", "Cümhuriyyət", "Cəlaləddin Mengüberdi" kimi əsərləri özbək türkcəsində nəşr
olunub. Məqsud Şeyxzadə 1952-ci ildə yenidən millətçilikdə günahlandırılaraq həbs
edilir. Daşkənd məhkəməsi ona 25 il həbs cəzası kəsir. O, Sibirə göndərilir. Maqsud
Şeyxzadə 1967-ci ilə, ölümünə qədər içindəki vətən həsrətini, vətən eşqini yazaraq
təsəlli etməyə çalışır. Bəzən Uluq bəyə, bəzən də Xarəzm türklərinin məşhur
lideri Cəlaləddin Xarəzmşaha baş vurur. Kitabları həm özbəkcə, həm də türkcə
(Azərbaycan Türkcəsi) nəşr edilir. "Mirzə Uluqbəy" adlı əsəri ekranlaşdırılır. Məqsud
Şeyxzadənin əsərləri sonuncu dəfə 1971-1974-cü illərdə altı cild şəklində nəşr olunub.
Kitabları: “Üçüncü kitab”, “Ündaşlarım”, “Yeni divan”, “Daşkəndnamə”, “Mirzə
Uluqbəy” və s.
İnternetdə:
www.books.google.com